Ο στοιχηματισμός σε ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις ήταν διαδεδομένος στην Γηραιά Αλβιώνα από τις αρχές του 20ου αιώνα.

Το 1915 το πρώτο μεγάλο στοιχηματικό σκάνδαλο συντάραξε τα θεμέλια του αγγλικού ποδοσφαίρου.

Στις 2 Απριλίου εκείνης της χρονιάς (Μεγάλη Παρασκευή) δύο από τις ομάδες που έμελλε να πρωταγωνιστήσουν στο δεύτερο μισό του αιώνα διασταύρωναν τα ξίφη τους στο "Ολντ Τράφορντ".

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ υποδέχονταν την Λίβερπουλ. Όπως αποδείχθηκε το τελικό σκορ ήταν προσυνεννοημένο προς όφελος των "κόκκινων διαβόλων" που επιβλήθηκαν με 2-0.

Ποδοσφαιριστές και των δύο συλλόγων ντρόπιασαν την φανέλα που φορούσαν. Εκείνη την εποχή η Γιουνάιτεντ έδινε μάχη για να αποφύγει τον υποβιβασμό, ενώ οι "reds" θεωρούνταν μικρομεσαία ομάδα που έπαιζε κυρίως ρόλο ρυθμιστή.

Ο Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος βρισκόταν σε εξέλιξη και όπως είναι λογικό το ενδιαφέρον για ποδόσφαιρο είχε ατονήσει. Στα τέλη Μαρτίου του 1914 θεωρούνταν σχεδόν βέβαιο πως η λίγκα θα αναστείλει τις δραστηριότητες της.

Οι Άγγλοι παίκτες πίστευαν εκείνη την εποχή πως η ποδοσφαιρική καριέρα τους θα τελειώσει άδοξα. Επίσης οι εμπλεκόμενοι στο στοιχηματικό σκάνδαλο εκτίμησαν πως λόγω της περιρρέουσας ατμόσφαιρα δεν θα δοθεί η δέουσα προσοχή σε ένα ματς ανάμεσα σε δύο συλλόγους, οι οποίοι εκείνη την εποχή δεν πρωταγωνιστούσαν.

Ήταν μία καλή ευκαιρία να εφαρμόσουν τα σατανικά σχέδια τους. Η αναμέτρηση έληξε με σκορ 2-0 επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Τζορτζ Άντερσον πέτυχε και τα δύο τέρματα. Παρόλα αυτά ο διαιτητής του αγώνα αλλά και οι παρατηρητές διαπίστωσαν πως κάτι δεν πήγαινε καλά.

Οι ποδοσφαιριστές της Λίβερπουλ ήταν εμφανές πως δεν προσπαθούσαν να σκοράρουν. Μάλιστα η ομάδα του μεγάλου λιμανιού αστόχησε και σε πέναλτι.

Μετά την λήξη του αγώνα, έντυπα της εποχής υποστήριζαν πως ένας μεγάλος όγκος πονταρισμάτων κατατέθηκε στο τελικό σκορ με απόδοση 7/1.

Τότε ξεκίνησε έρευνα η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Αγγλίας, όπου όπως αποδείχθηκε πως ποδοσφαιριστές και των δύο ομάδων είχαν εμπλακεί στο στήσιμο της αναμέτρησης.

Συγκεκριμένα επρόκειτο για τους Σάντι Τέρνμπουλ, Άρθουρ Γουέλι και Ενόχ Γουέστ από την πλευρά της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αλλά και οι Τζάκι Σέλντον, Τομ Μίλερ, Μπομπ Περσέλ και Τόμας Φέρφουλ από το αντίπαλο στρατόπεδο.

Ο Σέλντον ήταν πρώην παίκτης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αποδείχθηκε ως ο ενορχηστρωτής του σκανδάλου. Κάποιοι ποδοσφαιριστές της Λίβερπουλ, όπως οι Φρεντ Πάγκναμ αλλά και ο Τζορτζ Άντερσον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αρνήθηκαν να συμμετάσχουν.

Μάλιστα ο Πάγκναμ απείλησε πως θα σκοράρει προκειμένου να χαλάσει τα σχέδια των εμπλεκομένων. Πράγματι λίγο έλειψε να τα καταφέρει, όμως η μπάλα προσέκρουσε στο δοκάρι. Οι συμπαίκτες του μόνο δεν τον προπηλάκισαν θεωρώντας τον "μαύρο πρόβατο".

