Κλισέ ατάκες που έχουμε αγαπήσει
Παγκόσμια ημέρα των κλισέ η σημερινή και δεν θα μπορούσαμε να μην μαζέψουμε πολλά εξ αυτών. Ατάκες που έχουν γράψει ιστορία και λέγονται ή γράφονται σε κάθε ευκαιρία. Πείτε και εσείς το δικό σας λατρεμένο κλισέ.
Ατάκες χιλιοφορεμένες που βγαίνουν... αβίαστα από το στόμα ή γράφονται σε κάθε ευκαιρία. Αθλητές, προπονητές και δημοσιογράφοι απαρτίζουν το "βασίλειο" του κλισέ. Φράσεις που έχουν γραφτεί κάτι εκατομμύρια φορές και θα συνεχίσουν να γράφονται ή δηλώσεις πριν και μετά από παιχνίδια που είναι πιο βαρετές και από το να παρακολουθήσεις στην τηλεόραση μια πολιτιστική εκδήλωση με θέμα το βιβλίο στον 21ο αιώνα ή τον Γιώργο Βουλτζάτη να ερμηνεύει τον ίδιο ρόλο σε κάθε σίριαλ (και όχι καλά, θα προσθέταμε).
Αν έβαζες στοίχημα πριν μιλήσει ένας αθλητής ή προπονητής για το τι θα πει, το πιθανότερο είναι πως θα έβγαζες τόσο χρήματα, που δεν θα χρειαζόταν να δουλέψεις ξανά. Τα ίδια και τα ίδια κάθε φορά, χωρίς καμία διαφοροποίηση. Μια επαναλαμβανόμενη κασέτα που απλά έχει τις εξαιρέσεις της για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Διότι ο κανόνας είναι πως οι δηλώσεις αποτελούν το μεγαλύτερο βάσανο για κάθε δημοσιογράφο, ξέροντας από πριν το τι θα ακούσει (είπαμε, λίγες οι εξαιρέσεις).
Βέβαια και το συνάφι μας δεν πάει πίσω. Καμία φαντασία σε τίτλους, ο ίδιος κοινότυπος τρόπος γραφής για να βγει κάποιος από την δύσκολη θέση να σκεφτεί το κάτι διαφορετικό, φράσεις χιλιογραμμένες. Ναι, προφανώς δεν ισχύει για όλους, αλλά για μεγάλη μερίδα. Όλοι κατά καιρούς έχουν μπει στο τρυπάκι να χρησιμοποιήσουν κλισέ και να μην το πολυβασανίσουν το πράγμα, γράφοντας κάτι πέρα από τα τετριμμένα. Ειδικά, δε, αν καίγεσαι να γράψεις κάτι, τότε τα κλισέ πηγαίνουν σύννεφο!
Παγκόσμια ημέρα σήμερα για τις στερεότυπες ατάκες και το Sport24.gr συγκέντρωσε ορισμένες εξ αυτών. Αθλητικές βέβαια, διότι αν... πλατιάσει το πράγμα, τότε χρειάζεται ολόκληρο "σεντόνι" (ναι, κλισέ!) για να γραφτούν όλες. Μην περιμένετε, λοιπόν, να διαβάσετε για "πύρινη λαίλαπα", για "το μάτι του κυκλώνα", για "εικόνες βιβλικής καταστροφής", για την "επέλαση του χιονιά", για την τροχαία "που έχει πάρει όλα τα μέτρα για την διευκόλυνση των εκδρομέων" ή το "Με ιδιαίτερη λαμπρότητα γιορτάστηκε και φέτος...".
Κλισέ αθλητών/προπονητών...
