Μεταγραφές καλοκαιριού

Πολλοί από τους παίκτες που ήρθαν ήταν πολλά υποσχόμενοι αλλά έμειναν στις υποσχέσεις. Αρκετοί από αυτούς που έφυγαν δεν έπρεπε να αποχωρήσουν αλλά πλέον δεν φορούν την κιτρινόμαυρη φανέλα. Σίγουρα οι συνθήκες με τις οποίες κινήθηκε η ΑΕΚ και ο Μπάγεβιτς το καλοκαίρι δεν ήταν ιδανικές αλλά όταν γίνει η σούμα της χρονιάς οι δικαιολογίες μικρή σημασία θα έχουν.
Κακά τα ψέματα η Ένωση έκανε μία από τις χειρότερες χρονιές της, έπαιξε από μέτριο έως πολύ κακό ποδόσφαιρο (ελάχιστες φορές ικανοποίησε), έσπασε πολλά αρνητικά ρεκόρ, έμεινε νωρίς εκτός στόχων και άλλους δεν του κυνήγησε καθόλου (Ευρώπη).

Η μεταμόρφωση προς το καλύτερο στον δεύτερο γύρο σίγουρα θα… χρυσώσει το χάπι και η έξοδος στο Τσάμπιονς Λιγκ ίσως καμουφλάρει αρκετά μελανά σημεία της φετινής χρονιάς. Αυτό όμως δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως ο Δικέφαλος πέρασε μία καλή σεζόν. Αν ξεχαστούν ή μακιγιαριστούν τα φετινά τότε θα έχει γίνει ένα τεράστιο λάθος. Η ιστορία υπάρχει για να δίνει μαθήματα και η κριτική σε παλαιότερες κινήσεις μόνο καλό μπορεί να κάνει. Το αντίθετο δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα.

Η ΑΕΚ το καλοκαίρι προχώρησε σε 13 προσθήκες (!) εκ των οποίων μόνο 4 κατάφεραν να βρεθούν συστηματικά στην 11άδα της ομάδας. Ας θυμηθούμε μία-μία τις κινήσεις του καλοκαιριού και ας κάνουμε ένα πρόωρο απολογισμό της πρώτης τους σεζόν στην ΑΕΚ.

Γρηγόρης Μάκος: Ο πρώην αμυντικός μέσος του Πανιωνίου ήταν από τους στόχους που παίρνουν τον τίτλο «διακαής πόθος του προπονητή». Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς τον ήθελε, τον πίστευε και τον πιστεύει αλλά ο ίδιος δεν κατάφερε να πάρει στις πλάτες του την μεσαία γραμμή της ΑΕΚ. Ο 23χρονος μέσος έχει το μέλλον μπροστά του και την τύχη να έχει προπονητή τον «Ντούσκο» αλλά η φετινή χρονιά δεν ήταν αυτή που θα ήθελε. Πολλά λάθη, μηδαμινές καλές εμφανίσεις και πολύ υπομονή από τον κόσμο που περίμενε περισσότερα πράγματα. Η επόμενη χρονιά μπορεί να σβήσει μονοκοντυλιά όσα έγιναν φέτος και ο Μάκος να αποδειχθεί ακόμα ένα τεράστιο ταλέντο που ανέδειξε ο Μπάγεβιτς. Μέχρι τότε όμως και όσον αφορά τη σεζόν που διανύουμε ο διεθνής αμυντικός μέσος δεν θα έχει πολλά καλά να θυμάται. Και να φανταστεί κανείς πως ο Μάκος ήταν ο ένας από τους τέσσερις που έπαιξαν στην Ένωση.

