Λίγες ημέρες πριν τη μάχη του "Στάμφορντ Μπριτζ" στη ρεβάνς του 2-1 υπέρ των "νερατζούρι", ο Ζοσέ Μουρίνιο έδωσε συνέντευξη στην επίσημη ιστοσελίδα της UEFA όπου αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στα έντονα συναισθήματα που θα βιώσει στο Λονδίνο κόντρα στην πρώην ομάδα του, στους παίκτες-κλειδιά της Ίντερ, στην επική ανατροπή κόντρα στη Σιένα αλλά και στις λεπτομέρειες που κρίνουν τον τελικό νικητή στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.
"Το καλό στο ματς με την Τσέλσι είναι ότι δεν θα χρειαστεί να κάνω πολλά βήματα. Από τα αποδυτήρια μέχρι τον πάγκο είναι πέντε μέτρα, δεν χρειάζεται να διασχίσω το στάδιο, δεν χρειάζεται να βιώσω συναισθήματα και αντιδράσεις από τον κόσμο. Απλά θα καθήσω και θα κάνω το παιχνίδι μου.

Οι παίκτες παίζουν στον αγωνιστικό χώρο, εγώ παίζω έξω. Αυτοί είναι σημαντικότεροι από μένα, καθώς στο χορτάρι κερδίζεις τα παιχνίδια, όχι από τον πάγκο.

Όμως θα είμαι εκεί με την καρδιά μου να χτυπάει μόνο για την Ίντερ. Αυτό κάνει ένας επαγγελματίας. Δεν κρύβω ότι η Τσέλσι είναι ένα πολύ σημαντικό μέρος της ζωής μου",

τόνισε ο "special one", και πρόσθεσε:

"Αγοράσαμε μερικούς παίκτες το καλοκαίρι, παίκτες που μας έλειπαν πέρυσι, έναν καθαρά δημιουργικό επιτελικό μέσο όπως ο Σνάιντερ. Έχουμε περισσότερες λύσεις στην επίθεση με τους Μιλίτο, Ετό και Πάντεβ.

Φυσικά χάσαμε τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, όμως με αυτούς τους τρεις παίκτες έχουμε περισσότερες λύσεις και επιλογές. Επίσης, ο Λούσιο είναι ο τύπος κεντρικού αμυντικού που μας έλειπε: ψηλός, δυνατός στον αέρα. Νομίζω ότι έχουμε προσαρμοστεί στις ανάγκες του μοντέρνου ποδοσφαίρου".

Ο Πορτογάλος τεχνικός έκανε επίσης ειδική μνεία για τη νοοτροπία νικητή που έχει φέτος η ομάδα του, αναφέροντας ως παράδειγμα τις αναμετρήσεις με Μίλαν, Σιένα και Σαμπντόρια, όπου πήρε σπουδαία αποτελέσματα παρά τις αντιξοότητες που συνάντησε στη διάρκεια της αναμέτρησης.

"Το ματς με τη Σιένα είναι ένα καλό παράδειγμα του τι είμαστε. Χάναμε και πετύχαμε το γκολ της ισοφάρισης για το 3-3 στο 91ο λεπτό. Μία νορμάλ ομάδα με κανονικούς παίκτες και προπονητές θα έλεγε: Εντάξει, τα καταφέραμε, έχουμε έναν πόντο, δεν χάσαμε, τέλος.

Εγώ όμως φώναζα στους παίκτες "Τρία λεπτά απομένουν, τρία λεπτά". Μπορείς να κερδίσεις ή να χάσεις. Εμείς κερδίσαμε. Ο Σάμουελ με ρωτούσε "Πηγαίνω πίσω"; Η απάντησή ήταν "Όχι δεν πας πίσω, μείνει εκεί για τρία λεπτά και θα δούμε τι θα γίνει.

Ήταν δική μου απόφαση, όμως ένας προπονητής μπορεί να είναι αλαζόνας και να έχει νοοτροπία νικητή, εάν ξέρει ότι η απάντηση των παικτών του είναι καλή".

Ερωτηθείς τέλος για το τι χρειάζεται μία ομάδα για να σηκώσει το "ιερό δισκοπότηρο" του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, κάτι που έχει καταφέρει ο ίδιος στην Πόρτο το 2004, απέτυχε να το κάνει στην Τσέλσι και τώρα ονειρεύεται να το επαναλάβει στην Ίντερ, δήλωσε:

"Όλα έχουν να κάνουν με τις λεπτομέρειες: τύχη ή ατυχία στην κλήρωση, εάν μία μπάλα που χτυπήσει το δοκάρι πάει μέσα ή έξω, ο παίκτης που είναι τιμωρημένος και δεν μπορεί να παίξει σε έναν κρίσιμο αγώνα, το διάστημα που έρχονται κάποιοι τραυματισμοί, η απόφαση ενός διαιτητή που μπορεί να είναι υπέρ ή κατά σου.

Φυσικά, μόνο μία πολύ καλή ομάδα μπορεί να κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά μπορώ να βρω επτά, οκτώ, εννιά ομάδες που μπορούν να κατακτήσουν τη διοργάνωση. Είναι πολύ δύσκολο να κάνεις πρόβλεψη".