Πριν περίπου ένα χρόνο, η ποδοσφαιρική Ελλάδα "πάγωσε" με την είδηση πως ο Λουτσιάνο Γκαλέτι θα σταματήσει τόσο άδοξα και πρόωρα μια εξαιρετική καριέρα. Ο Αργεντινός είχε σοβαρό πρόβλημα στα νεφρά του και δεν ήταν δυνατό να συνεχίσει να μαγεύει στον αγωνιστικό χώρο.

Ήταν λοιπόν κάτι παραπάνω από δεδομένο, πως οι Πειραιώτες το καλοκαίρι θα έψαχναν για τον αντικαταστάτη του. Η έλευση του Βαγγέλη Μαρινάκη έφερε ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον και συνάμα σημαντικές μεταγραφές, που βοήθησαν την ομάδα να είναι στην κορυφή του πρωταθλήματος.

Ως αντι-Γκαλέτι αποκτήθηκε ένας έμπειρος, γρήγορος και σπουδαίος παίκτης, με εξαιρετική ποδοσφαιρική αξία. Ο λόγος για τον Ντένις Ρόμενταλ, τον καλύτερο Δανό ποδοσφαιριστή της χρονιάς που μας πέρασε. Αδιαμφισβήτητα ήταν μια πολύ καλή μεταγραφική κίνηση από την Πειραϊκή ΠΑΕ.

Ποδόσφαιρο όμως δεν παίζει ούτε το... βιογραφικό ενός παίκτη, ούτε και οι συστάσεις που τον συνοδεύουν. Τρανό παράδειγμα είναι ο Ντένις Ρόμενταλ (19 συμμετοχές, 2 γκολ), που δείχνει πως δεν ταιριάζει και δεν μπορεί να προσαρμοστεί στην φιλοσοφία του Ολυμπιακού, αλλά και οι περιπτώσεις των 18 ποδοσφαιριστών που θα σας παρουσιάσουμε.

Αναφερόμαστε φυσικά σε ξένους παίκτες που ήρθαν στο Λιμάνι όμως δεν κατάφεραν να δεθούν και να δέσουν άγκυρα για χρόνια ή βρίσκονται και τώρα στο ρόστερ αλλά δεν έχουν χρόνο συμμετοχής. Είτε γιατί δεν μπορούσαν, είτε γιατί δεν ταίριαζε η χημεία τους, είτε ακόμη γιατί δεν πήραν τις ευκαιρίες που άξιζαν.

Το αν θα μείνει ο Ντένις Ρόμενταλ στον Πειραιά και την επόμενη χρονιά δεν το γνωρίζουμε, όμως είναι δεδομένο πως υπάρχει πρόβλημα προσαρμογής και δεν αποκλείεται να βάλει τ' όνομά του στην λίστα με τους... περαστικούς. Ας δούμε όμως τους 16 που είχαν λίγο χρόνο συμμετοχής, δεν έπεισαν και έφυγαν από το Λιμάνι.

Συνολικά είναι 18, όμως μέσα σ' αυτούς υπάρχουν και οι Νέμεθ, Μέγιερι, που αποκτήθηκαν το καλοκαίρι και έχουν αγωνιστεί ελάχιστα. Ο Ούγγρος πορτιέρο δεν έχει ακόμη παίξει σε επίσημο ματς, ενώ ο συμπατριώτης του επιθετικός, έχει 4 συμμετοχές και τώρα βρίσκεται στον Βόλο ως δανεικός. Και οι δύο περιπτώσεις έχουν μέλλον και δεν τους ξεγράφουν στον Ολυμπιακό.

Να ξεκαθαρίσουμε, πως στη σχετική λίστα βρίσκονται ξένοι παίκτες των τελευταίων 10 χρόνων που έφυγαν γρήγορα από τον Πειραιά καθώς δεν πρόσφεραν τα αναμενόμενα και είχαν λίγες συμμετοχές. Άλλωστε ο Ντένις Ρόμενταλ, όπου αποτελεί αφορμή για το αφιέρωμα έχει παίξει 19 φορές και έχει πετύχει 2 γκολ.

Ζίζι Ρόμπερτς (2001-2002): 15 συμμετοχές - 6 γκολ

Ο επιθετικός από την Λιβερία, ήρθε στον Ολυμπιακό την σεζόν 2001-2002 από τον Πανιώνιο και ήταν προσωπική επιλογή του Τάκη Λεμονή. Ο τότε προπονητής των "ερυθρολεύκων", είχε δηλώσει μάλιστα πως βρήκε τον επιθετικό που θα του λύσει το πρόβλημα στο σκοράρισμα, όμως δεν μπορούμε να πούμε πως δικαιώθηκε.

