Το 1982, τα νησιά Φόκλαντς στο Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό διεκδικήθηκαν από τους Αργεντινούς και τους Άγγλους, με τα στρατεύματα των δύο χωρών να παίρνουν μέρος σε -ανεπίσημη- πολιτική σύρραξη.

Οι Άγγλοι βγήκαν "νικητές" σε μία εχθροπραξία με 907 νεκρούς (258 Βρετανοί και 649 Αργεντινοί). Τέσσερα χρόνια μετά τον πόλεμο στα Φόκλαντς καμία από τις δύο χώρες δεν είχε ξεχάσει το γεγονός.

Σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα θα έλυναν τις διαφορές τους. Όσο και να ήθελαν οι ψυχραιμότεροι να κάνουν λόγο για ένα κλασικό ποδοσφαιρικό ντέρμπι, για τους "εμπλεκόμενους" το παιχνίδι δεν ήταν τίποτα άλλο από "πόλεμος" για την τιμή των Φόκλαντς.

Ο πρώην διεθνής Αργεντινός Ρομπέρτο Περφούμο τοποθέτησε το ζήτημα στη σωστή του βάση: " Το 1986, το να κερδίσουμε το ματς κόντρα στην Αγγλία ήταν αρκετό. Η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου ήταν δευτερευούσης σημασίας για εμάς. Η νίκη επί της Αγγλίας ήταν ο πραγματικός μας στόχος ". Οπερ και εγένετο...

Ο προημιτελικός ξεκίνησε με την ιστορική κόντρα και ολοκληρώθηκε με παράπονα των Άγγλων για το πρώτο γκολ των Αργεντίνων και τον θαυμασμό όλων για το δεύτερο προσωπικό γκολ του Μαραντόνα.

Η Αργεντινή νίκησε 2-1 χάρις στα δύο γκολ του "Πίμπε Ντ'Όρο" που έπαψε να θεωρείται κοινός θνητός από τους θαυμαστές του... Η φάση που στιγμάτισε αρνητικά τον προημιτελικό έγινε στο πρώτο πεντάλεπτο του δευτέρου ημιχρόνου.

Ο Μαραντόνα με την μπάλα έξω από την περιοχή έδωσε διαγώνια πάσα στον Βαλντάνο, με τη μπάλα τελικά να καταλήγει στον Χοτζ που αντί να την απομακρύνει την πέταξε ψηλά προς την μεγάλη περιοχή.

Ο Μαραντόνα ακολούθησε την πορεία της μπάλας και την ώρα που ο Σίλτον βγήκε να "καθαρίσει" τη φάση με μπουνιά, εκείνος την έφτασε πρώτος με το αριστερό.... χέρι και την έστειλε στα δίχτυα.

Ο Τυνήσιος διαιτητής Αλί Μπιν Νασέρ δεν είδε την παράβαση και κατακύρωσε το γκολ. Ο Ντιεγκίτο το πανηγύρισε φυσιολογικά.

Περίμενα από τους συμπαίκτες μου να έρθουν να με αγκαλιάσουν και κανείς δεν ερχόταν... Τους είπα "ελάτε να με αγκαλιάσετε, ο διαιτητής δεν θα το μετρήσει", τόνισε μετά το ματς ο Μαραντόνα.

Η φράση του που έμελε να γραφτεί με ανεξίτηλα γράμματα στην Βίβλο του Ποδοσφαίρου ήταν εκείνη με την οποία αποκάλυψε πως πέτυχε το γκολ.

" Un poco con la cabeza de Maradona y otro poco con la mano de Dios" ( "Λίγο με το κεφάλι του Μαραντόνα και λίγο με το χέρι του Θεού") ήταν η εξήγησή του.

Τέσσερα λεπτά μετά το γκολ ο Μαραντόνα έγινε κάτοχος της μπάλας δέκα μέτρα πίσω από τη σέντρα για να ακολουθήσει η σόλο κούρσα και το γκολ του αιώνα: μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα κάλυψε 60 μέτρα και αφού ντρίμπλαρε τους Μπίρντσλι, Ριντ, Μπούτσερ (δις) και Φένγουικ, απέφυγε και τον -37χρονο τότε- Πίτερ Σίλτον για να κάνει το 2-0 μέσα σε αποθέωση!

Οι Άγγλοι -παρά την πίκρα τους για το πρώτο γκολ με το χέρι αλλά και την κόντρα με τους Αργεντινούς- αναγνώρισαν την άξια του Ντιεγκίτο. Όσο και αν ακούγεται παράξενο ένα αμφισβητούμενο γκολ, είχε μεγαλώσει τον μύθο του Μαραντόνα και την ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου.