Το μεσημέρι του Σαββάτου (19/11, 14:30) η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ υποδέχεται την Άρσεναλ στο "Ολντ Τράφορντ" για τη 12η αγωνιστική της Premier League. Ένα ντέρμπι με τεράστια βαθμολογική σημασία, καθώς σε περίπτωση ήττας οι "Κόκκινοι Διάβολοι" θα χάσουν σημαντικό έδαφος στη μάχη που δίνουν για είσοδο στην πρώτη τετράδα.

Η αναμέτρηση μεταξύ των δύο ομάδων αποτελούσε, για περισσότερο από μία δεκαετία (1994-2004) το μεγαλύτερο ντέρμπι της Αγγλίας λόγω της δυναμικότητας των δύο αντιπάλων. Όλα αυτά μέχρι το καλοκαίρι του 2004. Τότε, δηλαδή, που στη ζωή των Άγγλων φιλάθλων μπήκε δυναμικά ο Ζοζέ Μουρίνιο και κατ' επέκταση η Τσέλσι.

Οι "μπλε", με τον παντοδύναμο Ρόμαν Αμπράμοβιτς στη διοικητική ηγεσία, μετατράπηκαν στο "μεγάλο αφεντικό" του Λονδίνου και παράλληλα στον βασικό αντίπαλο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για την κατάκτηση του τίτλου. Το ίδιο διάστημα άρχισε να δημιουργείται και η μεγάλη κόντρα μεταξύ του Πορτογάλου τεχνικού και του Αρσέν Βενγκέρ. Ο Αλσατός τεχνικός δεν μπορούσε να αποδεχθεί πως, ύστερα από σχεδόν 10 χρόνια, έπαυε να είναι αυτός το επίκεντρο του ενδιαφέροντος για τα βρετανικά ΜΜΕ.

Ο Ζοζέ Μουρίνιο είχε το τέλειο πακέτο. Νέος, επικοινωνιακός και φοβερός ατακαδόρος. Αντίθετα, ο Βενγκέρ είχε αρχίσει σιγά-σιγά να χάνει την αίγλη και τη δημοτικότητά του. Παράλληλα, πέρα απ' το εξωαγωνιστικό κομμάτι, ο Μουρίνιο ξεκίνησε να κερδίζει και υποστηρικτές λόγω των επιτυχιών του εντός του αγωνιστικού χώρου.

Η Τσέλσι, ύστερα από 50(!) ολόκληρα χρόνια, κατάφερε να φτάσει στην κατάκτηση του πολυπόθητου πρωταθλήματος τη σεζόν 2004/05. Επιπλέον, στην τροπαιοθήκη των Λονδρέζων προστέθηκε κι ένα League Cup Αγγλίας. Την ίδια ώρα, η Άρσεναλ, ύστερα από αρκετά χρόνια, έμενε χωρίς κάποιον τίτλο. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, αλλά κι η πίεση των ΜΜΕ, ανάγκασε τον Αλσατό τεχνικό να χρησιμοποιήσει εξωαγωνιστικά... μέσα.

Η πρώτη μεγάλη κόντρα των δύο ανδρών ξέσπασε τον Φεβρουάριο του 2005. Ο Βενγκέρ, θέλοντας να δικαιολογήσει το γεγονός πως δεν χρησιμοποιούσε αρκετούς Άγγλους ποδοσφαιριστές, έφερε ως παράδειγμα την Τσέλσι του Μουρίνιο. "Δεν βλέπω την Τσέλσι, συγκεκριμένα, να χρησιμοποιεί περισσότερους Άγγλους παίκτες από εμάς. Πόσους ποδοσφαιριστές έχουν βγάλει απ' τις ακαδημίες τους; Μόνο έναν, τον Τέρι", ήταν η απάντηση του Αλσατού τεχνικού.

Βέβαια, δεν σταμάτησε εκεί, αφού με αφορμή την έναρξη της σεζόν 2005/06, κι ενώ η Τσέλσι είχε πανηγυρίσει το πρωτάθλημα την προηγούμενη χρονιά, χάρισε ακόμα μία μοναδική ατάκα, θέλοντας από νωρίς να στείλει μήνυμα πως δεν θα καταθέσει τόσο εύκολα τα όπλα.

"Γνωρίζω πως ζούμε σ' έναν κόσμο που υπάρχουν μόνο νικητές και χαμένοι. Όμως, όταν ένα άθλημα ενθαρρύνει τις ομάδες που αρνούνται να αναλάβουν τα ηνία ενός αγώνα, τότε το σπορ βρίσκεται σε κίνδυνο".

