Κάθε του πρόταση και μια ξεχωριστή ατάκα. Όσο χαρακτηριστική φυσιογνωμία ήταν μέσα στα γήπεδα με την περίφημη χαίτη του, τις κάλτσες στον αστράγαλο και την φανέλα πάντα έξω από το σορτσάκι, τόσο ήταν και έξω απ' αυτά. Αν διατηρούσε λογαριασμούς στα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι σίγουρο ότι θα έκανε θραύση. Επικοινωνιακός, χαρισματικός και όσοι τον έζησαν ως ποδοσφαιριστή έχουν να πουν ότι επρόκειτο για μέγιστη παικτάρα.

Ο Νίκος Βαμβακούλας μάς έκανε την τιμή να μιλήσει στο Sport24.gr ενόψει του επικείμενου ντέρμπι ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό (21/11, 19:30) για την 11η αγωνιστική της Super League και ήταν... χείμαρρος. Δεν τον βάζεις εύκολα σε καλούπια. Ένα πράγμα τον ρωτάς, δέκα σου απαντάει. Έχει τη μαεστρία να σε κάνει να σιωπάς και απλά να τον απολαμβάνεις. Ώρες ατελείωτες να μιλάς για μπάλα μαζί του. Την γουστάρει, έχει ερωτική σχέση μαζί της και μέχρι σήμερα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του.

Ένας αριστερός μπακ με εξαιρετικά προσόντα στην δική του εποχή, αγωνίστηκε στους δυο αιώνιους, φόρεσε επίσης την φανέλα με του Ιωνικού, του ΟΦΗ και του ΠΑΣ Γιάννινα και τίμησε το εθνόσημο, μετρώντας 30 συμμετοχές. Ο Ολυμπιακός βέβαια αποτελεί την ομάδα της καρδιάς του, αυτόν υπηρέτησε τα περισσότερα χρόνια, όμως πιστέψτε μας, δεν έχει καμία σημασία. Όταν είναι να μιλήσει για ποδόσφαιρο και να κάνει τις αναλύσεις του, θα πει αυτά που βλέπει και θα τα μεταφέρει με τον τρόπο του.

Οι παλαιότεροι μπορούν να καταλάβουν περί τίνος πρόκειται, ενώ οι νεότεροι τον ξέρουν κυρίως από videos στο διαδίκτυο και από κατά καιρούς τοποθετήσεις του. Πάντως, έγινε μέχρι και κινηματογραφική ταινία με τίτλο "Ο Βαμβακούλος και η γκολάρα του", όπου πρωταγωνιστούσε η Νατάσσα Γερασιμίδου και ενσάρκωνε έναν ποδοσφαιριστή, τον Τόλη Βαμβακούλο, που ήταν... αντιγραφή του Νίκου Βαμβακούλα. Για να μην πούμε για την περίφημη ατάκα του περί σύστασης τριμελούς επιτροπής από... πέντε (!) άτομα, που έφτασε μέχρι και στο ελληνικό Κοινοβούλιο από τον Τέρενς Κουίκ σε λεκτπική μονομαχία του με τον Κώστα Χατζηδάκη.

Αγωνίστηκε από το 1977 ως το 1985 στον Ολυμπιακό και μετακόμισε στον Παναθηναϊκό, φορώντας τα πράσινα ως το 1989. Επομένως, μετράει πολλά αιώνια ντέρμπι στην καριέρα του και ξέρει όσο λίγοι την ψυχοσύνθεση αυτών των παιχνιδιών και από τα δυο στρατόπεδα. Ποιο ντέρμπι όμως είναι αυτό που του έχει μείνει περισσότερο στο μυαλό του και γιατί; Για τον ίδιο δεν γίνεται εύκολα διαχωρισμός και καταθέτει την άποψή του για την ιδιαιτερότητας της "μητέρας των μαχών" στην χώρα μας.

Οι ιδιαιτερότητες του αιώνιου ντέρμπι και ο παράγοντας... Μπάγερν

"Είναι πολλά τα ματς που δεν μπορείς να τα ξεχάσεις και δεν γίνεται να τα βγάλεις από το μυαλό σου και να τα διαχωρίσεις. Είτε χάνεις βέβαια, είτε νικάς. Είναι μεγάλο το κίνητρο για όλους τους παίκτες και μια εβδομάδα ζούσαμε γι' αυτά τα παιχνίδια. Ήταν ξεχωριστά για όλους μας. Πρόκειται για ματς μεγάλης εμβέλειας, αφορούν πολύ κόσμο, δεν είναι παίξε-γέλασε. Είναι πολύ ιδιαίτερα παιχνίδια και δεν υπάρχει ότι ο Ολυμπιακός είναι καλύτερος και τέτοια. Αυτά τα παιχνίδια εξαρτώνται από τους παίκτες, θέλουν πάθος, θέλουν δύναμη, είναι και το γόητρο στη μέση. Άλλα ματς απ' τα άλλα, τι να λέμε τώρα.

Επίσης, μην ξεχνάμε ότι τώρα για τον Ολυμπιακό ακολουθεί το παιχνίδι με την Μπάγερν Μονάχου. Οι περισσότεροι μπορεί να έχουν το μυαλό του σε εκείνο το παιχνίδι. Δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει εκεί και ίσως στο ντέρμπι να μην θελήσουν να βάλουν τα πόδια τους στην φωτιά, ώστε να παίξουν και στο ματς του Champions League. Αν γινόταν πριν το ντέρμπι το παιχνίδι στην Γερμανία, θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα.

Το θέλει πολύ το παιχνίδι ο Παναθηναϊκός, ίσως και περισσότερο από τον Ολυμπιακό λόγω του ότι βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Σε αυτά τα ματς είπαμε ότι παίζουν ρόλο άλλα στοιχεία. Μπορεί να είσαι κακός στο γήπεδο, να μην σου βγαίνουν πράγματα, αλλά να παλεύεις μέχρι τέλους, να μασάς σίδερα. Έχουν πολλά ατού και οι δυο ομάδες", ανεφερε αρχικά ο Νίκος Βαμβακούλας, ο οποίος έχει παίξει και ως φαβορί και ως αουτσάιντερ σε τέτοια παιχνίδια και ξέρει τις δυο όψεις του νομίσματος.

Το πέναλτι σε σφύριγμα από την... εξέδρα (!) και η εκδίκηση

Φυσικά, δεν θα μπορούσε να μην ερωτηθεί και για μια από τις πιο επικές στιγμές που έχουν καταγραφεί στα ελληνικά γήπεδα και είχαν για πρωταγωνιστή τον ίδιο. Ήταν το 1988, σε έναν από τους πιο δραματικούς τελικούς κυπέλλου στην ιστορία, όπου ο Παναθηναϊκός παίρνει το κύπελλο στα πέναλτι από τον Ολυμπιακό (4-3). Ο Βαμβακούλας,σε μια φάση μαρκάρεται από τον Μουστακίδη στην περιοχή του Παναθηναϊκού, πέφτει κάτω, ακούει σφύριγμα από την εξέδρα και θεωρεί ότι έχει κερδίσει φάουλ, με αποτέλεσμα να πιάσει την μπάλα με τα χέρια. Αμ δε... Ο διαιτητής δεν έχει σφυρίξει και δίνει το πέναλτι στον Ολυμπιακό, το οποίο μετέτρεψε σε γκολ ο Φούνες. Εντέλει, το "τριφύλλι" πήρε το τρόπαιο, ενώ ο ίδιος δεν την ξαναπάτησε ποτέ. Το αντίθετο, έχουν υπάρξει πολλά θύματα από δικά του σφυρίγματα την ώρα των αγώνων. Άλλο να στο λέει όμως ο ίδιος...

