Αν χρειάζεται επιβεβαίωση στη ρήση "το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία", ένα βίντεο με τα παιχνίδια της φετινής Μίλαν αποτελεί την αδιαμφισβήτητη απόδειξη. Δέκα χρόνια μετά από την κατάκτηση του τελευταίου Champions League, τότε που ακόμα είχε παίκτες παγκόσμιας κλάσης, η Μίλαν μοχθεί να επιστρέψει ακόμα και στην Ευρώπη.

Η 18μηνη διαδικασία αγοραπωλησίας από τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι σε... οποιουσδήποτε Κινέζους επιχειρηματίες ολοκληρώθηκε τον περασμένο Απρίλιο, μετά από αναβολές επί αναβολών. Στις υποχρεώσεις της κοινοπραξίας που ετοιμαζόταν να αναλάβει το μετοχικό πακέτο έναντι 520.000.000 ευρώ ήταν μεταξύ άλλων η επένδυση 300.000.000 ευρώ σε μεταγραφές τα επόμενα τρία χρόνια.

Μετά από τη δαπάνη 162.000.000 ευρώ για 11 προσθήκες το καλοκαίρι, εκ των οποίων οι εννέα με ορίζοντα βασικής ενδεκάδας, αρκετός κόσμος πίστεψε ότι τα "πέτρινα χρόνια" ανήκαν στο παρελθόν και δέκα χρόνια μετά, οι "ροσονέρι" θα επέστρεφαν στην ευρωπαϊκή ελίτ. Φευ...

Τα πράγματα περιελάμβαναν μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας από όσο περίμεναν οι άνθρωποι του συλλόγου. Οι τέσσερις ήττες σε οκτώ αγωνιστικές της Serie A αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Μπορεί οι τρεις τελευταίες, που είναι και συνεχόμενες, να προέκυψαν σε παιχνίδια απέναντι σε ισχυρούς αντιπάλους και βασικούς ανταγωνιστές για μια θέση στην τετράδα του καμπιονάτο, ωστόσο αυτό δεν αλλάζει την απογοήτευση που επικρατεί στην οδό Άλντο Ρόσι και το εντυπωσιακό Casa Milan.

ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ, Ο "ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ" ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ

Αν κάτι προκάλεσε αισιοδοξία για τη φετινή Μίλαν είναι η μεταγραφική δραστηριότητά της, Η ανάληψη των "ηνίων" από τον Γιόνγκχονγκ Λι συνοδεύτηκε από ουσιαστικές και δαπανηρές μεταγραφές, απόδειξη ότι η νέα τάξη πραγμάτων στην ομάδα επιχειρεί να τοποθετήσει βάσεις στο νέο οικοδόμημα και δεν πρόκειται απλά για προπέτασμα καπνού.

Ο εκτελεστικός διευθυντής Μάρκο Φασόνε με τον αθλητικό διευθυντή Μασιμιλιάνο Μιραμπέλι σχημάτισαν το πιο επιτυχημένο δίδυμο του καλοκαιριού, κλείνοντας σχεδόν όλες τις υποθέσεις που κυνήγησαν πραγματικά. Αποστολή τους ήταν να αντικαταστήσουν ένα από τα χειρότερα ρόστερ στην ιστορία του συλλόγου και το έπραξαν με έντεκα νέα πρόσωπα και σχετικά καλά deals. Εννέα εξ αυτών προορίζονταν για το βασικό σχήμα, ενδεικτικό της διαδικασίας μετάβασης στην οποία βρίσκεται ο σύλλογος.

Ο κορυφαίος αμυντικός του κόσμου (και) την περσινή σεζόν, Λεονάρντο Μπονούτσι, σηματοδότησε τη νέα εποχή της ομάδας. Η Μίλαν του 2007 ήταν πια σε θέση να πάρει σπουδαίο παίκτη από τη Γιουβέντους, η Μίλαν του 2016 όχι. Επιπλέον, η Μίλαν του 2016 δεν μπορούσε καν να πάρει παίκτη από την Τζένοα, αφού δεν θα δαπανούσε 25.000.000 ευρώ, πόσο μάλλον να δώσει 38.000.000 ευρώ για να πάρει τον "διάδοχο του Κριστιάνο Ρονάλντο".

