Μάνουελ Λοκατέλι: Η επόμενη εκδοχή του Πίρλο είναι μόλις 18 ετών
Ο Μάνουελ Λοκατέλι ο 18χρονος που νίκησε τον Τζιανλουίτζι Μπουφόν και τη Γιουβέντους, πέρασε επτά χρόνια στις ακαδημίες της Μίλαν όπου οι συγκρίσεις με τον Τζιάνι Ριβέρα και τον Φερνάντο Ρεδόνδο έδιναν και έπαιρναν. Ο ίδιος, όμως, προτιμά τον Αντρέα Πίρλο...
"Όλα είναι πραγματικά, αυτό θέλω να σου πω, όλα είναι πραγματικά". Η υποσημείωση του δημοσιογράφου προηγήθηκε της ερώτησης και ήταν απαραίτητη. Απέναντί του είχε ένα 18χρονο παιδί που μόλις είχε σημειώσει γκολ για την αγαπημένη ομάδα του, σε μία από τις πιο μεγάλες ανατροπές της σεζόν. Όταν ο Μάνουελ Λοκατέλι... πείστηκε ότι όλα αυτά που έζησε τα προηγούμενα λεπτά ήταν αληθινά, είχε και την πιο φυσιολογική αντίδραση του κόσμου: αναλύθηκε σε δάκρυα ευτυχίας...
"Πρώτα από όλα θέλω να το αφιερώσω στην οικογένειά μου, στη μαμά μου, στον μπαμπά, στον αδερφό μου Ματία και στην αδερφή μου Μαρτίνα", έλεγε με τρεμάμενη φωνή ο νεαρός Ιταλός, ο οποίος παραδέχθηκε ότι εκείνη τη στιγμή ζούσε το όνειρο: "Η στιγμή που ονειρεύονται όλα τα παιδιά στη ζωή τους, εγώ την έζησα, την έκανα πράξη".
Κι όμως, λίγες ημέρες αργότερα, εκείνο το γκολ στο 4-3 επί της Σασουόλο δεν το θυμάται σχεδόν κανείς. Ο Λοκατέλι κατάφερε να διεκδικήσει ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι από την παγκόσμια ποδοσφαιρική πίτα, με ένα γκολ που δεν ονειρεύονται μόνο τα παιδιά, αλλά και οι μεγάλοι: γκολ κόντρα στον Τζιανλουίτζι Μπουφόν που δίνει τη νίκη στη Μίλαν κόντρα στη μεγάλη αντίπαλο, Γιουβέντους. "Το τέρας από τη λίμνη", τον αποκάλεσε η "Gazzetta dello Sport", αφού η καταγωγή του βρίσκεται δίπλα στη λίμνη Κόμο.
Τα δάκρυα έδωσαν τη θέση τους σε νέες δηλώσεις... άγνοιας: "Ακόμα δεν το πιστεύω. Δεν ξέρω πώς έγινε. Σκόραρα κόντρα στον καλύτερο τερματοφύλακα του κόσμου, αλλά πρέπει να κρατήσω τα πόδια μου στο έδαφος και να συνεχίσω να δουλεύω".
Οι "ροσονέρι" επικράτησαν 1-0 στο Σαν Σίρο και πλησίασε τους "μπιανκονέρι" στους δύο βαθμούς. Τελευταία φορά που βρέθηκαν τόσο ψηλά μετά από εννέα αγωνιστικές στη Serie A, ο προπονητής της Γιουβέντους, Μασιμλιάνο Αλέγκρι, έδινε οδηγίες στους παίκτες της Μίλαν, οι οποίοι στο τέλος κατέκτησαν το πρωτάθλημα.
Την ίδια εποχή, ο Λοκατέλι δεν είχε τελειώσει καλά καλά το γυμνάσιο και το τελευταίο πράγμα που μπορούσε να σκεφτεί ήταν ότι θα έφτανε κάποια στιγμή μέχρι την πρώτη ομάδα, αφού η Μίλαν ακολουθούσε το παράδειγμα πολλών ιταλικών συλλόγων, παραχωρώντας αφειδώς νεαρούς παίκτες ως μέρη μεταγραφής πιο μεγάλων ονομάτων για λόγους φοροαποφυγής. Εξάλλου, ο ίδιος είχε καταλήξει στην οδό Τουράτι με έναν περίεργο τρόπο, δύο χρόνια νωρίτερα...