| "Έντεκα αυτοί, 'έντεκα και εμείς". "Όλοι θέλουν να νικήσουν τον πρωταθλητή". "Δε λέει τίποτα το σκορ του πρώτου αγώνα. Τελείωσε απλά το πρώτο... ημίχρονο". "Δεν υπάρχουν εύκολα και δύσκολα ματς. Εύκολα τα κάνουμε εμείς". "Πρέπει να δώσουμε το 110%". "Στο τέλος της χρονιάς θα γίνει το ταμείο". "Δεν έχει σημασία ποιος σκοράρει, αρκεί να νικήσει η ομάδα". "Σε αυτό το επίπεδο, κάθε παιχνίδι κρύβει παγίδες" "Ένα ντέρμπι, είναι πάντα ντέρμπι". "Με την φανέλα δεν κερδίζεις κανένα ματς". "Σεβόμαστε τον αντίπαλο, αλλά δεν τον φοβόμαστε". "Δεν παίζουν... μπάλα οι παραδόσεις. Εμείς θα κάνουμε το καθήκον μας". "Αν δεν σφυρίξει ο διαιτητής, δεν τελειώνει κανένα παιχνίδι". "Από σήμερα ξεχνάμε το τι έγινε και κοιτάζουμε το επόμενο ματς". "Κάθε παιχνίδι το βλέπουμε ξεχωριστά". "Αυτός ο κόσμος αξίζει πάντα τα καλύτερα και είναι ο 12ος/6ος παίκτης μας". "Είμαστε επαγγελματίες και πρέπει να ακούμε πάντα τον προπονητή μας". "Εμείς παίζουμε πάντα για τη νίκη". "Είμαστε μια οικογένεια". "Ξέρετε ότι είναι αρχή μου να μη μιλάω ποτέ για την διαιτησία". "Το πιο σημαντικό ματς είναι πάντα το επόμενο". "Ας γίνει ένα ήρεμο ματς και ας νικήσει ο καλύτερος". "Απόψε νίκησε αυτός που το ήθελε περισσότερο". "Είχαμε πάθος και ήμασταν συγκεντρωμένοι από το πρώτο λεπτό". "Βατή κλήρωση, όλα εξαρτώνται από εμάς". |
Κλισέ αθλητικών δημοσιογράφων...
| "Το παιχνίδι δεν διεκδίκησε δάφνες ποιότητας". (ήταν τραγικό το ματς) "Άφησαν ανοιχτούς λογαριασμούς για τη ρεβάνς". (all time classic ατάκα σε αμφίρροπο ζευγάρι) "Η νύχτα έγινε μέρα από τα βεγγαλικά που άναψαν οι φίλοι των γηπεδούχων". (η νύχτα έμεινε νύχτα) "Οι δυο ομάδες μοιράστηκαν βαθμούς και εντυπώσεις". (πάντα και εντυπώσεις και ας μην βλέπονταν) "Είναι με την πλάτη στον τοίχο". (καλά, χαλάρωσε!) "Τον έριξε στο καναβάτσο". (Μοχάμεντ Αλί vs Τζορτζ Φόρμαν ένα πράγμα) "Η νίκη αποτελεί μονόδρομο". (Όλα είναι δρόμος...) "Ο αγώνας δεν προσφερόταν για καρδιακούς και είχε χιτσκοκικό φινάλε". (Ψυχώ και δε συμμαζεύεται) "Κόλλησαν στο 'στείρο' 0-0". (σκέτο 0-0 δεν είναι ποτέ) "Κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος". (World Trade Center η ομάδα) "Ξεκίνησε με γκολ από τα αποδυτήρια". (μην σκοράρει μια ομάδα γρήγορα, αμέσως η ατακάρα!) "Δυο βολές από την γραμμή της φιλανθρωπίας". (ένας το είπε, πολλοί το ακολούθησαν) "Ροκανίζουν τα δευτερόλεπτα". (πάντα τα ροκανίζουν) "Μπήκε το νερό στ' αυλάκι". (όποτε μια ομάδα βάζει τις βάσεις νίκης) "Αυτή η φάση είναι βούτυρο στο ψωμί του". (όταν κάνει κάποιος τα πάντα να φαίνονται απλά) "Με μια έξυπνη εκτέλεση φάουλ". (Αϊνστάιν η εκτέλεση, μπράβο της) "Έπιασε στον... ύπνο την αντίπαλη άμυνα". (αλλιώς και κοιμώμενη) "Ο προπονητής άστραψε και βρόντηξε στα αποδυτήρια". (τον Καντερέ ρε παιδιά) "Έπεφταν... κορμιά στην προπόνηση και το πάθος περίσσευε". (φαντάσου στον πόλεμο τι γίνεται) "Από την αρχή... γυάλιζε