"Ο Ντόμαγκο πάντα ήταν ένα ξεχωριστό παιδί. Έκανε τα πάντα με το δικό του τρόπο, έπρεπε να είναι όλα ξεχωριστά. Στην πρώτη τάξη, όταν μάθαιναν να γράφουν το γράμμα ć, όλα τα παιδιά γέμιζαν μία σελίδα με αυτό το γράμμα, όμως ο Ντόμαγκο το έγραφε με διαφορετικό τρόπο. Γέμιζε τη σελίδα του γράφοντας με διαφορετικό τρόπο το γράμμα. Γιατί να είναι ίδιο με των άλλων παιδιών;"

Ο πατέρας του Ντόμαγκο Βίντα, όπως προφέρεται κανονικά το όνομα του νέου αστέρα της ΑΕΚ που έφτασε στην Αθήνα το απόγευμα της Παρασκευής (29/07), σκιαγραφεί μέσα σε λίγες λέξεις το προφίλ του γιου του, σε μία συνέντευξη που παραχώρησε λίγο πριν η εθνική Κροατίας φτάσει στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2018, για τη μεγαλύτερη επιτυχία της χώρας σε επίπεδο ποδοσφαίρου.

Ο Βίντα είχε τεράστια συμβολή σε αυτήν, όπως και σε όλες των ομάδων στις οποίες αγωνίστηκε, πλην μίας. Η Λεβερκούζεν μοιάζει η εξαίρεση στον κανόνα μιας καριέρας που μπορεί να χωριστεί σε δύο τόμους: στο αγωνιστικό σκέλος και στα καμώματα του "πλακατζή" Βίντα, όπως τον αποκαλεί ο πατέρας του.

Το timing τον ευνόησε αντί του αδερφού του

Η οικογένεια Βίντα ζούσε στο Ντόνι Μίχολιατς (ο Βίντα γεννήθηκε στο Νάσιτσε, αλλά μετακόμισαν λόγω της διάσπασης της Γιουγκοσλαβίας), μία κωμόπολη 10.000 κατοίκων, στα σύνορα με την Ουγγαρία. Σήμερα, ξεχωρίζει το ράντσο του Ρούντικα Βίντα, του πατέρα της οικογένειας, στο οποίο φροντίζει δώδεκα σκυλιά που μάζεψε από τους δρόμους. Τότε, η οικογένεια έμενε σε ένα φτωχικό διαμέρισμα, βγάζοντας δύσκολα τα προς το ζην.

Ο Ρούντικα Βίντα υπήρξε ποδοσφαιριστής, αλλά παράλληλα εργαζόταν, διότι τότε τα χρήματα στο γιουγκοσλαβικό και μετέπειτα κροατικό πρωτάθλημα δεν ήταν πολλά. Βέβαια, αγαπούσε τόσο το ποδόσφαιρο που το 1992 πήρε άδεια ενός έτους άνευ αποδοχών για να μπορεί να αγωνιστεί στο πρωτάθλημα. Έκανε καριέρα με τρεις θητείες στην Όσιγεκ και δύο στην Μπέλιστσε (με την οποία το 1993-1994 είχε 26 γκολ σε 34 αγώνες πρωταθλήματος), έως το 1996. Το πρωί πήγαινε στη δουλειά, επέστρεφε, ντυνόταν και έφευγε για προπόνηση, με συνέπεια το μεγάλωμα του Χρβόγε και του κατά τέσσερα χρόνια μικρότερου Ντομαγκόι να αναλάβει η μητέρα τους, Ζέλικα.

Κι όμως, η συνεισφορά του πατέρα ήταν τεράστια, αφού θα διαμόρφωνε το μέλλον των παιδιών. Οι δύο γιοι του τον έβλεπαν μαζί με τα πέντε αδέρφια του να παίζουν ποδόσφαιρο και αμέσως κόλλησαν το μικρόβιο, έστω κι αν ο παππούς της οικογένειας δεν ήθελε ούτε να ακούει γι' αυτό το άθλημα.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

ΑΕΚ μεταγραφές: Ντομαγκόι Βίντα, το χαμόγελο του Joker που έκανε τον Χάρι Κέιν να σωπάσει 