Οι Πειραιώτες έδωσαν 1.000.000.000 δραχμές (!) για να τον ντύσουν στα "ερυθρόλευκα" και ανάγκασαν τον Αχιλλέα Μπέο, να... τρίβει τα χέρια του τότε, αφού όπως είχε πει ήταν έτοιμος να τον αφήσει ελεύθερο το καλοκαίρι!

Στο Λιμάνι έμεινε για μια χρονιά, όμως δεν κατάφερε να καθιερωθεί καθώς έπαιξε σε μόλις 15 αγώνες και είχε σκοράρει 6 φορές. Την επόμενη σεζόν και αφού είχε κάποια προβλήματα με τα χαρτιά που παραλίγο να του στοιχίσουν την παραμονή του στην χώρα μας, αποτέλεσε παρελθόν από τον Ολυμπιακό και από τότε αγνοείται η τύχη του. Αναλυτικά η ιστορία του Ζίζι Ρόμπερτς στο " Που χάθηκες εσύ Νο 11 ".

Εντού Ντρασένα (2002-2003): 13 συμμετοχές - 1 γκολ

Ο Εντού Ντρασένα είναι από τους ποδοσφαιριστές που πέρασαν και δεν έμειναν στον Ολυμπιακό, όχι γιατί δεν μπορούσαν, αλλά επειδή δεν πήραν τις ευκαιρίες που άξιζαν κι αυτό φάνηκε από την σπουδαία καριέρα που έχτισε στην συνέχεια.

Ο Βραζιλιάνος σέντερ μπακ ήρθε στην χώρα μας με την μορφή δανεισμού από την Γκουαρανί, αλλά ποτέ δεν κατάφερε να πάρει φανέλα βασικού, αφού δεν τον εμπιστεύτηκαν οι προπονητές του. Ο Εντού πρόλαβε να αγωνιστεί σε 13 αγώνες, ενώ είχε πετύχει και ένα γκολ στο "ερυθρόλευκο" εξάμηνο που έμεινε και στην συνέχεια έδειξε τα πραγματικά του προσόντα στην Φενέρμπαχτσε και στην Βραζιλία.

Τζόνι Νόβακ (2002-2003) 6 συμμετοχές

Τον Γενάρη του 2003 ο Κάτανετς έφερε τον συμπατριώτη του, Τζόνι Νόβακ για να καλύψει την θέση του δεξιού μπακ/χαφ, την στιγμή μάλιστα που είχε σκεφτεί στα 34 του χρόνια να τερματίσει την καριέρα του. Ο τότε προπονητής του Ολυμπιακού του έκανε όμως την χάρη και του έδωσε μια ευκαιρία να αγωνιστεί.

Παρόλα αυτά, η φυσική του κατάσταση ήταν για κλάματα, ο κόσμος άρχισε να... μουρμουράει και με την φυγή του Κάτανετς ήταν δεδομένο πως θα ακολουθήσει κι αυτός. Με την "ερυθρόλευκη" φανέλα πρόλαβε να παίξει 6 φορές, κατέκτησε μάλιστα και το πρωτάθλημα και στην συνέχεια τερμάτισε την καριέρα του.

Μάρτσιν Κούζμπα (2003-2004) 19 συμμετοχές - 6 γκολ

Άλλος ένας παίκτης που είχε όλες τις προδιαγραφές για να πετύχει και τον συνόδευε ένα εξαιρετικό βιογραφικό, ήταν και ο Μάρτσιν Κούζμπα. Ο Πολωνός επιθετικός ήταν ο διακαής πόθος του Όλεγκ Προτάσοφ και ο Σωκράτης Κόκκαλης του έκανε την χάρη, έστω κι αν ο Λούβαρης προτιμούσε τον Μίετσελ.

Εκ του αποτελέσματος, τόσο ο Ουκρανός προπονητής, όσο και ο πρώην πρόεδρος του Ολυμπιακού δεν δικαιώθηκαν, αφού ο... γυάλινος Μάρτσιν Κούζμπα είχε το ταλέντο, αλλά όχι και δυνατά πόδια. Οι τραυματισμοί δεν άργησαν να του χτυπήσουν την πόρτα και έτσι στον Πειραιά έμεινε χρόνο, πετυχαίνοντας 6 γκολ σε 19 συμμετοχές. Το " που χάθηκες εσύ Νο 13 ", τα έχει όλα αναλυτικά.

