Ο άγγελος του... Φέργκι (videos)!
Aφιέρωμα στον ποδοσφαιρικό δολοφόνο με το αγγελικό πρόσωπο, Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ(vids)
Ο αγαπημένος Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ των φίλων της Γιουνάιτεντ, γνωστός και ως ο "δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο", ανακοίνωσε μετά από 11 ολόκληρα χρόνια στο "Όλντ Τράφορντ" την απόφασή του να αποχωρήσει από την ενεργό δράση, ένα χρόνο πριν τη λήξη του συμβολαίου του.
Στην περίπτωση του ίσχυσε η ρήση "το πνεύμα πρόθυμο αλλά η σαρξ ασθενής", με τον Νορβηγό φορ να ταλαιπωρείται από αλλεπάλληλους τραυματισμούς τα τελευταία χρόνια, και τελικά να αναγκάζεται να σταματήσει σε ηλικία 34 ετών, ξέροντας ότι δεν μπορεί να προσφέρει πλέον αυτά που θα ήθελε ο ίδιος και που θα περίμεναν οι άλλοι από αυτόν.
"Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, το προπονητικό και ιατρικό επιτελείο και πάνω απ'όλους τους οπαδούς. Ήταν φανταστικοί όλα αυτά τα χρόνια και αποτελούσαν ένα κίνητρο για να επιστρέψω γρηγορότερα στη δράση όταν ήμουν τραυματίας", τόνισε με δηλώσεις του στο επίσημο σάιτ του συλλόγου, αιφνιδιάζοντας ωστόσο τους πάντες, όταν ρωτήθηκε για την σημαντικότερη στιγμή στην καριέρα του.
Για την "χρυσή αλλαγή" του Φέργκιουσον, αυτή δεν είναι το γκολ που χάρισε στη Γιουνάιτεντ το Τσάμπιονς Λιγκ και κατ'επέκταση το (πρώτο στην ιστορία της) τρεμπλ, αλλά η παρθενικη του εμφάνιση με τα χρώματα του αγγλικού συλλόγου.
"Μου έχουν κάνει πολλές φορές την ερώτηση αυτή. Το να σκοράρω στο πρώτο μου ματς (Μάντσεστερ-Μπλάκμπερ 2-2, 25 Αυγούστου 1996) και να βλέπω τον Ερίκ Καντονά να είναι ο πρώτος που έρχεται για να με συγχαρεί, αυτό με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι είμαι στο Ολντ Τράφορντ".
Το εγκώμιο του Σόλσκιερ για τη συνεισφορά του στη δημιουργία της παντοκρατορίας της Μάντσεστερ Γιουναίτεντ από καταβολης Πρέμιερ Λιγκ (9 πρωταθλήματα σε 14 χρόνια), έπλεξε ο άνθρωπος-σύμβολο της σύγχρονης ιστορίας της ομάδας, Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.
"Όταν τελειώνεις την ποδοσφαιρική σου καριέρα είναι μία θλιβερή μέρα για τον καθένα, όμως ο Όλε έχει 11 φανταστικά χρόνια πίσω του. Έχει πετύχει ό,τι θα επιθυμούσε ένας παίκτης να πετύχει", τόνισε ο Σκωτσέζος τεχνικός και συμπλήρωσε:
"Προσέφερε σπουδαίες υπηρεσίες στο σύλλογο, παρέμεινε πάντα ένας μοντέρνος και ευσυνείδητος επαγγελματίας, ενώ οι τρόποι του αποτελούν παράδειγμα για όλους. Ο Όλε θα γίνει σίγουρα ένας καλός προπονητής".
Το γκολ πάντως που πέτυχε στη Βαρκελώνη το 1999 δεν θα ξεχαστεί ποτέ από τον εκτελεστικό διευθυντή της ομάδας, Ντέιβιντ Γκιλ: "Δεν υπάρχει άνθρωπος που να ξεχάσει ποτέ το νικητήριο τέρμα του στον τελικό του 1999, ωστόσο η αφοσίωση και ο επαγγελματισμός του τον καθιστούν έναν από τα πιο λαμπρά πρότυπα στο χώρο του ποδοσφαίρου
Θα μας λείψει ως παίκτης, ομως θα συνεχίσει να υπηρετεί το σύλλογο ως πρεσβευτής και ως πολύτιμος προπονητής".
Τα τελευταία λόγια "μαρτυρούν" και την μελλοντικές δραστηριότητες του Νορβηγού πρώην άσου, καθώς αναμένεται να αξιοποιηθεί από τη Γιουνάιτεντ ως πρεσβευτής του συλλόγου στο εξωτερικού αλλά και προπονητής στις ακαδημίες.
Το αν θα πετύχει το ίδιο στο νέο του ρόλο δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε, άλλωστε έχει να ανταγωνιστεί τον... εαυτό του ως ποδοσφαιριστή, έναν από τους πιο πετυχημένους (15 τρόπαια) στην ιστορία της Μάντσεστερ.
Και το σημαντικότερο: έναν από τους λιγότερο προβεβλημένους και πολυδιαφημισμένους, ο οποίος δήλωνε πάντα παρών όταν τον χρειαζόταν η ομάδα, χωρίς να δημιουργήσει ποτέ πρόβλημα στον προπονητή όταν κάθονταν στον πάγκο.
Το SPORT 24 σας παρουσιάζει το πορτραίτο του "δολοφόνου με το αγγελικό πρόσωπο", ο οποίος έγινε ιδαίτερα δημοφιλής και αγαπητός στα εκατομμύρια των οπαδών της Γιουνάιτεντ για μία αγαπημένη του συνήθεια: να πετυχαίνει κρίσιμα γκολ στα τελευταία λεπτά των αγώνων, χαρίζοντας βαθμούς, νίκες προκρίσεις, μέχρι και ευρωπαϊκό τρόπαιο στον ιστορικό αγγλικό σύλλογο. Απολαύστε τον:
* Γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου του 1973 στην Κρίστιανσουντ της Νορβηγίας
* Ξεκίνάει την καριέρα του σε ηλικία 17 ετών στην Κλαουσένεγκεν, ομάδα κατώτερης επαγγελματικής κατηγορίας της Νορβηγίας, πετυχαίνοντας το αξιοζήλευτο νούμερο των 115 τερμάτων σε 109 παιχνίδια. Η "επιβράβευσή" του είναι θέμα χρόνου, και το 1994 παίρνει μετεγγραφή στην Μόλντε, αποκτώντας το δικαίωμα να αγωνιστεί στην μεγάλη κατηγορία του πρωταθλήματος της πατρίδας του.
* Δεν χρειάζεται την παραμικρή πίστωση χρόνου για να δώσει τα διαπιστευτήριά του, πετυχαίνοντας 31 τέρματα σε 42 παιχνίδια με τη φανέλα της Μόλντε σε μία διετία, κερδίζοντας ταυτόχρονα την πρώτη του κλήση στο αντιπροσωπευτικό συγκρότηματα. Στις 22 Νοεμβρίου 1995 πραγματοποιεί το ντεμπούτο του κόντρα στη Τζαμάικα, όπου μάλιστα πετυχαίνει και το μοναδικό τέρμα των "βίκινγκς" (1-1).
* Το καλοκαίρι του 1996, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έχοντας ήδη δύο πρωταθλήματα στην πλάτη της (1993, 1994), χάνει τη "μάχη" από τη Νιούκαστλ για την απόκτηση του Άλαν Σίρερ από τη Μπλάκμπερν, και ο Άλεξ Φέργκιουσον στρέφεται στην λύση του άγνωστου τότε Νορβηγού.
* Η καλή μέρα για το Σόλσκιερ στην Πρέμιερ Λιγκ φαίνεται από το ξεκίνημα, καθώς στο ντεμπούτο του με την φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με αντίπαλο τη Μπλάκμπερν, σκοράρει μόλις έξι λεπτά (!) μετά την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο, μπαίνοντας στη θέση του Ντέιβιντ Μέι.
Δεν μένει όμως εκεί, σταματάει στα 18 τέρματα στο πρωτάθλημα (πρώτος σκόρερ της ομάδας του) και συμβάλει τα μέγιστα στην επιστροφή της Γιουνάιτεν στην κορυφή μετά από "διάλειμμα" ενός χρόνου.
* Ο Φέργκιουσον τον ανταμοίβει για την εξαιρετική του χρονιά, προσφέροντάς του επταετές συμβόλαιο συνεργασίας με τον σύλλογο.
* Μετά από αυτά τα κατορθώματα, τα βρετανικά μίντια δεν αργούν να του κολλήσουν παρατσούκλι, το οποίο θα τον ακολουθεί για πάντα...
Ο Σόλσκιερ βαφτίζεται ως ο "δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο", εξαιτίας των όμορφων χαρακτηριστικών του προσώπου του αλλά και της... εκτελεστικής του δεινότητα απέναντι από τις αντίπαλες εστίες, ενώ πολλοί τον χαρακτηρίζουν "σούπερ-αλλαγη", καθώς όταν ερχόταν από τον πάγκο έκανε συνήθως τη ζημιά στους αντιπάλους (Αν δε μας πιστεύετε, ρωτήστε και τους παίκτες της Μπάγερ Μονάχου).
* Το καλοκαίρι του 1998 απορρίπτει το ενδεχόμενο μετακίνησής του στο "Γουάιτ Χαρτ Λέιν" και την Τότεναμ έναντι του ποσού των 5,5 εκ.λιρών, και απ'ότι φαίνεται η απόφαση αυτή αποδεικνύεται σοφή για τον ίδιο και... ευεργετική για όσους σχετίζονται με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Και αυτό γιατί η αγωνιστική περίοδος 1998-99 είναι αναμφισβήτητα πιο πετυχημενη στην υπεραιωνόβια ιστορία του συλλόγου, με τον ίδιο να κερδίζει παντοτινά μία θέση στις καρδιές των οπαδών της Γιουνάιτεντ και στα βιβλία της ποδοσφαιρικής ιστορίας.
* Η σεζόν αυτή είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να ονειρευτεί ο Σόλσκιερ για την καριέρα του χάρη σε τρία γεγονότα. Το πρώτο είναι τα τέσσερα γκολ που πετυχαίνει σε διάστημα 19 (!) λεπτών, σε εκτός έδρας αγώνα πρωταθλήματος με τη Νότιγχαμ Φόρεστ όπου αγωνίζεται (παλιά του τέχνη κόσκινο) ως αλλαγη.
* Το δεύτερο είναι η καταλυτική του παρουσία σε ντέρμπι ανάμεσα σε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Λίβερπουλ στο "Όλντ Τράφορντ", σε νοκ-άουτ αγώνα για τον 5ο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας. Οι "κόκκινοι" παίρνουν το προβάδισμα στο σκορ μόλις στο 2ο λεπτό, με το μεγάλο τους αστέρι εκείνη την εποχή, Μάικλ Όουεν, και κρατούν σφιχτά στα χέρια τους την πρόκριση για τα προημιτελικά μέχρι το 90ο λεπτό.
Δυστυχώς για αυτούς, εκείνη η μέρα έμελε να είναι η μέρα του Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ. Ο Νορβηγός με το ψυχρό αίμα και τη εκπληκτική αίσθηση του χώρου και χρόνου, ένα λεπτό μετά την ισοφάριση από τον Ντουάιτ Γιορκ, τρυπώνει μέσα στην περιοχή της Λίβερπουλ στις καθυστερήσεις και φέρνει τα πάνω κάτω στο ματς. Οι "κόκκινοι διάβολοι" κάνουν το δρομολόγιο κόλαση-παράδεισος σε χρόνο-εξπρές (δύο λεπτά), παρμένοντας ζωντανοί στο κυνήγι του απίστευτου τρεμπλ.
* Η μεγαλύτερη βραδιά της καριέρας του είναι στις 25 Μαΐου 1999, στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στη Μπάγερν Μονάχου στο "Καμπ Νου", όπου υπογράφει με... χρυσά γράμματα και ανεξίτηλη πένα την μεγαλύτερη επιτυχία όλων των εποχών για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Το γκολ του Μάριο Μπάσλερ από το 6ο λεπτό έδινε το τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ στους Βαυαρούς όμως φαίνεται ότι λογάριαζαν (και αυτοί) χωρίς τον ξενοδόχο-Σόλσκιερ...
Η πρώτη ψυχρολουσία για την παρέα των Καν, Ματέους και Έφενμπεργκ έρχεται στο 91ο λεπτό με την ισοφάριση από τον Τέντι Σέριγχαμ (πρώτη αλλαγή του Φέργκιουσον στον τελικό) ενώ η χαριστική βολή δίνεται στο 93ο λεπτό.
Εκτέλεση φάουλ του Μπέκαμ από τα αριστερά, γυριστή κεφαλιά από τον Σέριγχαμ, προβολη του "πανταχού παρών" Σόλσκιερ, και η μπάλα στα ουρανό των γερμανικών διχτύων.