Νίκος Καράμπελας: Ο Μπάγεβιτς ήξερε τον Καράμπελα από την θητεία του στον Άρη και ήθελε να τον φέρει μαζί του στην ΑΕΚ. Η θέση του αριστερού μπακ πονάει αρκετά χρόνια την Ένωση και ο Καράμπελας έδειξε πως μπορεί να βοηθήσει. Δεν ξεκίνησε πολύ καλά αλλά στην πορεία βελτιώθηκε αισθητά. Στη συνέχεια πέρασε μία περίοδο ντεφορμαρίσματος και ο 36χρονος Γεωργέας πήρε σε αρκετά κρίσιμα παιχνίδι τη θέση του κατά 20 χρόνια νεότερού του. Έκανε καλύτερη χρονιά από τον Μάκο αλλά όταν ο δεξιοπόδαρος Γεωργέας είναι πιο αξιόπιστος στα αριστερά από έναν αριστεροπόδαρο τότε υπάρχει ένα θέμα.

Λεονάρντο: Ο μικρός μάγος ήταν ένα από τα σήριαλ του καλοκαιριού. Η ΑΕΚ ολοκλήρωσε την μεταγραφή αν και πέρασε πολλά από τον Λεβαδειακό του Κομπότη. Το Image της ομάδας πληγώθηκε αρκετά και το επικοινωνιακό παιχνίδι χάθηκε κατά κράτος αλλά ο «Λεο» έκανε πράξη την επιθυμία του και φόρεσε την κιτρινόμαυρη φανέλα με τον Δικέφαλο στο στήθος. Πολλοί πίστευαν (ανάμεσά του και ο γράφων) πως ο Βραζιλιάνος μέσος θα δώσει την ταχύτητα, την εκρηκτικότητα και την φαντασία που χρειαζόταν η μεσοεπιθετική γραμμή της Ένωσης. Το ξεκίνημά του όμως ήταν απογοητευτικό. Μετά από τα δύο πρώτα ματς τα οποία ξεκίνησε βασικός (έγινε αλλαγή και στα δύο) έμεινε για αρκετό διάστημα στον πάγκο. Η απόδοσή του ήταν κάτω του μετρίου και η μετακίνηση από τον Λεβαδειακό στην ΑΕΚ δεν έγινε ανώδυνα όπως αποδείχθηκε. Το τελευταίο διάστημα έχει ξαναβρεί θέση στην 11άδα αλλά είναι πάντα ο πρώτος που γίνεται αλλαγή. Είναι κινητικός αλλά ακόμα δεν έχει την φυσική κατάσταση που πρέπει (αρχές Απριλίου!), ενώ δεν είναι όσο αποτελεσματικός θα ήθελε κι ο ίδιος.

Κάρλος Αραούχο: Η καλύτερη μεταγραφή του καλοκαιριού. Υπάρχουν παιχνίδια όπου ο Αργεντινός μπακ μοιάζει απροσπέλαστος στην άμυνα και αν είχε έναν σταθερό παίκτη στα δεξιά ώστε να μάθει ο ένας τον άλλον θα έβγαζε πιο συχνά το πλούσιο επιθετικό του ταλέντο. Βασικός και αναντικατάστατος εκτός από τις περιπτώσεις όπου ήταν τιμωρημένος. Αυτή η παράμετρος είναι και το μελανό σημείο στη φετινή χρονιά. Αν ο λατίνος μάθει να μετριάζει το πάθος του, συνηθίσει τα Ευρωπαϊκά σφυρίγματα και είναι σταθερός χωρίς σκαπανεβάσματα τότε θα είναι άψογος.

Κρίστιαν Νέμεθ: Το ταλέντο του είναι αδιαμφισβήτητο. Το… φροντιστήριο στην Αγγλία και την Λίβερπουλ έκανε εξαιρετική δουλειά και ο Ούγγρος είναι μία όαση απλότητας στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Τα πολλά παιχνίδια με την Εθνική του και οι τραυματισμοί που τον ταλαιπώρησαν δεν τον άφησαν να δώσει όσα θα μπορούσε στην ΑΕΚ. Οι προσπάθειες που γίνονται για να μείνει είναι κάτι παραπάνω από επιβεβλημένες αφού τέτοιοι ποδοσφαιριστές σπανίζουν στην χώρα μας.

Ρότζερ Γκερέιρο: Στα παιχνίδια με την Εθνική Πολωνίας έδειχνε έναν μέσο που μπορεί να κάνει πάρα πολλές δουλειές μέσα στο γήπεδο. Ο Γκερέιρο θα μπορούσε να είναι το α και το ω στην μεσαία γραμμή της ΑΕΚ αλλά το… γλυκό δεν έδεσε. Έχει παίξει μόλις πέντε παιχνίδια ως βασικός και όποτε μπήκε ως αλλαγή (13 συμμετοχές συνολικά) έγινε μόνο για ελάχιστα λεπτά. Το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει τον άφησε πίσω αλλά σιγά-σιγά επανέρχεται. Δεν έχει βοηθήσει καθόλου την ΑΕΚ αλλά η αξία του δεν αμφισβητείται, πόσο μάλλον από τον Μπάγεβιτς που σήκωσε αρκετές φορές το τηλέφωνό του το καλοκαίρι για να πιέσει ώστε να έρθει στην Ελλάδα και τον Δικέφαλο.

Γιουσούφ Χέρσι: Γρήγορος. Ολλανδός. Περίεργη κόμη. Αυτά τα τρία στοιχεία θα μπορούσαν να κρύβουν ένα ταχύτατο χαφ, με το ολλανδικό στυλ ποδοσφαίρου να κυλά στις φλέβες του και εμφάνιση… ποδοσφαιρική. Ο Χέρσι όμως εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων δεν μπόρεσε να βοηθήσει. Ουσιαστικά δεν το έκανε ποτέ αλλά υπάρχουν στιγμές που αν τις συγκεντρώσεις σε ένα βίντεο μπορούν να σε πείσουν πως πρόκειται για εξαιρετικό ποδοσφαιριστή. Κάτι όμως του λείπει και αυτό δεν τον έχει βοηθήσει ώστε να καθιερωθεί στην 11άδα της ΑΕΚ ή να αποτελέσει μία αξιόπιστη λύση.

Σανέλ Γιάχιτς: Ο επιτελικός μέσος της Βοσνίας που έπαιξε στον Άρη και ως κεντρικός αμυντικός ήρθε στην ΑΕΚ για να καλύψει την τρύπα στα αμυντικά χαφ (που είναι και η κανονική του θέση). Ο Μπάγεβιτς δεν έβρισκε αμυντικό μέσο και την τελευταία στιγμή πήρε τον Γιάχιτς. Τα παιχνίδια του με την κιτρινόμαυρη φανέλα δεν μπορούν να αποτελέσουν παράγραφο στο βιογραφικό του καθώς στα περισσότερα δεν ήταν καλός. Χρησιμοποιήθηκε τόσο στα χαφ όσο και στο κέντρο της άμυνας αλλά δεν… Το καλύτερο του παιχνίδι το έκανε πρόσφατα όντας παρτενέρ του Κώστα Μανωλά ως κεντρικός αμυντικός. Στον Άρη έδειξε πως μπορεί παραπάνω αλλά δεν χώραγε στη νέα ομάδα και πωλήθηκε στην ΑΕΚ! Γιατί όμως κάποιος που δεν χωράει στην 11άδα του Άρη να παίζει βασικός στην Ένωση;

Νικολάς Μπιάνκο Άρτσε: Ακόμα μία προσθήκη της τελευταίας στιγμής που καλύτερα να μην είχε γίνει. Ο Αργεντινός έπαιξε 3 παιχνίδια στο πρωτάθλημα, 1 στο Κύπελλο και 3 στην Ευρώπη. Από τις επτά συμμετοχές του δεν υπάρχει τίποτα που θα πρέπει να θυμόμαστε εκτός από κάποιες τρανταχτές γκέλες. Εδώ και καιρό είναι εκτός ομάδας (δίκαια) και ετοιμάζει βαλίτσες ώστε να παρακολουθήσει την Αργεντινή στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής με τους συμπατριώτες του.

