Καλησπέρα σε όλους! Κι όπως λένε οι Ιταλοί.. Buona Sera! Και τι...sera, μετά απ' αυτή τη νίκη. Κάτι λιγότερο από δύο ώρες διαρκεί η πτήση από το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος ως το αεροδρόμιο Leonardo Da Vinci στην κεντρική Ιταλία, 45 χιλιόμετρα έξω από την Ρώμη. Περίπου μισή ώρα ταλαιπωρείται ο ταξιδιώτης μέχρι να συναντήσει τα πρώτα μνημεία της "Αιώνιας Πόλης", νιώθοντας πως το μποτιλιάρισμα δεν είναι Ελληνική λέξη, ούτε βέβαια προνόμιο «δικό» μας!

Ο δρόμος προς το κέντρο της Ρώμης δε σου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Χωρίς να θέλω να κάνω διακρίσεις, μέσω των συγκρίσεων. Καθ’ οδόν βλέπεις αφίσες, όχι πολλές όπως στην Ελλάδα και βέβαια όχι «ραψωδών» νυχτερινών κέντρων και που να βρεις από δαύτα στην γείτονα χώρα. Είδαμε, πάντως, δύο διαφημιστικές πινακίδες, εκ των οποίων η μία είχε έναν Ιταλό τηλεπαρουσιαστή (άγνωστο στο ευρύ ελληνικό κοινό) και η άλλη διαφήμιζε τη πιο γνωστή gelateria (παγωτατζίδικο ελληνιστί). Οι Ιταλοί λατρεύουν τα παγωτά και τρώνε πολλά. Ακόμα και στο δρόμο. Κάτι που αρχικά μας έκανε εντύπωση, αφού στην Ελλάδα δεν το βλέπουμε συχνά και ειδικά μετά τον Αύγουστο . Αργότερα, καταλάβαμε γιατί!

Il centro

Φτάνοντας στο κέντρο της Ρώμης τα πράγματα αλλάζουν. Όλα τώρα είναι πιο μεγαλοπρεπή! Σε λίγα λεπτά μας γίνεται αντιληπτό το έχει αποδοθεί στην Ρώμη ο χαρακτηρισμός «Αιώνια πόλη». Με μια γρήγορη ματιά παρατηρήσαμε, πως σχεδόν όλα τα σπίτια είναι νεοκλασικά ή ανακαινισμένα.

Το παλιό για τους Ιταλούς, όπως συμβαίνει και με τις περισσότερες πόλεις της Ευρώπης, έχει διαχρονική αξία, γι’ αυτό και δε χτίζουν καινούργια οικοδομήματα. Υπάρχουν πολλές πλατείες με συντριβάνια, πολλοί μάλιστα πίνουν και νερό από εκεί. Κάτι τέτοιο θα ήταν παράλογο στην Ελλάδα! Αλλά τι λέω; Πόσα συντριβάνια σε κεντρικές πλατείες έχουμε να καμαρώσουμε στην Ελλάδα;

Οι Ιταλοί και πολλοί φοιτητές από όλες τις χώρες, συνηθίζουν μετά το μάθημά τους να κάθονται στις πλατείες ή στα σκαλοπάτια της Piazza di Spagna, και να συζητάνε, να καπνίζουν, ακόμα και να πίνουν τον καφέ τους. Μάλιστα, υπάρχουν και πολλοί ζωγράφοι που πολύ ευχαρίστως θα σε… περιποιηθούν καταλλήλως αν τους … ποζάρεις με το αζημίωτο, ασφαλώς! Πράγματα που για τους Έλληνες φαντάζουν περίεργα και καθόλου classy (πχ να πίνεις τον καφέ σου στα σκαλοπάτια μιας πλατείας, αντί σε μία ωραία καφετέρια με άνεση) για τους Ιταλούς είναι καθημερινές συνήθειες που επιβάλλονται και στους τουρίστες που επισκέπτονται την Ρώμη.

Οι πλατείες είναι γεμάτες τουρίστες που βγάζουν φωτογραφίες ή τραβάνε με βιντεοκάμερα, οτιδήποτε τους αρέσει! Χαρακτηριστικοί είναι οι Ιάπωνες, οι οποίοι πού τους χάνεις πού τους βρίσκεις με μία φωτογραφική μηχανή στο χέρι έχοντας φορέσει ότι μπορούν να αντέξουν τα μικροκαμωμένα κορμιά τους από την λατρεμένη στην Άπω Ανατολή, Ιταλική μόδα!

Ένα στα όρθια

Γιατί οι περισσότεροι Ιταλοί, φοιτητές και αρκετοί τουρίστες τρώνε στο χέρι ακόμα και μια ολόκληρη πίτσα (in piedi: στο όρθιο) και περπατάνε ή πίνουν τον καφέ τους στα … όρθια! Πολύ απλά, όταν κάθεται κάποιος σε τραπέζι μιας καφετέρια να φάει έστω και ένα panino (σάντουιτς), καθώς η Ιταλία είναι γεμάτη panini με μοτσαρέλα κυρίως χρεώνεται διπλά και τριπλά, γι΄αυτό και ο σερβιτόρος σου λέει «αν καθήσεις αλλάζει η τιμή».

Ο κλασσικός cappuccino για παράδειγμα από δύο ευρώ που κάνει όταν στον σερβίρουν στον γκισέ, αν θέλει κάποιος να τον απολαύσει στο τραπέζι του με άνεση θα του κοστίσει κάτι παραπάνω, από τέσσερα έως και επτά ευρώ ανάλογα με τον δρόμο ή την περιοχή που βρίσκεται. Για παράδειγμα αν είναι το περίφημο "el Greco" που πήγαμε εμείς παραβλέποντας όλες τις παραπάνω πληροφορίες, μιας και το συγκεκριμένο καφέ είναι στην via dei condotti, απέναντι από το κατάστημα Bulgari και κοντά σ’ αυτά των οίκων Gucci, Dior, Luis Vuitton, Burberry, Hermes, Yves Saint Laurent και άλλα … "φθηνά" εμπορικά της οδού, τον περίφημο κατά τα άλλα cappuccino τον χρεωθήκαμε έξι με εφτά ευρώ.

Ακόμα και ένα απλό παγωμένο τσάι το χρεώνουν στη συγκεκριμένη καφετέρια έξι ευρώ! Ο cappuccino πάντως στην Ιταλία ανεξαιρέτως του σημείου κατανάλωσης είναι υπέροχος, αφού οι άνθρωποι έχουν τέχνη σ΄αυτό, ασχέτως βέβαια αν στην πορεία σου κάθεται λίγο στον λαιμό.

Μη φανταστεί κανείς ότι το καφέ «el Greco» ήταν κανένα μοντέρνο καφέ. Καμία σχέση. Το "Φίλιον" στη Σκουφά στο Κολωνάκι είναι ασυγκρίτως πιο … trendy και προχωρημένο σε στιλ! Το "el Greco" είναι κλασσικό έως ντεμοντέ καφέ με παλιούς πίνακες ζωγραφικής στους τοίχους ενώ σου χρεώνουν εξτρά ακόμη και την πορεία για την σωματική σου ανάγκη!! Από τις δώδεκα και μισή ως τις τρεις νεκρώνουν τα πάντα.Πέφτουν οι διακόπτες για το καθιερωμένο μεσημεριανό διάλλειμα σε όλη την Ιταλία και οι εργαζόμενοι βγαίνουν στους δρόμους, καλοντυμένοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία, προκειμένου να πάνε για pranzo (γεύμα) ή έναν καφέ...in piedi

Ερυθρόλευκα κασκόλ

Σ’ όλους αυτούς από προστέθηκαν οι Έλληνες εκδρομείς με ή χωρίς «ερυθρόλευκα» διακριτικά. Εξ άλλου δε χρειάστηκε κανείς να το καταλάβει δύσκολα αφού ο Έλληνας πάντα γίνεται αντιληπτός από τον μοναδικό στον πλανήτη τόνο της φωνής του, αλλά και το υπερβολικά αυθόρμητο στιλ στον τρόπο ομιλίας και όχι μόνο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που βιώσαμε σε ιταλικό ristorarte όπου πακιστανοί σερβιτόροι σχολίαζαν μεταξύ τους αναφερόμενοι στους "greekmen" με έναν όχι και τόσο κολακευτικό τρόπο!