Εκείνος, λίγο αργότερα πήρε την εκδίκηση του καταθέτοντας εις βάρος τους σε σχετική συνεδρίαση της Αγγλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας.

Στην ίδια ακρόαση ο Μπίλι Μέρεντιθ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ισχυρίστηκε πως δεν είχε γνώση περί στημένου ματς, όμως δήλωσε πως κινήθηκαν υποψίες από την στιγμή που οι συμπαίκτες του δεν του έδιναν πάσες!

Στις 27 Δεκεμβρίου 1915 ελήφθη η απόφαση. Οι εφτά ποδοσφαιριστές που αναμίχθηκαν στο στοιχηματικό σκάνδαλο τιμωρήθηκαν δια βίου.

Η Αγγλική Ομοσπονδία, κατέληξε στο συμπέρασμα πως επρόκειτο για συνωμοσία που αφορούσε αποκλειστικά τους ποδοσφαιριστές. Ουδείς άλλος κρίθηκε ένοχος, ούτε επιβλήθηκαν πρόστιμα και αφαιρέσεις βαθμών.

Ο Γουέστ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ διαμαρτυρήθηκε έντονα ισχυριζόμενος πως έπεσε θύμα πλεκτάνης. Μάλιστα μήνυσε την ομοσπονδία για συκοφαντική δυσφήμηση.

Τελικά δεν βρήκε το δίκιο του καθώς έχασε την υπόθεση. Οι αυστηρές τιμωρίες που επιβλήθηκαν ουσιαστικά δεν είχαν επίδραση στην καριέρα των παικτών, δεδομένου ότι το πρωτάθλημα διεκόπη λόγω του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η απαγόρευση δεν ίσχυσε στην Σκωτία, ωστόσο οι τέσσερις ποδοσφαιριστές που κατάγονταν από εκεί δεν μεταπήδησαν στα πάτρια εδάφη καθώς είχαν ανασταλεί οι ποδοσφαιρικές δραστηριότητες λόγω του πολέμου.

Ο Σάντι Τέρνμπουλ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ξεψύχησε στο πεδίο των μαχών. Όλοι οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές με εξαίρεση τον Γουέστ είδαν με μεγάλη χαρά τις ποινές τους να παραγράφονται το 1919 ως αναγνώριση για τις υπηρεσίες που πρόσφεραν στην πατρίδα τους.

Ο Τέρνμπουλ αποκαταστάθηκε ηθικά μετά θάνατον. Το πρωτάθλημα βρισκόταν στην "κατάψυξη" μέχρι την σεζόν 1919-20.

Ο Γουέστ ήταν ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που δεν μπόρεσε να επιστρέψει στην ενεργό δράση λόγω της τιμωρίας που του επιβλήθηκε. Τελικά δικαιώθηκε το 1945, όταν ήταν 59 ετών! Ο Φέρφουλ της Λίβερπουλ μολονότι του δόθηκε χάρη επέλεξε να μην παίξει ξανά ποδόσφαιρο. Οι υπόλοιποι τέσσερις παίκτες επιχείρησαν να σώσουν την καριέρα τους εκμεταλλευόμενοι το συγχωροχάρτι που τους δόθηκε.

Το κίνητρο όσο ενεπλάκησαν στο στήσιμο της αναμέτρησης ήταν καθαρά οικονομικό. Ωστόσο η νίκη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 2-0 επί της Λίβερπουλ είχε ως αποτέλεσμα οι "μπέμπηδες" να τερματίσουν στην 18η θέση της βαθμολογίας διασφαλίζοντας την παραμονή τους έναντι της Τσέλσι που υποβιβάστηκε (19η).

Πριν από την επανέναρξη του πρωταθλήματος (1919-20), η ομοσπονδία αποφάσισε να αυξήσει κατά δύο τις ομάδες. Έτσι η Τσέλσι μαζί με την Άρσεναλ επέστρεψαν ανώδυνα στα μεγάλα σαλόνια του αγγλικού ποδοσφαίρου.

Στο Β΄ μέρος "Το στοιχηματικό σκάνδαλο που συγκλόνισε την Αγγλία το 1964".