Κώστας Μανωλάς: Όταν ήρθε στην ΑΕΚ κουβαλούσε ένα βαρύ όνομα (κάτι που δεν είναι και τόσο καλό για τον ίδιο) αλλά είχε την τύχη να βρεθεί δίπλα στον κατάλληλο άνθρωπο για τα μικρά ταλαντούχα Ελληνόπουλα. Στους Θρακομακεδόνες όλοι μίλαγαν με τα καλύτερα λόγια αλλά ο Ντούσκο τον προστάτεψε και όταν τον χρησιμοποίησε όλοι κατάλαβαν γιατί ο Σερβοέλληνας τεχνικός μπερδεύεται συνεχώς και τον φωνάζει Στέλιο. Έχει τρία παιχνίδια στο ενεργητικό του χωρίς να έχει κάνει λάθος και όσο περνάει ο καιρός ο 19χρονος μοιάζει αναντικατάστατος! Η φράση «το μέλλον του ανήκει» μπορεί να είναι κλισέ αλλά στον Στέλιο Κώστα Μανωλά βρίσκει άψογη εφαρμογή.

Μίλαν Λούκατς: Δεν έχει αγωνιστεί καθόλου και όλοι απορούν γιατί να φύγει ο Φυσέκης και να έρθει ο Λούκατς από τη στιγμή που υπήρχε στο ρόστερ ο Αραμπατζής και ο βασικός, Σάχα. Μεταγραφή χωρίς ουσία και χωρίς λογική και αποτέλεσμα.

Ιλιε Ιορντάκε: Ο Ρουμάνος μπορεί να μην ήρθε με τυμπανοκρουσίες αλλά τα σχόλια που τον συνόδευαν ήταν κολακευτικά. Όσες φορές αγωνίστηκε απλά μεγάλωσε τα ερωτήματα γιατί αποκτήθηκε. Βαρύς, χωρίς τεχνική, χωρίς γκολ και εκτός τακτικής. Έφυγε αλλά άργησε να το κάνει και μαζί με τους Άρτσε, Λούκατς μπορούν να ξεκινήσουν το χτίσιμο της 11άδας που όχι μόνο δεν έπρεπε να έχει το σήμα της ΑΕΚ αλλά δεν θα έπρεπε καν να προπονείται στο χωράφι των Θρακομακεδώνων.

Σεϊντού Γιαχάγια: Ακόμα ηχούν στα αυτιά όλων τα διθυραμβικά σχόλια από την προετοιμασία του καλοκαιριού. Με την έλευση της ομάδας στην Ελλάδα οι περισσότεροι περίμεναν να δουν τον… Εσιέν αλλά τελικά είδαν τον Γιαχάγια. Μπορεί να μην είναι τόσο κακός ποδοσφαιριστής αλλά σίγουρα δεν κάνει για την ΑΕΚ και σίγουρα δεν έπρεπε να επιστρέψει από την Αναγ. Καρδίτσας.

Αρκετές μεταγραφές στην πρώτη τους χρονιά δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα. Ο χρόνος προσαρμογής ποικίλει από θέση σε θέση, από Εθνικότητα σε Εθνικότητα και σίγουρα παίζει ρόλο η γενικότερη εικόνα της ομάδα μέσα κι έξω από το γήπεδο. Η κριτική έγινε βάση των όσων προσέφεραν οι προσθήκες του καλοκαιριού χωρίς να συμπεριληφθούν δικαιολογίες (υπαρκτές και ανύπαρκτες) και βάση των απαιτήσεων μίας ομάδας με το βεληνεκές και τους στόχους της ΑΕΚ.

Υ.Γ. Ακόμα αναρωτιούνται πολλοί γιατί έφυγε ο Κυργιάκος, γιατί ο Πλιάτσικας παίζει στη Μπουντεσλίγκα, αν οι Γιάχιτς, Μάκος είναι καλύτεροι του Πελετιέρι και αν ο Εντίνιο μπορούσε να είναι στον πάγκο της ΑΕΚ όπως σε αυτόν του ΠΑΟΚ.