Η ΔΙΑΜΑΧΗ ΑΤΑΛΑΝΤΑ - ΜΙΛΑΝ
Γεννημένος τον Ιανουάριο του 1998 στην κοινότητα Γκαλμπιάτε της περιφέρειας του Λέκο στη Λομβαρδία, το επώνυμό του μόνο σπάνιο σπάνιο δεν είναι για τη Βόρεια Ιταλία. Παρ' όλα αυτά, ο Πάολο Ρότα τον σημείωσε σωστά στο μπλοκάκι, όταν εισηγήθηκε την απόκτησή του στην Αταλάντα, βλέποντάς τον σε ηλικία 9 ετών στα παιδικά τοπικής ομάδας του Πεσκάτε.
Δύο χρόνια κάθισε στο Μπέργκαμο, αφού η Μίλαν το 2009 εξαπέλυσε... επίθεση στην Αταλάντα για να τον αποσπάσει. Οι δύο σύλλογοι είχαν έρθει σε αντιπαράθεση για το δελτίο του επίσης 11χρονου Ματία Αλμποργκέτι που ανήκε στους "ροσονέρι". Η Αταλάντα είχε επωφεληθεί του ιταλικού κανονισμού που δεν επιτρέπει σε παίκτες κάτω των 14 να υπογράφουν συμβόλαια με διάρκεια άνω του ενός έτους και έπεισε τους γονείς του Αλμποργκέτι να μετακομίσουν στο Μπέργκαμο, προσφέροντας γη και ύδωρ, ώστε να "κλέψει" και τον εκκολαπτόμενο ποδοσφαιριστή. Η Μίλαν έκανε ακριβώς το ίδιο με τον Λοκατέλι, τον οποίο είχε ανακαλύψει ο σκάουτ του συλλόγου, Μάουρο Μπιανκέζι, μέσα στην προσπάθεια για... εκδίκηση.
Η χαρά του Λοκατέλι ήταν διπλή. Όχι απλά μετακόμισε στον σύλλογο που υποστήριζε από παιδί, αλλά θα έβλεπε και από κοντά, έστω στο περιθώριο προπονήσεων και εκδηλώσεων, τον ποδοσφαιριστή που είχε ως αφίσα στο δωμάτιό του στο Γκαλμπιάτε και τον οποίο προσπαθούσε να μιμηθεί παίζοντας μπάλα με τον αδερφό του στο σπίτι και εκνευρίζοντας συνεχώς τη μητέρα του. "Προσπαθούσα να τον αντιγράψω. Έβλεπα τα παιχνίδια του για να μαθαίνω από αυτόν", αποκάλυψε.
Ο λόγος για τον Αντρέα Πίρλο, τον κορυφαίο σύγχρονο Ιταλό μέσο στην ιστορία, ο οποίος αγωνιζόταν ακόμα με τη φανέλα των "ροσονέρι". Μαζί με τον Κλάρενς Ζέεντορφ και τον Τζενάρο Γκατούζο, σχημάτιζαν μία υποδειγματική τριπλέτα κέντρου εκείνη την εποχή στον σύλλογο, που το 2007 είχε κατακτήσει το έβδομο και τελευταίο του Champions League.
Η ΑΝΕΛΙΞΗ ΣΤΙΣ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΜΠΡΟΚΙ
Όπως ο Πίρλο, έτσι και ο Λοκατέλι, είχε ως ατού τις ασίστ που μοίραζε στους συμπαίκτες του στο ηλικιακό επίπεδο των esordienti. Η δυνατότητά του να μοιράζει παιχνίδι και να ετοιμάζει γκολ για τους συμπαίκτες του δεν ήταν η μοναδική, αφού επέδειξε και έφεση στο σκοράρισμα, με συνέπεια να ηγηθεί της πορείας του συλλόγου στο Final Eight της κατηγορίας.
Η επόμενη σεζόν τον βρήκε στην ανώτερη κατηγορία, με συμπαίκτες και αντιπάλους μεγαλύτερους σε ηλικία και με την ομάδα του Ομάρ Ντανέζι να φτάνει μέχρι τον τελικό του Final Eight, αλλά να χάνει στα πέναλτι από την Ίντερ. Ο Λοκατέλι απουσίασε τόσο από τον τελικό, όσο και από τον ημιτελικό με τη Γιουβέντους, εξαιτίας αποβολής του στον αγώνα με τη Ρόμα.
Η ανοδική πορεία του συνεχίστηκε στην αρχή της επόμενης χρονιάς, αφού ο Κριστιάν Μπρόκι τον πήρε στην Primavera, παρότι ήταν δύο χρόνια μικρότερος από τους υπολοίπους παίκτες. Εκείνη η χρονιά ήταν που τον καθιέρωσε στα μπλοκάκια των σκάουτ και των προπονητών, αναδεικνύοντας τις τεχνικές αρετές του και τις αρχηγικές συμπεριφορές. "Θα έχει μέλλον σπουδαίου ποδοσφαίρου", προέβλεψε ο Μπρόκι, άλλοτε στη... θέση του Λοκατέλι στη Μίλαν της προηγούμενης δεκαετίας, έστω κι αν δεν είχε ποτέ τα χαρίσματα του νεαρού παίκτη του.
Ένας τραυματισμός που τον άφησε δύο μήνες εκτός δράσης δεν εμπόδισε την εξέλιξή του. Εξάλλου, από τον Φεβρουάριο του 2013 ήταν ήδη μέλος της εθνικής Ιταλίας κ-15 που κατέκτησε το Τουρνουά Τεσσάρων Εθνών, ενώ έναν μήνα αργότερα συμπεριλήφθηκε στην αποστολή της εθνικής κ-17 για αγώνα με την Ελβετία, στο πλαίσιο των προκριματικών του Euro 2017, όπου σημείωσε το "παρθενικό" τέρμα με το εθνόσημο στο στήθος.
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΚΙ Ο ΜΙΧΑΙΛΟΒΙΤΣ ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕ ΝΤΟΝΑΡΟΥΜΑ
Υπαρχηγός στην ομάδα του Μπρόκι, οι πρώτες προπονήσεις με τον Αλέγκρι στην ομάδα των ανδρών ήταν γεγονός. Ο Φίλιπο Ιντζάγκι που ήταν προπονητής του στην Primavera το 2013-2014, τον προσκαλούσε κι αυτός στην πρώτη ομάδα για να εγκλιματιστεί, όταν διαδέχθηκε τον Αλέγκρι στην άκρη του πάγκου των "ροσονέρι". Τον Μάρτιο του 2015, μάλιστα, τον συμπεριέλαβε στην αποστολή του αγώνα με τη Φιορεντίνα, έστω κι αν δεν τον χρησιμοποίησε.
Ο επόμενος προπονητής του, Σίνισα Μιχάιλοβιτς, αν και τον προώθησε στην πρώτη ομάδα και καθιέρωσε στην ενδεκάδα τον συμπαίκτη του στην Primavera, Τζιανλουίτζι Ντοναρούμα, δεν πίστεψε το ίδιο και στον Λοκατέλι. "Είναι ένας καλός ποδοσφαιριστής που προέρχεται από την Primavera. Δεν είναι ακόμα έτοιμος για τους ρυθμούς και την ένταση της πρώτης ομάδας. Με μυαλό και τεχνική, μπορεί να γίνει. Θα δούμε από εδώ και στο εξής τι θα συμβεί", είχε πει ο Σέρβος τεχνικός.
Η απόλυση του Μιχάιλοβιτς έφερε τον Μπρόκι στο "τιμόνι" της Μίλαν μέχρι το τέλος της σεζόν 2015-2016. Η φυσιολογική εξέλιξη τον πραγμάτων ήταν το ντεμπούτο του Λοκατέλι με την πρώτη ομάδα, ως αλλαγή στο 88' της εντός έδρας ισοπαλίας 0-0 με την Κάρπι στις 21 Απριλίου 2016. Μέχρι το τέλος της σεζόν, έπαιξε και 90λεπτο στην εντός έδρας ήττα από τη Ρόμα.
Το καλοκαίρι του 2016, Λοκατέλι εξελίχθηκε στον ηγέτη της εθνικής Ιταλίας κ-19 και αποτέλεσε έναν από τους πρωταγωνιστές των "ατζουρίνι" στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Γερμανίας. Η Ιταλία έφτασε μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης, όπου ηττήθηκε από τη Γαλλία, αλλά πλέον η φήμη του είχε εκτοξευθεί.
ΟΠΩΣ Ο ΑΛΜΠΕΡΤΙΝΙ ΚΑΙ Ο ΡΕΔΟΝΔΟ
Ο ίδιος ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι επέμεινε στην παρουσία του (τουλάχιστον) στην αποστολή των αγώνων, δηλώνοντας ότι του θυμίζει το μεγαλύτερο δεκάρι στην ιστορία της Ιταλίας, τον Τζιάνι Ριβέρα. "Εκτιμώ τα λόγια του προέδρου, με κάνουν υπερήφανο. Σκοπεύω να μείνω προσγειωμένος και να δώσω τα πάντα στην προπόνηση", είχε απαντήσει τότε ο Λοκατέλι (ενώ μετά από τον αγώνα με τη Γιουβέντους ευχαρίστησε μεταξύ άλλων και τον "καβαλιέρε").
Ο Βιντσέντζο Μοντέλα εισάκουσε τον πρόεδρό του και ήταν σαφής: ο αρχηγός της Μίλαν, Ρικάρντο Μοντολίβο, ήταν βασικός και ο αρχηγός της εθνικής Ιταλίας κ-19 ήταν ο αναπληρωματικός του. Μάλιστα, δεν δίστασε να τον συγκρίνει με το τελευταίο σπουδαίο προϊόν των ακαδημιών του συλλόγου, τον Ντεμέτριο Αλμπερτίνι, αν και ο τελευταίος το αρνήθηκε, μιλώντας στην "Gazzetta dello Sport": "Ο Μάνουελ είναι πιο δυναμικός από εμένα. Μου αρέσει επειδή δεν φοβάται να σουτάρει".
Ιταλικά ΜΜΕ έκαναν ακόμα μία παρομοίωση, με άλλον πρώην μέσο της Μίλαν, πιο ταιριαστή αγωνιστικά: Φερνάντο Ρεδόνδο. Η τεχνική κατάρτιση και το αρχηγικό παρουσιαστικό θυμίζουν το στιλ του Αργεντινού χαφ, έστω κι αν ο Λοκατέλι ανήκει σε διαφορετική... κατηγορία, αφού χαρακτηρίζεται "regista του μέλλοντος", δηλαδή ο οργανωτής που βρίσκεται μπροστά από τα αμυντικά χαφ, όπως ο Πίρλο. Μελετάει τις κινήσεις του Τσάβι, αλλά είναι επιμελής και στα αμυντικά καθήκοντά του, χάρη στην πολύ καλή φυσική κατάσταση που διαθέτει και τον βοηθάει να καλύπτει αρκετές φορές όλο το μήκος και το πλάτος του γηπέδου.
Η ΜΟΙΡΑ ΤΟΝ ΕΣΤΕΙΛΕ ΣΤΑ ΒΑΘΙΑ
Η εμπιστοσύνη του Μοντέλα μετουσιώθηκε σε αλλαγή για τέσσερα παιχνίδια πρωταθλήματος. Το τέταρτο εξ αυτών ήταν το παιχνίδι με τη Σασουόλο, όταν ο Μοντολίβο έβγαινε από τον αγωνιστικό χώρο στο 1-3 κάτω από αποδοκιμασίες και ο Λοκατέλι περνούσε στο παιχνίδι, ανήμπορος να φανταστεί πώς θα εξελιχθεί ο αγώνας.
Λίγες ημέρες αργότερα, οι δύο ποδοσφαιριστές ακολούθησαν ξανά βίο αντίθετο. Ο Μοντολίβο τραυματιζόταν σοβαρά με την εθνική Ιταλίας, ο Λοκατέλι έπαιρνε τη θέση του στη βασική ενδεκάδα της Μίλαν στον εκτός έδρας αγώνα με την Κιέβο. Και έξι ημέρες μετά, ήρθε η ώρα του ντέρμπι, η ώρα της Γιουβέντους, το 65ο λεπτό και αυτό...