Η Βαρκελώνη σείεται από τους τρελαμένους οπαδούς της Γιουνάιτεντ, με τον Νορβηγό να έχει σκοράρει 102 δευτερόλεπτα μετά τον συμπαίκτη του και 11 λεπτά μετά την είσοδό του στο ματς, χαρίζοντας ουσιαστικά το τρεμπλ στη Γιουνάιτεντ.
* Το δίδυμο Γιορκ-Κόουλ μεγαλουργεί στο διάστημα 1999-2001, και ο Νορβηγός περιορίζεται σε ρόλο αναπληρωματικού. Όμως τη σεζόν 2001-02 αρπάζει την ευκαιρία που του δίνεται και παίρνει θέση παρτενέρ του Φαν Νίστελροϊ στη γραμμή κρούσης, αφήνοντας στον πάγκο τους Γιορκ και Κόουλ.
* Τη σεζόν 2002-03, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ γυρίζει σελίδα, οι Άντι Κόουλ και Ντουάιτ Γιορκ αναζητούν αλλού την τύχη τους, και ο Σόλσκιερ έχει μόνο να ανταγωνιστει τον νεοφερμένο Ντιέγκο Φορλάν για μία θέση στην επίθεση. Είναι όμως άτυχος καθώς ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον έχει αποφασίσει να παίξει με σύστημα 4-5-1 και τον Ολλανδό φορ στην κορυφή, με τις ευκαιρίες για τους υπόλοιπους επιθετικούς να είναι λιγότερες.
* Ο θάνατό σου η ζωή μου... Ο τραυματισμός του Ντέιβιντ Μπέκαμ την ίδια σεζόν ξεκλειδώνει την πόρτα της ενδεκάδας για τον Σόλσκιερ, ο οποίος τα καταφέρνει μία χαρά σε ρόλο αντί-Μπέκαμ (δεξί χαφ), με αποτέλεσμα όταν ο "Μπεκς" επιστρέφει από τον τραυματισμό του να μένει στον πάγκο.
Τιμητικό επίσης το γεγονός ότι σε αρκετά παιχνίδια φοράει το περιβραχιόνιο του αρχηγού, δείγμα του πόσο μεγάλη εκτίμηση έχουν για αυτόν συμπαίκτες και προπονητής στην Γιουνάιτεντ.
Oi επιδόσεις του Σόλσκιερ ήταν αυτές που έπεισαν τον Φέργκιουσον ότι υπάρχει... ζωή στο Μάντσεστερ και χωρίς τον Μπέκαμ, αφήνοντας το καλοκαίρι του 2003 τον τότε αρχηγό της Εθνικής Αγγλίας να πάει στη Ρεάλ Μαδρίτης.
* Τον Σεπτέμβρη του 2003 τραυματίζεται κατά τη διάρκεια του ματς με τον Παναθηναϊκό στο "Ολντ Τράφορντ", με αποτέλεσμα να μείνει εκτός αρκετούς μήνες. Η έλευση του Λουίς Σαχά από τη Φούλαμ τον Ιανουάριο του 2004 τον κρατάει στον πάγκο, ωστόσο δίνει το παρών στον τελικό Κυπέλλου Αγγλίας κόντρα στη Μίλγουολ τον Μάη του 2004.
* Το καλοκαίρι του 2004 η γραμμή κρούσης της Γιουνάιτεντ ενισχύεται με την απόκτηση των Γουέιν Ρούνεϊ και Άλαν Σμιθ, ενώ στο ίδιο διάστημα ο "Σόλσκι" υποβάλλεται σε χειρουργική επέμβαση στο γόνατο και χάνει όλη τη σεζόν 2004-05.
* Οι φανατικοί φίλοι του συλλόγου δεν τον ξεχνούν πάντως και αυτό φαίνεται από το πανό στο οποίο απεικονίζεται ο ίδιος, όπου αναγράφεται "20 Θρύλος" (το νούμερο 20 είναι αυτό που φοράει στη Γιουνάιτεντ) και το οποίο αναρτιέται σε αρκετά παιχνίδια πρωταθλήματος.
* Στις 5 Δεκέμβρη 2005 κάνει την επανεμφάνισή του μετά από περίπου 20 μήνες απουσίας, παίζοντας με τις ρεζέρβες της Γιουνάιτεντ κόντρα στην αντίστοιχη ομάδα της Λίβερπουλ, ενώ στις 28 Δεκέμβρη μπαίνει ως αλλαγή στο ματς με τη Μπέρμιγχαμ.
* Τον Μάρτιο του 2006, υπογράφει διετές συμβόλαιο συνεργασίας με τη Γιουνάιτεντ, με την προοπτική να ολοκληρώσει την καριέρα στην ομάδα με την οποία συνέδεσε την καριέρα του τον Ιούνιο του 2008.
Υπάρχει δε, όρος στο συμβόλαιο που προβλέπει να πάρει κάποιο προπονητικό πόστο στον σύλλογο, καθώς και να αναλάβει ρόλο πρεσβευτή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο εξωτερικό.
* Ο Σόλσκιερ επιστρέφει ουσιαστικά στις 23 Αυγούστου 2006, όταν σκοράρει στην εκτός έδρας αναμέτρηση με την Τσάρλτον, πετυχαίνοντας το πρώτο του τέρμα με την κόκκινη φανέλα μετά τον Απρίλιο του 2003.
* Η 13η Σεπτεμβρίου μόνο γρουσούζικη ημερομηνία δεν μπορεί να θεωρηθεί για τον Νορβηγό, καθώς σκοράρει στο "Όλντ Τράφορντ" με αντίπαλο την Σέλτικ για το Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ την 1η Οκτώβρη πετυχαίνει μετά από τέσσερα χρόνια γκολ στο "Όλντ Τράφορντ" για το πρωτάθλημα Αγγλίας, στη νίκη 2-0 επί της Νιούκαστλ.
* Στην τελευταία ουσιαστικά σεζόν του (2006-07) στο "Όλντ Τράφορντ" πετυχαίνει 11 τέρματα και πανηγυρίζει το 6ο πρωτάθλημα στην Αγγλία.
* Η αρχή του (αγωνιστικού) τέλους για τον Νορβηγό έρχεται στις 5 Ιουνίου όταν υποβάλλεται σε μία ακόμα επέμβαση στο γόνατο. Είναι επιτυχημένη, όμως ο Σόλσκιερ καταλαβαίνει πως δεν θα μπορέσει να ξαναγυρίσει ποτέ όπως ο ίδιος θα ήθελε και προτιμά να αποχωρήσει, ανακοινώνοντας ότι κρεμάει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια στις 28 Αυγούστου 2007.
* Μετά από 11 χρόνια ανεκτίμητης προσφοράς ένα από τους πλέον αδαμάντινους χαρακτήρες και ξένους παίκτες που πέρασαν από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ λέει οριστικά goodbye, αφήνοντας παρακαταθήκη 126 τερμάτων σε 366 συμμετοχές, με το τελευταίο του παιχνίδι με την ομάδα της καρδιάς του να είναι αυτό κόντρα στην Τσέλσι στις 23 Μαΐου, στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας (τελευταίο του τέρμα τον περασμένο Μάη στο 4-1 επί της Μπλάκμπερν, ματς στον οποίο αγωνίστηκε... κλασικά ως αλλαγή!)
* Οι τίτλοι που έχει κατακτήσει με τη Γιουνάιτεν ξεπερνούν τα δάχτυλα και των δύο χεριών: 6 πρωταθλήματα Αγγλίας (1997, 1999, 2000, 2001, 2003, 2007), 2 Κύπελλα Αγγλίας (1999, 2004), 1 Λιγκ Καπ (2006), 1 Κύπελλο Πρωταθλητριών (1999), 1 Διηπειρωτικό (1999), 4 Κομιούνιτι Σιλντ (1996, 1997, 2003, 2007).
* Είναι ο παίκτης που έχει πετύχει τα περισσότερα τέρματα στην ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ προερχόμενος από τον πάγκο (28 τέρματα)!
* Με την Εθνική Νορβηγίας πήρε μέρος στην τελική φάση του Μουντιάλ 1998 και του Euro 2000, ενώ τερμάτισε την διεθνή του καριέρα έχοντας να επιδείξει 23 γκολ (τα δύο κόντρα στην Ελλάδα) σε 67 συμμετοχές (τελευταία του εμφάνιση κόντρα στην Κροατία τον Φλεβάρη).
* Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως ο πατέρας του ήταν πρωταθλητής στην πάλη, ενώ όπως έχει εξομολογηθεί ο ίδιος σε συνέντευξή του, για τον ένα από τους δύο γιους του δεν είναι αυτός ο αγαπημένος του παίκτης, αλλά ο... Γουέιν Ρούνεϊ!
Δείτε απολαυστικά video με τα κατορθώματα του Νορβηγού...
Στην περίπτωση του ίσχυσε η ρήση "το πνεύμα πρόθυμο αλλά η σαρξ ασθενής", με τον Νορβηγό φορ να ταλαιπωρείται από αλλεπάλληλους τραυματισμούς τα τελευταία χρόνια, και τελικά να αναγκάζεται να σταματήσει σε ηλικία 34 ετών, ξέροντας ότι δεν μπορεί να προσφέρει πλέον αυτά που θα ήθελε ο ίδιος και που θα περίμεναν οι άλλοι από αυτόν.
"Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, το προπονητικό και ιατρικό επιτελείο και πάνω απ'όλους τους οπαδούς. Ήταν φανταστικοί όλα αυτά τα χρόνια και αποτελούσαν ένα κίνητρο για να επιστρέψω γρηγορότερα στη δράση όταν ήμουν τραυματίας", τόνισε με δηλώσεις του στο επίσημο σάιτ του συλλόγου, αιφνιδιάζοντας ωστόσο τους πάντες, όταν ρωτήθηκε για την σημαντικότερη στιγμή στην καριέρα του.
Για την "χρυσή αλλαγή" του Φέργκιουσον, αυτή δεν είναι το γκολ που χάρισε στη Γιουνάιτεντ το Τσάμπιονς Λιγκ και κατ'επέκταση το (πρώτο στην ιστορία της) τρεμπλ, αλλά η παρθενικη του εμφάνιση με τα χρώματα του αγγλικού συλλόγου.
"Μου έχουν κάνει πολλές φορές την ερώτηση αυτή. Το να σκοράρω στο πρώτο μου ματς (Μάντσεστερ-Μπλάκμπερ 2-2, 25 Αυγούστου 1996) και να βλέπω τον Ερίκ Καντονά να είναι ο πρώτος που έρχεται για να με συγχαρεί, αυτό με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι είμαι στο Ολντ Τράφορντ".
Το εγκώμιο του Σόλσκιερ για τη συνεισφορά του στη δημιουργία της παντοκρατορίας της Μάντσεστερ Γιουναίτεντ από καταβολης Πρέμιερ Λιγκ (9 πρωταθλήματα σε 14 χρόνια), έπλεξε ο άνθρωπος-σύμβολο της σύγχρονης ιστορίας της ομάδας, Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.
"Όταν τελειώνεις την ποδοσφαιρική σου καριέρα είναι μία θλιβερή μέρα για τον καθένα, όμως ο Όλε έχει 11 φανταστικά χρόνια πίσω του. Έχει πετύχει ό,τι θα επιθυμούσε ένας παίκτης να πετύχει", τόνισε ο Σκωτσέζος τεχνικός και συμπλήρωσε:
"Προσέφερε σπουδαίες υπηρεσίες στο σύλλογο, παρέμεινε πάντα ένας μοντέρνος και ευσυνείδητος επαγγελματίας, ενώ οι τρόποι του αποτελούν παράδειγμα για όλους. Ο Όλε θα γίνει σίγουρα ένας καλός προπονητής".
Το γκολ πάντως που πέτυχε στη Βαρκελώνη το 1999 δεν θα ξεχαστεί ποτέ από τον εκτελεστικό διευθυντή της ομάδας, Ντέιβιντ Γκιλ: "Δεν υπάρχει άνθρωπος που να ξεχάσει ποτέ το νικητήριο τέρμα του στον τελικό του 1999, ωστόσο η αφοσίωση και ο επαγγελματισμός του τον καθιστούν έναν από τα πιο λαμπρά πρότυπα στο χώρο του ποδοσφαίρου
Θα μας λείψει ως παίκτης, ομως θα συνεχίσει να υπηρετεί το σύλλογο ως πρεσβευτής και ως πολύτιμος προπονητής".
Τα τελευταία λόγια "μαρτυρούν" και την μελλοντικές δραστηριότητες του Νορβηγού πρώην άσου, καθώς αναμένεται να αξιοποιηθεί από τη Γιουνάιτεντ ως πρεσβευτής του συλλόγου στο εξωτερικού αλλά και προπονητής στις ακαδημίες.
Το αν θα πετύχει το ίδιο στο νέο του ρόλο δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε, άλλωστε έχει να ανταγωνιστεί τον... εαυτό του ως ποδοσφαιριστή, έναν από τους πιο πετυχημένους (15 τρόπαια) στην ιστορία της Μάντσεστερ.
