Στα σχεδόν 3,5 χρόνια που βρίσκεται ο Πέδρο Μαρτίνς στον πάγκο του Ολυμπιακού, οι ερυθρόλευκοι έχουν δεχτεί τρία γκολ μόλις τέσσερις φορές στις εγχώριες διοργανώσεις. Όλες σε εκτός έδρας παιχνίδια, εκ των οποίων τα τρία ήταν για τον θεσμό του Κυπέλλου (2-3 από τον ΠΑΟΚ, 3-3 με τη Λαμία και 2-3 τώρα από τον Λεβαδειακό). Το άλλο ήταν στο πρωτάθλημα (1-3 από τον ΠΑΟΚ) την πρώτη σεζόν του Πορτογάλου στην τεχνική ηγεσία.

Αυτό από μόνο του φανερώνει πολλά για το πως μπήκαν οι παίκτες του Ολυμπιακού στον αγωνιστικό χώρο του Δημοτικού Σταδίου της Λιβαδειάς και πως εξελίχθηκε το πρώτο ματς με τον Λεβαδειακό για τη φάση των 16 του Κυπέλλου Ελλάδας.

Όταν οι παίκτες δεν δείχνουν την απαραίτητη συγκέντρωση, αποφασιστικότητα, μαχητικότητα και δεν έχουν την κατάλληλη ανασταλτική λειτουργία, δεν θέλει πολύ για να βρεθούν με δύο γκολ πίσω στο σκορ μόλις στο 6^ο λεπτό. Ό,τι δεν κατάφεραν άλλες κι άλλες ομάδες και δη υψηλού επιπέδου στην Ευρώπη απέναντι στον Ολυμπιακό, το πέτυχαν οι παίκτες του Λεβαδειακού.

Όταν υποτιμάς τον αντίπαλο, θα το πληρώσεις, κι ας αγωνίζεται μία κατηγορία πιο κάτω. Το ποδόσφαιρο δεν χαρίζεται σε εκείνους που νομίζουν ότι κάνοντας απλά περίπατο μέσα στο γήπεδο, πιστεύουν ότι θα κερδίσουν. Αντίθετα, επιβραβεύει τους ποδοσφαιριστές που το σέβονται, προσπαθούν, κοπιάζουν και τα δίνουν όλα μέσα στις τέσσερις γραμμές.

Ναι, ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε με τις ρεζέρβες. Ναι, οι ερυθρόλευκοι παρατάχθηκαν με μία ενδεκάδα που δεν έχει παίξει μαζί ούτε σε προπόνηση. Ναι, αγωνίστηκαν παίκτες από την δεύτερη ομάδα. Ναι, ο αγωνιστικός χώρος του γηπέδου της Λιβαδειάς ήταν κακός. Όμως, υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος.

Ο Ολυμπιακός είχε στο αρχικό σχήμα τον Ονιεκούρου που η χρηματιστηριακή του αξία είναι μεγαλύτερη απ´ όσο όλο το ρόστερ του Λεβαδειακού. Όμως, αυτό δεν φάνηκε στον αγωνιστικό χώρο. Ο Νιγηριανός πέρα από την ασίστ στο τέρμα του Λόπες και δύο καλά σουτ που έδιωξε ο Σαμασά, το υπόλοιπο διάστημα του αγώνα δεν φάνηκε. Και έπαιξε σε ολόκληρο το 90λεπτο.

Αντίθετα, ο Λόπες που έπαιξε ένα ημίχρονο και σκόραρε (πανηγύρισε το πρώτο του τέρμα με τη ερυθρόλευκη ριγωτή φανέλα), είχε καλές ενέργειες και έκανε την αντίπαλη άμυνα να τον αισθανθεί. Όπως θετική παρουσία είχε και ο Βρουσάι στα 82 λεπτά που αγωνίστηκε. Η πραγματικότητα είναι πως, αυτή τη στιγμή, ο Λόπες και ο Βρουσάι δεν έχουν σχέση αγωνιστικά με τον Ονιεκούρου, ο οποίος μάλιστα έχει πάρει και πολύ περισσότερο χρόνο συμμετοχής απ´ όλους τους εξτρέμ. Ακόμη, κι ο Γκάρι Ροντρίγκες στον λίγο χρόνο που έχει παίξει, έχει δείξει πιο πολλά πράγματα.

Λίγοι πάντως ήταν εκείνοι που εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία στον αγώνα με τον Λεβαδειακό. Πέρα από τον Λόπες και τον Βρουσάι, θετική εικόνα είχαν ο Μάρκοβιτς και ο Σουρλής. Όχι, κάτι το φοβερό, αλλά το πάλεψαν και στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων.

Εκείνοι που πέταξαν την ευκαιρία ήταν ο Ονιεκούρου, ο Κούντε, ο Ανδρούτσος και ο Κρίστινσον. Και δευτερευόντως, ο Αποστολόπουλος και ο Αλγκασίμ Μπα.

Όσο για τον Σεμέδο σκόραρε στην επιστροφή του μετά από σχεδόν τέσσερις μήνες, αλλά ήταν μέσα στο πρώτο (τον ντρίμπλαρε στην πλάγια γραμμή ο Πολέτο, ο οποίος στη συνέχεια απέφυγε και τον Κούντε) και στο τρίτο τέρμα της ομάδας της Λιβαδειάς (δεν μάρκαρε σωστά τον Δούμτσιο στην κεφαλιά που πήρε). Η έλλειψη αγώνων του Πορτογάλου ήταν εμφανής, αλλά από την άλλη υπήρξαν και στιγμές που έδειξε την ποιότητά του.

Ο Μαρτίνς έφυγε προβληματισμένος από το γήπεδο, όχι μόνο λόγω της ήττας και της εικόνας του Ολυμπιακού (ειδικά στο πρώτο τέταρτο του αγώνα), αλλά και εξαιτίας της απόδοσης ορισμένων παικτών από τους οποίους περίμενε περισσότερα. Και, βέβαια, για το γεγονός ότι οι ερυθρόλευκοι άφησαν ανοιχτή την υπόθεση πρόκριση και τώρα ο Πορτογάλος προπονητής είναι αναγκασμένος να παρατάξει τους βασικούς στον αγώνα ρεβάνς στο Καραϊσκάκης, επιβαρύνοντάς τους και άλλο.