το μάτι τους". (δείγμα πάθους και καλά!) "Το... συγκρότημα του τάδε προπονητή" (συγκρότημα είναι οι U2 για παράδειγμα). "Ετοιμάζεται να καθίσει στην... ηλεκτρική καρέκλα". ("Πράσινο Μίλι" ένα πράγμα) "Βρίσκει τον δρόμο προς το καλάθι". (όταν η φαντασία οργιάζει) "Προχωράμε μπροστά χωρίς τυμπανοκρουσίες". (αλλιώς βγαίνει η μπάντα του Δήμου) "Ο... βετεράνος άσος" (όταν βαριόμαστε να δούμε πόσο χρονών είναι) "Ο σκληροτράχηλος αμυντικός" (δρεπάνι είναι κανονικά, αλλά δεν γράφεται) "Ακολουθεί η 'ρώσικη ρουλέτα' των πέναλτι". (αυτή η ρώσικη ρουλέτα...) "Ανέλαβε την εσχάτη των ποινών". (θανατική ποινή ένα πράγμα) "Τέτοιο ξεκίνημα δεν το περίμενε ούτε ο πλέον αισιόδοξος οπαδός τους". (όταν όλα πάνε πρίμα) "Η μπάλα είναι π...η, όπως σωστά είχε πει ο Ίβιτσα Όσιμ". (λύσσα το κάναμε...) "Το κοντράστ συναισθημάτων ανάμεσα στους παίκτες των δυο ομάδων". (όταν οι μεν κλαίνε και οι άλλοι χαίρονται) "Επέβαλαν το ρυθμό τους με το... καλημέρα". (και ας γίνεται βράδυ ο αγώνας!) "Η επίσημη αγαπημένη όλων των Ελλήνων". (για την μπασκετική Εθνική) "Την πεποίθησή του ότι..." (κάθε συνέντευξή Τύπου που σέβεται τον εαυτό της, ξεκινάει έτσι) "Ο Πέτγουεϊ είναι μέτριος επιθετικά". (μόνο ο καφές είναι μέτριος). "Ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα" (για τις δυσκολίες που υπάρχουν) "Το... πάρτι στις εξέδρες". (κονφετί, σερπαντίνες) "Αέρας αλλαγής μετά την έλευση του νέου προπονητή". (όπως με το ΠΑΣΟΚ το '81) "Ομάδα που κερδίζει, δεν αλλάζει". (καλά, ας μην παίρνουμε και όρκο) "Συγκρατημένη αισιοδοξία υπάρχει στο στρατόπεδο". (όταν οι ομάδες παίρνουν τα όπλα) "Τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση". (ανάθεμα και αν το έχει κάνει στ' αλήθεια κάποιος). "Η ομάδα θυμίζει... νοσοκομείο". (ξέρετε τώρα, ΚΑΤ, Ευαγγελισμός και λοιπά) "Το ματς προσέφερε πολλές συγκινήσεις". (το κλισέ σε όλο του το μεγαλείο) Οι οπαδοί επεφύλαξαν ενθουσιώδη υποδοχή στους θριαμβευτές". (αεροδρόμιο, φωνές, κακό, συνθήματα) "Πολιορκία στα καρέ τους". (αχ αυτή η πολιορκία) "Η... χρυσή αλλαγή". (πάντα όποτε σκοράρει ο παίκτης που μπήκε αλλαγή). "Ο Δαυίδ νίκησε τον Γολιάθ". (η νίκη του αουτσάιντερ!). "Ψωνίζει από το πάνω ράφι στο μεταγραφικό παζάρι". (όταν γίνονται καλές κινήσεις με παικταράδες) "Δεν έκαναν... παρέλαση" (οι προπονητές που απολύονται πριν τις εθνικές εορτές). "Έχει αφήσει το... στίγμα του". (όταν κάποιος πάει καλά σε μια ομάδα). "Έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του". (και φαρδιά και πλατιά) "Ανανεώνουν το... ραντεβού τους". (τα πιτσουνάκια μου!). "Το παιχνίδι ήταν γκραν γκινιόλ". (όταν το ματς γίνεται άνω κάτω) "Κατάπιε πολλά χιλιόμετρα". (αχόρταγο το παλικάρι). |
Υ.Γ. Προφανώς υπάρχουν πολλά ακόμη κλισέ και η λίστα είναι τεράστια. Αν δεν το έχουμε συμπεριλάβει, στείλτε μας το αγαπημένο σας! Το σίγουρο είναι πως κάπου θα το (ξανα)δείτε γραμμένο.