Εάν κάποιος Ιταλός ερωτηθεί για την ασχημότερη στιγμή μέσα στο 2012 στον κόσμο του αθλητισμού, δεν θα ψάξει πολύ.

Η πρόωρη απώλεια του Πιερμάριο Μοροζίνι ήταν ένα γεγονός που συγκλόνισε τη φίλαθλη κοινή κοινή στη γειτονική χώρα και ακόμα και σήμερα ελάχιστοι μπορούν να πιστέψουν πως ο "Μόρο" δεν κατοικεί πλέον εδώ, ανάμεσα μας.

Ήταν έναν χρόνο πριν ακριβώς, στις 14 Απριλίου 2012, που ο Πιερμάριο Μοροζίνι προδώθηκε από την ίδια του την καρδιά, με αποτέλεσμα να υποστεί καρδιακή ανακοπή στο 31ο λεπτό της αναμέτρησης Πεσκάρα-Λιβόρνο για τη Serie B και να πέσει στο έδαφος.

Το στάδιο "Adriatico" έχει παγώσει στη θέα του Πιερμάριο Μοροζίνι να έχει καταρρεύσει στο χορτάρι

Ο μέσος της Λιβόρνο προσπάθησε αρχικά να σηκωθεί μετά την πτώση του, όμως έχασε γρήγορα τις αισθήσεις του, για να λάβει έτσι άμεσα τις πρώτες ιατρικές βοήθειες.

Ένας απινιδωτής που χρησιμοποιήθηκε για να τον επαναφέρει πέτυχε το σκοπό του, καθώς την ώρα που τον ανέβαζαν στο φορείο για να τον βγάλουν εκτός γηπέδου είχε αποκτήσει εκ νέου τις αισθήσεις του.

Το αστυνομικό όχημα που καθυστέρησε λίγο την διακομιδή του Μοροζίνι στο νοσοκομείο

Πριν βγει από το γήπεδο, ένα παρκαρισμένο αστυνομικό όχημα εμπόδισε για περίπου ένα λεπτό τη διέλευση του ασθενοφόρου που είχε κληθεί να τον παραλάβει, ωστόσο σύμφωνα με έναν ειδικό καρδιολόγο, η μικρή αυτή καθυστέρηση δεν ήταν η μοιραία για τον Μοροζίνι.

Και αυτό γιατί η καρδιά του σταμάτησε να χτυπάει πριν το ασθενοφόρο φτάσει στο νοσοκομείο "Santo Spirito", με την είδηση του θανάτου να αντιμετωπίζεται με ουρλιαχτά και δάκρυα από τους συμπαίκτες του που είχαν σπεύσει εκεί για να σταθούν στο πλευρό του.

Ο νυν ασος της Παρί Σεν Ζερμέν και πρώην της Πεσκάρα, Μάρκο Βεράτι, τρέχει με το ασθενοφόρο κάνοντας ό,τι μπορεί για να αποτρέψει το μοιραίο

Ίδια εικόνα και στο γήπεδο, με το ματς στο "Adriatico" να διακόπτεται οριστικά μετά την κατάρρευση-σοκ του Μοροζίνι (2-0 προηγούταν η Λιβόρνο) και αρκετούς παίκτες να αποχωρούν με δάκρυα στα μάτια.

Λίγες ώρες αργότερα πάρθηκε η απόφαση για αναβολή των αγώνων όλων των ιταλικών ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων μέσα στο Σαββατοκύριακο, με τη Λιβόρνο να ανακοινώνει την απόφασή της για την απόσυρση της φανέλας με το Νο 25 την οποία φορούσε ο Μοροζίνι.

Σύσσωμη η ποδοσφαιρική Ιταλία θρήνησε το χαμό του

Μία εβδομάδα αργότερα, σε όλα τα ιταλικά γήπεδα τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του Ιταλού άσου, μέσα σε κλίμα έντονης συγκινησιακής φόρτισης, ενώ το εντυπωσιακό είναι πως κάτι ανάλογο έγινε και στα ματς της Premier League.

Ο αδόκητος χαμός του Πιερμάριο ήταν ένα ακόμα χτύπημα της μοίρας στην οικογένεια Μοροζίνι, αν αναλογιστεί κανείς πως είχε χάσει τη μητέρα του Καμίλα σε ηλικία 15 ετών (2001), δύο χρόνια αργότερα τον πατέρα του Άλντο (προβλήματα με την καρδιά του), ενώ ακολούθησε και η αυτοκτονία του ανάπηρου αδερφού του.

Λιβόρνο, ο τελευταίος σταθμός του Μοροζίνι

Η αρραβωνιαστικιά του Άννα έχασε τον άνδρα με τον οποίο έκανε όνειρα για μία ζωή μάζι και επιπλέον έμεινε χωρίς κανένα στήριγμα η ανάπηρη (μεγαλύτερη σε ηλικία) αδερφή του, με τον αρχηγό της Ουντινέζε Αντόνιο Ντι Νατάλε να ανακοινώνει πως θα την ενισχύει οικονομικά εφ'όρου ζωής.

"Ξέρουμε την κατάσταση της αδερφής του και εμείς στην Ουντινέζε, ως ομάδα και σύλλογος, έχουμε αποφασίσει να τη βοηθήσουμε επειδή έχει πραγματική ανάγκη.

Το Νο 25 θα μείνει για πάντα στη μνήμη των Ιταλών φιλάθλων ως το νούμερο του Μοροζίνι

Είναι αναγκαίο να μείνουμε δίπλα στην αδερφή του Πιερμάριο για όλη τη ζωή της. Μας χρειάζεται και θέλουμε να βοηθήσουμε, για αυτήν και τον Μάριο.

Όταν είδα το σκηνικό από την τηλεόραση, ήταν προφανές από την πρώτη στιγμή πως συνέβη κάτι πολύ σοβαρό. Ήταν μία πολύ άσχημη στιγμή.

"Πιερμάριο για πάντα μαζί μας", το μήνυμα του πανό

Ήταν ένα εξαιρετικό παιδί, γεμάτος ζωή. Παρά τα προβλήματα που είχε, ήταν πάντα στη διάθεση της ομάδας και μας γέμιζε με δύναμη κάθε ημέρα", δήλωσε την επόμενη ημέρα από το τραγικό συμβάν ο αρχηγός της Ουντινέζε, Αντόνιο Ντι Νατάλε, ο οποίος ήταν συμπαίκτης του Μοροζίνι στο διάστημα που ο Πιερμάριο αγωνίστηκε για τις "ζέβρες".

Σήμερα, έναν χρόνο πλέον από την αποφράδα εκείνη ημέρα στο γήπεδο της Πεσκάρα, ουδείς στην ποδοσφαιρική Ιταλία έχει διάθεση να ξεχάσει και να λησμονήσει, με δύο από τις ομάδες στις οποίες έπαιξε, Λιβόρνο και Βιτσέντσα, να τιμούν τη μνήμη του με ξεχωριστό τρόπο.

Η οικογένεια της Λιβόρνο έχασε ένα από τα πλέον αγαπητά της παιδιά

Όπως γνωστοποίησε η Λιβόρνο, θα τελεστεί Θεία λειτουργία το πρωί της Κυριακής στη μνήμη του Μοροζίνι, ενώ η ομάδα θα δώσει την ονομασία "Πιερμάριο Μοροζίνι" σε μία από τις εξέδρες του γηπέδου της, "Αρμάντο Πίκι".

Από την πλευρά της η Βιτσέντσα αποφάσισε να τιμήσει τη μνήμη του οργανώνοντας την Κυριακή (14/4) το πρώτο ποδοσφαιρικό τουρνουά "Memorial Piermario Morosini Categoria Esordienti".

Η ιταλική ομοσποσνδία ανέστειλε κάθε αγωνιστική δραστηριότητα σε όλες τις επαγγελματικές κατηγορίες εκείνο το μοιραίο Σαββατοκύριακο

Σε αυτό θα πάρουν μέρος οι ομάδες Νέων των Βιτσέντσα, Μπολόνια, Πάρμα, Γιουβέντους, Ουντινέζε, Αταλάντα, που θα αναμετρηθούν στα γήπεδα του προπονητικού κέντρου "Centro Tecnico", χώρος στον οποίο θα γίνουν -κατά τη διάρκεια της ημέρας- και τα αποκαλύπτήρια μίας πλάκας με ξεχωριστή αφιέρωση στον αδικοχαμένο Πιερμάριο.

Συγκινητική ήταν επίσης η πρωτοβουλία της Πεσκάρα, η οποία -με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από το θάνατό του- ονόμασε την εξέδρα των φιλοξενουμένων στο στάδιο Adriatico "Πιερμάριο Μοροζίνι".

Η Λιβόρνο αποχαιρέτησε με το δικό της τρόπο τον Πιερμάριο Μοροζίνι τον περασμένο Απρίλιο, στέλνοντας στον ουρανό με τη βοήθεια δεκάδων μπαλονιών μία μεγάλη φανέλα του "Μόρο" με το Νο 25 στην πλάτη

Επιπλέον, πριν από την έναρξη του αγώνα πρωταθλήματος με τη Σιένα το απόγευμα του Σαββάτο η ομάδα κατέθεσε ένα μπουκέτο λουλούδια μπροστά στον πάγκο των "μπιανκατζούρι" όπου λίγα μέτρα πιο πέρα είχε καταρρεύσει ο παίκτης της Λιβόρνο.

Γιατί πολύ απλά, όπως συνηθίζουμε να λέμε (και είναι τόσο μα τόσο αληθινό) "πεθαίνει κάποιος μόνο όταν τον ξεχνούν..."

Όλος ο ποδοσφαιρικός κόσμος τίμησε τη μνήμη του "Μόρο", καθώς κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή και σε αρκετά γήπεδα εκτός της Ιταλίας

Αν και το νήμα της ζωής κόπηκε πολύ γρήγορα για τον Πιερμάριο Μοροζίνι, πρόλαβε να φορέσει τη φανέλα έξι ομάδων στην Ιταλία από το 2005 μέχρι το 2012 (Ουντινέζε, Μπολόνια, Βιτσέντσα, Ρετζίνα, Πάντοβα, Λιβόρνο) ενώ ήταν και μέλος όλων των "μικρών" εθνικών ομάδων της χώρας.

Σε ηλικία μόλις 15 ετών έκανε το ντεμπούτο του στην Εθνική Ιταλίας Κ17 (Σεπτέμβριος 2001), πέντε χρόνια αργότερα έκανε ντεμπούτο για την ομάδα Ελπίδων της "σκουάντρα ατζούρα", ενώ ήταν μέλος της εθνικής ομάδας Κ21 που πήρε μέρος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2009 στη Σουηδία.

Ο Μοροζίνι με τη φανέλα της Βιτσέντσα

"Μου έχουν συμβεί πράγμα που σε σημαδεύουν και σου αλλάζουν τη ζωή αλλά ταυτόχρονα σου γεμίζουν το σώμα με τέτοια οργή και σε βοηθούν να δίνεις τα πάντα για να πραγματοποιείς αυτό που ήταν και το όνειρο των γονιών μου.

Θα ήθελα να γίνω ένας καλός παίκτης κυρίως για αυτούς, επειδή ξέρω ότι θα τους έκανε ευτυχισμένους. Για αυτούς έχω περισσότερα κίνητρα", είχε δηλώσει πριν μερικά χρόνια σε συνέντευξή του ο Πιερμάριο Μοροζίνι.

Η φανέλα της Λιβόρνο ήταν η τελευταία φανέλα συλλόγου που έβαλε πάνω του ο "Μόρο"

Η μοίρα ήταν κατάφορα άδικη μαζί του όμως το σίγουρο είναι πως ο κόσμος του ποδοσφαίρου θα τον θυμάται πάντα ως έναν μαχητή της ζωής ο οποίος στάθηκε παλικάρι απέναντι σε κάθε αντιξοότητα. Αθάνατος!

Ο Μοροζίνι καταρρέει στο γήπεδο της Πεσκάρα: