Τρίτη καλοκαιρινή μεταγραφική ιστορία που παρουσιάζει σε αυτή την μίνι ενότητα το SPORT24 και αφορά το ακριβότερο deal της περασμένης μεταγραφικής περιόδου για Έλληνα ποδοσφαιριστή και ενός από τα ακριβότερα όλων των εποχών, της πώλησης δηλαδή του Ντίνου Μαυροπάνου από την Στουτγάρδη στην Γουέστ Χαμ.

Εξέλιξη που θεωρούνταν σίγουρη μιας και ο 26χρονο στόπερ ήταν ουσιαστικά αποφασισμένο από το τέλος της περασμένης σεζόν πως θα αποχωρούσε από τους Σουηβούς. Αυτό που τότε, στο φινάλε της Bundesliga καθορίστηκε, ήταν η διαπραγματευτική δύναμη του γερμανικού συλλόγου και το αντίτιμο που θα μπορούσε να ζήτησει.

Και αυτό γιατί συμμετείχε στους αγώνες διαβάθμισης κόντρα στο Αμβούργο με έπαθλο μια θέση στην Bundesliga της φετινής σεζόν. Η Στουτγάρδη ήταν καλύτερη, απέφυγε τον υποβιβασμό και έτσι η τιμή για ένα από τα λαμπερότερα ασημικά της παρέμεινε σε υψηλά επίπεδα, σε επίπεδα που το club εξ αρχής αποζητούσε ώστε να κεφαλαιοποιήσει το στάτους του διεθνή στόπε στην αγορά.

Από τον Ιανουάριο είχαν ξεκινήσει οι πρώτες αναφορές, με τότε δημοσιεύματα για ενδιαφέρον της Ατλέτικο Μαδρίτης και της Ίντερ. Στο SPORT24 είχε παρουσιαστεί επακριβώς η τότε κατάσταση. Και στην περασμένη μεταγραφική περίοδο επιβεβαιώθηκε ουσιαστικά μιας και οι «ροχιμπλάνκος» έφεραν στην Μαδρίτη τον μεγάλο τους στόχο από τον χειμώνα, ως ελεύθερο πλέον, τον Τούρκο διεθνή, Τσαγκλάρ Σουγιουντού.

Οι Μιλανέζοι από την πλευρά τους την προαποφασισμένη αποχώρηση του Σκρίνιαρ την κάλυψαν με… δυόμιση προσθήκες: αγόρασαν τον δανεικό πέρυσι, 35χρονο Ατσέρμπι από τη Λάτσιο έναντι 3,5 εκατ. ευρώ, άλλα 7 έδωσαν στην Άαρχους για τον 22χρονο φέρελπι Γιαν Μπίσεκ και τα περισσότερα, 30 στο τέλος του Αυγούστου στην Μπάγερν για τον πασπαρτού στην άμυνα, Μπενζαμέν Παβάρ.

Από την Ιταλία, το πραγματικό και πολύμηνο ενδιαφέρον για τον Μαυροπάνο υπήρχε από τη Νάπολι. Ο Έλληνας κεντρικός αμυντικός ήταν ψηλά στη λίστα των πρωταθλητών Ιταλίας για τη διάδοχη κατάσταση του Νοτιοκορεάτη Κιμ Μιν Τζάε, αποτελώντας μεταξύ άλλων και εγκεκριμένη επιλογή του τεχνικού διευθυντή των «παρτενοπέι», Κριστιάνο Τζιούντολι.

Ο Τζιούντολι στις αρχές του καλοκαιριού μετακόμισε στη Γιουβέντους - και γι’ αυτό υπήρξαν άλλα, αβάσιμα τελείως, σενάρια για ενδιαφέρον των «μπιανκονέρι», ακριβώς επειδή είχε γίνει γνωστό πως ο Μαυροπάνος άρεσε πολύ στον Ιταλό παράγοντα -, γεγονός που σίγουρα επηρέασε την τελική ιεράρχηση των Ναπολιτάνων, όχι όμως και την προσπάθειά τους.

Ουσιαστικά έγιναν δύο απόπειρες, η δεύτερη ενόσω ο Μαυροπάνος γνώριζε πως η Γουέστ Χαμ θα έκανε δυναμική κίνηση γι’ αυτόν και έτσι, στο δικό του, προσωπικό ζύγι, υπερίσχυσε η επιθυμία της επιστροφής στην Premier League, από τελείως όμως πλέον διαφορετική θέση και κύρος, με αποτέλεσμα η Νάπολι να στραφεί στον 22χρονο Βραζιλιάνο Νάταν (αγορά 10 εκατ. ευρώ από την Μπραγκαντίνο).

Η Φρανκφούρτη, ο Άγιαξ, η Φόρεστ πριν το «χρυσό» deal με την Γουέστ Χαμ

Premier League. Αυτό ήταν το «κλειδί» της αλλαγής στέγης του διεθνή αμυντικού. Και γι’ αυτό ακόμη και το – μέχρι την εμφάνιση της Γουέστ Χαμ – σοβαρότερο και πιο εμπεριστατωμένο ενδιαφέρον που παρουσιάστηκε το καλοκαίρι, από την Φρανκφούρτη δεν (θα μπορούσε να) είχε καμία τύχη, μιας και ο Μαυροπάνος δεν ήθελε να παραμείνει στην Bundesliga.

