Μουρίνιο: "Δεν θα γίνω Φέργκιουσον ή Βενγκέρ"!
Ο Ζοσέ Μουρίνιο χαρακτήρισε τον εαυτό του... ταξιδιώτη του ποδοσφαιρικού κόσμου, ενώ μίλησε για τις Μπενφίκα, Πόρτο, Τσέλσι και Ίντερ
Αυτός είναι ο απολογισμός του Ζοσέ Μουρίνιο στους πρώτους μήνες της θητείας του στον πάγκο των "νερατζούρι", με τον Πορτογάλο πολυνίκη τεχνικό να κάνει... ταμείο μέσω συνέντευξής του στο επίσημο κανάλι του συλλόγου (Inter Channel), εκφράζοντας την άποψη πως φέτος το ιταλικό πρωτάθλημα είναι καλύτερο σε σχέση με το αντίστοιχο της περυσινής περιόδου.
"Αυτή τη στιγμή, ποιος ξέρει, ίσως κάνω λάθος και μπορεί να κάνω λάθος, μου φαίνεται πως αυτό το Καμπιονάτο είναι πολύ καλύτερο από αυτό της περυσινής σεζόν.
Δεν λέω ότι είναι ένα πρωτάθλημα καλύτερο επειδή ο Μουρίνιο είναι στην Ιταλία ή επειδή η Ίντερ παίζει με θεαματικό τρόπο, το λέω γενικά: οι ομάδες παίζουν πιο επιθετικά, χωρίς να χάνουν την οργάνωσή τους από πλευράς τακτικής. Γενικά, μου φαίνεται ότι έχουν διαφορετική νοοτροπία".
Μπορούμε να μιλάμε ήδη για την Ίντερ, τη Γιούβε, τη Μίλαν, τη Νάπολι, μπορούμε να μιλάμε για μία ομάδα ή μία άλλη ομάδα, και αυτό μπορεί να να είναι η λογική του Καμπιονάτο.
Όμως δεν μπορούμε να μιλάμε για ένα πρωτάθλημα όπου ο πρώτος της βαθμολογίας νικάει τον τελευταίο με μεγάλη ευκολία και σκορ 6-0".
Κάνοντας αναδρομή στο παρελθόν του και στο ξεκίνημα της μεγάλης προπονητικής του καριέρας, ο "special one" έκανε ειδική αναφορά στην περίοδο που είχε την ιδιότητα του βοηθού προπονητή στη Μπαρτσελόνα, έχοντας μπροστά του τον Λουίς Φαν Γκάαλ.
"Αυτό που θυμάμαι ως την πιο καθοριστική στιγμή στην καριέρα μου ήταν όταν είπα φτάνει στο γεγονός να είμαι δεύτερος προπονητής.
Ήμουν στη Μπαρτσελόνα, δούλευα με τον Φαν Γκάαλ, μου ήρθε μία πρόταση από τη Μπενφίκα: πάντα ως δεύτερος προπονητής, μου έδειχναν πολύ μεγάλο σεβασμό, στο συμβόλαιό μου υπήρχε επίσης ο όρος ότι θα γινόμουν σε λίγα χρόνια ο πρώτος προπονητής.
Μίλησα με τον Φαν Γκάαλ και μου είπε "απάντησε ότι αν θέλουν έναν πρώτο προπονητή πας, όμως δεν πας για βοηθός προπονητή. Όταν είσαι σε τέτοια θέση στη Μπαρτσελόνα, δεν μπορείς να είσαι για καμία άλλη ομάδα: προετοιμάζεσαι για να γίνεις πρώτος προπονητής".
Όταν ένα άτομο όπως αυτό, με την εμπειρία του και το γεγονός ότι ήταν το αφεντικό μου, σου λέει αυτό το πράγμα, σκέφτεσαι ότι έχει δίκιο".
Για τα στοιχεία που επιβάλλεται να έχει ένας τεχνικός για να μπορέσει να... αντέξει στο τιμόνι μεγάλο "καραβιών" όπως η Τσέλσι και η Ίντερ, ο Μουρίνιο υποστήριξε: "Όταν είναι κάποιος προπονητής στην Τσέλσι ή την Ίντερ οφείλει να ανανεώνεται κάθε μέρα.
