H Mάντσεστερ Σίτι "ψήλωσε" μέσα σε λίγα χρόνια και χτυπάει πρωτάθλημα, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αποδεικνύεται επτάψυχη και διεκδικεί με μανία τον 20ο τίτλο, η Τότεναμ βελτιώνεται συνεχώς υπό την καθοδήγηση του Ρέντναπ και έχει φτάσει στο σημείο να ρίχνει κλεφτές ματιές προς την κορυφή, και η Άρσεναλ παραμένει στο κλαμπ των μεγάλων ακόμα και αν της έφυγαν παίκτες τεράστιας αξίας όπως οι Φάμπρεγας και Νασρί.

Κάπως έτσι διαμορφώνεται το λαμπερό κάδρο της φετινής Premier League, με την υποσημείωση ότι σε αυτό το κάδρο έχουν θέση επίσης Λίβερπουλ και Τσέλσι, με τα χρώματά τους όμως να μοιάζουν θαμπά και ξεθωριασμένα έναντι των υπολοίπων.

Αιτία, οι μεγάλες προσδοκίες που είχε πολύς κόσμος και για τις δύο ομάδες στο ξεκίνημα της σεζόν, με τους μπλε του Δυτικού Λονδίνου και τους κόκκινους από το μεγάλο λιμάνι του Λίβερπουλ να μοιάζουν ανήμποροι να σηκώσουν αυτό το βαρύ φορτίο.

Η Τσέλσι του Αντρέ Βίλας-Μπόας πήρε θέση στην αφετηρία σκοπεύοντας να κόψει πρώτη το νήμα στο τέλος της σεζόν, όμως μετά τη συμπλήρωση 22 αγωνιστικών βλέπει τη διαφορά της από τις δύο ομάδες του Μάντσεστερ να έχει φτάσει διψήφιο νούμερο.

Στον αντίποδα, η Λίβερπουλ του Νταλγκλίς είχε πιο ταπεινές βλέψεις, σκοπεύοντας φέτος την πρώτη 4αδα που θα την επαναφέρει στα μεγάλα σαλόνια της Ευρώπης μετά από δύο χρόνια απουσίας, όμως ακόμα και αυτός ο στόχος παραμένει αρκετά δύσκολος στην παρούσα φάση.

Τι φταίει που οι δύο ομάδες έχουν μείνει αρκετά πίσω στη βαθμολογία και ίσως χρειαστεί να κονταροχτυπηθούν στο φινάλε για ένα εισιτήριο για τους ομίλους του Champions League;

Τα αίτια της βαθιάς κρίσης σε "Άνφιλντ" και "Στάμφορντ Μπριτζ" είναι σίγουρα πολλά, με το Sport24.gr να σας παρουσιάζει πέντε κοινά βάσανα για τους δύο συλλόγους.

Οι μεγάλες απογοητεύσεις (Κάρολ, Τόρες)

Μοιάζει απίστευτο αλλά είναι πραγματικότητα. Οι δύο παίκτες για τους οποίους ξοδεύτηκε πακτωλός χρημάτων στην περυσινή χειμερινή μεταγραφική περίοδο, όχι μόνο δεν έχουν δικαιώσει Τσέλσι και Λίβερπουλ για τις επιλογές τους, αλλά έχουν εξελιχτεί στον... αδύναμο κρίκο.

Ο Φερνάντο Τόρες αποτελεί πραγματικά περίπτωση που χρήζει επιστημονικής μελέτης, για το πόσο πολύ μπορεί να κατρακυλήσει η μετοχή ενός παίκτη στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο μέσα σε 12 μήνες.

Όταν στις 31 Ιανουαρίου του 2011, ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς ξαλάφρωνε το τεράστιο πουγκί του από 50.000.000 λίρες για να τον κάνει δώρο στον Αντσελότι (ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου), οι άνθρωποι της Τσέλσι ονειρεύονταν μία τριπλέτα Τόρες-Ντρογκμπά-Ανελκά η οποιά θα ήταν ικανή να σμπαραλιάσει κάθε άμυνα.

Η "καλή ημέρα" για τον Τόρες στους Λονδρέζους φάνηκε από το ντεμπούτο του, όπου η Τσέλσι ηττήθηκε με 1-0 από την πρώην ομάδα του, Λίβερπουλ, (ο Ισπανός περιορίστηκε σε εκείνο το ματς από τον Κάραγκερ και δεν έβγαλε καν το 90λεπτο), με τη συνέχεια να είναι όμως ακόμα πιο απογοητευτική.

Χρειάστηκε να περάσουν 10 ματς πρωταθλήματος ή αν προτιμάτε 903 λεπτά για να "σπάσει το ρόδι" (23 Απριλίου κόντρα στη Γουέστ Χαμ), ενώ λίγες ημέρες πριν κλείσει έναν χρόνο στο "Στάμφορντ Μπριτζ" έχει "καταφέρει" να βρει το δρόμο προς τα αντίπαλα δίχτυα μόλις 3 φορές σε ματς πρωταθλήματος.

Επιπλέον, δεν έχει σκοράρει στα 16 τελευταία παιχνίδια της Τσέλσι (11 για την Πρέμιερ Λιγκ) ενώ έχουν περάσει πάνω από 15 ώρες από το τελευταίο τέρμα που σημείωσε.

Ο Αντρέ Βίλας Μπόας συνεχίζει να τον στηρίζει, δίνοντας του χρόνο συμμετοχής και ενθαρρύνοντάς τον μέσα από δηλώσεις του, όμως ο "Ελ Νίνιο" δείχνει ανήμπορος προς το παρόν να θυμίσει τον σούπερ παίκτη που θαύμασαν όλοι με τη φανέλα της Λίβερπουλ, στα δύο πρώτα του χρόνια (2007-2009) στην Premier League.

Όχι πάντως ότι και ο άνθρωπος που κληρονόμησε από τον Τόρες την κόκκινη φανέλα με το Νο 9, βγάζει μάτια. Τουναντίον...

Η Λίβερπουλ είχε ζεστό χρήμα στα χέρια της από την πώληση του Τόρες και λίγες ώρες για να το ξοδέψει, με την επιλογή του Κένι Νταλγκλίς να "σπρώξει" 35.000.000 λίρες στη Νιούκαστλ για τον Άντι Κάρολ να αποδεικνύεται ατυχής.

Ο Κάρολ έγινε ο πιο ακριβοπληρωμένος Βρετανός παίκτης όλων των εποχών όμως ο τίτλος αυτός μάλλον τον φόρτωσε με βαρίδια παρά τον "ανέβασε".

Στο δεύτερο μισό της περασμένης σεζόν μάτωσε τα αντίπαλα δίχτυα μόνο στο ματς με τη Μάντσεστερ Σίτι στο "Άνφιλντ" (2 γκολ), ενώ φέτος έχει μόνο 2 γκολ (το τελευταίο τον Οκτώβριο) και πολύ περισσότερες προβληματικές εμφανίσεις.

Όσοι λοιπόν στο Μέρσεϊσαϊντ ονειρευόντουσαν πέρυσι την μετενσάρκωση των Κίγκαν-Τόσακ στο δίδυμο Σουάρες-Κάρολ, μάλλον τα έχασαν τα λεφτά τους.

Ενδεικτικό της ελεύθερης πτώσης τόσο του Τόρες όσο και του Κάρολ ήταν πως αμφότεροι μπλέχτηκαν σε μεταγραφικά σενάρια τον τελευταίο μήνα, με την τιμή τους να έχει πέσει κάτω από το μισό σε σύγκριση με έναν χρόνο πριν.

Τα περασμένα μεγαλεία

Ένα ακόμα κοινό στοιχείο των δύο ομάδων, στην πορεία τους προς την... κρίση, είναι ότι το παρελθόν τους είναι σαφώς λαμπρότερο από το παρόν τους.

Η μεν Λίβερπουλ αποτέλεσε φόβητρο για τις άλλες ομάδες στα αγγλικά αλλά και τα ευρωπαϊκά γήπεδα για δύο ολόκληρες δεκαετίες (του '70 και του '80'), όμως η βαριά φανέλα που διαθέτει δεν αρκεί από μόνη της για να αναστρέψει την κατάσταση.

Το προσεχές καλοκαίρι συμπληρώνονται 22 ολόκληρα χρόνια από το τελευταίο πρωτάθλημα, με τα ευρωπαϊκά τρόπαια της περασμένης δεκαετίας (Κύπελλο Uefa 2001, Champions League 2005) να αποδεικνύουν την τεράστια δυναμική αυτού του συλλόγου αλλά να παίζουν το ρόλο του "παυσίπονου" και όχι του "φαρμάκου" για την αρρώστια της ομάδας (απουσία από την κορυφή).

Στον αντίποδα, οι οπαδοί της Τσέλσι "καλόμαθαν" την περασμένη δεκαετία, με τον Ρόμαν Αμπράμοβιτς και τον Ζοζέ Μουρίνιο να τους κάνουν ανταγωνιστικούς και ισχυρούς μετά από τα χρόνια ανυποληψίας που έζησαν, όμως αρχίζουν σιγά σιγά να φοβούνται πως η μπογιά τους έχει ξεβάψει.

Οι περισσότεροι διάδοχοι του Μουρίνιο (Γκραντ, Σκολάρι, Αντσελότι) απομακρύνθηκαν από τον απαιτητικό Αμπράμοβιτς είτε επειδή δεν πήραν τον τίτλο στο Νησί είτε επειδή δεν διακρίθηκαν στην Ευρώπη, και ο Αντρέ Βίλας-Μπόας κινδυνεύει να δει και αυτός το κεφάλι του κάτω από τη γκιλοτίνα αν οι "μπλε" μείνουν χωρίς τρόπαια φέτος.

Ο προπονητής "μάνα εξ'ουρανού"

Τον περασμένο Ιανουάριο η Λίβερπουλ έλυσε τη συνεργασία της με τον Ρόι Χόντσον (είχε ένα από τα χειρότερα ρεκόρ προπονητή στα 119 χρόνια ιστορίας του συλλόγου), με τον Κένι Νταλγκλίς να επιστρέφει "μετά βαΐων και κλάδων" στην ομάδα που λάτρεψε και λατρεύτηκε όσο λίγοι.

Οι παίκτες που πήρε στο "Άνφιλντ" τους τελευταίους 12 μήνες ήταν αρκετοί (Κάρολ, Σουάρες, Μπέλαμι, Ντάουντινγκ, Χέντερσον, Άνταμ, Χοσέ Ενρίκε οι σημαντικότεροι), και ο στόχος του "Βασιλιά Κένι" ήταν να δημιουργήσει ένα κορμό από αρκετούς Βρετανούς παίκτες πάνω στους οποίους θα χτιστεί μία ισχυρή Λίβερπουλ την ερχόμενη τριετία.

Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα πάντως δεν είναι διόλου ικανοποιητικά (7η θέση και απόσταση έξι πόντων από την 4η που οδηγεί στα προκριματικά του CL), και αυτό που καταλογίζουν αρκετοί στον Σκωτσέζο είναι πως πειραματίζεται ακόμα με το ρόστερ.

Η προσδοκώμενη "ταυτότητα" της ομάδας αναζητείται, όπως και ο τρόπος για να μπορέσει να διασπάσει τις αντίπαλες άμυνες στα εντός έδρας παιχνίδια με τους θεωρητικά ασθενέστερους αντιπάλους...

Από την πλευρά της η Τσέλσι έδωσε "τόπο στα νιάτα", φέρνοντας στο "Στάμφορντ Μπριτζ" τον Αντρέ Βίλας-Μπόας, όμως ο επονομαζόμενος "κλώνος του Μουρίνιο" δεν έχει καταφέρει ακόμα να παρουσιάσει το έργο που είχε να επιδείξει στην Πόρτο (νταμπλ στην Πορτογαλία και Europa League πέρυσι).