"Αυτή η φάση με το πέναλτι έγινε σε τελικό Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό, όταν έπαιζα στον Παναθηναϊκό. Αν δεις το βίντεο από εκείνο το παιχνίδι, ήμουν ο καλύτερος του γηπέδου. Με τραβάει, λοιπόν, στην περιβόητη φάση ο Μουστακίδης, ακούω σφύριγμα, παίρνω την μπάλα και την βάζω κάτω για να δώσω συνέχεια. Ε, το σφύριγμα ήρθε από την εξέδρα που κάθονταν φίλοι του Ολυμπιακού, δεν ήταν από τον διαιτητή και έδωσε το πέναλτι. Μετά βέβαια, σφύριζα εγώ στα γήπεδα και την έπιαναν άλλοι την μπάλα. Όταν παίζεις μέσα, κάνεις διάφορα τρικ, ειδικά αν δεν προλαβαίνεις την μπάλα ή τον αντίπαλο. Όπως η τροχαία που σφυρίζει για να σε σταματήσει πριν απομακρυνθείς. Έτσι και εγώ...".

"Τι επιστημονική προπόνηση; Θλάση στην θλάση είναι σήμερα..."

Αναφέρθηκε και προηγουμένως, ο Βαμβακούλας ακούει μια ερώτηση, αρχίζει να... σφυροκοπάει και εσύ απολαμβάνεις. Δεν έχει πάντα σημασία τι τον ρωτάς, αλλά τι απαντάει στο τέλος. Έτσι, λοιπόν, όταν ρωτήθηκε για να μεταφέρει το κλίμα στα αποδυτήρια πριν τα ντέρμπι, κάποιες άγνωστες ιστορίες στο ευρύ κοινό από τα αποδυτήρια, τα ξενοδοχεία ή τα γήπεδα, εκείνος έφτασε να μιλάει ακόμα και για το είδος προπόνησης που γίνεται σήμερα και για τους... κοιλιακούς προσαγωγούς. Όλα δένουν αρμονικά μεταξύ τους και ας φαντάζουν άσχετα. Ο Βαμβακούλας έχει το χάρισμα να τα συνδέει με το τρόπο μαγικό. Έτσι, λοιπόν, η... μπάλα πέρασε στον ίδιο για να ξετυλίξει τις σκέψεις του και να κάνει φλας μπακ, συγκρίνοντας μάλιστα το χθες με το σήμερα.

"Κάναμε πλακίτσα πριν τα ντέρμπι για να μας φύγει το άγχος. Παίζαμε μεταξύ μας, πειραζόμασταν για να ξεχαστούμε. Ξέραμε πως ήταν παιχνίδια που θα αποτελούσαν θέμα συζήτησης ένα μήνα μετά. Δεν είναι εύκολο να το διαχειριστείς αυτό. Το άγχος για τον ποδοσφαιριστή, για να ξέρεις και εσύ, είναι μέχρι να πατήσει το χορτάρι. Όλα τα γύρω γύρω πριν περάσει την πλάγια γραμμή και μπει στον αγωνιστικό χώρο.

Εγώ ήμουν τυχερός, διότι είχα μεγάλους συμπαίκτες στον Ολυμπιακό και στον Παναθηναϊκό. Στον Ολυμπιακό είχα τον Κελεσίδη, τον Γλέζο, τον Σιώκο, τον Δεληκάρη, τον Λοσάντα, τον Κυράστα, τον Αϊδινίου, τον Κρητικόπουλο, τον Περσία, τον Σταυρόπουλο, τον Καραβίτη. Στον Παναθηναϊκό έπαιξα με τον Σαραβάκο, τον Ζάετς, τον Ρότσα, τους Δημόπουλους, τον Σαργκάνη. Τώρα δεν υπάρχουν τέτοιοι παίκτες. Το ποδόσφαιρο φίλε μου δεν άλλαξε. Όσα χρόνια και να γυρίσεις πίσω, θα βρεις και γρήγορους ποδοσφαιριστές και τεχνίτες ποδοσφαιριστές. Και τότε υπήρχαν συστήματα. Το ποδόσφαιρο άλλαξε μόνο στην τσέπη.

