Ντέιβις για το προσφυγικό του παρελθόν: "Οι γονείς μου επέλεξαν να μην κουβαλήσουν όπλα"
Ο Αλφόνσο Ντέιβις μίλησε για το προσφυγικό του παρελθόν, την απόφαση των γονέων του να φύγουν από την πόλεμο στη Λιβερία, όσο και για τον ρατσισμό που συνάντησε.
Ο Αλφόνσο Ντέιβις εντυπωσιάζει με την Μπάγερν Μονάχου και θεωρείται από πολλούς ένας από τους ανερχόμενους αστέρες του ποδοσφαίρου. O 20χρονος αριστερός μπακ είναι ο πρώτος ποδοσφαιριστής που έγινε πρεσβευτής του οργανισμού για τα θέματα προσφύγων των Ηνωμένων Εθνών, του UNHCR.
Ο παίκτης της Μπάγερν πέρασε πέντε χρόνια της ζωής του σε προσφυγική δομή στην Γκάνα, αφού οι γονείς του επέλεξαν να φύγουν από τον πόλεμο στη Λιβερία.
"Οι γονείς μου, μου είπαν για το πόλεμο που συνέβαινε στη Λιβερία. Σε αυτή την κατάσταση υπάρχουν δύο μόνο ευκαιρίες, είτε να είσαι μέρος του πολέμου, είτε να αποχωρήσεις. Οι γονείς μου δεν είχαν καμία πρόθεση να κουβαλήσουν όπλα. Χαίρομαι που επέλεξαν να φύγουν" ανέφερε χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια μίλησε για την ευκαιρία που δόθηκε στην οικογένειά του στον Καναδά: "Ήταν ένας δύσκολο δρόμος. Ήταν φανταστικό που τους αποδέχθηκαν στο πρόγραμμα επανεγκατάστασης. Μπορώ να φανταστώ το χαμόγελο στα πρόσωπά τους, γνωρίζοντας ότι θα έχουν μία καλύτερη ζωή".
Ο Αλφόνσο Ντέιβις έχει βιώσει τον ρατσισμό και θεωρεί καθήκον του να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους: "Είναι σημαντικό να ξεφορτωθούμε το στίγμα που υπάρχει γύρω από τους πρόσφυγες. Ως ποδοσφαιριστής, έχω αντιμετωπίσει τον ρατσισμό. Είναι δύσκολο, να μην έχεις το ίδιο χρώμα με τους κατοίκους του τόπου που βρίσκεσαι.
Είναι σημαντικό να ευαισθητοποιήσουμε, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που δεν νοιάζονται. Λένε ό,τι θέλουν. Αυτούς τους ανθρώπους προσπαθούμε να αλλάξουμε, να τους ανοίξουμε τα μάτια και να τους δείξουμε ό,τι όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι και πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλον"
Τέλος αναφέρθηκε και για το πόσο δύσκολο ήταν για την οικογένειά του να τον αφήσει να μετακομίσει στο Βανκούβερ, ώστε να ξεκινήσει την καριέρα του: "Η μητέρα μου δεν ήταν λάτρης της κατάστασης, γιατί θα πήγαινα μόνος στο Βανκούβερ στην ηλικία των 14. Θεωρούσαν το σχολείο το πιο σημαντικό, γιατί ήθελαν κάτι να με κρατήσει. Υποσχέθηκα στους γονείς μου να μην αλλάξω. Χαίρομαι που με άφησαν και αυτό λειτούργησε".
Photo credits: © 2020 Matthias Schrader/Associated Press