Οι οπαδοί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ διαμαρτυρήθηκαν με τον πιο έντονο τρόπο απέναντι στην ιδιοκτησία των Γκλέιζερ. Το απόγευμα της Κυριακής (2/5) πριν από τον αγώνα με τη Λίβερπουλ για την 34η αγωνιστική της Premier League εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο του Ολντ Τράφορντ.

Η κίνηση αυτή σε συνδυασμό με τη γενικότερη ένταση και τα βίαια επεισόδια που ξέσπασαν είχαν ως αποτέλεσμα την αναβολή του παιχνιδιού για λόγους ασφαλείας.

Οι σχέσεις ανάμεσα στους οπαδούς της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την ιδιοκτησία της ομάδας έχει διαρραγεί πλήρως. Η είσοδος της ομάδας στην European Super League δεν είναι αυτή που προκάλεσε τη μήνη των φίλων των Κόκκινων Διαβόλων, αλλά η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΚΛΕΪΖΕΡ ΑΠ' ΤΟ 2005

Η οικογένεια Γκλέιζερ πήρε ποσοστό απ' τη μετοχική πίτα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον Σεπτέμβριο του 2003. Εκ τότε σταδιακά ο Μάλκολμ Γκλέιζερ αποκτούσε όλο και περισσότερες μετοχές, ενώ το 2005 εξασφάλισε το πλειοψηφικό πακέτο.

Φίλοι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αντέδρασαν από την πρώτη στιγμή, όταν και η οικογένεια Γκλέιζερ φόρτωσε δικά της χρέη στην ομάδα. Μάλιστα, κάποιοι εξ αυτών αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την ομάδα τους και να ιδρύσουν μία δική τους το 2005, την United of Manchester, η οποία αγωνίζεται στις ερασιτεχνικές κατηγορίες. Το κυριότερο της σύνθημα είναι το "Glazer out", ενώ βασίζονται στην αυτο-οργάνωση και τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες.

Από το 2005 οι διαμαρτυρίες των οπαδών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατά της οικογένειας Γκλέιζερ είναι αρκετές ξεκινώντας το κίνημα "Love United Hate Glazer". Μάλιστα, με τη βοήθεια των Red Knights, μίας ομάδας πλούσιων οπαδών της Γιουνάιτεντ, επιχείρησαν αποτυχημένα να πάρουν τον έλεγχο της ομάδας.

Παρατηρείται, λοιπόν, ότι η ένταση που δημιουργήθηκε την Κυριακή (3/5) πριν απ' τον αγώνα με τη Λίβερπουλ δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά διεργασίες πολλών ετών και η συγγνώμη που ζήτησε ο Τζόελ Γκλέιζερ για την είσοδο στη European Super League δεν έγινε ποτέ αποδεκτή.

ΤΟ 50+1 ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΓΛΩΝ

Η είσοδος της Άρσεναλ, της Τσέλσι, της Τότεναμ , της Μάντσεστερ Σίτι, της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Λίβερπουλ στην European Super League προκάλεσε έντονες αντιδράσεις απ' όλους τους οπαδούς. Οι αντιδράσεις είχαν ως αποτέλεσμα εν τέλει και την κατάρρευση του εγχειρήματος.

Εκ τότε στη συζήτηση στην Αγγλία μπαίνει ολοένα και περισσότερο το 50+1, το γερμανικό σύστημα οργάνωσης του ποδοσφαίρου. Οι οπαδοί των Κόκκινων Διαβόλων εμφανίστηκαν στις διαμαρτυρίες της Κυριακής με πλακάτ, τα οποία ανέγραφαν το 50+1, ενώ παρόμοια πανό υπήρξαν και από οπαδούς της Λίβερπουλ.

Μεγάλες αθλητικές ιστοσελίδες της Αγγλίας μιλούν ολοένα και περισσότερο για το 50+1 και για το αν είναι κατάλληλο για το ποδόσφαιρο της χώρας. Επιπλέον στη σελίδα του βρετανικού Κοινοβουλίου συγκεντρώνονται υπογραφές από οπαδούς ώστε το 50+1 να γίνει νόμος στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο της χώρας. Μέχρι στιγμής έχουν συγκεντρωθεί πάνω από 100.000 υπογραφές, το όριο που ορίζεται ώστε να υπάρξει συζήτηση επί του θέματος απ' το Κοινοβούλιο της Μεγάλης Βρετανίας.

Οι Άγγλοι οπαδοί με αφορμή την European Super League βλέπουν να έχουν ολοένα και λιγότερο λόγο στις ομάδες τους και τους Συλλόγους να είναι περισσότερο συνδεδεμένοι με οικονομικά συμφέροντα και όχι με την κοινότητα.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ 50+1

Όμως, για να γίνει αντιληπτό γιατί οι Άγγλοι αρχίζουν να βλέπουν με καλό μάτι το 50+1 των Γερμανών θα πρέπει να εξηγήσουμε τι ακριβώς προβλέπει. Ο νόμος του 50+1 είναι η μετοχική σύνθεση που επιτρέπεται να έχει μία γερμανική ομάδα, προκειμένου να πάρει άδεια συμμετοχής στην Bundesliga και την 2. Bundesliga.

Ο νόμος αναφέρει ότι το ίδιο το κλαμπ, δηλαδή η ένωση μελών, κατέχει το 50% +1 των μετοχών της ομάδας και το υπόλοιπο μπορεί να ανήκει σε άλλες εταιρείες. Κάπως έτσι, διαβεβαιώνεται ότι τα μέλη της ομάδας έχουν τον έλεγχο της και ένας επενδυτής δεν μπορεί να αποφασίζει μονομερώς και αυθαίρετα.

Πώς μεταφράζεται αυτό στη μετοχή σύνθεση μίας ομάδας; Ας πάρουμε το παράδειγμα της Μπάγερν Μονάχου, μίας από τις κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες στην Ευρώπη. Το 75% των μετοχών της ανήκει στο ίδιο το κλαμπ με την επωνυμία "FC Bayern München eV", το 8,33% στην "ADIDAS AG", το 8,33% στην "AUDI AG" και το υπόλοιπο 8,33% στην "Allianz SE".

Με αυτόν τον τρόπο, η ομάδα παραμένει συνδεδεμένη με την κοινότητα, ενώ αποφεύγεται η οικονομική αβεβαιότητα. Έτσι, εξασφαλίζεται το μέλλον του συλλόγου και ότι δεν εξαρτάται από έναν επιχειρηματία, ο οποίος για κάποιο λόγο μπορεί να πάψει να χρηματοδοτεί.

ΠΩΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΚΡΑΤΗΣΕ ΜΑΚΡΙΑ ΤΗΝ ESL

Οι Γερμανοί έμειναν μακριά από τα σχέδια της European Super League με την Μπάγερν και την Ντόρτμουντ να απορρίπτουν τις προτάσεις της ESL. Ένας από τους βασικούς λόγους που οι γερμανικές ομάδες δεν μπήκαν στην κλειστή Λίγκα ήταν το 50+1.

Ένας από τους οργανωτές του κινήματος "Το 50+1 θα παραμείνει" (κίνημα για τη διατήρηση και την προστασία του γερμανικού νόμου), ο Μάνουελ Γκάμπερ, εξήγησε στην Deutsche Welle πώς απετράπη η είσοδος της Μπάγερν και της Ντόρτμουντ στην ESL.

"Ένας από τους πολλούς παράγοντες είναι το 50+1. Στην Αγγλία, οι ιδιοκτήτες απλά παίρνουν μία απόφαση. Θα ενταχθώ στη Super League. Αλλά εάν η απόφαση αυτή λαμβανόταν στο Ντόρτμουντ ή στο Μόναχο, δεν θα υπήρχαν μόνο διαμαρτυρίες έξω από το γήπεδο την επόμενη μέρα, αλλά και κίνηση για σύγκληση γενικής συνέλευσης. Μέσα από τις δομές της ομάδας θεωρητικά θα υπήρχε αποτρεπτική απόφαση από τα μέλη, ενώ αυτοί που πήραν την απόφαση θα αντιμετώπιζαν τις συνέπειες. Στη χειρότερη περίπτωση θα ψηφιζόταν να χάσουν τη δουλειά τους".

Επομένως, γι' αυτό το λόγο οι Άγγλοι μπορούν κάπως να "ζηλεύουν" τους Γερμανούς. Το 50+1 δεν εξασφαλίζει στους φιλάθλους να έχουν λόγο σε κάθε απόφαση της ομάδας (π.χ. διαδικασίες ρουτίνας). Όμως ψηφίζουν για πρόεδρο και Δ.Σ., ενώ εφόσον νομικά τα μέλη έχουν την πλειοψηφία, οι διαμαρτυρίες για ζητήματα όπως οι τιμές των εισιτηρίων είναι πιο συχνές. Η ομάδα με λίγα λόγια δεν έχει αποκοπεί από τη βάση της, τους οπαδούς, οι οποίοι έχουν λόγο στα κρίσιμα ζητήματα.

Photos credits: © 2021 Dave Thompson/Associated Press, © 2017 Martin Meissner/Associated Press