Είναι σημαντικό να μην σταματάς ποτέ να εξελίσσεσαι, γιατί πρέπει να δίνεις κίνητρα σε παίκτες αυτού του επιπέδου, πρέπει να δημιουργείς συνθήκες καθημερινής εργασίας στις οποίες οι παίκτες βρίσκουν κίνητρα για να προπονηθούν και αισθάνονται ότι μπορούν να διδαχθούν.
Δεν είναι εύκολο να πείθεις έναν παίκτη ότι μπορεί να μαθαίνει κάθε μέρα. Είναι υποχρέωση για έναν προπονητή να βελτιώνεται πάντα".
Επιπλέον, η λέξη "αυτοεκτίμηση" πρέπει να υπάρχει ψηλά στο λεξιλόγιο κάθε τεχνικού, καθώς όπως διατυμπανίζει ο τεχνικός της Ίντερ: "Τα αποτελέσματα στην Πόρτο και στην Τσέλσι αυτό δείχνουν. Η αυτοεκτίμηση στον προπονητή και στους παίκτες είναι ένα στοιχείο που γράφει ιστορία, και μάλιστα με έναν τρόπο αξέχαστο.
Στην Τσέλσι ήρθε ένας τίτλος που έλειπε 50 χρόνια. Το να κατακτάς με την Πόρτο, σε δύο διαδοχικές χρονιές, Κύπελλο UEFA και Τσάμπιονς Λιγκ, είναι κάτι αξέχαστο.
Εγώ είμαι ταξιδιώτης του ποδοσφαιρικού κόσμου. Δεν είμαι ένας προπονητής που είναι ευτυχισμένος να μένει για δέκα, δεκαπέντε χρόνια στην ίδια θέση. Είναι αδύνατο για μένα να γίνω όπως ο Φέργκιουσον ή ο Βενγκέρ: ψάχνω πάντα νέες προκλήσεις.
Είναι εμφανές πως όταν μου αρέσει πραγματικά ένας σύλλογος, δεν θέλω να αλλάξω. Στην Τσέλσι είχα την δυνατότητα να φύγω, σε έναν σύλλογο που κανείς δεν θα μου το είχε αρνηθεί, όμως είπα όχι. Στην Τσέλσι ήμουν ερωτευμένος με το σύλλογο, με το Λονδίνο, με τον κόσμο.
Μετά την Ίντερ, το έχω ήδη πει, θα πάω σε μία άλλη χώρα, θα συμπεριφερθώ όπως και στην Αγγλία: όταν τελειώσει η περιπέτειά μου με την Ίντερ, δεν θέλω να ξαναβγώ στο γήπεδο έχοντας πάει σε μία άλλη ομάδα από την ίδια χώρα".
"Αυτή τη στιγμή, ποιος ξέρει, ίσως κάνω λάθος και μπορεί να κάνω λάθος, μου φαίνεται πως αυτό το Καμπιονάτο είναι πολύ καλύτερο από αυτό της περυσινής σεζόν.
Δεν λέω ότι είναι ένα πρωτάθλημα καλύτερο επειδή ο Μουρίνιο είναι στην Ιταλία ή επειδή η Ίντερ παίζει με θεαματικό τρόπο, το λέω γενικά: οι ομάδες παίζουν πιο επιθετικά, χωρίς να χάνουν την οργάνωσή τους από πλευράς τακτικής. Γενικά, μου φαίνεται ότι έχουν διαφορετική νοοτροπία".
Μπορούμε να μιλάμε ήδη για την Ίντερ, τη Γιούβε, τη Μίλαν, τη Νάπολι, μπορούμε να μιλάμε για μία ομάδα ή μία άλλη ομάδα, και αυτό μπορεί να να είναι η λογική του Καμπιονάτο.
Όμως δεν μπορούμε να μιλάμε για ένα πρωτάθλημα όπου ο πρώτος της βαθμολογίας νικάει τον τελευταίο με μεγάλη ευκολία και σκορ 6-0".
Κάνοντας αναδρομή στο παρελθόν του και στο ξεκίνημα της μεγάλης προπονητικής του καριέρας, ο "special one" έκανε ειδική αναφορά στην περίοδο που είχε την ιδιότητα του βοηθού προπονητή στη Μπαρτσελόνα, έχοντας μπροστά του τον Λουίς Φαν Γκάαλ.