Στους "δράκους" ήταν θιασώτης του επιθετικού ποδοσφαίρου, όμως ουδείς στο Νησί μπορεί να ισχυριστεί ότι βλέπει τους Λονδρέζους σε αγώνες και τρίβει τα μάτια του από το εκπληκτικό θέαμα που παρουσιάζουν.

Σαν να μην έφτανε αυτό, δεν έχει "κερδίσει" και τα μεγάλα αστέρια της ομάδας (βλ. Τέρι και Λάμπαρντ), με την στήριξη του Ρόμαν Αμπράμοβιτς να είναι μεν χειροπιαστή (το απέδειξε με τις μεταγραφές των Μάτα και Κέιχιλ) αλλά και να έχει ημερομηνία λήξης...

Οι αδυναμίες στο ρόστερ

Ένας από τους κυριότερους λόγους που Λίβερπουλ και Τσέλσι δεν μπορούν με τίποτα να ακολουθήσουν τον ξέφρενο ρυθμό που επέβαλαν οι δύο ομάδες του Μάντσεστερ στην κούρσα του τίτλου, είναι οι εμφανείς αδυναμίες που υπάρχουν στα ρόστερ.

Η Λίβερπουλ δεν έχει πάρει ακόμα τίποτα από τον Κάρολ (2 γκολ), ο ποιοτικότερος κυνηγός της Λουίς Σουάρες εκτίει ποινή οκτώ αγωνιστικών για το επεισόδιο με τον Εβρά, ο Κάιτ είναι ωσεί-παρών τη φετινή σεζόν (κανένα γκολ), και αυτή τη στιγμή ο μόνος που παλεύει και ξεχωρίζει είναι ο Κρεγκ Μπέλαμι.

Ο Στιούαρτ Ντάουντινγκ δεν έχει ακόμα βοηθήσει στο επιθετικό κομμάτι (κανένα γκολ), ο Λούκας Λέιβα θα μείνει για καιρό εκτός λόγω τραυματισμού, ο Άνταμ είναι καλός αλλά όχι για να βαφτιστεί "Τσάμπι Αλόνσο ή Χαβιέρ Μαστσεράνο", και μένει έτσι ο 31χρονος αρχηγός (και προερχόμενος από τραυματισμό) Τζέραρντ για να σηκώσει την ομάδα στις πλάτες του.

Η προσωπικότητά του είναι αδιαμφισβήτητα ζηλευτή, όμως ένας παίκτης δεν φτάνει για να κάνει τη διαφορά στον "βασιλιά των σπορ", εκτός αν είναι ο Μαραντόνα και ζούμε μερικές δεκαετίες πίσω...

Όσο για την άμυνα, το πρόβλημα στο κέντρο εξακολουθεί να υφίσταται. Ναι μεν έχει σημειωθεί φέτος σημαντική πρόοδο, με την αμυντική λειτουργία να μην θυμίζει σκορποχώριο προηγουμένων ετών (εξαίρεση φέτος το τελευταίο ματς με Μπόλτον που προκάλεσε και την έκρηξη του Νταλγκλίς), όμως "βγάζει μάτι" η έλλειψη ενός παίκτη με εμπειρία και προσωπικότητα, που να κατευθύνει μαεστρικά την τετράδα μπροστά από τον Ρέινα.

Με δεδομένο μάλιστα πως Κάραγκερ και Κοάτες έχουν μικρό χρόνο συμμετοχής, ουδείς μπορεί να "απαιτήσει" από τους Άγκερ και Σκρτελ να είναι αλάνθαστοι σε όλα τα ματς Τετάρτη-Σάββατο, με τη Λίβερπουλ να είναι ακόμα μέσα σε τρεις διοργανώσεις (Premier League, FA Cup, League Cup).

Για την Τσέλσι, το μεγαλύτερο πρόβλημα έχει να κάνει με το γεγονός ότι η "ραχοκοκκαλιά" της ομάδας, πάνω στην οποία δομήθηκε η ομάδα του 2004, δεν είναι το ίδιο αποτελεσματική εν έτει 2012.

Οι "διόσκουροι" Τζον Τέρι και Φρανκ Λάμπαρντ είναι οκτώ χρόνια μεγαλύτεροι και χρειάζονται ανάσες, το ίδιο και ο Άσλεϊ Κόουλ, ενώ ο Εσιέν ταλαιπωρείται από τραυματισμούς.

Την ίδια ώρα, το βαρύ πυροβολικό της ομάδας για πάρα πολλά χρόνια, Ντιντιέ Ντρογκμπά, έχει πατήσει τα 33 και φλερτάρει με ομάδες του εξωτερικού για να κλείσει την καριέρα του και ο Ανελκά προτίμησε αντί της αγγλικής λίρας το... γιουάν (πήρε μεταγραφή στην κινεζική Σανγκάι Σένουα).

Ο Τόρες δίνει μάχη για να μην γίνει ο νέος "Σεβτσένκο" της Τσέλσι, ο Μαλουντά δεν γίνεται να επαναλάβει την απίστευτη προπέρσινη χρονιά του, και οι Νταβίντ Λουίζ και Μπράνισλαβ Ιβάνοβιτς προσπαθούν να αποκτήσουν ακόμα σωστή χημεία με τον Τζον Τέρι στην καρδιά της άμυνας.

Όπως λοιπόν δεν φτάνει στη Λίβερπουλ ένας Τζέραρντ, ένας Σουάρες και ένας Μπέλαμι για να αναλάβουν όλο το φορτίο, έτσι και στην Τσέλσι δεν γίνεται να περιμένουν -συνήθως- τα πάντα από τον Χουάν Μάτα και τον Ντάνιελ Στάριντζ....

Η κατάρα στα εντός έδρας παιχνίδια

Ομάδες που θέλουν να πρωταγωνιστούν σε μαραθώνιο σαν αυτόν της Premier League, οφείλουν να κάνουν κάποια σερί νικών μέσα στη σεζόν ή έστω κάποια ικανοποιητικά σερί αήττητων αγώνων (για να φτιάχνεται έτσι και η ψυχολογία του ποδοσφαιριστή αλλά και να χαλυβδώνεται το γκρουπ), όμως στην ομάδα του μεγάλου λιμανιού κάτι τέτοιο αποτελεί απαγορευμένο καρπό.

Είναι άλλωστε ενδεικτικό πως μέσα στη φετινή σεζόν δεν έχει καταφέρει ποτέ η ομάδα του Κένι Νταλγκλίς να πετύχει παραπάνω από τρεις διαδοχικές νίκες ανεξαρτήτως διοργάνωσης.

Και πως να το πετύχει άλλωστε κάτι τέτοιο όταν το Άνφιλντ έχει μετατραπεί σε μαύρη τρύπα για παίκτες και προπονητή;

Μπορεί οι "κόκκινοι" να παραμένουν αήττητοι ακόμα εντός έδρας (η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για παράδειγμα μετράει ήδη δύο ήττες μέσα στο σπίτι της, από τη Μάντσεστερ Σίτι και τη Μπλάκμπερν) όμως αυτό μόνο ως παρηγοριά στον άρρωστο μπορεί να ακουστεί όταν μετρούν 7 ισοπαλίες σε 11 εντός έδρας για το πρωτάθλημα...

Από την πλευρά της, η Τσέλσι είναι πιο ευπαρουσίαστη μεν στα αποτελέσματα συγκριτικά με τη Λίβερπουλ, όμως το γεγονός ότι είναι η μοναδική ομάδα από τις πρώτες 8 του πίνακα με 3 εντός έδρας ήττες (από Άρσεναλ, Λίβερπουλ και Άστον Βίλα) δεν περιποιεί και τόσο μεγάλη τιμή στη δυναμική της εντός έδρας.

Αν στις 3 αποτυχίες μέσα στο Λονδίνο προστεθεί και το πρόσφατο αρνητικό σερί των 4 αγώνων χωρίς τρίποντο, το οποίο ακολούθησε τη μεγάλη νίκη της επί της Μάντσεστερ Σίτι, καταλαβαίνει κανείς για ποιο λόγο απέχει 13 ολόκληρους πόντους από την κορυφή 16 αγωνιστικές πριν το φινάλε...