Οι Αντρέα Κόντι και Αντρέ Σίλβα είναι μόνο δύο από τους "ροσονέρι" με παρόν και μέλλον στο διεθνές ποδόσφαιρο, βασική προϋπόθεση για τα αποκτήματα της ομάδας. Παίκτες σε καλή ηλικία, που έχουν όλο το χρόνο μπροστά τους να αναπτύξουν το ταλέντο τους. Και αυτό ακριβώς γύρισε μπούμερανγκ...

Η πλειονότητα των νεαρών ακόμα ψάχνει τα πατήματά της. Είτε διαθέτει εμπειρία όπως ο Ρικάρντο Ροντρίγκεθ είτε όχι όπως ο Σίλβα και ο Φρανκ Κεσιέ, εντάχθηκαν βιαστικά και μαζικά σε ένα νέο πρότζεκτ και τους ανέθεσαν πρωταγωνιστικό ρόλο με μηδαμινό περιθώριο αποτυχίας. Η ευθύνη που τους βαραίνει αντιστρόφως ανάλογη με την ομοιογένεια που υπάρχει στην ομάδα μέχρι στιγμής, κάτι αναμενόμενο.

Ακόμα και ο Μπερλουσκόνι κατέκρινε την πολιτική των 11 μεταγραφών το ίδιο καλοκαίρι, σε ακόμα μία προσπάθεια να μην χάσει επαφή με τα δρώμενα του συλλόγου.

ΜΠΟΝΟΥΤΣΙ, Ο "ΡΑΝΟΚΙΑ ΤΩΝ 42 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ"

Τα σκαμπανεβάσματα του Μπονούτσι συνεχίζονται. Από το ζενίθ ως στόπερ της Μπάρι στο ναδίρ όταν "εξαργύρωσε" εκείνη τη σεζόν και πήρε τη μεγάλη μεταγραφή στη Γιουβέντους, ξανά στο ζενίθ όταν αφομοιώθηκε στην ομάδα και "έδεσε" με τον Τζιανλουίτζι Μπουφόν, τον Τζιόρτζιο Κιελίνι και τον Αντρέα Μπαρτζάλι, στο ναδίρ πάλι όταν απομακρύνθηκε από αυτό το περιβάλλον και ενσωματώθηκε στη Μίλαν.

Μπορεί η Μίλαν να του έχει κάνει όλα τα χατίρια μέχρι στιγμής, δίνοντάς του το περιβραχιόνιο, αφήνοντάς τον να πάρει τον αριθμό φανέλας που ήθελε (και αφαιρώντας τον από τον Κεσιέ), προσφέροντάς του το πιο υψηλό συμβόλαιο στην Ιταλία (7.500.000 ευρώ, όσα παίρνει και ο Γκονσάλο Ιγκουαΐν), ωστόσο ο Μπονούτσι δεν έχει αποδείξει πως το colpo grosso των "ροσονέρι" των καλοκαίρι ήταν πραγματικά τέτοιο.

Ο 30χρονος στόπερ, ο κορυφαίος αμυντικός του κόσμου τα τελευταία δύο χρόνια, διάγει τη χειρότερη φόρμα της καριέρας του, φέροντας (αγωνιστική) ευθύνη για πολλά από τα τέρματα που έχει δεχθεί η Μίλαν μέχρι στιγμής. Με μία διαφορετική ανάγνωση, όμως, η ευθύνη βαραίνει και το όλο σύστημα του Μοντέλα, το οποίο δεν βοηθάει τον διεθνή στόπερ.

Δέχεται το μεγαλύτερο μέρος της κριτικής από τους δημοσιογράφους και γι' αυτό βρίσκεται μόνιμα στους χειρότερους παίκτες της κατηγορίας, ωστόσο ούτε οι φίλαθλοι πηγαίνουν πίσω, αφού τον αποκαλούν "Ρανόκια των 42.000.000 ευρώ". Η ειρωνεία για τον πρώην παρτενέρ του στην Μπάρι, με τον οποίο σχημάτιζαν το κορυφαίο δίδυμο στόπερ τη σεζόν 2009-2010, μέχρι που ο Αντρέα Ρανόκια πήρε μεταγραφή στην Ίντερ κι έγινε γρήγορα περίγελος, συνοδεύεται ακόμα και από εκκλήσεις για αφαίρεση του περιβραχιονίου και για πάγκο. Ποιο είναι το πρόβλημα, όμως;

