Γεννήθηκε στην Αυστραλία, αγωνίστηκε σε περισσότερες από δέκα ελληνικές ομάδες, μεταξύ των οποίων ο Αρης και ο Ηρακλής, μέχρι που δέχτηκε πρόταση να παίξει στην Α’ κατηγορία της Ιαπωνίας. Δεν το σκέφτηκε καθόλου και εδώ και δύο περίπου μήνες προπονείται με τη Βεντφορέτ Κοφού και ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του.

Ο Βασίλης Κωνσταντινίδης, ο «Μπίλι» για τους φίλους του και «Μπίρι» για τους Ιάπωνες, καθώς - όπως λέει - «δεν μπορούν να προφέρουν το λάμδα», μίλησε στο «ΕΘΝΟΣΠΟΡ» για τη ζωή τού… μετανάστη ποδοσφαιριστή στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου.

«Το ποδόσφαιρο εδώ είναι τελείως διαφορετικό. Χρειάστηκα ένα μήνα για να μπω στον ρυθμό, γιατί τρέχουν πάνω κάτω με τρομερή ταχύτητα και χωρίς να κουράζονται! Ηταν ένα στοίχημα. Τώρα τα κατάφερα, μπήκα σε αποστολές και τρεις αγωνιστικές πριν από το τέλος, είμαι έτοιμος να βοηθήσω. Θέλω, όμως, να μείνω εδώ. Ανοιξε το μυαλό μου. Είναι όμορφη εμπειρία και χαίρομαι που το αποφάσισα να έλθω στην Ιαπωνία».

Ο «Μπίρι» πηγαίνει για προπόνηση στις 8.30 κάθε πρωί και μένει μέχρι τη μία το μεσημέρι. «Δυόμιση ώρες γήπεδο, μετά βίντεο, συνεντεύξεις και αυτόγραφα. Τρεις φορές την εβδομάδα πηγαίνουμε τα απογεύματα ανά γκρουπ σε γυμναστή, στο κέντρο της πόλης. Είναι, όμως, και άλλες οι συνθήκες εδώ. Τα χρήματα δεν συγκρίνονται με την Ελλάδα. Κάθε μήνα είναι στην τράπεζα. Ηταν και ένας σημαντικός λόγος που το αποφάσισα. Πληρώνουν για τα πάντα. Οταν έρχεται η ώρα να υπογράψεις αυτόγραφα, είτε στις ακαδημίες, είτε για τους μικρούς, βλέπεις έξτρα ποσά στον λογαριασμό σου!».

ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Υπάρχουν, όμως, και δυσκολίες στα πιο απλά πράγματα. « Η επικοινωνία είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. Είμαστε μιάμιση ώρα από το Τόκιο και δεν βρίσκεις άνθρωπο να μιλάει Αγγλικά. Στο σούπερ μάρκετ για να ψωνίσουμε, δείχνουμε… εικόνες. Στα εστιατόρια σπάνια θα βρεις πιρούνι. Μέχρι να μάθω να τρώω με ξυλάκια, έκανα 35 λεπτά για ένα πιάτο που ο Ιάπωνας το έτρωγε σε τέσσερα λεπτά! Είναι ωραίο το φαγητό, υγιεινό, μου αρέσει το σούσι, αλλά όλα είναι στεγνά. Ούτε σταγόνα λαδάκι. Και δεν χορταίνεις. Τις πρώτες μέρες έχασα κιλά».

Ο Βασίλης Κωνσταντινίδης απολαμβάνει τα καλά της τεχνολογίας. «Τα περισσότερα ταξίδια τα κάνουμε με το γρήγορο τρένο. Σε μία ώρα καλύπτουμε απόσταση, για την οποία ήθελες τρεις ώρες με το αυτοκίνητο. Και ο αγώνας είναι απόλαυση. Το γήπεδο είναι πάντα γεμάτο με 15.000 ανθρώπους, οικογένειες, τραγούδι και χειροκρότημα, είτε χάσεις, είτε κερδίσεις. Αξίζει το να ζει κάποιος σε μια χώρα με σεβασμό, ευγένεια και ασφάλεια».

Ο 31χρονος, Κωνσταντινίδης, αγωνίζεται ως επιθετικός και πριν μετακομίσει στην Ιαπωνία είχε αγωνιστεί σε Βέροια, Ναυπακτιακό, Λαμία, Νίκη Βόλου, Πιερικό, Πόντιους Κατερίνης, Ηρακλή, Εθνικό Γαζώρου, Πανσερραϊκό, Δόξα Δράμας, Αρη και Βέροια.