Ιβάν Ρέζιτς (2004-2005): 9 συμμετοχές

Το 2004 ο Ντούσαν Μπάγεβιτς επέστρεψε στον Πειραιά και έφερε μαζί του ταλέντα από τα... δικά του μέρη. Ένας απ' αυτούς ήταν και ο Ιβάν Ρέζιτς, που λίγοι τον θυμούνται, αλλά πολλοί τα είχαν βάλει με την επιλογή του Σερβοέλληνα προπονητή.

Ο Κροάτης αμυντικός ήταν κακός παίκτης, σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να αγωνιστεί στο επίπεδο του Ολυμπιακού και γι' αυτό μετά από μια σεζόν και 9 συμμετοχές πήρε την βαλίτσα του και έφυγε ως πρωταθλητής. Κανείς δεν θα ξεχάσει την αποτυχημένη επιλογή του Μπάγεβιτς να τον βάλει στο Λίβερπουλ στο 70' και κάπως έτσι η πρόκριση χάθηκε.

Ντακόλ (2004-2005): 15 συμμετοχές - 1 γκολ

Άλλος ένας παίκτης που αποτέλεσε αποτυχημένη επιλογή του Ντούσαν Μπάγεβιτς ήταν και ο Αλεσάντρο Ντακόλ. Ο Βραζιλιάνος επιθετικός ήρθε στο Λιμάνι το 2004 στα 18 του χρόνια, όμως δεν κατάφερε ποτέ να δείξει το ταλέντο για το οποίο εμφανιζόταν σίγουρος ο Ντούσκο.

Σε 1μιση χρόνο στον Πειραιά, ο Βραζιλιάνος επιθετικός έπαιξε συνολικά σε 15 αγώνες, ενώ κατάφερε μόλις μια να στείλει την μπάλα σε αντίπαλα δίχτυα και συγκεκριμένα σε αυτά της Καστοριάς. Έχει μείνει στην ιστορία το περίφημο σύνθημα που φώναζαν οι οπαδοί του Ολυμπιακού: "Ντακόλ, Ντακόλ, βάλε ένα γκολ"!

Ντάνι (2005-2006): 27 συμμετοχές - 5 γκολ

Μια μεγάλη μεταγραφή που τελικά αποδείχθηκε... φούσκα, ήταν αυτή του Ντάνι. Ο Ισπανός επιθετικός αποκτήθηκε το καλοκαίρι του 2005 από τον Ολυμπιακό, προκειμένου να δυναμώσει την επιθετική γραμμή της ομάδας, αλλά ποτέ δεν δικαίωσε το μεγάλο όνομά του.

Ο παίκτης που είχε παίξει σε Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα, ήταν από τους χειρότερους παίκτες που έχουν φορέσει την φανέλα του Ολυμπιακού, ίσως λόγω ηλικίας, ίσως και λόγω έλλειψης κινήτρου. Σε μια σεζόν έπαιξε 27 φορές, πέτυχε 5 γκολ και επέστρεψε στην πατρίδα του.

Αμπντεσλάμ Ουαντού (2006-2007): 8 συμμετοχές

Ένα ταλέντο από την Γαλλία για το κέντρο της "ερυθρόλευκης" άμυνας ήταν ο Αμπντεσλάμ Ουαντού, που ήρθε το καλοκαίρι του 2006. Παρόλα αυτά δεν πήρε τις ευκαιρίες που θα ήθελε, δεν προσαρμόστηκε με τον περιβάλλον (υπάρχουν φήμες και για κόντρες στα αποδυτήρια) και έτσι έφυγε τον Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου.

Ο Μαροκινός σέντερ μπακ έπαιξε μόλις σε 8 παιχνίδια με την φανέλα του Ολυμπιακού και επέστρεψε στο γαλλικό πρωτάθλημα, όπου του ταίριαζε περισσότερο όπως φάνηκε εκ του αποτελέσματος.

Μάρκο Νε (2006-2008): 16 συμμετοχές

Το κενό που άφησε πίσω του ο Γιαγιά Τουρέ στα χαφ του Ολυμπιακού, ήταν δύσκολο να καλυφθεί. Ο Τροντ Σόλιντ που είχε τις... άκρες του στα μεταγραφικά ζητήματα, ζήτησε και πήρε τον Μάρκο Νε, που κάποιοι βιάστηκαν να χαρακτηρίσουν νέο Τουρέ.

Ο Ιβοριανός άσος ήταν πολύ αδύνατος και αδύναμος για την θέση του αμυντικού χαφ και σε καμιά περίπτωση δεν ήταν αυτό που ήθελαν οι Πειραιώτες. Γι' αυτό τον λόγο έμεινε μόλις 2 σεζόν στο Λιμάνι και είχε συνολικά μόλις 16 συμμετοχές.