ΑΜΥΝΑ ΤΡΙΩΝ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ

Η... περσινή έκδοση του Μπονούτσι τον ήθελε σε αμυντική γραμμή όπου πίσω του υπήρχαν τα συνεχή ουρλιαχτιά του Μπουφόν που καθοδηγούν τα στόπερ του, υπήρχε η μαχητικότητα του Κιελίνι που δεν δίσταζε να ορμήξει προς οποιονδήποτε παίκτη και υπήρχε και η ωριμότητα του Μπαρτζάλι που επέλεγε τον καλύτερο τρόπο κάθε φορά για να σταματήσει τον αντίπαλό του. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο γαλουχήθηκε ο Μπονούτσι, ο οποίος με την ασφάλεια των παραπάνω δεδομένων, καλλιέργησε τα δικά του προσόντα και εξελίχθηκε σε κάτι παραπάνω από ένας απλός αμυντικός.

Όλοι αντιλήφθηκαν ότι η μεταγραφική πολιτική της Μίλαν οδηγούσε σε αλλαγή διάταξης και υιοθέτηση του 3-5-2 από τον Μοντέλα, αγαπημένου από την άκρως επιτυχημένη τριετία του στη Φιορεντίνα, με τρία σερί πλασαρίσματα στην 4η θέση και ίσως το καλύτερο επιθετικό ποδόσφαιρο στην κατηγορία. Μόνο που από τους τέσσερις βασικούς πυλώνες της άμυνας, μόνο ο Μπονούτσι είχε παίξει ξανά στο παρελθόν σε τέτοιο σύστημα, την ώρα που οι άλλοι τρεις δεν ήταν σε θέση ούτε να μάθουν τα βασικά μέσω της προπόνησης.

Η φετινή σεζόν στη Μίλαν άρχισε με προετοιμασία δίχως Ντοναρούμα, ο οποίος όταν δεν ήταν... τσακωμένος με την ομάδα, βρισκόταν σε υποχρεώσεις με την εθνική Ιταλίας κ-21, με τον Αλέσιο Ρομανιόλι νοκ άουτ λόγω τραυματισμού και με τον νεοαποκτηθέντα Ματέο Μουσάκιο να μαθαίνει πράγματα και καταστάσεις στο ιταλικό ποδόσφαιρο. Εξάλλου, στις πρώτες αγωνιστικές, ο Μοντέλα χρησιμοποίησε άμυνα τεσσάρων και μόνο όταν αποθεραπεύτηκε ο Ρομανιόλι, εφάρμοσε το 3-5-2.

Χρόνος αφομοίωσης των επιταγών μιας τέτοιας διάταξης δεν υπήρχε κι έτσι ο Μπονούτσι ουσιαστικά πάλευε μόνος του μέσα σε ένα πειραματικό περιβάλλον, χωρίς χρόνο για αποτυχίες και δεύτερες προσπάθειες. Τα αποτελέσματα ήταν αναπόφευκτα απογοητευτικά. Ασυνεννοησία, έλλειψη αλληλοκαλύψεων και τον Ρομανιόλι να γίνεται αριστερό μπακ τρέχοντας να αποτρέψει μια σέντρα, την ώρα που Μπονούτσι και Μουσάκιο άφηναν τη μοναδική πηγή κινδύνου του αντιπάλου αφύλακτη ανάμεσά τους, όπως συνέβη στο πρώτο γκολ που δέχθηκαν από τον Ικάρντο στο Derby della Madonnina. Ή τον Μπονούτσι και τον Ρομανιόλι να τσακώνονται στο δεύτερο γκολ για το ποιος έπρεπε να μαρκάρει ποιον, την ώρα που είχαν αφήσει αφύλαχτους τρεις παίκτες της Ίντερ στη μεγάλη περιοχή, ενώ οι ίδιοι είχαν εγκλωβιστεί στη μικρή.