Αυτή τη φορά, ο Ζοζέ Μουρίνιο δεν άφησε τη νέα επίθεση του Βενγκέρ να... πέσει κάτω, καθώς σήκωσε το γάντι και με ιδιαίτερα δηκτικό τρόπο έδωσε την απάντησή του στον Αλσατό.

"Ο Βενγκέρ έχει πραγματικό πρόβλημα με εμάς. Νομίζω πως είναι αυτό που στην Αγγλία αποκαλούν "ματάκιας". Είναι κάποιος που του αρέσει να βλέπει άλλους ανθρώπους. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που, όταν είναι σπίτι, έχουν ένα τεράστιο τηλεσκόπιο και βλέπουν τι συμβαίνει σε άλλες οικογένειες. Ο Βενγκέρ πρέπει να είναι ένας εξ αυτών. Είναι άρρωστο. Μιλάει, μιλάει, μιλάει συνέχεια για την Τσέλσι".

Οι λεκτικές διαμάχες τους, εκτός αγωνιστικού χώρου και συγκεκριμένα στις συνεντεύξεις Τύπου, είχαν γίνει καθημερινότητα για τα βρετανικά ΜΜΕ, αφού πάντα έστω ένας εκ των δύο πετούσε... σπόντες για τον άλλον. Τα πνεύματα ηρέμησαν μόνο όταν ο Μουρίνιο αποχώρησε απ' την Τσέλσι, αφήνοντας βέβαια ως παρακαταθήκη 2 πρωταθλήματα, 2 League Cup Αγγλίας, ένα Community Shield κι ένα FA Cup.

Το ίδιο διάστημα ο Βενγκέρ είχε μηδέν(!) τίτλους, ενώ παράλληλα σε 8 αναμετρήσεις σ' όλες τις διοργανώσεις δεν είχε καταφέρει να κερδίζει τον Μουρίνιο. Τέσσερις ισοπαλίες και τέσσερις νίκες ήταν το ρεκόρ του "Special One". Κάτι, που ενοχλούσε απίστευτα τον τεχνικό της Άρσεναλ. Ίσως, περισσότερο κι απ' την μη κατάκτηση κάποιου τροπαίου.

Βέβαια, παρά το γεγονός πως ήταν μακριά απ' το Λονδίνο και το "Στάμφορντ Μπριτζ", ο Μουρίνιο δεν ξέχασε τον Αλσατό τεχνικό, καθώς τον συμπεριέλαβε στο βιβλίο του "Γεννημένος Νικητής", το οποίο κυκλοφόρησε το 2008.

"Οι Άγγλοι λατρεύουν τα στατιστικά. Άραγε, γνωρίζουν πως ο Αρσέν Βενγκέρ έχει κερδίσει μόλις το 50% των αγώνων του αγγλικού πρωταθλήματος;", ήταν το σχόλιό του, με αφορμή τις δικές του επιτυχίες.

Ήταν θέμα χρόνου οι δύο "μισητοί εχθροί" να συναντηθούν ξανά. Μπορεί να χρειάστηκε να περάσουν έξι ολόκληρα χρόνια προκειμένου να διασταυρώνουν εκ νέου τα ξίφη τους, όμως, όπως συμβαίνει σ' αυτές τις περιπτώσεις, η επιστροφή ήταν πιο δυναμική, πιο "επίπονη" και πιο ξεχωριστή και για τους δύο. Η κόντρα, που είχε μπει στο... συρτάρι για μία εξαετία, αναβίωσε με μία απ' τις χαρακτηριστικότερες ατάκες.

Ο Ζοζέ Μουρίνο επέστρεψε στο Λονδίνο το καλοκαίρι του 2013 με σκοπό να επαναφέρει την Τσέλσι σε τροχιά τίτλου. Λίγους μήνες αργότερα και συγκεκριμένα το Φεβρουάριο του 2014, με τη μάχη του τίτλου να έχει χτυπήσει "κόκκινο", ο Αρσέν Βενγκέρ έκανε... mind games. Κατά τη διάρκεια μίας συνέντευξης Τύπου, ο Αλσατός τόνισε πως ο Ζοζέ "φοβάται να αποτύχει".

Όπως είναι λογικό, ο Πορτογάλος τεχνικός δεν επρόκειτο να αφήσει αναπάντητη αυτή τη νέα πρόκληση του Βενγκέρ.