"Αυτό που θυμάμαι ως την πιο καθοριστική στιγμή στην καριέρα μου ήταν όταν είπα φτάνει στο γεγονός να είμαι δεύτερος προπονητής.
Ήμουν στη Μπαρτσελόνα, δούλευα με τον Φαν Γκάαλ, μου ήρθε μία πρόταση από τη Μπενφίκα: πάντα ως δεύτερος προπονητής, μου έδειχναν πολύ μεγάλο σεβασμό, στο συμβόλαιό μου υπήρχε επίσης ο όρος ότι θα γινόμουν σε λίγα χρόνια ο πρώτος προπονητής.
Μίλησα με τον Φαν Γκάαλ και μου είπε "απάντησε ότι αν θέλουν έναν πρώτο προπονητή πας, όμως δεν πας για βοηθός προπονητή. Όταν είσαι σε τέτοια θέση στη Μπαρτσελόνα, δεν μπορείς να είσαι για καμία άλλη ομάδα: προετοιμάζεσαι για να γίνεις πρώτος προπονητής".
Όταν ένα άτομο όπως αυτό, με την εμπειρία του και το γεγονός ότι ήταν το αφεντικό μου, σου λέει αυτό το πράγμα, σκέφτεσαι ότι έχει δίκιο".
Για τα στοιχεία που επιβάλλεται να έχει ένας τεχνικός για να μπορέσει να... αντέξει στο τιμόνι μεγάλο "καραβιών" όπως η Τσέλσι και η Ίντερ, ο Μουρίνιο υποστήριξε: "Όταν είναι κάποιος προπονητής στην Τσέλσι ή την Ίντερ οφείλει να ανανεώνεται κάθε μέρα.
Είναι σημαντικό να μην σταματάς ποτέ να εξελίσσεσαι, γιατί πρέπει να δίνεις κίνητρα σε παίκτες αυτού του επιπέδου, πρέπει να δημιουργείς συνθήκες καθημερινής εργασίας στις οποίες οι παίκτες βρίσκουν κίνητρα για να προπονηθούν και αισθάνονται ότι μπορούν να διδαχθούν.
Δεν είναι εύκολο να πείθεις έναν παίκτη ότι μπορεί να μαθαίνει κάθε μέρα. Είναι υποχρέωση για έναν προπονητή να βελτιώνεται πάντα".
Επιπλέον, η λέξη "αυτοεκτίμηση" πρέπει να υπάρχει ψηλά στο λεξιλόγιο κάθε τεχνικού, καθώς όπως διατυμπανίζει ο τεχνικός της Ίντερ: "Τα αποτελέσματα στην Πόρτο και στην Τσέλσι αυτό δείχνουν. Η αυτοεκτίμηση στον προπονητή και στους παίκτες είναι ένα στοιχείο που γράφει ιστορία, και μάλιστα με έναν τρόπο αξέχαστο.
Στην Τσέλσι ήρθε ένας τίτλος που έλειπε 50 χρόνια. Το να κατακτάς με την Πόρτο, σε δύο διαδοχικές χρονιές, Κύπελλο UEFA και Τσάμπιονς Λιγκ, είναι κάτι αξέχαστο.
Εγώ είμαι ταξιδιώτης του ποδοσφαιρικού κόσμου. Δεν είμαι ένας προπονητής που είναι ευτυχισμένος να μένει για δέκα, δεκαπέντε χρόνια στην ίδια θέση. Είναι αδύνατο για μένα να γίνω όπως ο Φέργκιουσον ή ο Βενγκέρ: ψάχνω πάντα νέες προκλήσεις.
Είναι εμφανές πως όταν μου αρέσει πραγματικά ένας σύλλογος, δεν θέλω να αλλάξω. Στην Τσέλσι είχα την δυνατότητα να φύγω, σε έναν σύλλογο που κανείς δεν θα μου το είχε αρνηθεί, όμως είπα όχι. Στην Τσέλσι ήμουν ερωτευμένος με το σύλλογο, με το Λονδίνο, με τον κόσμο.
Μετά την Ίντερ, το έχω ήδη πει, θα πάω σε μία άλλη χώρα, θα συμπεριφερθώ όπως και στην Αγγλία: όταν τελειώσει η περιπέτειά μου με την Ίντερ, δεν θέλω να ξαναβγώ στο γήπεδο έχοντας πάει σε μία άλλη ομάδα από την ίδια χώρα".