26 Ιουλίου 2022 20:29

Τα δύο παιδιά γράφτηκαν αρχικά στη Γέντινστβο, ομάδα της περιοχής, όμως το timing βόλευε μόνο τον έναν. Ο Χρβόγε ίσως να ήταν και μεγαλύτερο ταλέντο από τον αδερφό του, όμως παρά τις νουθεσίες των φίλων του, ο Ρούντικα δεν είχε χρόνο να τον πάει στην Όσιγεκ, μία πιο μεγάλη ομάδα, στην οποία είχε γνωστούς από τις δικές του θητείες. Με τον Ντομαγκόι η κατάσταση ήταν διαφορετική. Το 1996, ένας φίλος του Ρούντικα βοήθησε την κατάσταση, αφού πήγαινε κι ο ίδιος τον γιο του στο Όσιγεκ, περίπου 55 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά. Ο Ντομαγκόι ανέβαινε κι αυτός στο αυτοκίνητο και κάπως έτσι κατάφερε να προσπεράσει τον αδερφό του, που δεν κατάφερε να κάνει καριέρα και πλέον απασχολείται ως ηλεκτρολόγος.

Αυτή δεν είναι η μοναδική διαφορά των δύο αδερφών. Ο Χρβόγε είναι λογικός, χαμηλών τόνων και πλέον άψογος μάγειρας συνταγών από τη Σλαβονία, την περιοχή από όπου κατάγεται η οικογένεια. Ο Ντομαγκόι είναι... διαφορετικός. "Πρώτα τον ακούς και μετά τον βλέπεις. Επέστρεφε από το σχολείο είτε τραγουδώντας στο δρόμο είτε σφυρίζοντας είτε τρέχοντας προς το σπίτι. Πάντοτε γεμάτος ενέργεια και θετικότητα, ένας οπτιμιστής. Γι' αυτόν, το ποτήρι ποτέ δεν είναι μισοάδειο, αλλά πάντα μισογεμάτο. Νομίζω ότι πέτυχε εξαιτίας αυτής της ενέργειας", υποστηρίζει ο πατέρας του.

Η νοσταλγία, οι αταξίες και η χαίτη

Στην Όσιγεκ, ο 14χρονος Βίντα δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί. Η έντονη προσωπικότητά του, ο συναισθηματισμός κι η αγάπη για την οικογένεια συχνά τον οδηγούσε σε... αποδράσεις. Όταν ο πατέρας του είχε ρεπό ή βρισκόταν σε άδεια, δεν ήταν λίγες οι φορές που τον μετέφερε στην πόλη και ο Ντομαγκόι έπαιρνε το λεωφορείο και στις 9:00 το πρωί είχε γυρίσει ήδη πίσω στο Ντόνι Μίχολιατς.

Χρειάστηκαν δύο χρόνια και πολλά τηλεφωνήματα στο μόνιμο στήριγμά του, τη μητέρα του, για να αποδεχθεί ότι το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει είναι να δώσει μία ευκαιρία στη νέα ζωή του. Όταν βρήκε το χαμόγελό του ξανά, τότε ξανάγινε ο ζωηρός Ντομαγκόι που όλοι γνώριζαν.

Ο πατέρας του θυμάται ότι οι καθηγητές τον κάλεσαν μερικές φορές στο γραφείο τους για αταξίες του παιδιού του. Στην όγδοη τάξη, η Όσιγεκ του προσέφερε δωμάτιο, όμως λίγο αργότερα τον έδιωξε από αυτό και ανάγκασε τον Ρούντικα να του νοικιάσει προσωρινό διαμέρισμα στην πόλη. Ο λόγος; Ο Ντομαγκόι άνοιξε τρύπα στην εξώπορτα με ένα τρυπάνι, για να βλέπει ποιος έρχεται. Έξι μήνες κράτησε η... εξορία από τις εστίες της Όσιγεκ, αφού παράλληλα με τα εξωαγωνιστικά καμώματα, ο Βίντα εντυπωσίαζε στις προπονήσεις, με συνέπεια να του ξαναπροσφέρουν δωμάτιο.

Εκείνη την περίοδο, οι δυσκολίες αφορούσαν μόνο το σχολείο, όπου δεν ήταν ο καλύτερος μαθητής. Γι' αυτό και η μοναδική φορά που οι γονείς του τού επέβαλαν κάτι, ήταν το διάβασμα για να περάσει την τάξη.

Στα 17, το μέλλον έμοιαζε προδιαγεγραμμένο και σίγουρα δεν ήταν... ακαδημαϊκό. Ήταν τότε που άφησε πίσω το ξυρισμένο κεφάλι και εμφάνισε τη γνωστή ξανθή χαίτη. Μάλιστα, τότε χρησιμοποιούσε και πολύ ζελέ για να τη... συγκρατήσει, με τον πατέρα του να προειδοποιεί ότι θα χάσει σύντομα τα μαλλιά του, όπως κι εκείνος.

Ντεμπούτο σε Όσιγεκ και εθνική Κροατίας

Ήταν Νοέμβριος του 2006, όταν ο Μίροσλαβ Ζίτνιακ πήρε τον 17χρονο Βίντα στην αποστολή για το ντέρμπι της Σλαβονίας κόντρα στην Τσιμπάλια. Στο 27ο λεπτό τραυματίστηκε ο Γιόσιπ Μιλάρντοβιτς και ο Ζίτνιακ γύρισε στον πάγκο και φώναξε: "Βίντα, μπαίνεις".

Το ντεμπούτο του δεν ήταν η ιδανική θύμηση, αφού η Όσιγεκ ηττήθηκε 0-3. Ένα μήνα αργότερα υπέγραψε το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο και ολοκλήρωσε τη σεζόν με 12 συμμετοχές στο πρωτάθλημα και συνολικά 781 λεπτά. Τις επόμενες τρεις σεζόν, οι αριθμοί αυτοί βελτιώθηκαν σταδιακά και πλέον λογιζόταν βασικό στέλεχος μιας ομάδας της HNL.

Παράλληλα, ο Βίντα είχε αρχίσει να συγκεντρώνει συμμετοχές με την Κροατία Κ19, Κ20 και Κ21, μέχρι τον Μάιο του 2010, όταν η Ουαλία επισκέφθηκε το Όσιγεκ και ο Σλάβεν Μπίλιτς έδωσε ντεμπούτο με την ανδρική ομάδα στον τοπικό ήρωα.

Ο Χάινκες τον απογοήτευσε στη Λεβερκούζεν

Οι σκάουτ... περικύκλωσαν την Όσιγεκ για τον διεθνή αμυντικό και τελικά ο κροατικός σύλλογος δέχθηκε την πρόταση 2.400.000 ευρώ της Λεβερκούζεν. Ήταν καλοκαίρι του 2010 και ο Βίντα που πριν από κάποια χρόνια δεν ήθελε να φύγει από το χωριό του, αποδέχθηκε συμβόλαιο από τη Γερμανία.

Εκεί βίωσε μία περίεργη κατάσταση. Συμμετείχε σε οκτώ παιχνίδια του Europa League, μεταξύ αυτών και σε ένα 0-0 κόντρα στον Άρη, μέχρι τον αποκλεισμό στη φάση των 16 από τη Βιγιαρεάλ, όμως όλα ως δεξιός μπακ. Ο Γιουπ Χάινκες δεν έβλεπε την ανάγκη να τον αξιοποιήσει στο κέντρο της άμυνας αντί των Μάνουελ Φρίντριχ, Σάμι Χίπια, Στέφαν Ράιναρτς, Μίχαλ Κάντλετς ή Ντάνιελ Σβάαμπ.

Στο μυαλό του Χάινκες ο Βίντα ήταν δεξιός μπακ, αναπληρωματικός του Χάνο Μπάλιτς και του Σβάαμπ και γι' αυτό τον χρησιμοποίησε μόνο σε ένα παιχνίδι Bundesliga, απέναντι στη Βόλφσμπουργκ, όταν τραυματίστηκε ο Φρίντριχ στο 14'. Ήταν η μοναδική φορά που αγωνίστηκε ως κεντρικός αμυντικός με τη φανέλα της Λεβερκούζεν και έμοιαζε βέβαιο ότι θα ήταν κι η τελευταία.