"Αν φοβάμαι την αποτυχία; Αυτός είναι ειδικός στην αποτυχία (σ.σ. Specialist in Failure) . Εγώ όχι. Επομένως, αν κάποιος θεωρεί πως έχει δίκιο ο Βενγκέρ και πραγματικά φοβάμαι την αποτυχία είναι επειδή δεν έχω αποτύχει τόσες πολλές φορές. Επομένως, έχει δίκιο. Δεν έχω συνηθίζει να αποτυγχάνω. Όμως, η πραγματικότητα είναι πως είναι ειδικός σ' αυτόν τον τομέα, επειδή οχτώ χρόνια χωρίς τίτλο, είναι μία πραγματική αποτυχία".

Τελικά, ο τίτλος εκείνη την χρονιά δεν κατέληξε σε κανέναν απ' τους δύο, αφού η Μάντσεστερ Σϊτι πανηγύρισε εν τέλει την κατάκτηση του τροπαίου. Βέβαια, στο τέλος εκείνης της σεζόν (2013/14), η Άρσεναλ κατάφερε να σηκώσει -επιτέλους- έναν τίτλο, αφού επικράτησε, έστω και δύσκολα, με 3-2 της Χαλ Σίτι στην παράταση και κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας.

Την επόμενη χρονιά, η "τοξικότητα" μεταξύ τους, όπως την αποκαλούσαν χαρακτηριστικά οι Βρετανοί δημοσιογράφοι άγγιξε επικίνδυνα επίπεδα. Στην πραγματικότητα, έφτασε στο πικ της. Ύστερα από σχεδόν μία δεκαετία λεκτικών προσβολών, η κόντρα τους μεταφέρθηκε εντός του γηπέδου. Κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης μεταξύ της Τσέλσι και της Άρσεναλ, η κατάσταση ξέφυγε απ' τον έλεγχο στους δύο πάγκους.

Ένα σκληρό μαρκάρισμα του Γκάρι Κέιχιλ στον Αλέξις Σάντσες είχε ως αποτέλεσμα την "έκρηξη" του Αρσέν Βενγκέρ, ο οποίος έφυγε από τη θέση του, εκτός εαυτού, για να διαμαρτυρηθεί. Εκείνη την ώρα και ο Ζοζέ Μουρίνιο έφυγε από τον πάγκο του φωνάζοντας στον τέταρτο βοηθό, με αποτέλεσμα οι δυο προπονητές να βρεθούν πολύ κοντά και ο Αλσατός να σπρώξει δυο φορές τον Πορτογάλο.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο "Special One", μέσα απ' το βιβλίο του Άγγλου δημοσιογράφου, Ρομπ Μπίσλι με τίτλο "Jose Mourinho Up Close and Personal", αποκάλυψε τα συναισθήματά του για τον Αλσατό τεχνικό, ύστερα από το συγκεκριμένο επεισόδιο.

"Ζητούσε κόκκινη κάρτα και πίεζε το διαιτητή στην τεχνική μου περιοχή. Του είπα να πάει πίσω στην περιοχή του. Με έσπρωξε. Του είπα: Εδώ το κάνεις αυτό, ξέρεις ότι δεν μπορώ να αντιδράσω, αλλά μια μέρα θα σε πετύχω στο δρόμο. Ξέρω ότι ο Βενγκέρ είναι σε κακή κατάσταση για την καθαρή εικόνα του, αλλά εάν το έκανα εγώ τα media και η αγγλική ομοσπονδία θα με είχαν σκοτώσει", ανέφερε χαρακτηριστικά, ενώ σ' άλλο σημείο του βιβλίου υποστηρίζει πως "θα τον βρω καμία μέρα έξω από κάποιο γήπεδο και θα του σπάσω τα μούτρα".

Στο τέλος της χρονιάς, αυτός που πανηγύρισε γι' ακόμα μία φορά ήταν ο Μουρίνιο, αφού η Τσέλσι επέστρεψε στους τίτλους, ύστερα από πέντε ολόκληρα χρόνια, με τον Ζοζέ να φέρνει εις πέρας την αποστολή του. Όμως, από εκείνη την στιγμή και μετά άρχισε η κατακόρυφη πτώση για τον Πορτογάλο. Τα συνεχόμενα αρνητικά αποτελέσματα στην αρχή της επόμενης σεζόν (2015/16) είχαν ως αποτέλεσμα ο Μουρίνιο να αποτελέσει παρελθόν απ' τον πάγκο των Λονδρέζων στα μέσα Δεκεμβρίου εξαιτίας της πορείας... υποβιβασμού που πραγματοποιούσαν οι "μπλε".

Λένε πως ό,τι κοροϊδεύεις το γεύεσαι... Στην περίπτωση του Μουρίνιο φαίνεται πως η συγκεκριμένη φράση ταιριάζει απόλυτα. Ο Πορτογάλος μετατράπηκε σε... specialist in failure την τελευταία διετία. Αρχικά με την Τσέλσι και στη συνέχεια με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Το καλοκαίρι οι διοικούντες τους "Κόκκινους Διαβόλους" του εμπιστεύτηκαν τις τύχες της ομάδας με μοναδικό στόχο την επιστροφή στην κορυφή, όμως η μία αποτυχία διαδέχεται την άλλη. Βέβαια, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα για τον Βενγκέρ, καθώς την ίδια χρονική περίοδο παραμένει χωρίς τίτλο.

Όμως, ο σημερινός αγώνας είναι μία ευκαιρία για τον Αλσατό τεχνικό να πάρει μία άτυπη ρεβάνς για όλα όσα έχει "υποστεί" τα τελευταία 12 χρόνια απ' τον Ζοζέ. Η Άρσεναλ βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση και ο Βενγκέρ είναι πιο κοντά απ' το ποτέ στο να σημειώσει την πρώτη νίκη της καριέρας του επί του Πορτογάλου σε αγώνα πρωταθλήματος, αφού συνολικά σε 15 παιχνίδια μετράει μόλις μία επιτυχία, αυτή στο Community Shield, τη σεζόν 2014/15.

Πάντως, απ' την πλευρά του, ο Μουρίνιο δεν υπάρχει περίπτωση να καταθέσει έτσι απλά τα όπλα. Άλλωστε, έδωσε το στίγμα του κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου με τους "κανονιέρηδες".

"Είναι ένα ματς ανάμεσα στους δύο τεχνικούς με το καλύτερο ρεκόρ στην Premier League. Ο Σερ Άλεξ δεν είναι ακόμη εδώ, οπότε είναι ανάμεσα σε δύο προπονητές με έξι ή επτά τίτλους στην Premier League, δεν είμαι σίγουρος. Έχω τρεις, νομίζω ότι και ο κύριος Βενγκέρ έχει τρεις. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να μας σέβονται ακόμη και σε περιόδους που τα αποτελέσματά μας δεν είναι τα καλύτερα;

Νομίζω ότι ο κύριος Βενγκέρ έχει αυτό το σεβασμό από όλους σας. Δεν νομίζω ότι εγώ τον έχω. Ο τελευταίος μου τίτλος στην Premier League ήταν πριν 18 μήνες, όχι πριν 18 χρόνια. Δε λαμβάνω αυτό το σεβασμό, για να είμαι ειλικρινής. Απλά ακολουθώ το δρόμο μου, γιατί θέλω να κατακτήσω το ένατό μου πρωτάθλημα και την τέταρτή μου Premier League.

Το ρεκόρ των προσωπικών μου αναμετρήσεων με τον Βενγκέρ, δεν είναι σημαντικό. Δεν παίζω απέναντι σε προπονητές. Είναι η ομάδα μου, η οποία παίζει απέναντι σε ομάδες άλλων προπονητών. Μερικά ρεκόρ είναι καλύτερα από άλλα, αλλά ένα ματς είναι ένας γεγονός μεμονωμένο. Δεν έχει σχέση με ο,τι συνέβη στο παρελθόν ή ο,τι θα συμβεί στο μέλλον. Είναι, απλά, ένα ματς".

Η πραγματικότητα, παρά τα όσα λέει ο Μουρίνιο, είναι διαφορετική. Δεν πρόκειται απλά για ένα ματς. Ποτέ δεν ήταν τέτοιο, όταν αφορά αυτές τις δύο ομάδες, αλλά και συγκεκριμένα αυτούς τους δύο τεχνικούς. Το ερώτημα είναι ένα: Θα συνεχίσει ο Βενγκέρ να αποτελεί για τον Μουρίνιο έναν ειδικό στις αποτυχίες; Ή ο Αλσατός θα επιστρέψει τον χαρακτηρισμό με τον ποιο εμφατικό τρόπο; Σε λίγες ώρες θα γνωρίζουμε...

Tα λέμε και στο twitter: @ilkallonas