Για τον κόσμο του ΠΑΟΚ η εξίσωση τελικός Κυπέλλου με τον Άρη στην Τούμπα είχε μόνο ένα αποτέλεσμα: Κατάκτηση του τροπαίου. Παραμονές του μεγάλου αγώνα, στην τελευταία προπόνηση της ομάδας του Άγγελου Αναστασιάδη , οπαδοί επισκέφθηκαν τους ποδοσφαιριστές και τους έστειλαν ξεκάθαρο μήνυμα. Το θυμίζει σήμερα, ακριβώς 14 χρόνια μετά από εκείνον τον τελικό, ο Γιώργος Κούτσης μιλώντας στο Sport24.gr.

"Ήταν ένας τελικός με τον Άρη στην Τούμπα κι αυτό από μόνο του δημιουργούσε μία ιδιαιτερότητα. Σκεψου να χάναμε... Το άγχος και η πίεση ήταν πολυ μεγάλα για εμάς. Αντίθετα, ο Άρης έπαιζε στην Τούμπα.

Εμείς δεν μπορούσαμε να το χάσουμε... Θυμάμαι πολύ έντονα τι είχε γίνει στην προπόνηση μια μερα πριν, όταν ήρθαν οπαδοί στην προπόνηση στην Ευκαρπία και μας μίλησαν. " Παλικάρια μην αγχώνεστε... Αν δεν το πάρει κανείς, δεν θα το πάρει κανένας", μας είπαν και όλοι καταλάβαμε τι θα γινόταν αν δεν κερδίζαμε".

-Γιώργο, τι σου είχε μείνει από το παιχνίδι;

"Καταρχήν, πρέπει να πω ότι κατακτήσαμε επάξια το Κύπελλο. Είχαμε αποκλείσει Ολυμπιακό και ΑΕΚ στον δρόμο για τον τελικό, ενώ ο Άρης μόνο το Αιγάλεω. Κατά τη διάρκεια του αγώνα ήμασταν πολύ αγχωμένοι. Ήμασταν μέτριοι, όχι πολύ καλοί. Είχαμε τον έλεγχο του αγώνα, δεν απειληθήκαμε από τον Άρη με εξαίρεση το δοκάρι του Μόρις. Από τη στιγμή που είχαμε πετύχει το γκολ, είχαμε διστακτικότητα στο παιχνίδι μας, σκεφτόμασταν να μη φάμε κάποιο τέρμα. Στο τελευταίο εικοσάλεπτο είχαμε κλειστεί πίσω και προσπαθούμε μα κρατήσουμε το αποτέλεσμα. Ήταν πολύ αγχωτικό".

-Ήταν ένα μεγάλο επίτευγμα η κατάκτηση του Κυπέλλου και από την άποψη ότι διοικητικά και οικονομικά η ομάδα δεν περνούσε καλή περίοδο...

"Δεν υπήρχε τίποτα... Ένας Γούμενος απλά ως φυσική παρουσία, λέγαμε ότι βλέπαμε έναν άνθρωπο, χωρίς όμως να παίρνουμε ουσιαστική βοήθεια. Είχε, όμως, πανηγυριστεί πολύ έντονα και για έναν άλλο λόγο. Έπαιζαν πολλοί Έλληνες στην ομάδα. Είχε και ο Άρης πολλούς Έλληνες, είχε άλλο χρώμα εκείνος ο τελικός. Πήραμε το Κύπελλο και ζούσαμε εδώ στην πόλη, βγαίναμε στην Τσιμισκή και ακούγαμε τα "μπράβο" και από την άλλη οι Έλληνες του Άρη τα "γιατί το χάσατε".Για να σε πάω πίσω στην ερώτηση που μου έκανες, ήταν μεγάλο επίτευγαμ αν σκεφτεί κανείς το μπάτζετ που είχαμε. Ήταν της ξεφτίλας σε σχέση με Ολυμπιακό και ΑΕΚ που αποκλείσαμε ή σε σχέση με τη φετινή ομάδα".

-Το γεγονός ότι ήταν ένα Κύπελλο που πήρατε με αντίπαλο τον Άρη θεωρείς ότι ήταν καταλυτικό για να κυριαρχήσει πλήρως ο ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη;

"Θα έλεγα ότι ήταν μία απόδειξη της κυριαρχίας που όλοι βλέπαμε ότι υπήρχε. Το σημαντικότερο είναι ότι αυτό το Κύπελλο κράτησε την ομάδα σε μία δύσκολη περίοδο. Θα θυμάστε ότι την επόμενη σεζόν κάναμε πολύ καλή πορεία, βγήκαμε στα προκριματικά του Champions League. Εμείς τότε στην Ευκαρπία είχαμε ένα γήπεδο για προπόνηση. Το βαφτίζαμε γήπεδο.... Δεν υπήρχε οργάνωση, δεν υπήρχαν χρήματα".

-Κάτι τελευταίο... Τι θα μπορούσε να πετύχει εκείνος ο ΠΑΟΚ αν είχε έναν Σαββίδη στο τιμόνι του;

"Εκείνη η ομάδα είχε έναν αξιόλογο κορμό. Με τρεις-τέσσερις προσθήκες θα μπορούσε να πάρει το Πρωτάθλημα. Δίναμε το 100% σε κάθε ματς ΜΟΝΟ με αυτά τα παιδιά που υπήρχαν και κάναμε πρωταθλητισμό. Αν είχαμε έναν Μπίσεσβαρ, αν είχαμε έναν δεύτερο φορ ποιοτικότερο, όπως τώρα υπάρχουν τρεις ποιοτικοί (Πρίγιοβιτς, Κλάους και Κουλούρης) Και δεν θα έφευγαν οι παίκτες που έφυγαν, ο Γεωργιάδης, ο Οκκάς και ο Καφές. Εμείς την άλλη χρονιά κάναμε πρωταθλητισμό χωρίς αυτούς. Θα υπήρχε και ενίσχυση...".

Η ταυτότητα του τελικού του 2003

Σκόρερ: 24' Γεωργιάδης

ΑΡΗΣ: Λαμπάκης, Διγκόζης (46' Μπράγκα), Πανόπουλος (70' Μπασίρ), Σελάντερ, Επαλέ, Κατσιαρός, Κνόπερ, Παπαδόπουλος, Κολτσίδας, Μορίς, Ντεμπά-Νιρέν (46' Καπάνταης).

ΠΑΟΚ:Τοχούρογλου, Εγκωμίτης, Κουτσόπουλος, Αμπονσά (89' Νάστος), Μάρκος, Κούτσης (70' Χασιώτης), Γεωργιάδης, Κουκιέλκα, Οκκάς, Καφές, Γιασεμάκης (74' Σπάσιτς).

Photo credits: Eurokinissi