Επεισοδιακή επιστροφή στην Κροατία και νταμπλ

Ο Βίντα δεν ήταν χαρούμενος και αυτή η συνθήκη πάντα καθόριζε τις αποφάσεις του. Ο πατέρας του ήταν υπέρ της παραμονής, η μητέρα του δεν μπορούσε να βλέπει το παιδί της στενοχωρημένο και ο Βίντα εν τέλει επέστρεψε στην Κροατία.

Η Ντίναμο κατέβαλε 1.300.000 και αγόρασε έναν ποδοσφαιριστή που γνώριζε καλά ότι χάρη στο σύστημα που είχε εγκαθιδρύσει στη χώρα (και το οποίο πέρασε ακόμα και από δίκη) θα τον μοσχοπουλούσε λίγα χρόνια αργότερα.

Η συνύπαρξη με τον Κρούνοσλαβ Γιούρτσιτς δεν ήταν ονειρική για τον Βίντα. Όταν ο τελευταίος αποχώρησε για να αναλάβει βοηθός στην εθνική Κροατίας, αντικαταστάθηκε από τον Άντε Τσάτσιτς, μετέπειτα ομοσπονδιακό τεχνικό. Με αυτόν ως προπονητή, ο Βίντα βρήκε ξανά τη διάθεσή του, ίσως και σε υπερβολικό βαθμό.

Για παράδειγμα, όταν άνοιξε ένα κουτάκι μπύρας στο πούλμαν που μετέφερε την αποστολή της Ντίναμο στο Βρσαρ για έναν αγώνα κυπέλλου, ο Τσάτσιτς τον έβγαλε από το όχημα και του επέβαλε πρόστιμο 100.000 ευρώ.

Στον αγώνες όμως ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες που είχε στο ρόστερ και γι' αυτό έπαιζε ανελλιπώς. Η κατάκτηση του νταμπλ το 2012 δεν ήταν έκπληξη, όπως και το γεγονός ότι ο Βίντα θα έπρεπε να πάρει ξανά το δρόμο της ξενιτιάς αρκετά σύντομα.

Η καθιέρωση και η αποκαθήλωση της Σαχτάρ

Η Ντινάμο Κιέβου κατέθεσε πρόταση 5.000.000 ευρώ στους Κροάτες τον Ιανουάριο του 2013 κι αυτοί την αποδέχθηκαν χωρίς περαιτέρω διαπραγματεύσεις. Ο Βίντα έπρεπε να επιστρέψει στο κρύο, αυτήν τη φορά της Ουκρανίας, αλλά ξανά για μία top ομάδα.

Μπορεί να μην ήταν η Σαχτάρ, όμως είχε όλα τα φόντα να διεκδικήσει ξανά την κορυφή του ουκρανικού ποδοσφαίρου. "Ο τελικός κυπέλλου του 2013 κόντρα στη Σαχτάρ (σ.σ. όπου ο Βίντα είχε σκοράρει) ήταν δραματικός. Τότε αντιληφθήκαμε πόσο καλοί ήμασταν και καταλάβαμε ότι μπορούσαμε να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα. Πειστήκαμε ότι θα μπορούσαμε να διακόψουμε την κυριαρχία της Σαχτάρ. Και το κάναμε. Κατακτήσαμε το πρωτάθλημα με δέκα πόντους διαφορά, πήραμε και το κύπελλο και την επόμενη σεζόν πήραμε το πρωτάθλημα τρεις αγωνιστικές πριν από το τέλος", θυμάται ο ίδιος ο Βίντα.

Η Ντινάμο ανέβηκε στην κορυφή έπειτα από πέντε χρόνια κυριαρχίας της Σαχτάρ. Ο Βίντα ήταν αναντίρρητα ένας από τους λόγους γι' αυτήν την επιτυχία και ταυτόχρονα μονιμοποιήθηκε στην εθνική Κροατίας. Ήταν η απαρχή μιας "χρυσής" περιόδου.

Η ένδοξη πορεία στο Μουντιάλ

Η Ουκρανία άρχισε να γίνεται μία δύσκολη χώρα για τον Βίντα. Οι πολεμικές συγκρούσεις με τη Ρωσία που άρχισαν το 2014 και που έπαιξαν ρόλο στην αλλαγή σκυτάλης στο ποδόσφαιρο, αφού η Σαχτάρ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την έδρα της, το Ντόνετσκ, και να μετακομίσει στο Κίεβο, επηρέασαν ψυχολογικά τον Βίντα.

