Η απολογία του Αχιλλέα Μπέου

"Σας παρακαλώ λοιπόν να με μεταχειριστείτε όπως μου αρμόζει, ως έναν άνθρωπο σκληρά εργαζόμενο, με σωστές κοινωνικές σχέσεις, μέλος έντιμης, πολυμελούς οικογένειας με ηθικές αρχές που αποκλείουν οποιαδήποτε συμμετοχή μου στις αποδιδόμενες πράξεις".

Με αυτά τα λόγια ολοκληρώνει το απολογητικό του υπόμνημα ο Αχιλλέας Μπέος, που ζητάει την απαλλαγή του δια βουλεύματος.

Ο προφυλακισμένος πρόεδρος του Ολυμπιακού Βόλου αρνείται όλες τις κατηγορίες και μάλιστα θεωρεί ότι δεν στοιχειοθετείται εναντίον του καμιά κατηγορία.

"Ποιος δικαστής θα τολμήσει να πει δεν υπάρχουν ενδείξεις ενοχής ή υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ενοχής, αλλά στο πρόσωπο του κατηγορουμένου δεν συντρέχουν οι όροι προσωπικής κράτησης" τονίζει ο Μπέος, που ζητάει μια δίκαιη δίκη γιατί όπως σημειώνει: "όσα έχετε ζήσει τις τελευταίες ημέρες δεν μπορούν να θεωρηθούν συνθήκες, υπό τις οποίες ο κατηγορούμενος θα έχει τη δυνατότητα να συγκεντρώσει τις σκέψεις του, να εκφέρει τον υπερασπιστικό του λόγο".

Ο Μπέος δηλώνει ότι δεν έχει σχέση με τίποτε απ' όσα του αποδίδονται και υπογραμμίζει: "Εγώ είμαι πεπεισμένος (γιατί γνωρίζω την αλήθεια) να παλέψω με παρρησία, για το δίκιο μου και έχω εμπιστοσύνη ότι, στο τέλος θα το βρώ".

Στο υπόμνημά του ο Αχ.Μπέος τονίζει:

Για τα στοιχεία της δικογραφίας:

" Αναρωτιέμαι, λοιπόν, και Σας καλώ να αναρωτηθείτε μαζί μου: Ποια είναι τα στοιχεία της δικογραφίας, που καταδεικνύουν την σύσταση αυτής της ομάδας, την συναπόφαση των υποτιθέμενων μελών της, τους διακριτικούς ρόλους, την συγκεκριμένη υποδομή, την αφθονία οικονομικών μέσων και τον τεχνολογικό εξοπλισμό; Μήπως το πλήθος των μεταξύ των συνεννοήσεων; Προκύπτει, όμως, από τις πάμπολλες σελίδες των καταγεγραμμένων συνομιλιών (που περιέχουν και τις δικές μου) ότι καθόλο το κρίσιμο διάστημα (από 19.1.2011 μέχρι και 08.05.2011) έχω συνομιλήσει 3-4 φορές με τον Ιωάννη Παπαδόπουλο, μια (1) φορά με τον Νικόλαο Ζαμάνη και μία (1) επίσης φορά με τον Βασίλη Γεωρτσιάκο, ουδέποτε δε με τον Δημήτριο Ζαβαντία."

Για τις κατηγορίες της UEFA:

" Είναι, δυστυχώς, πρόδηλο ότι η πορισματική αναφορά της κ. Εισαγγελέως διαπνέεται από έλωες εκτιμήσεις και αναφορές των στελεχών της UEFA για το πρόσωπό μου, τις οποίες εξακολουθητικώς επικαλείται, όπου διαπιστώνει έλλειμμα αποδείξεων και στοιχείων για την δήθεν εγκληματική μου δράση. Γι' αυτό και στο προοίμιο της αναφοράς της, προκειμένου να με αναγορεύσει σε διευθυντή της δήθεν εγκληματικής ομάδας, δανείζεται, επί λέξει, την αναπόδεικτη εκτίμηση των υπαλλήλων της UEFA, ως να αποτελεί η κρίση και η εκτίμησή του πλήρη απόδειξη σε βάρος μου. Και αυτή, όμως, η άκρως συκοφαντική για μένα εκτίμηση τους ότι αποτελώ "αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, ενώ είναι ευρέως ύποπτος, σε όλη την Ελλάδα, για το ότι κατέχει ποδοσφαιρικούς συλλόγους μόνο για παράνομη δραστηριότητα", απέχει πόρρω από την παραδοχή ότι συνέστησα και διευθύνω εγκληματική οργάνωση, κατηγορία η οποία πρέπει να επιστηρίζεται σε απτές αποδείξεις, που δεν προκύπτουν παντάπασιν. Λόγω, μάλιστα, του όγκου των (εν πολλοίς αορίστων και ακατάληπτων) καταγραφών, όπως αποτυπώνονται στις χιλιάδες των σελίδων της δικογραφίας, τις οποίες ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να ελέγξω στον ελάχιστο χρόνο που μεσολάβησε από τη λήψη της δικογραφίας και την παρούσα απολογία μου, περιορίζομαι, στον παρόν στάδιο, αναγκαστικώς σε όσες περιλαμβάνονται στο απαγγελθέν κατηγορητήριο".

Ειδικότερα σε σχέση με την φερόμενη πράξη της εκβιάσεως:

" Παρατίθεται τηλεφωνική συνομιλία μου με τον κ. Βαγγέλη Μαρινάκη, Πρόεδρο του Ολυμπιακού Πειραιώς, με τον οποίο λόγω της κοινή μας ενασχολήσεως με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο έχω φιλικές σχέσεις, τις οποίες ουδέποτε απέκρυψα.

Στην αρχή του διαλόγου αυτού, που πραγματοποιείται πριν από την έναρξη του αγώνα μεταξύ της ομάδας του Ολυμπιακού Βόλου και της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, έδρα της αντιπάλου ομάδας, αναφερόμαστε στο αποτέλεσμα του άλλου αγώνα που προηγήθηκε, μεταξύ της Κέρκυρας και άλλης ομάδας και τις αποφάσεις του διαιτητού του αγώνα αυτού, όπως το συνηθίζει το σύνολο των παραγόντων του ποδοσφαίρου και με το γνωστό τρόπο εκφοράς λόγου και τις εκφράσεις, έως και υπερβολής, που χρησιμοποιούνται στους διαλόγους αυτούς.

Εν συνεχεία και εδώ είναι το κρίσιμο σημείο που ευνοεί πιθανούς συνειρμούς για παραβατική συμπεριφορά (και δη εκβίασης), αναφέρομαι στο γεγονός ότι η γηπεδούχος ομάδα της ΑΕΚ έχει επιστρατεύσει πρόσωπα ιδιωτικής ασφάλειας (μπράβους) προκειμένου, κατά παράβαση του Κανονισμού Αγώνα ΕΠΟ, να μου απαγορεύσει την είσοδο στο γραφείο του παρατηρητή του αγώνα, εντεταλμένου για την λήψη μέτρων για την ομαλή διεξαγωγή του αγώνα, δηλ. προσώπου που δεν έχει άμεση σχέση με το αγωνιστικό αποτέλεσμα και τη διαμόρφωση του (όπως οι διαιτητές, οι επόπτες κτλ). Είναι άλλωστε σαφής η έκφρασή μου "δεν με αφήνουν να μπω μέσα στον παρατηρητή".

Επισημαίνεται ότι εξαιτίας δημοσίων δηλώσεων και κρίσεων για το πρόσωπό μου, του προέδρου της ΑΕΚ κ. Σταύρου Αδαμίδη, έχει δημιουργηθεί κλίμα έντονης αντιπαλότητας και εχθρότητας για το πρόσωπό μου και την ομάδα του Βόλου, στις τάξεις των οπαδών της ΑΕΚ και των παραγόντων της, με αποτέλεσμα να υποχρεωθώ να ζητήσω την συνδρομή υπαλλήλων εταιρίας ιδιωτικής φύλαξης (security) για την προστασία μου κατά την μετάβασή μου στο γήπεδο της ΑΕΚ και την παρακολούθηση του συγκεκριμένου αγώνα.

Το ίδιο αναφέρει και ο Πρόεδρος του Ολυμπιακού Πειραιώς, ως εμπειρία στον αντίστοιχο αγώνα της ομάδας του με την ΑΕΚ στην έδρα της, με την φράση "Τα ίδια δηλαδή όπως σε μένα έτσι;".

Είναι ανακριβές ότι προσήλθα στον συγκεκριμένο αγώνα για την προστασία της σωματικής μου ακεραιότητας, με προσωπικό εταιρίας ιδιωτικής φύλαξης, συζητούν μεταξύ τους ο Ανδρέας Δημόπουλος και Βαγγέλης Μανώλης, ενώ παρακολουθούν προφανώς από την τηλεόραση τον συγκεκριμένο αγώνα και ο Μανώλης ενημερώνει τον Δημόπουλο ότι μπήκα στα επίσημα (εκεί δηλ. που κάθεται ο Πρόεδρος της φιλοξενούμενης ομάδας) με μπράβους (όπως κοινώς αναφέρονται οι υπάλληλοι εταιριών ιδιωτικής φύλαξης) και μάλιστα του εκθέτει ότι οι οπαδοί της ΑΕΚ μόλις αντιλήφθηκαν την παρουσία μου, κινήθηκαν απειλητικά εναντίον μου, "Στα επίσημα εκεί μπήκε με κάτι μπράβους και το μάθανε λέει και καλά οι ΑΕΚτζήδες και πήγανε από κει να γίνει της π... και κάτι τέτοια". Δεν είναι ακριβές και πάντως πρόκειται για συνομιλία τρίτων.

Στην συνέχεια, μάλιστα, σχολιάζουν την σωματική μου διάπλαση και αστειεύονται.

Οφείλω μάλιστα να προσθέσω ότι προκειμένου να μην οξυνθούν τα πνεύματα και προκληθούν περιστατικά βίας, αμέσως μετά την κίνηση οπαδών της ΑΕΚ εναντίον μου αποχώρησα από τις θέσεις επισήμεων του γηπέδου και παρακολούθησα το υπόλοιπο του αγώνα από τα δημοσιογραφικά θεωρεία, έτσι ώστε να μην είμαι σε κοινή θέα.

Από τα παραπάνω που επεξηγούν το αληθές νόημα των λεχθέντων και τα γεγονότα που σχετίζονται με την συνομιλία αυτή, προκύπτει ανενδοιάστως ότι δεν πρόκειται για καμία πράξη εκβιασμού και πειθαναγκασμού προσώπων που σχετίζονται με την διεξαγωγή του αγώνα, αντιθέτως ότι υπήρξα θύμα στον συγκεκριμένο αγώνα εχθρικής έως απειλητικής συμπεριφοράς από τους εκπροσώπους της γηπεδούχου ομάδας (της ΑΕΚ), οι οποίοι επιστράτευσαν ομάδα προσώπων ιδιωτικής ασφάλειας προκειμένου να μου απαγορεύσουν την είσοδο στο γραφείο του παρατηρητή του αγώνα και να δημιουργήσουν κλίμα εκφοβισμού της ομάδας μου στα αποδυτήρια με την παρουσία τους. . Όσον αφορά δε την συνομιλία τρίτων (Δημόπουλου - Μανώλη) αναφέρεται στο ψεύδος ότι, τάχα μετέβη στο συγκεκριμένο γήπεδο με άνδρες ιδιωτικής ασφάλειας, προκειμένου να προστατεύσω την σωματική μου ακεραιότητα, ως ελάχιστο μέτρο πρόνοιας, από ενδεχόμενη επίθεση των οπαδών της ΑΕΚ. Επαναλαμβάνω ότι συνέβη. Το ακριβώς αντίθετο!

Πάντα τ' ανωτέρω έχουν καταγραφεί τόσο τηλεοπτικά, όσο και από το σύνολο του αθλητικού τύπου την επόμενη του αγώνα.

"Ο Γιαννόπουλος δεν με έλαβε υπ΄όψιν"

"Περαιτέρω, ως άλλο περιστατικό δήθεν εκβιάσεως παρατίθεται άλλη συνομιλία μου με τον κ. Μαρινάκη, όπου εκφράζω με το ύφος τέλος πάντως που με διακρίνει τις επιφυλάξεις μου (παράπονο) για τον πιθανό διορισμό του διαιτητή Σιδηρόπουλου στον αγώνα της επόμενης Κυριακής ΠΑΟΚ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ. Αναφέρω δε συγκεκριμένα παραδείγματα άλλων διαιτητών που ως τιμωρία για μη σωστή εκτέλεση των καθηκόντων τους (κατά την πρακτική της ΕΠΟ-ΚΕΔ) δεν ορίσθηκαν να διαιτητεύσουν αγώνες για τέσσερις εβδομάδες (Παμπορίδης, Σπάθας) ενώ ο συγκεκριμένος, αν και κρίθηκε πειθαρχικά ελεγκτέος, πρόκειται να ορισθεί μετά από (σιωπηρή τιμωρία - μη ορισμό) δύο εβδομάδων, υπαινισσόμενος διακριτική μεταχείριση του από τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα διαιτησίας.

Στη συνέχεια διηγούμενος στον Μαρινάκη την σχετική μου στιχομυθία με παράγοντα της διαιτησίας, του αναφέρω πρόσωπα διαιτητών που πρότεινα και αυτός (παράγων της διαιτησίας τα απέρριψε) "βάλε τον Γιάχο, όχι μου λέει τον Γιάχο. Βάλε τον Παμπορίδη (διαιτητής που είχε εκπνεύσει η τιμωρία του), βάλε κάποιον άλλον αδελφάκι μου, του λέω στο ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός, χωρίς πλέον να υποδεικνύω κάποιον συγκεκριμένα, αλλά εκφράζοντας το παράπονό μου για τον πιθανό ορισμό του συγκεκριμένου διαιτητή (Σιδηρόπουλο) για τον οποίο θα έπρεπε η τιμωρία του (μη ορισμός) να είναι αντίστοιχη με των άλλων (Παμπορίδη, Σπάθα) που δεν ορίσθηκαν 4 εβδομάδες σε αγώνα, στα πλαίσια ίσης μεταχείρισης.

Το ανεπίδεκτο αμφισβητήσεως γεγονός ότι σε όσα πρόσωπα του πρότεινα, ο παράγων αυτός της διαιτησίας, αρνήθηκε "ορθά κοφτά" να συναινέσει, καταδεικνύει ότι επρόκειτο για μια συζήτηση μεταξύ παραγόντων του ποδοσφαίρου που συνηθίζεται, όπως άλλωστε έχει κατ' επανάληψη δηλώσει ο Πρόεδρος της ΕΠΟ, Σοφοκλής Πιλάβιος, η οποία σε κάθε περίπτωση ευρίσκεται πέραν και εκτός του πλαισίου και των στοιχείων που συνιστούν αντικειμενικά πράξη εκβιασμού.

Είναι άλλωστε χαρακτηριστικός ο διάλογός μου, που ακριβώς μετά αναφέρεται στο κατηγορητήριο, με τον επικεφαλής της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας κ. Γ. Γιαννόπουλο, όπου, απευθυνόμενος στον πληθυντικό, του εκφράζω το παράπονό μου για τον ορισμό του διαιτητή Ανδρονικίδη και μου απαντά ότι ο ορισμός έγινε, με βάση την έκθεση του αρμοδίου παρατηρητή για την απόδοση του στο προηγούμενο παιχνίδι, όταν δε επιμένω, ο τόνος και το ύφος του αλλάζει (σε ενικό και μάλλον επιτιμητικό) λέγοντάς μου: "Πως θα γίνει ρε Αχιλλέα; Αν στεκόμαστε στο ότι ο καθένας ό,τι θέλει λέει...", φράση που με αποπέμπει ουσιαστικά και με οδηγεί να κλείσω την συνομιλία λέγοντας "... εντάξει... τίποτα δε... κακώς σε πήρα. άντε καληνύχτα".

Από τον διάλογο αυτό που είναι ο μόνος που αφορά απευθείας συνομιλία μου με παράγοντα διαιτησίας και μάλιστα τον επικεφαλής του Κεντρικού Οργάνου, προκύπτει αβίαστα ότι όχι μόνο δεν διαπιστώνεται σχέση υποταγής των αρμοδίων οργάνων προς το πρόσωπό μου και πειθαναγκασμός τους, αλλά αντιθέτως και τα όποια παράπονα αντιμετωπίζονται ως λόγια του "καθενός" και δεν λαμβάνονται υπόψη από τους αρμοδίους.

Η αντιμετώπιση αυτή, όπως με ευκρίνεια προκύπτει από την συγκεκριμένη συνομιλία που έχει καταγραφεί εν αγνοία μας, είναι σε πλήρη αντίθεση και διάσταση με την εικόνα που επιχειρείται να μου προσαφθεί του απειλούντος και του εκβιαστή, που τρομοκρατεί διαιτητές και παράγοντες της διαιτησίας, προκειμένου να στήσει αγώνες και να επηρεάσει αποτελέσματα.

Δεν διακρίνεται ίχνος απειλής ικανής να αποκλείσει το αυτοπροαίρετο του επικεφαλής της διαιτησίας και του οργάνου ορισμού διαιτητών, ούτε υπολαμβάνεται έστω ως τέτοια από αυτόν, αλλά ως το παράπονο του "καθενός", που είναι αδιάφορο στην τελική τους κρίση, για τον ορισμό ενός διαιτητού".

Η συνομιλία με Ζερβό

Η επόμενη συνομιλία μου με τον Νίκο Ζερβό αφορά ζήτημα, άσχετο με την διαιτησία και την διεξαγωγή ενός αγώνα, δηλ. την πιθανή πρόληψη του αναφερόμενου Μιχάλη Κασάπη ως προπονητού από την ομάδα της ΝΙΚΗΣ ΒΟΛΟΥ και τον εκπρόσωπο της Γιδόπουλο, με τον οποίο έχω δικαστική και προσωπική διαμάχη πολλών ετών. Μάλιστα η αναφορά μου "να του πει να μην κάνει καμία μ... και έρθει εδώ στον Βόλο", έχει την έννοια της προφύλαξης του συγκεκριμένοιυ προσώπου (προπονητή Μιχ. Κασάπη) γιατί όπως επεξηγώ: "θα φάει πολύ ξύλο (ενν. τους οπαδούς της Νίκης Βόλου, που θα στραφούν εναντίον του), είναι όλοι απλήρωτοι (δηλ. παίκτες, προσωπικό της ομάδας κλπ) και ότι του πει ο Γιδόπουλος είναι ψέμα από την αρχή μέχρι το τέλος, (ενν. την αναξιοπιστία του), δεν έχει καμία τύχη πες του. Και είναι και σε κόντρα και με μένα" (ενν. την δικαστική και προσωπική διαμάχη που υπάρχει μεταξύ μας).

Η συνομιλία με τον Πιλάβιο

" Τέλος, η συνομιλία μου με τον Πρόεδρο της ΕΠΟ Σοφοκλή Πιλάβιο, αφορά την εναντίωσή μου για τον ορισμό του διαιτητή, ΠΟΥ ΗΔΗ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ και για τον οποίο του εκφράζω την αντίρρησή μου γιατί υπάρχει ζήτημα εντοπιότητας με την ευρεία έννοια (όχι από τον ίδιο νόμο που σαφώς απαγορεύεται, αλλά από διπλανό), γι' αυτό και η φράση "παίζω με τις Σέρρες και μου βάζεις από Κοζάνη και Θεσσαλονίκη, δίπλα, ας πούμε διαιτητές".

Είναι μια συνήθης και εύλογη αντίρρηση που προβάλλουν όλοι οι παράγοντες στα πλαίσια της προασπίσεως των συμφερόντων των ομάδων τους, αφού έχει διαπιστωθεί ότι διαιτητές που κατοικούν και διαβιούν στην ευρύτερη περιοχή μιας ομάδας είναι ευεπίφοροι σε επηρεασμό ή λειτουργούν μεροληπτικά, θέλοντας να αποφύγουν αντιδράσεις στην τοπική κοινωνία και στο περιβάλλον τους.

Εξάλλου, η απειλή πρέπει να είναι "ικανή να αποκλείσει το αυτοπροαίρετο της απόφασης του εξαναγκαζόμενου", δηλ. ικανή να εμποιήσει φόβο σε έμφρονα άνθρωπο και να τον εξαναγκάσει, παρά την θέλησή του, να ενεργήσει ή να παραλείψει ή να ανεχθεί την επιζήμια για την περιουσία πράξη.

Από την παρατιθέμενη αδιάφορη απάντηση του Σ. Πιλάβιου "καλά, εντάξει" στα όσα φέρομαι να του απευθύνω στην τηλεφωνική μας συνομιλία, πρόκειται εναργώς ότι όχι μόνο δεν επρόκειτο περί απειλής ικανής, κατά την κοινή αντίληψη, να αποκλείσει το αυτοπροαίρετο της απόφασής του, αλλά αντιμετώπισε σαν λόγια "του αέρα" όπως και το λοιπό περιεχόμενο της συνομιλίας μου, μη αφήνοντας κανένα περιθώριο συζητήσεως έστω, για την μελλοντική στάση του και αποκλείοντας κάθε υπόθεση περί φόβου και εξαναγκασμού σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή"