Να ζει κανείς ή να μη ζει; Το δίλημμα του Πρίγκιπα Άμλετ είχε τραγική κατάληξη. Εμείς δεν θα φτάσουμε στο σημείο να πεθάνουμε από δηλητηριασμένο σπαθί (ελπίζουμε τουλάχιστον!) αλλά, με αφορμή τα 500 ματς του Λιονέλ Μέσι με την φανέλα της Μπαρτσελόνα και, σε μια παραλλαγή του πιο διάσημης σαιξπηρικής φράσης, θα αναρωτηθούμε ξανά: «Είναι ο Μέσι ο κορυφαίος όλων των εποχών, ναι ή όχι;»

Ψήφισε τώρα!

Η ανάλυση του Αλέξανδρου Λοθάνο

Ναι, είναι ο κορυφαίοςγιατί σε αυτά τα 500 (παρά ένα) παιχνίδια του ως «Μπλαουγκράνα», έχει πετύχει 424 γκολ (πόσα;), έχει κατακτήσει 26 τίτλους (πόσους;), τέσσερις «Χρυσές Μπάλες» (που θα τις κάνει πέντε σε λίγες ημέρες) και, όλα αυτά, σε ηλικία 28 ετών.

Όχι, δεν είναι ο κορυφαίοςγιατί τα μισά από αυτά τα γκολ είναι κόντρα σε κάτι Αλμερίες και Ρεκρεατίβο Ουέλβες, έχει πολλά με πέναλτι και στην Ισπανία δεν έχει σοβαρό ανταγωνισμό, πλην των δύο μεγάλων της Μαδρίτης (Ρεάλ και Ατλέτικο).

Ναι, είναι ο κορυφαίοςγιατί σε αυτά τα 424 γκολ, συμπεριλαμβάνονται πολλά σε τελικούς και καθοριστικά παιχνίδια, αφού έχει σκοράρει σε δύο τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ και σημαντικότατα ραντεβού της ομάδας του.

Όχι, δεν είναι ο κορυφαίοςγιατί δεν σκόραρε στον τελικό με την Γιουβέντους τον περασμένο Ιούνιο και περίμενε από Λουίς Σουάρες και Νεϊμάρ να βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά.

Ναι, είναι ο κορυφαίοςγιατί έχει σημειώσει μερικά ασύλληπτα γκολ, όπως εκείνο με την Χετάφε σε ματς Κυπέλλου, όπου πέρασε την μισή (και βάλε) ενδεκάδα της, πριν στείλει την μπάλα στα δίχτυα.

Όχι, δεν είναι ο κορυφαίοςγιατί τέτοιο γκολ έχει πετύχει ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα σε αγώνα Παγκοσμίου Κυπέλλου κόντρα στην Εθνική Αγγλίας και όχι εναντίον μιας μικρομεσαίας ομάδας από συνοικία της Μαδρίτης.

Ναι, είναι ο κορυφαίοςγιατί κάνει καλύτερους τους συμπαίκτες του και, όπως λέει ο Τσάβι, «αν δεν μπορείς να συνεννοηθείς με τον Μέσι μέσα στο γήπεδο, τότε το ποδόσφαιρο δεν είναι το άθλημά σου».

Όχι, δεν είναι ο κορυφαίοςγιατί συνέπεσε στην πιο «χρυσή» γενιά της Μπαρτσελόνα και οποιοσδήποτε με Τσάβι και Αντρές Ινιέστα στο πλευρό του θα μπορούσε να κάνει τα «μαγικά» που κάνει και αυτός.

Ναι, είναι ο κορυφαίοςγιατί ΚΑΘΕ χρόνο, από τότε που έγινε βασικός και αναντικατάστατος, έχει πάνω από είκοσι γκολ και, ακόμα και στην «κακή» του σεζόν, την 2013-14, είχε 28.

Όχι, δεν είναι ο κορυφαίοςγιατί όλοι δουλεύουν γι' αυτόν, γκρινιάζει όταν δεν του δίνουν την μπάλα να σκοράρει και, το επαναλαμβάνουμε, στην Πριμέρα αντιμετωπίζει μέτριες στην πλειοψηφία τους ομάδες.

Ναι, είναι ο κορυφαίοςγιατί υπό την καθοδήγησή του, η Μπαρτσελόνα αποτίναξε δια παντώς την στάμπα της λούζερ ομάδας, ανέβηκε επίπεδο και «γεννάει» φιλάθλους με άλλη νοοτροπία.

Όχι, δεν είναι ο κορυφαίοςγιατί, αν ο Ντέιβιντ Μπέκαμ δεν έδινε «χυλόπιτα» στην Μπάρτσα και αυτή δεν έπαιρνε στην θέση του τον Ροναλντίνιο, τότε ο Βραζιλιάνος που άλλαξε την σύγχρονη ιστορία των Καταλανών και καθοδήγησε τον Μέσι στα πρώτα του βήματα, θα έπαιζε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ή στην Ρεάλ Μαδρίτης.

Ναι, είναι ο κορυφαίοςγιατί είναι ο ιδανικός ηγέτης της ενδεχομένως κορυφαίας επιθετικής τριάδας όλων των εποχών, την οποία συνθέτει με Λουίς Σουάρες και Νεϊμάρ.

Όχι, δεν είναι ο κορυφαίοςγιατί μας «έπρηξε» μέχρι να βρει ιδανικούς παρτενέρ, αφού «έφαγε» πρώτα Σαμουέλ Ετό, Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς και Νταβίδ Βίγια, επειδή δεν ταίριαζαν τα χνώτα τους.

Ναι, είναι ο κορυφαίοςγιατί ναι μεν το αριστερό του πόδι είναι το καλό του, αλλά δουλεύει συνεχώς και έχει βελτιώσει τόσο τα χτυπήματα με το δεξί, όσο και την αποτελεσματικότητά του με το κεφάλι.

Όχι, δεν είναι ο κορυφαίοςγιατί, σύμφωνα με τον Πελέ τουλάχιστον, χρησιμοποιεί υπερβολικά το αριστερό του πόδι, σκοράρει λίγο με το δεξί και καθόλου με το κεφάλι.

Ναι, είναι ο κορυφαίοςγιατί υπήρξε ο ηγέτης της Μπαρτσελόνα και στα δύο τρεμπλ (2009 και 2015), όντας καθοριστικός στην κατάκτηση των έντεκα από τους δώδεκα τίτλους σε αυτά τα δύο «μαγικά» για τους Καταλανούς χρόνια.

Όχι, δεν είναι ο κορυφαίοςγιατί ήταν παρών-απών από τον φετινό διπλό τελικό του Σούπερ Καπ Ισπανίας με την Αθλέτικ Μπιλμπάο, από την οποία η Μπάρτσα έχασε το απόλυτο. Έτσι είναι Λέο, με τον Ερνέστο (Βαλβέρδε) δεν ξεμπερδεύεις εύκολα.

Ναι, είναι ο κορυφαίοςγιατί είναι πιο καθοριστικός και ολοκληρωμένος από τον Κριστιάνο Ρονάλντο, το μεγάλο αντίπαλο δέος του.

Όχι, δεν είναι ο κορυφαίοςγιατί ο Πορτογάλος δεν έχει το ταλέντο του, αλλά δούλεψε απίστευτα και, συν τοις άλλοις, έχει δείξει την κλάση του και στην Αγγλία, ενώ ο Μέσι δεν το έχει κουνήσει ρούπι από την «ασφάλεια» της Μπαρτσελόνα και της Ισπανίας.

Ναι, είναι ο κορυφαίοςγιατί εξελίσσεται ως ποδοσφαιριστής, έχει παίξει ως «ψευτό - εννιάρι», ως ακραίο δεξί χαφ και, σιγά σιγά, γυρίζει πιο πίσω, αγωνιζόμενος με επιτυχία ακόμα και ως «αντί - Τσάβι».

Όχι, δεν είναι ο κορυφαίοςγιατί στην Μπαρτσελόνα βρίσκει και τα κάνει, ακόμα και αν δεν τα πάει καλά, κανείς δεν πρόκειται να του πει τίποτα και, ουσιαστικά, έχει το «αλάθητο του Πάπα».

Ναι, είναι ο κορυφαίοςγιατί έχει κατακτήσει τέσσερις (διαδοχικές) «Χρυσές Μπάλες», ξεπερνώντας τους πάντες και ετοιμάζεται να προσθέσει μια ακόμα στην συλλογή του.

Όχι, δεν είναι ο κορυφαίοςγιατί στο παρελθόν η «Χρυσή Μπάλα» δεν δίνονταν σε μη Ευρωπαίους και, αν δεν υπήρχε αυτός ο (σημαντικότατος) περιορισμός, Πελέ και Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα θα είχαν από καμιά δεκαριά ο καθένας.

Ναι, είναι ο κορυφαίοςγιατί αποτελεί παράδειγμα για κάθε μικρό παιδί που θέλει να κυνηγήσει το όνειρό του, αφού πιτσιρικάς έκανε μόνος του ενέσεις αυξητικής ορμόνης, γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα έμενε νάνος.

Όχι, δεν είναι ο κορυφαίοςγιατί αποτελεί αντί-παράδειγμα με τις φοροδιαφυγές του, για τις οποίες έφτασε την τελευταία διετία να δώσει 50 εκατομμύρια ευρώ (!) για να γλιτώσει την φυλακή.

Ναι, είναι ο κορυφαίοςγιατί αργά ή γρήγορα θα γίνει πρώτος σκόρερ και στην Εθνική Αργεντινής, η οποία εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τα κέφια του.

Όχι, δεν είναι ο κορυφαίοςγιατί δεν οδήγησε την «Αλμπισελέστε» σε κατάκτηση του Μουντιάλ, όπως έκανε ο μεγάλος Ντιέγκο. Μην τα ξαναλέμε τώρα, γιατί τον πονάει πολύ τον Λέο αυτό.

Συμπέρασμα;Κανένα! Και δεν το έχουμε και ανάγκη. Μην μπαίνετε σε ανούσιες συγκρίσεις του Μέσι με τον Κριστιάνο Ρονάλντο (έχει κουράσει πολύ αυτό το ντιμπέιτ), ούτε με τον Μαραντόνα, τον Πελέ ή τον Κρόιφ. Απλά να τον απολαμβάνετε και να κατανοήσετε πόσο τυχεροί είμαστε που βιώνουμε αυτόν τον ποδοσφαιριστή στο απόγειό του. Σε λίγα χρόνια, όταν θα έχει κρεμάσει τα παπούτσια του, είναι δεδομένο ότι θα τον νοσταλγήσουμε.