- Θυμάσαι τη φορά που σε φώναξαν και σου είπαν «θα μπεις να παίξεις κανονικά με τους άντρες»;

" Ήταν πέρυσι τον Ιανουάριο κόντρα στο Αιγάλεω. Ο προπονητής μου με φώναξε στο γραφείο του και μου είπε ότι "θα ήθελες να παίξεις ένα λεπτό;". Του λέω "πρώτη αποστολή με τους μεγάλους, η συμμετοχή μετράει σίγουρα". "Εντάξει", μου λέει, "εγώ θα σε βάλω να παίξεις 90 λεπτά". Εκεί παγώνω, δεν ήξερα τι να κάνω, είχα ανεβάσει 800 παλμούς, δεν ξέρω, ήταν κάτι μοναδικό και πηγαίνοντας στο γήπεδο έτρεμα ολόκληρος. Πήγα στο ζέσταμα, σε όλα, δεν ξέρω, ήμουν σ’ άλλον κόσμο, δεν είχα συνειδητοποιήσει ακόμα τι γίνεται. Όμως με το που άρχισε το παιχνίδι μού έφυγε όλο το άγχος, δεν είχα τίποτα μετά. Με βοήθησαν και πολύ οι συμπαίκτες μου βέβαια".

- Οι συμπαίκτες σού δείχνουν συμπάθεια; Ο μικρός που πρέπει να τον βοηθήσουμε ή λένε τι δουλειά έχει αυτό το κωλόπαιδο μαζί μας;

" Σε καμιά περίπτωση δεν το έχω νιώσει αυτό. Όλοι θέλουν να με βοηθήσουν από λίγο, όσο μπορεί ο καθένας, για να γίνω ακόμα καλύτερος, διότι ακόμα δεν έχω εξελιχθεί, δεν έχω κάνει τίποτα, οπότε όλοι με βοηθούν. Δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Όλα τα παιδιά με βοηθούν".

- Αυτή τη χρονιά δεν έπαιξες. Είναι λογικό στα 18 να απογοητεύεται κανείς. Τι σου έδωσε τη δύναμη να πεις «συνεχίζω»;

" Σε καμία περίπτωση δεν είπα ότι θα τα παρατήσω. Ποτέ. Είχα τη βοήθεια κατ' αρχάς της οικογένειάς μου. Ποτέ δεν μου είπε να τα παρατήσω κανένας. Πάντα ήταν δίπλα μου. Ήταν η μεγαλύτερη βοήθεια των συμπαικτών μου, μερικών συμπαικτών μου, που ήταν πραγματικά πάρα πολύ κοντά μου. Δεν θέλω να πω όνομα, ονόματα μάλλον, αλλά ήταν πάρα πολύ σημαντική η βοήθειά τους. Έχουν ζήσει κάποιες καταστάσεις, ήταν πολύ πιο έμπειροι από μένα και μου είπαν πώς πρέπει να συμπεριφερθώ. Από κει και πέρα έκανα αυτό που έπρεπε και συνέχισα τη δουλειά μου".

- Και όταν ακούς ότι η τάδε μεγάλη ομάδα, η Ρεάλ π.χ., στέλνει σκάουτερ να δει τον Νίνη, σε επηρεάζει;

" Όχι, να πω την αλήθεια. Εντάξει, στην αρχή γελάω, γιατί τα περισσότερα πράγματα εδώ στην Ελλάδα τα κάνουμε λίγο υπερβολικά. Όχι, η αλήθεια είναι ότι δεν το σκέφτομαι μέσα στον αγώνα, σας είπα, σκέφτομαι μόνο την μπάλα εκείνη τη στιγμή, πώς θα νικήσει η ομάδα μου, δεν σκέφτομαι τώρα ποιοι είναι απέξω και με βλέπουν ή αν θα πάω καλά ή δεν θα πάω καλά. Αμα δεν πάω καλά, δεν πήγα καλά. Δε μπορώ να κάνω κάτι. Αλλά σημασία έχει ότι θα τα δώσω όλα".

-Για την κλήση στην Εθνική

" Για μένα αυτή η χρονιά δεν ήταν και τόσο καλή. Δεν περίμενα την κλήση από τον κύριο Ρεχάγκελ. Όταν μαζευτήκαμε με την ομάδα, ήρθε, μου μίλησε και με έκανε να νιώσω άνετα, λες και ήμουν πάρα πολύ καιρό στην ομάδα. Είχα πάρα πολύ άγχος, αλλά μου έφυγε μετά την ομιλία αυτή. Είναι και φανταστικός άνθρωπος. Ήταν κάτι μοναδικό, δεν ξέρω, ήταν φανταστική εμπειρία".

- Και πήγες καλά στο παιχνίδι. Έκανες φοβερό ντεμπούτο...

" Εντάξει (γέλια) . Μπήκα μέσα, έκανα αυτό που μπορούσα, με βοήθησαν και οι συμπαίκτες μου. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις τη βοήθεια των συμπαικτών σου".

- Δεν σε σνόμπαραν οι παλιοί της Εθνικής;

" Η αλήθεια είναι ότι όχι, δεν με σνόμπαραν, αλλά εντάξει, ήμουνα λίγο ψαρωμένος. Είναι λίγο, πώς να το πω; Άλλο να βλέπεις το 2004 όλους αυτούς τους παίκτες από την τηλεόραση και άλλο το 2008 να τους ζεις από κοντά.