Η ΠΙΕΣΗ ΣΤΟΝ ΜΟΝΤΕΛΑ

Η διάταξη στον αγωνιστικό χώρο και η εφαρμογή της βαραίνει σε κάθε περίπτωση τον προπονητή και εν προκειμένω τον Μοντέλα. Ο 43χρονος προπονητής είχε μία συμπαθητική σεζόν πέρυσι, όταν ενεπλάκη σε μία μάχη πυροβόλων με "νεροπίστολα", ωστόσο φέτος απέκτησε το δικό του "οπλοστάσιο" και προς τον παρόν δεν κερδίζει καμία μάχη. Η ασυνεννοησία των τριών στόπερ και ο σοβαρός τραυματισμός του δεξιού μπακ χαφ (Κόντι) ουσιαστικά αποτρέπει το όνειρό του για 3-5-2 να γίνει πραγματικότητα στην τρέχουσα φάση, αλλά δεν είναι μόνο αυτό...

Η Μίλαν θυμίζει περισσότερο έντεκα ξεχωριστές μονάδες που η κίνηση της μιας αρχίζει όταν ολοκληρωθεί η κίνηση της προηγούμενης, παρά μια κουρδισμένη "μηχανή" που παράγει ταυτόχρονες λειτουργίες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μικρή συνοχή και λίγες συνεργασίες, κάτι που ουσιαστικά εκθέτει τον υπεύθυνο για την οργάνωση του παιχνιδιού της ομάδας τον Λούκας Μπίγλια. Ο ρόλος του Χακάν Τσαλχανόγλου προς το παρόν είναι περισσότερο εκτελεστικός παρά δημιουργικός, έχοντας δείξει ότι διαθέτει τηλεπάθεια με τον Νίκολα Κάλινιτς, κάτι που όμως εκτοπίζει από την ενδεκάδα την τρίτη πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του συλλόγου, τον Αντρέ Σίλβα. Ο Πορτογάλος δεν είναι βασικός, δεν είναι αναντικατάστατος, δεν έχει προσαρμοστεί μέχρι στιγμής και κάποιες φορές έχει πιαστεί να σπαταλά επιθέσεις λόγω απροσεξίας που δεν συνάδει με το ταλέντο του.

Ο Μοντέλα προτίμησε σε αρκετές περιπτώσεις να χρησιμοποιήσει τον 19χρονο Πάτρικ Κουτρόνε, που προβιβάστηκε τον Ιανουάριο στην πρώτη ομάδα, από το να στηρίξει τον διεθνή Πορτογάλο που είναι βασικός στην ενδεκάδα της πρωταθλήτριας Ευρώπης χώρας του. Ο νεαρός Ιταλός ανταποκρίθηκε, έσωσε με τα τέρματά του τη Μίλαν και εξελίχθηκε σε υπολογίσιμη μονάδα για τη συνέχεια της σεζόν, όμως ίσως εις βάρος της προσαρμογής του Σίλβα.

Επιπλέον, η εμμονή του Μοντέλα να χρησιμοποιήσει το 3-5-2 εξουδετερώνει δύο από τους κορυφαίους παίκτες του την περσινή σεζόν, τους Τζιάκομο Μποναβεντούρα και Σούσο. Τον Ιταλό τον τοποθετεί σε τριάδα κοντά στην άμυνα, με συνέπεια να χάνει από τις δημιουργικές και επιθετικές αρετές του και να μην κερδίζει τίποτα στον ανασταλτικό τομέα, ενώ τον Ισπανό τον χρησιμοποιεί ως δεύτερο επιθετικό, με συνέπεια λόγω πολυκοσμίας να μην μπορεί να αναστατώσει τον προσωπικό αντίπαλο και να χάνεται.

Η ΛΥΣΗ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΑΕΚ

Η μοναδική εφικτή αλλαγή που υπάρχει αυτήν τη στιγμή στην ομάδα είναι εκείνη του προπονητή, αν και η διοίκηση τον στήριξε (και) μετά από την ήττα στο ντέρμπι. Εξάλλου, κι ο Αρίγκο Σάκι στην πρώτη σεζόν του στον πάγκο της Μίλαν έφτασε μέχρι την 8η θέση στο πρωτάθλημα, για να ανακάμψει στον 2ο γύρο και να οδηγήσει τους "ροσονέρι" στο πρώτο σκουντέτο μετά από εννέα χρόνια, εκείνο του 1987-1988.

Τα ΜΜΕ κάνουν λόγο για διορία τριών αγώνων πρωταθλήματος, με τον τρίτο και τελευταίο να είναι απέναντι στη Γιουβέντους το μεθεπόμενο Σάββατο (Τζένοα εντός, Κιέβο εκτός οι άλλοι δύο), ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι εάν οι "ροσονέρι" χύσουν την καρδάρα με το "γάλα" κόντρα στην ΑΕΚ, δεν θα υπάρξουν εξελίξεις. Ήδη έχουν εξεταστεί οι πρώτοι υποψήφιοι για τη θέση και ο Κάρλο Αντσελότι δεν είναι ένας εξ αυτών.

Ο Μοντέλα επιμένει, πάντως, και δεν δείχνει διατεθειμένος να επιστρέψει στο περσινό 4-3-3, με το οποίο άρχισε και τη σεζόν. Ισχυρίστηκε ότι από τη στιγμή που έχασε τον Εμπάιγ Νιανγκ δεν έχει αναπληρωματικούς για τα άκρα πλην του Φάμπιο Μπορίνι, ενώ στις προπονήσεις συνεχίζει να δουλεύει το 3-5-2.

Αυτό που φαίνεται να δίνει τη λύση και να αξιοποιεί τους Μποναβεντούρα και Σούσο είναι μία παραλλαγή του 3-5-2, ένα 3-4-2-1 στο οποίο οι δυο τους θα παίζουν πίσω από τον Σίλβα και το οποίο ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί για πρώτη φορά κόντρα στην ΑΕΚ.

CHAMPIONS LEAGUE Ή... ΘΑΝΑΤΟΣ

Την ώρα που η ιδιοκτησία του συλλόγου περιμένει τα νέα από το συνέδριο του κομμουνιστικού κόμματος της Κίνας, σχετικά με το κατά πόσο θα κλείσει η "στρόφιγγα" από την Ανατολή, η κλεψύδρα μοιάζει αμείλικτη. Σε 361 ημέρες, ο Γιόνγκχονγκ Λι οφείλει να αποπληρώσει το δάνειο ύψους 308.000.000 ευρώ που έλαβε από το αμερικανικό fund "Elliott Management Corporation". Ο Κινέζος επενδυτής είχε απευθυνθεί στους Αμερικανούς, όταν οι συνεργάτες του από την Κίνα τον εγκατέλειψαν τους προηγούμενους μήνες, στην προσπάθεια εξαγοράς του 99,93% των μετοχών του συλλόγου. Εξασφάλισε δάνειο για 18 μήνες και τόκο περίπου 10%, το οποίο θα πρέπει να έχει ξεπληρώσει μέχρι τις 15 Οκτωβρίου 2018, ειδάλλως χάνει την κυριότητα των μετοχών, η οποία θα περάσει στη δικαιοδοσία των Αμερικανών.

Με δεδομένο ότι η Κίνα όχι μόνο δεν θα επιτρέψει την έξοδο κι άλλων κεφαλαίων από τη χώρα, αλλά ίσως ζητήσει και την επιστροφή κάποιων από αυτά που έχουν δαπανηθεί ήδη για την αγορά των "ροσονέρι", μοναδική ελπίδα του Λι είναι η δυναμική αύξηση των εμπορικών εσόδων και η έξοδος στο Champions League για τη σεζόν 2018-2019, η οποία εγγυάται άμεσα και έμμεσα έσοδα άνω των 200.000.000 ευρώ για τον σύλλογο.

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί είτε με πλασάρισμα στην πρώτη τετράδα της Serie A την τρέχουσα σεζόν, αφού από φέτος και μετά από την αλλαγή κανονισμών, η Ιταλία παραλαμβάνει τέσσερα "εισιτήρια" για τους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, είτε με την κατάκτηση του Europa League.

Η πρώτη διαδρομή, με την ομάδα στη 10η θέση, με τρεις σερί ήττες και δη κόντρα σε άμεσους ανταγωνιστές, φαντάζει αρκετά δύσβατη. Η δεύτερη θεωρητικά είναι πιο εύκολη, αφού αυτήν τη στιγμή η ιταλική ομάδα αποτελεί το φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το τι στοχεύει στους δύο αγώνες με την ΑΕΚ, αρχής γενομένης από απόψε...

Photo credits: AP Photo/Luca Bruno