Η Μπεσίκτας άρχισε το φλερτ τον Ιανουάριο του 2017. Μπορεί να μην κατάφερε να πείσει την Ντινάμο, όμως έγινε άκρως δελεαστική για τον ποδοσφαιριστή, που εν τέλει ένα χρόνο αργότερα αποχωρούσε ως ελεύθερος με προορισμό την Τουρκία.

Μισή σεζόν και ένας τελικός Μουντιάλ ήταν αρκετά για να εκτοξεύσουν τις μετοχές του. Βασικός και αναντικατάστατος πλέον (όπως είδαμε και στα δύο μπαράζ κόντρα στην Εθνική Ελλάδας), βοήθησε στο να κρατηθεί το μηδέν στα δύο πρώτα παιχνίδια ομίλου κόντρα σε Νιγηρία και Αργεντινή. Απέναντι στην Ισλανδία, ο Ζλάτκο Ντάλιτς ξεκούρασε τους βασικούς και τον επανέφερε κόντρα στη Δανία.

Η Κροατία προκρίθηκε στα πέναλτι και στα προημιτελικά αντιμετώπισε την οικοδέσποινα Ρωσία, φτάνοντας ξανά στην ψυχοφθόρο διαδικασία. Ο Βίντα είχε σκοράρει στην παράταση με κεφαλιά και εκτέλεσε εύστοχα και το τέταρτο πέναλτι της χώρας του, συμβάλλοντας με κάθε τρόπο στην πρόκριση στα ημιτελικά. Απέναντι στην Αγγλία χρειάστηκαν ξανά 120 λεπτά αγώνα για το δίδυμο Βίντα - Ντέγιαν Λόβρεν, αλλά όχι πέναλτι. Με 2-1 προκρίθηκαν στον τελικό, όπου τελικά λύγισαν από τους "αέρινους" Γάλλους.

Το τελικό 4-2 προκάλεσε στιγμιαία απογοήτευση, όμως γρήγορα οι πάντες αντιλήφθηκαν πόσο σπουδαία επιτυχία ήταν η πορεία της Κροατίας σε αυτό το τουρνουά. Το αντιλήφθηκαν και αρκετοί σύλλογοι, που όρμηξαν για την υπογραφή του Βίντα, ο οποίος πήρε όλα τα διαθέσιμα λεπτά της διοργάνωσης, πλην εκείνων του αγώνα με την Ισλανδία.

Προτάσεις δεκάδων εκατομμυρίων και νέοι τίτλοι

Λίβερπουλ, Άρσεναλ, Φούλαμ, Γουέστ Χαμ και πολλές ομάδες κυρίως από την Αγγλία έκαναν προτάσεις περίπου 20.000.000 για την απόκτησή του μόλις έξι μήνες ύστερα από την υπογραφή του στην Μπεσίκτας. Οι Τούρκοι είχαν προχωρήσει σε άλλες επικερδείς πωλήσεις νωρίτερα, με συνέπεια να μην έχουν τόσο ανάγκη να παραχωρήσουν τον ποδοσφαιριστή. Τα 30.000.000 που αξίωσαν δεν έφτασαν ποτέ στην Πόλη κι έτσι ο Βίντα (που είχε συμφωνήσει σε προσωπικό επίπεδο με τη Λίβερπουλ) συνέχισε απρόσκοπτα την καριέρα του στην Τουρκία.

Στην Τουρκία, δεν χρειάστηκε προσπάθεια για να πάρει φανέλα βασικού. Η Μπεσίκτας διεκδικούσε διαρκώς πρωτάθλημα, όμως στο τέλος έμενε λίγους βαθμούς πίσω, μέχρι τη σεζόν 2020-2021. Με τον Σεργκέν Γιαλτσίν στο "τιμόνι", κατέκτησε το νταμπλ (το πρωτάθλημα κατακτήθηκε στη διαφορά ενός γκολ από τη Γαλατάσαραϊ) και ο Βίντα είχε 39 συμμετοχές και έξι γκολ (πέμπτος σκόρερ της ομάδας του). Βέβαια, ήταν "παρών" και στην ήττα αποκλεισμό από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα στο 2ο προκριματικό γύρο του Champions League.