Για όλους αυτούς, αλλά και για τους υπόλοιπους που κατέφτασαν μέχρι την έναρξη του ματς (οι Ιταλοί περιμένουν πάνω από 8.000 Έλληνες στο Ολύμπικο) τα μέτρα ασφαλείας ήταν αυστηρότερα από κάθε άλλη φορά λόγω των πρόσφατων γεγονότων στην Ιταλία με αποκορύφωμα τον θανάτου επώνυμου οπαδού της Λάτσιο. Σε κάθε κεντρική διασταύρωση της Ρώμης ήταν από την Δευτέρα, έντονη και κάθε άλλο παρά διακριτική η παρουσία των «καραμπινιέρι». Από το πρωί, δύο ελικόπτερα της ιταλικής αστυνομίας επέβλεπαν το κέντρο της πόλης αλλά και την κίνηση των οργανωμένων οπαδών του Ολυμπιακού που έγινε με πούλμαν.

Καραμπινιέροι και ελικόπτερα

Όπως μάθαμε από τα ιταλικά Μ.Μ.Ε. συλλήψεις θα μπορούσαν να γίνουν ακόμα και αν οι Αστυνομικοί έκριναν ότι ένας οπαδός είχε πρόθεση να κάνει κάτι. Όλα αυτά βέβαια δε μας εμπόδισαν να διασχίσουμε τη Via Venetto και να ανηφορίσουμε κατόπιν τη Via Frattina. Οι τιμές βέβαια για μία τσάντα Luis Vuitton, Prada ή Gucci δε σε ενθαρρύνουν να μπεις μέσα και πόσο μάλλον να αγοράσεις. Αφού μία τσάντα κανονικού μεγέθους ξεπερνάει κατά πολύ το βασικό μισθό ενός υπαλλήλου της Ελλάδας (από 550 έως και 1200 Ευρώ)! Εναλλακτική λύση για τους άνδρες υπάρχει στο πιο επώνυμο «γραβατάδικο» του κόσμου, το γνωστό «Roxy ties». Μια γραβάτα ποιότητας είναι σε καλύτερη τιμή από γραβάτες επώνυμων οίκων μόδας στο Κολωνάκι ή την Κηφισιά.

Οι περισσότεροι πήγαν, πάντως, "φαγωμένοι" στο γήπεδο: 23: 45 ώρα Ιταλίας, δύσκολα θα έβρισκαν ανοιχτο εστιατόριο στη πόλη της Ρώμης και τα λίγα που υπάρχουν ανοιχτά σε τουριστικές περιοχές έχουν τιμές διπλάσιες από τα υπόλοιπα. Ούτε τσιγάρα δεν μπορούσαν να αγοράσουν καθώς οι «ταμπακερίες» είναι κλειστές. Ένα πακέτο τσιγάρο κοστίζει 4.20 ευρώ, το κάπνισμα απαγορεύεται δια ροπάλου στους κλειστούς χώρους, αλλά το Ολίμπικο είναι ανοιχτό...

Εν πάση περιπτώσει, το καλύτερο ήρθε! Κι οι Ιταλοί, μάλλον έμαθαν να προφέρουν καλά το όνομα του Ολυμπιακού (επιτέλους, όχι Ολιμπιάκος), του Πατσατζόγλου (γλωσσοδέτης για τους πάντες) και τα υπόλοιπα επίθετα των πρωταθλητών που έχτισαν μια ωραία ρωμαϊκή αψίδα θριάμβου, μέσα στην ...Ρώμη. Grazzie!

Λια Σαμπαζιώτη