Να πούμε για το κομμάτι της προπόνησης; Τι επιστημονική προπόνηση λένε σήμερα; Θλάση στην θλάση είναι οι παίκτες. Εγώ έπαιξα 22 χρόνια και ποτέ δεν είχα μια θλάση. Ήξερα, ας πούμε, ότι ο Γκμοχ τότε τους έκανε τη ζωή μαρτύριο στις προπονήσεις. Ας έρθει ένας Εγγλέζος προπονητής να δουλέψει εδώ. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάθουν οι παίκτες κοιλιακούς προσαγωγούς. Χωρίς φυσική κατάσταση στο ποδόσφαιρο δεν κάνεις τίποτα. Είναι το Α και το Ω".

Πάντα... κουφός στα ντέρμπι και ο μπελάς με τον Λα Λινγκ

Γνώριζε καντάρια μπάλα ο Νίκος Βαμβακούλας, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι' αυτό. Αν έπαιρνε την μπάλα και ξεκινούσε κούρσα από την πλευρά του, ήταν ασταμάτητος. Το μαλλί ανέμιζε και σαν άτι έβγαινε με το υπέροχο στυλ του στην επίθεση. Για το αν πέτυχε ποτέ του γκολ σε ντέρμπι, είπε με τρόπο αφοπλιστικό: "Όχι, ποτέ δεν σκόραρα. Γκολ έβαζα μονάχα στο... ζέσταμα", για να απαντήσει με ιδιαίτερο τρόπο στο ποια είναι δυσκολότερη έδρα ως αντίπαλος, το Καραϊσκάκη ή η Λεωφόρος: 'Ποτέ δεν είχα τέτοια θέματα εγώ. Ήμουν... κουφός στο γήπεδο, δεν άκουγα τίποτα".

Από 'κει και πέρα, αναφέρθηκε στον παίκτη που του έχει μείνει περισσότερο στο μυαλό του να τον έχει ταλαιπωρήσει σε αιώνιο ντέρμπι, αν και σύμφωνα με τον ίδιο... εκείνος δεν ήταν τόσο καλός και το επέτρεψε: "Δεν ήμουν καλός σε ένα ματς και μου προκάλεσε προβλήματα ο Τσου Λα Λινγκ, ο οποίος ήταν σούπερ σε εκείνο το παιχνίδι. Ένας παίκτης διεθνής με την Ολλανδία και καταγωγή από την Κίνα. Τον είχε πάρει από τον Άγιαξ ο Παναθηναϊκός. Βέβαια, στην αρχή του αγώνα δεν ήμουν καλός, μετά βελτιώθηκα.

Πρέπει να τον μελετήσεις τον αντίπαλο μέσα στο γήπεδο, στα πρώτα 15 λεπτά. Να δεις πως κινείται και τα σχετικά. Δεν ξέρεις πως θα παρουσιαστεί, όσο και να τον έχεις παρακολουθήσει και αναλύσει στο βίντεο. Μπορεί, ας πούμε, στο βίντεο να είναι μάπα και στο χορτάρι μετά να βγάζει φωτιές".

"Η αιτία που έπαιξα μπάλα ήταν ο Μιλτιάδης Μαρινάκης"

Στην συνέχεια, η συζήτηση πήγε στα όσα άσχημα βλέπουμε κατά καιρούς στα γήπεδα από τους φιλάθλους και αν ο ίδιος είχε απειληθεί ποτέ από φιλάθλους της αντίπαλης ομάδας, αναλόγως σε ποια αγωνιζόταν. "Το συζήταγα αυτό το θέμα με τον Δημήτρη τον Σαραβάκο. Τι ωραία χρόνια που ήταν τότε. Έρχονταν οι φίλαθλοι, έβλεπαν όμορφα το ματσάκι τους. Σήμερα, δεν μπορούν να πάνε στο γήπεδο οι φίλαθλοι και των δυο ομάδων. Υπάρχει λύση, φέρνεις τους φιλοξενούμενους δυο ώρες πριν και μετά ανάλογα με το ποια ομάδα κέρδισε, κρατάς τους μεν στο γήπεδο μέχρι να φύγουν οι άλλοι και ύστερα από κάποια ώρα αποχωρούν και αυτοί". Όσο για το αν είχε ποτέ κάποια βεντέτα σε αιώνιο ντέρμπι ή να είχε πλακωθεί με κάποιον, απάντησε πως "νεύρα υπάρχουν, δεν γίνεται να μην υπάρξουν. Αλλά μέχρι εκεί. Μετά τα ματς ήμασταν μαζί".

Φυσικά, δεν θα μπορούσε να μην ερωτηθεί για το πως έγινε η μετάβαση από τον Ολυμπιακό στον αιώνιο αντίπαλο ύστερα από οκτώ χρόνια προσφοράς στην ομάδα του Πειραιά. "Μεγάλωσα στον Ολυμπιακό. Το έχω ξαναπεί πως με έφερε στην ομάδα ο Μιλτιάδης Μαρινάκης. Είναι η αιτία που έπαιξα μπάλα. Τότε, λοιπόν, το 1985, δεν πήγαιναν καλά τα οικονομικά της ομάδας και εκεί έπρεπε κάποιος να θυσιαστεί. Έπρεπε να πάρει λεφτά ο Ολυμπιακός. Νομίζω πως πήρε περίπου 50.000.000 δραχμές. Έπαιξα εκεί τέσσερα χρόνια, αλλά όλοι ήξεραν ότι ήμουν Ολυμπιακός".

Ο Αναστασίου, ο Στραματσόνι, ο Αλέφαντος και ο... μουγκοθόδωρος

Η συζήτηση... άνοιξε κάποια στιγμή. Όσο αφήνεις τον Νίκο Βαμβακούλα να μιλάει, καταθέτει την άποψή του για πάρα πολλά πράγματα. Ξέρει μπάλα, αλίμονο και αν δεν εκφέρει άποψη κάποιος που μεταχειριζόταν μαεστρικά την "στρογγυλή θεά". Φυσικά, μίλησε και για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος έχει μπει πλέον σε μια νέα εποχή με τον Αντρέα Στραματσόνι στον πάγκο του. Πιστεύει πως θα την φτιάξει την ομάδα ο Ιταλός προπονητής, διότι έτσι και αλλιώς θεωρεί πως το πράσινο ρόστερ είναι αξιόλογο. "Κατ΄εμέ, έστηνε λάθος την ομάδα ο Αναστασίου. Δεν έχει κακή ομάδα ο Παναθηναϊκός. Οι Ιταλοί είναι μανούλα στην άμυνα, πιστεύω ότι θα βελτιώσει τα πράγματα ο Στραματσόνι".

Όσο για την άποψή του για τους προπονητές με τους οποίους συνεργάστηκε ως ποδοσφαιριστής, έκανε ειδική μνεία σε τρεις. " Ο Παναγούλιας ήταν καλός στο μπλα μπλα, ήξερε να σε φτιάξει. Ο Γκόρσκι είχε καλό στήσιμο της ομάδας του στα παιχνίδια. Ο Αλέφαντος, όπως έχω ξαναπεί, αυτά που κάνουν σήμερα οι προπονητές, τα έκανε ο ίδιος 30 χρόνια πριν, για να συνεχίσει: "Ο προπονητής για μένα είναι ένα 10-15% και ο παίκτης κάνει τα περισσότερα και φτιάχνει τον προπονητή, ο οποίος χρειάζεται να έχει καλό μάτι για τς σωστές αλλαγές. Ρόλο βέβαια έχουν και οι συνεργάτες του. Να μην είναι μουγκοθόδωρος o συνεργάτης, να μιλάει του προπονητή. Επίσης, πρέπει να βλέπει, να μην είναι τυφλοπόντικας".

"Θα έχουν θέματα όσοι αφήσουν τα πόδια τους στου Ρέντη"

Όσο για το σαββατιάτικο ντέρμπι της Λεωφόρου, είπε πως "είναι ένα πολύ ξεχωριστό παιχνίδι και εξαρτάται από τον Ολυμπιακό. Αν κάποιοι αφήσουν τα πόδια τους στου Ρέντη επειδή ακολουθεί η Μπάγερν, θα έχουν θέματα. Θα δεις έναν καλό και παθιασμένο Παναθηναϊκό, θα τα δώσει όλα για να νικήσει και να μειώσει την διαφορά.

Το 1983, εμείς παίζαμε με τον ΠΑΟΚ στις Σέρρες για το πρωτάθλημα και μετά είχαμε τον Άγιαξ στο ΟΑΚΑ στη ρεβάνς του 0-0. Δεν ήμασταν αυτοί που έπρεπε και χάσαμε 4-0. Τρεις ημέρες μετά νικήσαμε τον Άγιαξ στην παράταση με 2-0 και τον αποκλείσαμε. Γι' αυτό σου λέω, θέλει μεγάλη προσοχή για τον Ολυμπιακό. Οι περισσότεροι είναι ξένοι, υπάρχουν μάνατζερ, ξέρουν ότι στη Γερμανία θα υπάρχουν ένα κάρο σκάουτερ ομάδων. Εκεί είναι η γκλαμουριά και τα πολλά φώτα.

Καλύτερα να πουν κάποιοι να μην παίξουν το Σάββατο και να κρατήσουν τα πόδια τους για το παιχνίδι της Τρίτης, αν δεν είναι έτοιμοι να δώσουν μάχη και να παίξουν με πάθος κόντρα στον Παναθηναϊκό. Από εκεί θα εξαρτηθούν πολλά για το παιχνίδι, αυτό πιστεύω".

Μπόνους: Άλλες ατάκες του που έγραψαν ιστορία

"YouFoul;" είχε αναρωτηθεί προς ξένο διαιτητή σε ευρωπαϊκό αγώνα, δείχνοντας τον εαυτό του για φάουλ που του καταλόγισε, ενώ όταν κάποτε ρωτήθηκε αν του θυμίζουν κάτι αυτά τα δίχτυα σε γήπεδο που είχε ξαναπαίξει, απάντησε: "Ναι, ξυπνάνε μέσα μου τρομερές αναμνήσεις, από τότε που ήμουν μικρός και πήγαινα για ψάρεμα με τον πατέρα μου".

Όταν το 1988 ο Παναθηναϊκός απέκλεισε την Χόνβεντ και άπαντες στα αποδυτήρια πανηγύριζαν, ο ίδιος ήταν κοντά στα αποδυτήρια των Ούγγρων και έψαχνε τον διερμηνέα. "Νίκο, τι έγινε;", τον ρωτάνε οι συμπαίκτες του και αυτός με σοβαρό ύφος απάντησε: "Ο Κόβατς που έχει σκίσει τη φανέλα και τον ψάχνω για να τον χρεώσω πέντε χιλιάδες δραχμές".

Το σφύριγμά του ήταν απίστευτο και μπέρδευε τους αντιπάλους. Όταν έπαιζε στον Ιωνικό, σε ένα ματς έβγαινε τετ α τετ ο Τσιφούτης του ΟΦΗ και όταν ο παίκτης σταμάτησε από το σφύριγμά του (και όχι του διαιτητή), του πήρε τη μπάλα και του είπε: "Σε ευχαριστώ πολύ" και στον τερματοφύλακα συμπαίκτη του που τον κοίταζε σαστισμένος, ανέφερε: "Εσένα θα σου εξηγήσω μετά τι έγινε".

Σε συνέντευξή του στα ΝΕΑ είχε διηγηθεί: "Στον Ολυµπιακό µαζί µε τους Αναστόπουλο, Γαλάκο βάζαµε γράσο στα παπούτσια των συµπαικτών µας, όχι µόνο στις προπονήσεις, αλλά και σε παιχνίδια. Μεγάλη πλάκα έκανα στον µασέρ σε επίσηµους αγώνες. Χωρίς να µε καταλαβαίνει, άνοιγα το κούµπωµα από το βαλιτσάκι του. Όταν λοιπόν έτρεχε στον αγωνιστικό χώρο για τις πρώτες βοήθειες, γέµιζε το τερέν µε τα διάφορα υλικά. Στον Παναθηναϊκό θυµάµαι τον γιαουρτοπόλεµο. Είχε πολλά γιαούρτια στην Παιανία. Αξέχαστα µου έχουν µείνει τα µπουγελώµατα και τα ρούχα των συµπαικτών µου που τα έβαζα στο ψυγείο".