"Μη αναστρέψιμος"
"Μη αναστρέψιμος" και η ιστορική ομάδα του ΠΑΟΚ στον ρόλο της Μόνικα Μπελούτσι...
"Μη αναστρέψιμη" αλλά και μη ανατρέψιμη μοιάζει να είναι η κατάσταση στην ιστορική ομάδα της Θεσσαλονίκης που έχει ξεμείνει από οξυγόνο και κάθε μέρα που περνάει οι δικοί της άνθρωποι αντί να της δώσουν το φιλί της ζωής, σφίγγουν ακόμα περισσότερο τη θηλεία.
Η πλοκή στο "Μη αναστρέψιμος" ξεκινάει από το τέλος προς την αρχή και μοιάζει σαν ο χρόνος στην ιστορία μας να μην έχει και τόσο σημασία. Έτσι και στον ΠΑΟΚ, αν και η γη γυρίζει αν και ο χρόνος κυλά, μοιάζει να μην έχει σημασία, αφού αυτός ο σύλλογος λες και χτυπημένος από την μοίρα της ιστορίας των ιδρυτών του παραμένει στάσιμος….
2007 και στον ΠΑΟΚ τίποτα δεν έχει αλλάξει εδώ και χρόνια. Βουλινός, Μπατατούδης, Γούμενος…και η ιστορία μας καλά κρατεί με τρομερές ιστορίες να περιπλέκουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Μία ταινία με μετοχές, πλαστογραφίες (;), αποχωρήσεις, μηνύσεις και στο κέντρο ως άλλη Μόνικα Μπελούτσι, μόνος σε μία υπόγεια, σκοτεινή διάβαση ο ΠΑΟΚ να βιάζεται επανειλημμένως.
Και αν οι θεατές του "Mη αναστρέψιμος" τη βρήκαν αυτήν ως την πιο ενδιαφέρουσα σκηνή, στην ταινία του ΠΑΟΚ τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ο βιασμός που προέρχεται από ανθρώπους της ίδιας της οικογένειας, μόνο αηδία μπορεί να προκαλέσει και φυσικά προκαλεί και ντροπή, καθώς εξαιτίας του εγωισμού τους, πολλοί γύρω από τον ΠΑΟΚ, έχουν μετατραπεί είτε σε βιαστές είτε σε άβολους παρατηρητές του όλου σκηνικού στην… υπόγεια και σκοτεινή διάβαση.
Η πολυπόθητη ενότητα εκλείπει εδώ και χρόνια από το στρατόπεδο του συλλόγου. Ενότητα… Μία άγνωστη λέξη για τον ΠΑΟΚ. Διοικούντες αλληλοκατηγορούνται, οι οργανωμένοι οπαδοί έχουν χωριστεί σε δεκάδες συνδέσμους (ίσως ο αριθμός τους να αποτελεί και παγκόσμιο ρεκόρ), με ισάριθμες γνώμες για το… καλό της ομάδας. Oι απλοί φίλαθλοι είναι και αυτοί μπερδεμένοι ενώ ο Τύπος της πόλης μάχεται και ενδιαφέρεται μόνο για την αποκλειστικότητα, έστω και αν αυτό μπορεί να κάνει κακό στο προϊόν που για χάρη του υπάρχουν: ΤΟΝ ΠΑΟΚ!
Ενότητα. Μαγική λέξη… Μόνο έτσι όμως θα έχει το έργο μας διαφορετική κατάληξη και μόνο τότε δεν θα πάρει τον τίτλο της ταινίας του Γκασπάρ Νόε.
Το όραμα του ισχυρού επενδυτή λείπει, η ενότητα της οικογένειας του ΠΑΟΚ επίσης και το "Μη αναστρέψιμος" αυτή την φορά ίσως πάρει και Όσκαρ. Ποιος θα το παραλάβει και τι θα γράφει πάνω το αγαλματίδιο; Θα δείξει το μέλλον…
Η πλοκή στο "Μη αναστρέψιμος" ξεκινάει από το τέλος προς την αρχή και μοιάζει σαν ο χρόνος στην ιστορία μας να μην έχει και τόσο σημασία. Έτσι και στον ΠΑΟΚ, αν και η γη γυρίζει αν και ο χρόνος κυλά, μοιάζει να μην έχει σημασία, αφού αυτός ο σύλλογος λες και χτυπημένος από την μοίρα της ιστορίας των ιδρυτών του παραμένει στάσιμος….
2007 και στον ΠΑΟΚ τίποτα δεν έχει αλλάξει εδώ και χρόνια. Βουλινός, Μπατατούδης, Γούμενος…και η ιστορία μας καλά κρατεί με τρομερές ιστορίες να περιπλέκουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Μία ταινία με μετοχές, πλαστογραφίες (;), αποχωρήσεις, μηνύσεις και στο κέντρο ως άλλη Μόνικα Μπελούτσι, μόνος σε μία υπόγεια, σκοτεινή διάβαση ο ΠΑΟΚ να βιάζεται επανειλημμένως.
Και αν οι θεατές του "Mη αναστρέψιμος" τη βρήκαν αυτήν ως την πιο ενδιαφέρουσα σκηνή, στην ταινία του ΠΑΟΚ τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ο βιασμός που προέρχεται από ανθρώπους της ίδιας της οικογένειας, μόνο αηδία μπορεί να προκαλέσει και φυσικά προκαλεί και ντροπή, καθώς εξαιτίας του εγωισμού τους, πολλοί γύρω από τον ΠΑΟΚ, έχουν μετατραπεί είτε σε βιαστές είτε σε άβολους παρατηρητές του όλου σκηνικού στην… υπόγεια και σκοτεινή διάβαση.
Η πολυπόθητη ενότητα εκλείπει εδώ και χρόνια από το στρατόπεδο του συλλόγου. Ενότητα… Μία άγνωστη λέξη για τον ΠΑΟΚ. Διοικούντες αλληλοκατηγορούνται, οι οργανωμένοι οπαδοί έχουν χωριστεί σε δεκάδες συνδέσμους (ίσως ο αριθμός τους να αποτελεί και παγκόσμιο ρεκόρ), με ισάριθμες γνώμες για το… καλό της ομάδας. Oι απλοί φίλαθλοι είναι και αυτοί μπερδεμένοι ενώ ο Τύπος της πόλης μάχεται και ενδιαφέρεται μόνο για την αποκλειστικότητα, έστω και αν αυτό μπορεί να κάνει κακό στο προϊόν που για χάρη του υπάρχουν: ΤΟΝ ΠΑΟΚ!
Ενότητα. Μαγική λέξη… Μόνο έτσι όμως θα έχει το έργο μας διαφορετική κατάληξη και μόνο τότε δεν θα πάρει τον τίτλο της ταινίας του Γκασπάρ Νόε.
Το όραμα του ισχυρού επενδυτή λείπει, η ενότητα της οικογένειας του ΠΑΟΚ επίσης και το "Μη αναστρέψιμος" αυτή την φορά ίσως πάρει και Όσκαρ. Ποιος θα το παραλάβει και τι θα γράφει πάνω το αγαλματίδιο; Θα δείξει το μέλλον…