Μετίν: "Ήθελα να μείνω στην ΑΕΛ"

"Αγαπητοί φίλοι, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που είστε εδώ. Τον Ιανουάριο του 2008 όταν πρωτοήρθα σκεφτόμουν αν θα 'ναι εύκολο για μένα. Ερχόμουν σε μια χώρα με κοινά πολιτιστικά κριτήρια, αλλά πρώτη φορά θα έβγαινα εκτός χώρας κι είχα άγχος. Αν ρίξουμε και μια ματιά στην ιστορία των δύο λαών, καταλαβαίνετε πως το άγχος μου ήταν ακόμη πιο αυξημένο. Χάρη στην αγάπη και την εμπιστοσύνη όλης της ομάδας και του κόσμου, προσαρμόστηκα γρήγορα και έφτιαξα τρία χρόνια με υπέροχες αναμνήσεις.

Στην χώρα μου έπαιξα στις μεγάλες ομάδες Μπεσίκτας και Φενέρ, έχω ζήσει πολλά με τις Εθνικές της χώρα μου, αλλά αυτά τα τρία χρόνια στη Λάρισα, που με αγάπησε και με σεβάστηκε, ήταν πραγματικά σημαντικά", είπε αρχικά και συνέχισε:

"Όταν πρωτοήρθα δεν ήξερα κανέναν στην πόλη κι όλοι με φώναζαν "ο Τούρκος". Παρ' όλα αυτά με το χρόνο μέσα κι έξω απ' την ομάδα έκανα σχέσεις και φιλίες ως Τουμέρ Μετίν πλέον, με τ' όνομά μου και γνώρισα κόσμο που μου πρόσφερε χαρά και περηφάνεια. Κατάλαβα πως δεν έχει σημασία από που έρχεσαι αλλά ποιός είσαι και ποιός είναι ο καθένας μας. Αυτά που κέρδισα εδώ δεν κερδίζονται με χρήματα, ούτε μόνο κάνοντας καλά τη δουλειά σου. Αυτό έχει να κάνει με το χαρακτήρα κι έτσι είναι ο δικός μου χαρακτήρας.

Μπορεί σήμερα να τελείωσε η επαγγελματική μου σχέση με την ΑΕΛ, αλλά οι σχέσεις που έκανα στη Λάρισα θα είναι για πάντα. Να με συγχωρείτε για τη συγκίνηση αλλά είναι δύσκολη στιγμή.

Με την ΑΕΛ, εντός κι εκτός γηπέδου, προσπαθούσα να μοιράσω τις εμπειρίες μου και να δώσω πνεύμα ομαδικότητας. Το ποδόσφαιρο δεν το είδα ποτέ σαν δουλειά, αλλά έκανα πάντα αυτό που με ευχαριστούσε. Γι' αυτό κι έβγαζα τον ίδιο χαρακτήρα και μέσα στο γήπεδο και έξω. Πιστεύω ότι όλοι το κατάλαβαν.Εσείς θα πείτε αν είμαι καλός ή κακός.

Παρά τις μεγάλες εμπειρίες μου, όνειρό μου ήταν να τερματίσω την καριέρα μου στην ΑΕΛ. Δεν σκέφτηκα τίποτα άλλο ως προχθές που συναντήθηκα με τον προπονητή. Σας είπα ότι ποδόσφαιρο παίζω πάντα με ευχαρίστηση και δήλωσα τόσο σ' εκείνον όσο και στον πρόεδρο πως ήθελα να τελειώσω εδώ, χωρίς να περιμένω κάτι οικονομικά ή κάτι άλλο. Παρ' όλα αυτά ο προπονητής μου εξήγησε πως δεν βρίσκομαι στο πλάνο της ομάδας. Δεν μπορώ παρά να σεβαστώ την απόφαση αυτή. Πολλά μπορούν ίσως να ειπωθούν, αλλά πάνω απ' όλα είναι η ομάδα. Όλα τα πρόσωπα έρχονται και παρέρχονται, αλλά πρώτα έρχεται η ομάδα".

Για το λόγο που αποχώρησε, είπε: " Ο σεβασμός ξαναείπα πως είναι σημαντικός. Κάποια μικροπράγματα που με ενόχλησαν έγιναν κι εδώ, αλλά η ζωή μου φέρεται πάντα καλά και δεν στέκομαι σ' αυτά. Μένω στα καλά γιατί δεν ξέρω η ζωή τι θα μου φέρει. Δεν έχω θυμό για κανέναν και πιστεύω πως το αύριο θα φέρει για μένα κάτι καλύτερο.

Στο πρώτο εξάμηνο στην ΑΕΛ έφυγα με ανάλογη συνέντευξη Τύπου κι αυτό ήθελα να κάνω και τώρα, για να μην επιτρέψω στον καθέναν να σκεφτεί οτιδήποτε. Αυτό που έκανα πάντα έκανα και τώρα. Έκανα τα πάντα για να μείνω στην ομάδα. Ήθελα να τελειώσω την καριέρα μου με τη φανέλα της ΑΕΛ και πρέπει να εξηγήσω γιατί δεν συμβαίνει αυτό. Ίσως παίξω ένα ή δυο χρόνια μπάλα ακόμη κι ίσως παραμείνω στην Ελλάδα, οπότε δεν θέλω κάποιος να σκεφτεί για μένα κάτι αρνητικό. Δεν θέλω να σκεφτούν πως μπορεί να έφυγε ο Τουμέρ απ' την ΑΕΛ γιατί έπεσε. Μέχρι την Τρίτη το βράδυ έκανα ό,τι μπορούσα. Αλλά έτσι είναι η ζωή και παντού συμβαίνουν αυτά. Δεν έχω θυμό ή απογοήτευση αλλά δεν θέλω να αφήνω ερωτηματικά. Το σημαντικότερο είναι ο σεβασμός και η παιδεία μου, μου λέει πως έπρεπε σήμερα να δώσω αυτή τη συνέντευξη, σεβόμενος τους πάντες".

Για την καλύτερη στιγμή στην ΑΕΚ, είπε: "Όταν έπαιζα με τη Φενέρ έβαλα γκολ στη Μπεσίκτας. Μέσα στο γήπεδο δεν γνωρίζω ούτε πατέρα ούτε μητέρα. Υπήρχαν πολλά ωραία γκολ με την ΑΕΛ, αλλά μου έμεινε η ανατροπή του αγώνα με τον ΠΑΟΚ από 0-3 σε 4-3 στο Αλκαζάρ, όπως και το γκολ που πέτυχα στο Καραϊσκάκη. Κάποια ματς ήταν φυσικά ιδιαίτερα και τα θυμάμαι. Αυτό που με πλήγωσε ήταν το πρώτο ματς στο νέο γήπεδο με τον ΠΑΟΚ, που δεν ξεκίνησα τον αγώνα. Είχε φύγει ο προπονητής και ο τότε υπεύθυνος με είχε εκτός ενδεκάδας, γεγονός που με πλήγωσε πολύ.

Κι αφού μιλάμε για ένα τόσο σημαντικό κομμάτι της πόλης όπως η ΑΕΛ κι αφού ήμουν κι εγώ κομμάτι της ΑΕΛ, ήθελα να είμαι στη φωτογραφία της ενδεκάδας που μπήκε πρώτη στο νέο γήπεδο. Θεωρώ πως ήμουν ένας απ' τους 3-4 παίκτες που άξιζαν να είναι σ' αυτή τη φωτογραφία. Τώρα το λέω με άνεση, αλλά τότε με πλήγωσε".