Ροντρίγκο Αρτσούμπι (2007-2008): 7 συμμετοχές

Το καλοκαίρι του 2007 οι Πειραιώτες θέλουν έναν παίκτη από τα αριστερά για να δίνει ανάσες και να καλύψει στην συνέχεια το κενό στον Τζόρτζεβιτς και ο τότε τεχνικός διευθυντής, Ίλια Ίβιτς, φέρνει τον Αρτσούμπι.

Ο Αργεντινός που ήταν μια ανάσα από την Ρίβερ Πλέιτ, μετακομίζει τελικά στο Λιμάνι, αλλά το ταλέντο του για το οποίο έγινε τόσος λόγος, δεν έκανε την εμφάνισή του. Βέβαια και ο Τάκης Λεμονής τον χρησιμοποίησε μόλις 7 φορές και τις περισσότερες όχι ως αριστερό χαφ και έτσι μετά από λίγους μήνες επέστρεψε στην πατρίδα του.

Μίρνες Σίσιτς (2008-2009): 18 συμμετοχές - 2 γκολ

Τον Γενάρη του 2008, ο Τάκης Λεμονής έφερε από τον Λεβαδειακό τον Μίρνες Σίσιτς, για να βοηθήσει στις πτέρυγες των χαφ του Ολυμπιακού. Ο Σλοβένος άσος, βοήθησε πολύ στο δεύτερο μισό της σεζόν 2007-2008, είχε δώσει την ασίστ στο γκολ του Μήτρογλου με την ΑΕΛ, όπου χάρισε το πρωτάθλημα, όμως από 'κει και πέρα χάθηκε.

Η έλευση του Ερνέστο Βαλβέρδε έφερε και το τέλος του Μίρνες Σίσιτς, αφού ο Ισπανός τεχνικός δεν τον υπολόγιζε καθόλου και του έδωσε μονάχα μια φορά την δυνατότητα να αγωνιστεί, σε αγώνα Κυπέλλου κόντρα στον Διαγόρα μόλις για 17 λεπτά. Ένα χρόνο μετά τον ερχομό του στον Ολυμπιακό, ο Σλοβένος μάζεψε τα πράγματά του και έφυγε γι' αλλού.

Χεσούς Ντάτολο (2009-2010): 10 συμμετοχές

Η διοίκηση του Σωκράτη Κόκκαλη, μπορεί να μην έφερε κάποιον παίκτη για τα αριστερά το καλοκαίρι του 2009, προσπάθησε όμως να διορθώσει το λάθος της τον επόμενο Γενάρη.

Κάπως έτσι, ήρθε σε συμφωνία με την Νάπολι για τον εξάμηνο δανεισμό του Χεσούς Ντάτολο. Ο διεθνής Αργεντινός δεν ήταν... ζεστός στο ενδεχόμενο να αγωνιστεί στον Ολυμπιακό κι αυτό φάνηκε και από τις εμφανίσεις του. Αντιμετώπισε κάποια προβλήματα τραυματισμών και τελικά φόρεσε μόλις 10 φορές την "ερυθρόλευκη" φανέλα. Λίγοι θα τον θυμούνται σε λίγα χρόνια.

Τα γάντια στο... ράφι

Την τελευταία δεκαετία έχουν περάσει αρκετοί ξένοι τερματοφύλακες που δεν πρόσφεραν το παραμικρό στον σύλλογο του Πειραιά. Συγκεκριμένα, τέσσερις γκολκίπερς ήρθαν στο Λιμάνι, αλλά η παρουσία τους πέρασε απαρατήρητη από τους προπονητές, την διοίκηση και τον κόσμο.

Ο λόγος για τον Μπούτσεκ, τον Λέμενς, τον Μπούτινα και τον Κόβατς. Ο... χειρότερος απ' αυτούς ήταν ο Λέμενς, που αγωνίστηκε μονάχα σ' ένα φιλικό με την Λίβερπουλ, πρόλαβε να κάνει ένα σωρό λάθη και στα δύο χρόνια του στον Ολυμπιακό δεν είχε ούτε μια επίσημη συμμετοχή.

Αντίθετα, ο Κόβατς έπαιξε σε 5 αγώνες, ο Μπούτινα σε 4 και ο Γιουράι Μπούτσεκ που αποκτήθηκε από την Skoda Ξάνθη, φόρεσε 7 φορές την φανέλα της ομάδας.

Γιουράι Μπούτσεκ (2003-05): 7

Έρβιν Λέμενς (2005-2007): 0

Τόμισλαβ Μπούτινα (2006-2008): 4

Πάβελ Κόβατς (2008-2010): 5