Η περσινή σεζόν άρχισε με ακόμα ένα τρόπαιο για τον Κροάτη αμυντικό, το Süper Kupa, Η Τράμπζονσπορ φρόντισε από νωρίς να ξεφύγει στη βαθμολογία και η κακή εκκίνηση της Μπεσίκτας επέφερε αλλαγές προπονητών. Η μεγάλη αστάθεια επηρέασε και την ατομική απόδοση του Βίντα. Η 6η θέση ήταν αντιπροσωπευτική. Η ώρα να κλείσει αυτός ο κύκλος και να ανοίξει νέος είχε καταφτάσει.

Οι πολυσυζητημένες και οι παρεξηγημένες ιστορίες

Σε αυτά τα 16 χρόνια ποδοσφαίρου, ο Βίντα ερχόταν συχνά αντιμέτωπος με διάφορες παρεξηγήσεις και περίεργες καταστάσεις, οι οποίες τον συνόδευσαν κυρίως μέσω του Τύπου. Το μόνιμο χαμόγελο που διαγράφεται στα χείλη του παραλίγο να του κοστίσει μια λαμπρή καριέρα.

Το 2011, η Λιόν χρειαζόταν επτά γκολ μέσα στο Ζάγκρεμπ για να προκριθεί από τον όμιλο του Champions League και τα βρήκε. Έπειτα από το πέμπτο γκολ, ο Βίντα και ο Μπαφετιμπί Γκομίς μαλώνουν για την μπάλα, με τον Κροάτη να εμφανίζεται σε ένα ενσταντανέ να χαμογελάει και να κλείνει το μάτι του. Το πλήρες VIDEO φανερώνει όλες τις γκριμάτσες του, όμως τα ΜΜΕ στάθηκαν σε εκείνο το ένα δευτερόλεπτο που προκάλεσε σάλο. Η UEFA αποφάσισε να μην κάνει έρευνα και ο Βίντα συνέχισε την ανοδική πορεία του.

Μερικά χρόνια αργότερα, το 2018, ο Βίντα σκόραρε και απέκλεισε τη Ρωσία στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Στα αποδυτήρια, πανηγύρισε μαζί με τον βοηθό προπονητή Όγκνιεν Βουκόγεβιτς, ο οποίος ήταν παράλληλα σκάουτ της Ντινάμο Κιέβου και πρώην συμπαίκτης του Βίντα στον ουκρανικό σύλλογο. "Ζήτω η Ουκρανία", φώναζαν και οι δύο, με τον Βουκόγεβιτς να προσθέτει "η νίκη για την Ντινάμο είναι για την Ουκρανία".

Ο Βουκόγεβιτς απολύθηκε από την εθνική Κροατίας, ωστόσο ο Βίντα απέφυγε την τιμωρία, τόσο από την ομοσπονδία όσο και από τη FIFA, όταν αργότερα ισχυρίστηκε ότι δεν επρόκειτο για πολιτική δήλωση. Τα χρόνια του στην Ντινάμο και ο πόλεμος της Κριμαίας που άρχισε το 2014 και τον βρήκε στην Ουκρανία τού προκάλεσαν συναισθήματα για τη χώρα και βρήκε ευκαιρία να τα εκφράσει με τη νίκη επί της Ρωσίας. Μιλώντας σε ρωσικά ΜΜΕ, εξήγησε την οπτική του και αργότερα απολογήθηκε, υποστηρίζοντας ότι δεν έπρεπε να πει αυτό το σύνθημα.

Ως ελαφρυντικό που παράλληλα υπογράμμιζε το διαφορετικό πρίσμα από την οποία βλέπει ο Βίντα τα πράγματα ήταν ακόμα ένα σύνθημα που φώναζε έπειτα από αυτήν τη νίκη. Αυτήν τη φορά... συμπαραστάτης του ήταν ένας άλλος βοηθός προπονητή και πρώην διεθνής επιθετικός, ο Ίβιτσα Όλιτς, με τον οποίο φώναζαν "το Βελιγράδι καίγεται". Βέβαια, προέκυψε ξανά παρεξήγηση, αφού το "Βελιγράδι" ήταν ένα διάσημο νυχτερινό μαγαζί στο Κίεβο, όπου σύχναζαν οι δύο Κροάτες.

Υπάρχουν και οι περιπτώσεις που παρότι δεν κάνει τίποτα, ούτε κάποια από τις πλάκες του, η μοίρα τον στοχοποιεί. Το φιλικό με την Τουρκία τον Νοέμβριο του 2020 ήταν ένα τέτοιο παράδειγμα, αφού η εθνική Κροατίας έκανε μοριακό τεστ Covid-19 πριν από τον αγώνα και τα αποτελέσματα έγιναν γνωστά στη διάρκεια του. Ο Βίντα βρέθηκε θετικός και αναγκάστηκε να γίνει αλλαγή στο ημίχρονο και μάλιστα σε αγώνα που φορούσε το περιβραχιόνιο!

Γιορτάζει με την ψυχή του

Στην Κροατία, τον παρομοιάζουν με τον Μάριο Μπαλοτέλι. "Η καριέρα του έχει στιγματιστεί από βλακείες", έχει δηλώσει ο δημοσιογράφος Φίλιπ Ντούγιτς. Και η αλήθεια είναι ότι συχνά πυκνά δίνει τα δικά του σόου. Αυτό που συνέβη με τον Βίντα στο ανοιχτό πούλμαν της εθνικής Κροατίας δεν έχει προηγούμενο. Ήταν ο μόνος από τους παίκτες που δεν σταμάτησε στιγμή να χοροπηδάει και να χορεύει. Κανείς δεν είχε πρόβλημα που κρατούσε μπύρα πλέον, αν και παραλίγο να αποκτήσει ο ίδιος. Ο Βίντα έχασε το βηματισμό του και κινδύνευσε με πτώση σε ένα φρενάρισμα του οχήματος, αλλά τον έσωσε ο Ντάνιελ Σούμπασιτς. Στη συνέχεια, ο Ντάλιτς κρατούσε τον παίκτη του όποτε τον έβλεπε να ξεφεύγει και να κινδυνεύει με νέα πτώση.

Ο έξω καρδιά χαρακτήρας του εξηγείται και με γεωγραφικούς προσδιορισμούς. Η Σλαβονία είναι μία περιοχή που βγάζει τέτοιους ανθρώπους, όπως υποστηρίζουν οι Κροάτες. Ο Μάριο Μάντζουκιτς, ένα γνήσιο τέκνο της περιοχής, κέρασε μπύρες όλο το χωριό του ύστερα από τη νίκη επί της Ρωσίας. Με τον Μάντζουκιτς κάνει στενή παρέα, όπως και με όλους τους συμπαίκτες του, αφού είναι η ψυχή των αποδυτηρίων. Όλοι λατρεύουν αυτήν την τρέλα που κουβαλάει και ορισμένες φορές τη σιγοντάρουν. Ακόμα και ο Τσάτσιτς, που του επέβαλε πρόστιμο για την μπύρα στο πούλμαν της Ντίναμο, ήταν αυτός που τον καθιέρωσε στην ενδεκάδα της εθνικής Κροατίας όταν ανέλαβε ομοσπονδιακός εκλέκτορας και τον είχε σαν παιδί του.

Όπως τον αγαπούν οι συμπαίκτες και οι προπονητές του, έτσι τον λατρεύουν και οι φίλαθλοι των ομάδων στις οποίες αγωνίστηκε. Πολύ σύντομα εξελίσσεται σε μασκότ, πανηγυρίζει μαζί τους, ξεσηκώνει την κερκίδα και όταν κατακτά τίτλους, κάνει πάρτι μαζί τους. Βέβαια, ορισμένες φορές το παρακάνει με τις γιορτές, σε σημείο να του πάρει το δίπλωμα οδήγησης η αστυνομία επειδή οδηγούσε υπό την επήρεια αλκοόλ.

Ο ηγέτης που αφήνει την καρδιά του στο γήπεδο

Η ΑΕΚ απέκτησε τον Βίντα κυρίως γι' αυτά που μπορεί να δώσει στο χορτάρι και όχι για τη χαρά που μπορεί να προσφέρει σε συμπαίκτες και φιλάθλους. Και αυτά είναι πολλά, αφού τον έχουν κρατήσει στην πρώτη γραμμή για πάνω από μία δεκαετία. Ακόμα κι όταν στη Λεβερκούζεν δεν έβρισκε θέση, υπήρχαν κάποια θετικά στοιχεία που παραδέχθηκε ακόμα κι ο Χάινκες.

Ο Ράιναρτς θυμάται για τον Βίντα και τον προπονητή τους: "Εκείνη την περίοδο είχαμε πολύ καλή ομάδα. Ήμασταν στη 2η θέση του πρωταθλήματος. Πνευματικά ήταν πολύ καλός, αλλά η τεχνική του -το κοντρόλ, το πρώτο άγγιγμα, η πάσα του- δεν ήταν πολύ καλή. Θυμάμαι τον Γιουπ Χάινκες, που ήταν ο προπονητής μας, πάντα να λέει 'ΟΚ, είναι καλός παίκτης. Μου αρέσει, αλλά από τεχνικής άποψης, δεν μου κάνει'".

Κάποια πράγματα όπως η ευχέρεια στις μεταβιβάσεις βελτιώθηκαν με την πάροδο του χρόνου. Ορισμένα δεν χρειάζονταν ιδιαίτερη βελτίωση, αφού ξεχώριζαν από τα χρόνια της Όσιγεκ. Ο Βίντα είναι ένας δυνατός αλλά και δυναμικός αμυντικός, που δεν φοβάται να βάλει τα πόδια του στη φωτιά και ξεκάθαρα ηγέτης της αμυντικής γραμμής στην οποία ανήκει. Το ύψος του δεν είναι μεγάλο, αλλά για τα 184 εκατοστά του είναι καλός στο ψηλό παιχνίδι. Στην καριέρα του έχει αγωνιστεί κυρίως ως στόπερ, δευτερευόντως ως δεξί μπακ, ωστόσο έχει να επιδείξει παιχνίδια και ως αριστερός μπακ και ως αμυντικός μέσος.

Όταν χρειαστεί, βοηθάει και επιθετικά, αφού σε 505 διασυλλογικούς αγώνες μετράει 43 γκολ. Από το 2008-2009 μόνο μία σεζόν έμεινε "άσφαιρος", τη σεζόν της Λεβερκούζεν. Ενίοτε, σκοράρει και εντυπωσιακά, όπως με το γκολ που πέτυχε με εναέριο τακουνάκι κόντρα στην Ερζουρούμσπορ τον Δεκέμβριο του 2020.

Στα αρνητικά του, συγκαταλέγεται η αδυναμία με την μπάλα στα πόδια και ορισμένες επιπόλαιες αποφάσεις που οδηγούν σε αβίαστα λάθη.

Πολλές φορές, η προσωπικότητά του είναι αυτή που δίνει τη λύση σε δύσκολες καταστάσεις, αφού δεν αισθάνεται άγχος και πίεση στο ίδιο επίπεδο με τους συμπαίκτες του. Τρανό παράδειγμα η διαδικασία των πέναλτι στο περίφημο παιχνίδι κόντρα στη Ρωσία, όταν ο Ντάλιτς είχε επιλέξει τον Γιόσιπ Πίβαριτς, όμως ο Κροάτης μπακ ήταν διστακτικός επειδή είχε αποτύχει στο πέναλτί του κόντρα στη Δανία. Ο Βίντα σήκωσε το χέρι, ανέλαβε την ευθύνη και είχε την καλύτερη εκτέλεση από όλα τα πέναλτι των Κροατών.

Αυτός ο αλέγκρος αλλά και πληθωρικός χαρακτήρας αναμένεται να μετακομίσει στη Νέα Φιλαδέλφεια τη νέα σεζόν. Στα 33 του, ο Βίντα είναι έτοιμος για μία νέα σελίδα. Οπλισμένος με τη στήριξη του επτάχρονου γιου του, Ντάβιντ, και της συζύγου του, Ιβάνα Γκούγκιτς, αναμένεται να ζήσει άλλη μία ποδοσφαιρική περιπέτεια. Αν είναι σαν τις περισσότερες από τις προηγούμενες, θα τον οδηγήσει σε τρόπαια, αξέχαστες στιγμές, άφθονα χαμόγελα και αρκετές απαραβίαστες εστίες.