Ο Μιρτσέα Λουτσέσκου είναι από τις πλέον αναγνωρισμένες φιγούρες στο χώρο του ποδοσφαίρου, έχοντας μία... καραβιά τίτλους να μιλούν για αυτόν. Μάλιστα, με τους 36 τίτλους που έχει στη συλλογή του, μπορεί να καμαρώνει για το γεγονός πως είναι δεύτερος στη σχετική λίστα και πίσω μόνο από τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον (49), έχοντας παράλληλα πέντε περισσότερους από τον Πεπ Γκουαρδιόλα που συμπληρώνει το ιδιαίτερο αυτο πόντιουμ με 31 κατακτήσεις.

Τώρα βέβαια, οι τίτλο και το ποδόσφαιρο έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα για τον ίδιο μετά από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, με τον ίδιο να μιλάει σε συνέντευξή του για την αναγκαστική αποχώρησή του από την Ντινάμο Κιέβου λόγω του πολέμου και την επιθυμία του να επιστρέψει κάποια στιγμή σε μία χώρα όπου έχει γνωρίσει μεγάλες στιγμές.

"Δεν ήθελα να φύγω. Το έκανα μόνο όταν συνειδητοποίησα ότι μπορούσα να βοηθήσω περισσότερο από το Βουκουρέστι από το να έμενα με τους παίκτες μου στο Κίεβο. Η ρουμανική πρεσβεία επέμενε να φύγω και το ίδιο πίστευε και η ομάδα μου, η Ντινάμο.

Πρώτα όμως ήθελα να μάθω τι θα συνέβαινε στους παίκτες μου. Πιστεύαμε πως οι παίκτες θα ήταν πιο ασφαλείς στο προπονητικό κέντρο της Ντινάμο που είναι μερικά χιλιόμετρα έξω από το Κίεβο", τόνισε χαρακτηριστικά ο 76χρονος προπονητής μέσω συνέντευξης που έδωσε στην αγγλική εφημερίδα "Guardian", και πρόσθεσε με κατηγορηματικό ύφος:

"Πιστεύω ότι όποιοι μιλούν υπέρ της εισβολής θα πρέπει να τιμωρούνται επειδή ο αθλητισμός δεν έχει καμία σχέση με αυτό. Ο αθλητισμός έχει να κάνει με το ευ αγωνίζεσθαι και το πάθος. Δεν είναι στην κουλτούρα του αθλητή να επικροτεί τον πόλεμο.

Αυτοί που μιλούν θετικά για τον πόλεμο είναι θύματα της προπαγάνδας. Είπα ότι οι Ρώσοι αθλητές δεν πρέπει να πληρώσουν το τίμημα για αυτά που συμβαίνουν στην Ουκρανία και πολλοί μου επιτέθηκαν για αυτό. Πιστεύω όμως ότι ο αθλητισμός μπορεί να συμβάλλει στις προσπάθειες για ειρήνη

Τι θα κάνουμε όταν τελειώσει η διαμάχη; Πώς θα μπορέσουμε να έρθουμε σε ειρήνη μεταξύ μας;"

Την ίδια ώρα πάντως, ο Μιρτσέα Λουτσέσκου κάνει όνειρα για επιστροφή στη δράση ενώ δεν κρύβει την χαρά του για την παρουσία του γιου του, Ραζβάν, τονίζοντας πως δεν χάνει ματς του ΠΑΟΚ: "Μου λείπει η καθημερινότητα μου, οι προπονήσεις, οι παίκτες μου στη Ντινάμο Κιέβου. Είμαι τυχερός που ο γιος μου, Ραζβάν, είναι προπονητής του ΠΑΟΚ. Παρακολουθώ τους αγώνες του συνέχεια.

Το όνειρο μου είναι να δω την Ουκρανία και τους ανθρώπους της να χαμογελούν ξανά. Όσο έχω ενέργεια και είμαι υγιής, δεν θα σταματήσω".