Από τη φυγή του Κώστα Τσιμίκα, ο Ολυμπιακός ψάχνει κάτι το αντίστοιχο. Κάτι το κοντινό του. Αν όχι με ανάλογη συμβολή στο επιθετικό τρίτο, τουλάχιστον με αντίστοιχη προοπτική. Το ακριβές αντίθετο – ή συμπληρωματικό, αναλόγως την οπτική - του Ολεγκ Ρεάμπτσιουκ.

Κάποιον που να καλύπτει, να πλαισιώνει τις δημιουργικές ατέλειες του Μολδαβού, ει δυνατόν, βάσει τουλάχιστον του προφίλ που αναζητούσαν οι «ερυθρόλευκοι», σε παραγωγική ηλικία.

Παραγωγική για… μάθηση και εξέλιξη. Αν ό,τι αναζητούσαν το βρήκαν πλέον στο πρόσωπο του Ντόρον Λάιντνερ μόνο στο χορτάρι θα φανεί.

Σίγουρα όμως, οι συστάσεις που συνοδεύουν τον διεθνή Ισραηλινό, καλύπτουν – έστω και επί χάρτου – τα χαρακτηριστικά που αναζητούσαν οι πρωταθλητές Ελλάδας.

Τον περασμένο μόλις Ιανουάριο, το CIES, το Διεθνές Παρατηρητήριο Ποδοσφαιρικών Σπουδών, δημοσιοποίησε μια έκθεση στην οποία βάσει της δικής του αξιολόγησης κατέγραφε τους πλέον ταλαντούχους ποδοσφαιριστές το πολύ ως 20 ετών, σε κάθε θέση σε 31 ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, εκτός των πέντε κορυφαίων (Premier League, La Liga, Bundesliga, Serie A, Ligue 1).

Σε αυτήν του αριστερού μπακ λοιπόν, στην κορυφή βρέθηκε ο 19χρονος Ολλανδός του Αγιαξ, Ντεβίν Ρενς. Στη δεύτερη, πολύ κοντά του, ο Ντόρον Λάιντνερ.

Εκτίμηση που απηχεί στη δυναμική που πρώτα και κύρια οι συμπατριώτες του 20χρονου ακραίου αμυντικού θεωρούν πως έχει. Ταλέντο κορυφαίου επιπέδου, με προοπτική εξέλιξης που υποστηρίζουν πως δεν έχουν δει σε άλλον ακραίο τις τελευταίες δεκαετίες.

Και στοιχειοθετείται από τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά. Ταχύτατος, με ή χωρίς την μπάλα στα πόδια του, με ειδικά το πρώτο του βήμα στην επιτάχυνση να τον ξεχωρίζει, προσφέροντας την απαιτούμενη έκρηξη στα πρώτα μέτρα.

Κάτι που ενισχύει την πολύ καλή τεχνική του κατάρτιση (πάντα για δεδομένα ενός αριστερού μπακ) και, κυρίως, την εξαιρετική του σέντρα με ιδιαίτερο γνώρισμα - πρωτοφανές για τα πρόσφατα δεδομένα του ισραηλινού ποδοσφαίρου – να την εκτελεί, ανάλογα αποτελεσματικά και με ακρίβεια, εν κινήσει και όχι μόνο εν στάσει.

Πολύ καλός στις αλλαγές κατεύθυνσης, πάντα με ή χωρίς την μπάλα στα πόδια του, ενώ διακρίνεται για την ένταση και τη διάρκεια στο σπριντ του.

Από ακραίος χαφ, αμυντικός: Focus στην ανασταλτική βελτίωση

Αυτά είναι τα… καλά της θέσης στην οποία εκπαιδεύτηκε ποδοσφαιρικά, αφού μέχρι τα 17 του ως αριστερός ακραίος μέσος αγωνίζονταν, προτού, στις ακαδημίες της Χάποελ, γυρίσει σε ρόλο αμυντικού και έκτοτε κάνει άλματα εξέλιξης, ξεκινώντας σχεδόν αμέσως να παίζει στην πρώτη ομάδα (2019), προτού φτάσει να λογίζεται αναντικατάστατος όχι μόνο στην Χάποελ, αλλά και στην εθνική Ισραήλ.

Είναι χαρακτηριστικό πως ο νέος εκλέκτορας, ο Αλον Χαζάν στα πρόσφατα παιχνίδια του Ιουνίου για το Nations League εμπιστεύτηκε με το… καλημέρα τον Λάιντνερ και όχι μόνο τον κάλεσε για πρώτη φορά, αλλά αμέσως του έδωσε θέση βασικού και στις τρεις αναμετρήσεις των Ισραηλινών, με τον 20χρονο να τον δικαιώνει, αφού από τα έξι γκολ που πέτυχαν, τα δύο προήλθαν από δικές του ασίστ.

Τα αρνητικά της ποδοσφαιρικής διδαχής του νέου μεταγραφικού αποκτήματος του Ολυμπιακού έχουν να κάνουν με την ανασταλτική του συμπεριφορά. Είπαμε, τελείως διαφορετικό το προφίλ του από αυτό του Ρεάμπτσιουκ.

Δεν έχει πρόβλημα στο 1vs1. Δεν είναι ιδιαίτερα ογκώδης, ωστόσο σε αυτό το κομμάτι, στο ένας προς ένας δηλαδή, δεν εκτίθεται αφού και εδώ αξιοποιεί την ταχύτητά του.

Αυτό στο οποίο υστερεί είναι στη συνολική αντίληψη της θέσης και στην προσαρμογή του στην αντίστοιχη συνολικά τοποθέτηση του στο σύνολο της ανασταλτικής λειτουργίας μιας ομάδας.

Είναι υπέρ το δέον επθετικογενής ακραίος αμυντικός, ανισοβαρώς πολλές φορές λειτουργώντας με τα αμυντικά του καθήκοντα και έχοντας υπερβολική εμπιστοσύνη στην ταχύτητά του, αφήνει χώρους με τις προωθήσεις του που ενίοτε δημιουργούν ευκαιρία αξιοποίησης στους αντιπάλους.

Είναι όμως κάτι λογικό συνυπολογίζοντας ότι τη θέση, ουσιαστικά, τώρα έχει ξεκινήσει να τη μαθαίνει. Και η… φιλομάθειά του για να διορθώσει, να βελτιώσει και να βελτιωθεί, είναι ξεκάθαρη.

Όπως και σωματοδομικά δουλεύει πάρα πολύ για να ταιριάξει το σώμα του με τις απαιτήσεις του κορυφαίου επιπέδου, έτσι και στο συγκεκριμένο τακτικό κομμάτι, το επεξεργάζεται ιδιαίτερα.

Διόλου τυχαίες άλλωστε οι συνεχόμενες αναφορές στην περυσινή σεζόν των media της πατρίδας του για τον τρόπο που μέσω πολλών ωρών παρακολούθησης σε βίντεο των παιχνιδιών του (και όχι μόνο) προσπαθούσε να αντιληφθεί και να βρει την ισορροπία.

Και σίγουρα δεν είναι κάτι που στα 20 μόλις του χρόνια αρχικά ανησυχεί – κάθε άλλο – και εν συνεχεία αποτρέπει την αναγνώριση της δυναμικής του. Ισα ίσα.

Ενδεικτικό ότι τον περασμένο μήνα, αμέσως μετά τα πρώτα παιχνίδια του Λάιντνερ με το εθνόσημο, η Μπολόνια κατέθεσε πρόταση 1,8 εκατ. ευρώ (συμπεριλαμβανομένων των μπόνους) για να τον αγοράσει, η Χάποελ όμως αρνήθηκε.

Επίσης πρόδηλο το ότι καθ’ όλη την περυσινή σεζόν, όπου έκανε ουσιαστικά το καθοριστικό βήμα της ως τώρα αγωνιστικής εξέλιξής του, η Βίτεσε παρακολουθούσε συνεχώς τον Λάιντνερ. Ξέφυγε όμως γρήγορα από το εύρος των δυνατοτήτων του ολλανδικού συλλόγου.

Λεπτομέρεια (ίσως και όχι) που ολοκληρώνει το αρχικό αγωνιστικό πορτρέτο του νέου αποκτήματος του πρωταθλητών Ελλάδας.

Εκεί, στη Βίτεσε, μέχρι πριν δύο εβδομάδες δούλευε ως Data Analyst και scout ο Ισραηλινός Κόμπι Μικαέλι, ο οποίος από τις 15 Ιουλίου έχει ενταχθεί στο δυναμικό του scouting department του Ολυμπιακού.