Ντάρκο: "Θέλω να μείνω στο λιμάνι"
Ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς σε συνέντευξη του, ευχαρίστησε τον κόσμο και τον πρόεδρο των ερυθρολεύκων
Ο Σέρβος άσος, στη συνέντευξη του στο "ΒΗΜΑgazino", έκανε και ένα παράπονο στον... εαυτό του: "Γιατί δεν ήρθα νωρίτερα".
Απόσπασμα από τη συνέντευξη:
- Έχεις μπει στη διαδικασία να σκεφτείς ότι σε ένα, δύο μήνες δεν θα είσαι πια ποδοσφαιριστής;
"Ναι. Εμείς οι ποδοσφαιριστές πρέπει να καταλάβουμε ότι θα έρθει μια μέρα που θα αφήσουμε το ποδόσφαιρο. Πάντως, είμαι νικητής και μέχρι την τελευταία προπόνηση θα τα δίνω όλα. Μπορεί να μην είμαι πλέον ποδοσφαιριστής, αλλά και με τους φίλους μου όταν θα παίζω πάντα θα θυμώνω και θα θέλω να νικάω. Αυτό δεν θα μου το πάρει κανείς".
- Φοβάσαι ότι κάποια στιγμή δεν θα σε αναγνωρίζει ο κανείς;
"Ναι, αυτό θα συμβεί! Ο κόσμος θα ξεχάσει το πρόσωπό μου και όλοι εμείς πρέπει να συνειδητοποιούμε ότι αυτό θα συμβεί και ο κόσμος θα μας ξεχάσει. Δεν μπορούμε να παίζουμε ποδόσφαιρο μέχρι τα 50 μας, η ποδοσφαιρική ζωή δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα".
- Τι ρόλος θα σου ταίριαζε μετά; Προπονητής, μάνατζερ, παράγοντας…
"Προπονητής δύσκολα, γιατί με την καρδιά μου ίσως κλείσει και άλλη αρτηρία. Σκέφτομαι πολλά, αλλά είναι νωρίς ακόμα να πω. Με την εμπειρία μου, πάντως, θεωρώ ότι μπορώ να βοηθήσω".
- Σε άλλαξε ως άνθρωπο αυτή η περιπέτεια;
"Μπορεί να με άλλαξε. Η ζωή μού έχει δώσει πολλά χτυπήματα. Μου στέρησαν τα πιο αγαπημένα μου πρόσωπα: τον πατέρα μου, τη μητέρα μου και τον αδελφό μου. Η ζωή μού έδωσε πολλά χτυπήματα, αλλά πρέπει να ξεπερνάς κάθε χτύπημα κι εγώ το έκανα. Πάντα λέω ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε δυνατοί. Είναι σημαντικό να είσαι δυνατός και σε κάθε χτύπημα να σηκώνεσαι, να κοιτάς μπροστά. Εγώ πρέπει να σκέφτομαι ότι έχω οικογένεια, έχω παιδιά και πρέπει να είμαι δυνατός".
- Φοβάσαι για τα παιδιά σου, για την κληρονομικότητα λόγω της γενετικής της οικογενειάς σου;
"Ναι, σκεφτόμαστε για εξετάσεις. Έχω μιλήσει με τον γιατρό, ακόμα είναι μικρά, αλλά πρέπει να ελέγχουμε. Μακάρι να μη συμβεί ποτέ".
- Από την εμπειρία σου στην Ελλάδα τι θα κρατήσεις; Ανεξάρτητα από το αν θα μείνεις εδώ…
"Την αγάπη του κόσμου και μια απορία-παράπονο γιατί δεν ήρθα νωρίτερα να παίξω στον Ολυμπιακό. Και αυτό γιατί δεν γνώριζα από μέσα τα πράγματα, τη νοοτροπία του κόσμου. Πάντα θα αναρωτιέμαι γιατί δεν ήρθα νωρίτερα να παίξω στην Ελλάδα. Η εμπειρία είναι όμορφη και η αγάπη του κόσμου απίστευτη".
- Περιμένει να ακούσεις τα συνθήματα από τον κόσμο για εσένα; Ο κόσμος σε λατρεύει…
"Κι εγώ το ίδιο. Δεν ξέρω αν θα το κάνουν. Για εμένα το σημαντικό είναι να μπω στο γήπεδο, να ευχαριστήσω για αυτή τη στήριξη δύο χρόνια τώρα και να αποχαιρετήσω αυτόν τον κόσμο".
- Και ζυγίζεις ακόμα το πού; Με τον Ολυμπιακό υπάρχουν συζητήσεις για να μείνεις εδώ;
"Εμένα θα μου άρεσε, αλλά ακόμα δεν έχουμε μιλήσει. Εγώ είμαι πάντα στη διάθεση του Ολυμπιακού".
- Πόσο σημαντικό ήταν για εσένα που παρέμεινες μέλος της ομάδας;
"Αυτό με βοήθησε πολύ γιατί πέντε μέρες μετά την επέμβαση ήρθα στην Ελλάδα, μίλησα με τον πρόεδρο και μου είπε ότι θα παραμείνω παίκτης του Ολυμπιακού. Για εμένα ήταν σημαντικό αυτό γιατί χρειαζόμουν χρόνο να σκεφτώ. Με βοήθησε πολύ να είμαι με τους συμπαίκτες μου. Για αυτό πρέπει να ευχαριστήσω τους ανθρώπους του Ολυμπιακού και τον πρόεδρο".
Απόσπασμα από τη συνέντευξη:
- Έχεις μπει στη διαδικασία να σκεφτείς ότι σε ένα, δύο μήνες δεν θα είσαι πια ποδοσφαιριστής;
"Ναι. Εμείς οι ποδοσφαιριστές πρέπει να καταλάβουμε ότι θα έρθει μια μέρα που θα αφήσουμε το ποδόσφαιρο. Πάντως, είμαι νικητής και μέχρι την τελευταία προπόνηση θα τα δίνω όλα. Μπορεί να μην είμαι πλέον ποδοσφαιριστής, αλλά και με τους φίλους μου όταν θα παίζω πάντα θα θυμώνω και θα θέλω να νικάω. Αυτό δεν θα μου το πάρει κανείς".
- Φοβάσαι ότι κάποια στιγμή δεν θα σε αναγνωρίζει ο κανείς;
"Ναι, αυτό θα συμβεί! Ο κόσμος θα ξεχάσει το πρόσωπό μου και όλοι εμείς πρέπει να συνειδητοποιούμε ότι αυτό θα συμβεί και ο κόσμος θα μας ξεχάσει. Δεν μπορούμε να παίζουμε ποδόσφαιρο μέχρι τα 50 μας, η ποδοσφαιρική ζωή δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα".
- Τι ρόλος θα σου ταίριαζε μετά; Προπονητής, μάνατζερ, παράγοντας…
"Προπονητής δύσκολα, γιατί με την καρδιά μου ίσως κλείσει και άλλη αρτηρία. Σκέφτομαι πολλά, αλλά είναι νωρίς ακόμα να πω. Με την εμπειρία μου, πάντως, θεωρώ ότι μπορώ να βοηθήσω".
- Σε άλλαξε ως άνθρωπο αυτή η περιπέτεια;
"Μπορεί να με άλλαξε. Η ζωή μού έχει δώσει πολλά χτυπήματα. Μου στέρησαν τα πιο αγαπημένα μου πρόσωπα: τον πατέρα μου, τη μητέρα μου και τον αδελφό μου. Η ζωή μού έδωσε πολλά χτυπήματα, αλλά πρέπει να ξεπερνάς κάθε χτύπημα κι εγώ το έκανα. Πάντα λέω ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε δυνατοί. Είναι σημαντικό να είσαι δυνατός και σε κάθε χτύπημα να σηκώνεσαι, να κοιτάς μπροστά. Εγώ πρέπει να σκέφτομαι ότι έχω οικογένεια, έχω παιδιά και πρέπει να είμαι δυνατός".
- Φοβάσαι για τα παιδιά σου, για την κληρονομικότητα λόγω της γενετικής της οικογενειάς σου;
"Ναι, σκεφτόμαστε για εξετάσεις. Έχω μιλήσει με τον γιατρό, ακόμα είναι μικρά, αλλά πρέπει να ελέγχουμε. Μακάρι να μη συμβεί ποτέ".
- Από την εμπειρία σου στην Ελλάδα τι θα κρατήσεις; Ανεξάρτητα από το αν θα μείνεις εδώ…
"Την αγάπη του κόσμου και μια απορία-παράπονο γιατί δεν ήρθα νωρίτερα να παίξω στον Ολυμπιακό. Και αυτό γιατί δεν γνώριζα από μέσα τα πράγματα, τη νοοτροπία του κόσμου. Πάντα θα αναρωτιέμαι γιατί δεν ήρθα νωρίτερα να παίξω στην Ελλάδα. Η εμπειρία είναι όμορφη και η αγάπη του κόσμου απίστευτη".
- Περιμένει να ακούσεις τα συνθήματα από τον κόσμο για εσένα; Ο κόσμος σε λατρεύει…
"Κι εγώ το ίδιο. Δεν ξέρω αν θα το κάνουν. Για εμένα το σημαντικό είναι να μπω στο γήπεδο, να ευχαριστήσω για αυτή τη στήριξη δύο χρόνια τώρα και να αποχαιρετήσω αυτόν τον κόσμο".
- Και ζυγίζεις ακόμα το πού; Με τον Ολυμπιακό υπάρχουν συζητήσεις για να μείνεις εδώ;
"Εμένα θα μου άρεσε, αλλά ακόμα δεν έχουμε μιλήσει. Εγώ είμαι πάντα στη διάθεση του Ολυμπιακού".
- Πόσο σημαντικό ήταν για εσένα που παρέμεινες μέλος της ομάδας;
"Αυτό με βοήθησε πολύ γιατί πέντε μέρες μετά την επέμβαση ήρθα στην Ελλάδα, μίλησα με τον πρόεδρο και μου είπε ότι θα παραμείνω παίκτης του Ολυμπιακού. Για εμένα ήταν σημαντικό αυτό γιατί χρειαζόμουν χρόνο να σκεφτώ. Με βοήθησε πολύ να είμαι με τους συμπαίκτες μου. Για αυτό πρέπει να ευχαριστήσω τους ανθρώπους του Ολυμπιακού και τον πρόεδρο".