Εξαίρεση θα έκανε μόνο για ομάδα κορυφαίου επιπέδου, Μπάγερν, Ντόρτμουντ και Λειψία, ομάδες δηλαδή που έτσι κι αλλιώς θα μπορούσαν να ικανοποιήσουν και τις απαιτήσεις της Στουτγάρδης, η οποία ακριβώς επειδή περίμενε πώληση του Έλληνα, αρνήθηκε οτιδήποτε σχετικό, οποιαδήποτε συζήτηση αναφορικά με παραχώρηση του παρτενέρ του Μαυροπάνου στην οπισθοφυλακή των Σουηβών, του 24χρονου Ιάπωνα, Χιρόκι Ιτο, παραπέμποντας τη δική του πώληση στο (άμεσο προφανώς) μέλλον.

Ο άνθρωπος που έφερε και τους δύο στην Στουτγάρδη, ο Σβεν Μίσλινταντ (και αυτός που πήρε τον Μαυροπάνο από τον ΠΑΣ στην Άρσεναλ όταν διατέλεσε Υπεύθυνος Scouting στους «κανονιέρηδες»), ευχαρίστως θα τους έπαιρνε μαζί του στο Άμστερνταμ και στον Άγιαξ, όπου αυτό το καλοκαίρι έγινε τεχνικός διευθυντής.

Το ρώτησε, αλλά αφενός για τον Ίτο, είπαμε, η Στουτγάρδη δεν το συζητούσε, αφετέρου για τον Μαυροπάνο οι προτεραιότητές του ήταν πέρα από τη Μάγχη και σε καμία περίπτωση δεν περιορίζονταν ως το «Άμστερνταμ Αρένα».

Τι υπήρξε από Αγγλία; Η Νότιγχαμ Φόρεστ - η οποία από media της Γηραιάς Αλβιόνας είχε πρωτακουστεί ως ενδιαφερόμενη και στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο - είναι αλήθεια πως αν το όλο πλαίσιο και οι συνθήκες το επέτρεπαν, θα έκανε κίνηση, θα προχωρούσε για τον Μαυροπάνο. Δεν υπήρξε όμως η κατάλληλη επικοινωνία, η απαραίτητη σε τέτοιες περιπτώσεις χημεία μεταξύ των εμπλεκομένων πλευρών και έτσι, πολύ απλά, δεν προχώρησε κάτι.

Το ενδιαφέρον των Γουλβς έμεινε στη σφαίρα του φιλολογικού. Ενδεικτικό ότι οι «λύκοι» αρκέστηκαν να πάρουν στο φινάλε μόλις του μεταγραφικού παραθύρου τον Ουρουγουανό στόπερ Σαντιάγκο Μπουένο από την Τζιρόνα (έναντι 12 εκατ. ευρώ).

Και φτάνουμε στην Γουέστ Χαμ. Στη λίστα των «σφυριών» ο Μαυροπάνος υπήρχε. Προτεραιότητα όμως του Ντέιβιντ Μόγες ήταν η προσθήκη γηγενή στόπερ, εστιάζοντας στον Χάρι Μαγκουάιρ. Δεν ευοδώθηκε η προσπάθεια των Λονδρέζων, δεν έπεισαν τον Άγλλο στόπερ και έτσι, μετά το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου ουσιαστικά, ενεργοποιήθηκε το planb.

Εκεί, καταλυτικό ρόλο έπαιξε ο Τιμ Στάιντεν. Ο Γερμανός είχε επισήμως αναλάβει καθήκοντα τεχνικού διευθυντή στην Γουέστ Χαμ την 1η Ιουλίου και – όπως εύλογα γίνεται αντιληπτό – δεν είχε παίξει κάποιον ουσιαστικό ρόλο στην επιδίωξη των «σφυριών» για να αγοράσουν τον Μαγκουάιρ.

Το θέμα όμως του Μαυροπάνου ήταν αυτός που το πήρε 100% πάνω του. Είχε άλλωστε και… ελληνικό παρελθόν μιας και στο ξεκίνημα της επαγγελματικής σταδιοδρομίας του, ως Scouting Director της Βέρντερ Βρέμης είχε λόγο, είχε συμβάλλει στην αγορά του Σωκράτη Παπασταθόπουλο (εκπροσωπείται από τον ίδιο ατζέντη με τον Μαυροπάνο) από τους «πράσινους».

Ο Στάιντεν είχε ξεχωρίσει και κατόπιν αυτός που πρόκρινε την επιλογή του Έλληνα στόπερ, ανέλαβε τη διαπραγμάτευση με την Στουτγάρδη και την ολοκλήρωσε με deal που ικανοποίησε απόλυτα τις ενδεικτικές της αξίας του Μαυροπάνου απαιτήσεις του γερμανικού συλλόγου: 20 εκατ. ευρώ συν άλλα 5 σε μπόνους.

Από την πλευρά του ο Μαυροπάνος - παρά την ανησυχία που εσφαλμένα δημιούργησαν αναφορές περί προβλημάτων στις εξετάσεις που υποβλήθηκε - υπέγραψε ένα πλουσιοπάροχο πενταετές συμβόλαιο που τον έφερε πλέον στην κορυφή των πλέον ακριβοπληρωμένων Ελλήνων ποδοσφαιριστών (σ.σ. στην Στουτγάρδη εισέπραττε 1,5 εκατ. ευρώ ετησίως, στο Λονδίνο οι απολαβές του αυξήθηκαν κατά 70%).

Καλοστέριωτος στη δεύτερη θητεία του στην Premier League.