Και το σημαντικότερο: έναν από τους λιγότερο προβεβλημένους και πολυδιαφημισμένους, ο οποίος δήλωνε πάντα παρών όταν τον χρειαζόταν η ομάδα, χωρίς να δημιουργήσει ποτέ πρόβλημα στον προπονητή όταν κάθονταν στον πάγκο.
Το SPORT 24 σας παρουσιάζει το πορτραίτο του "δολοφόνου με το αγγελικό πρόσωπο", ο οποίος έγινε ιδαίτερα δημοφιλής και αγαπητός στα εκατομμύρια των οπαδών της Γιουνάιτεντ για μία αγαπημένη του συνήθεια: να πετυχαίνει κρίσιμα γκολ στα τελευταία λεπτά των αγώνων, χαρίζοντας βαθμούς, νίκες προκρίσεις, μέχρι και ευρωπαϊκό τρόπαιο στον ιστορικό αγγλικό σύλλογο. Απολαύστε τον:
* Γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου του 1973 στην Κρίστιανσουντ της Νορβηγίας
* Ξεκίνάει την καριέρα του σε ηλικία 17 ετών στην Κλαουσένεγκεν, ομάδα κατώτερης επαγγελματικής κατηγορίας της Νορβηγίας, πετυχαίνοντας το αξιοζήλευτο νούμερο των 115 τερμάτων σε 109 παιχνίδια. Η "επιβράβευσή" του είναι θέμα χρόνου, και το 1994 παίρνει μετεγγραφή στην Μόλντε, αποκτώντας το δικαίωμα να αγωνιστεί στην μεγάλη κατηγορία του πρωταθλήματος της πατρίδας του.
* Δεν χρειάζεται την παραμικρή πίστωση χρόνου για να δώσει τα διαπιστευτήριά του, πετυχαίνοντας 31 τέρματα σε 42 παιχνίδια με τη φανέλα της Μόλντε σε μία διετία, κερδίζοντας ταυτόχρονα την πρώτη του κλήση στο αντιπροσωπευτικό συγκρότηματα. Στις 22 Νοεμβρίου 1995 πραγματοποιεί το ντεμπούτο του κόντρα στη Τζαμάικα, όπου μάλιστα πετυχαίνει και το μοναδικό τέρμα των "βίκινγκς" (1-1).
* Το καλοκαίρι του 1996, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έχοντας ήδη δύο πρωταθλήματα στην πλάτη της (1993, 1994), χάνει τη "μάχη" από τη Νιούκαστλ για την απόκτηση του Άλαν Σίρερ από τη Μπλάκμπερν, και ο Άλεξ Φέργκιουσον στρέφεται στην λύση του άγνωστου τότε Νορβηγού.
* Η καλή μέρα για το Σόλσκιερ στην Πρέμιερ Λιγκ φαίνεται από το ξεκίνημα, καθώς στο ντεμπούτο του με την φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με αντίπαλο τη Μπλάκμπερν, σκοράρει μόλις έξι λεπτά (!) μετά την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο, μπαίνοντας στη θέση του Ντέιβιντ Μέι.
Δεν μένει όμως εκεί, σταματάει στα 18 τέρματα στο πρωτάθλημα (πρώτος σκόρερ της ομάδας του) και συμβάλει τα μέγιστα στην επιστροφή της Γιουνάιτεν στην κορυφή μετά από "διάλειμμα" ενός χρόνου.
* Ο Φέργκιουσον τον ανταμοίβει για την εξαιρετική του χρονιά, προσφέροντάς του επταετές συμβόλαιο συνεργασίας με τον σύλλογο.
* Μετά από αυτά τα κατορθώματα, τα βρετανικά μίντια δεν αργούν να του κολλήσουν παρατσούκλι, το οποίο θα τον ακολουθεί για πάντα...
Ο Σόλσκιερ βαφτίζεται ως ο "δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο", εξαιτίας των όμορφων χαρακτηριστικών του προσώπου του αλλά και της... εκτελεστικής του δεινότητα απέναντι από τις αντίπαλες εστίες, ενώ πολλοί τον χαρακτηρίζουν "σούπερ-αλλαγη", καθώς όταν ερχόταν από τον πάγκο έκανε συνήθως τη ζημιά στους αντιπάλους (Αν δε μας πιστεύετε, ρωτήστε και τους παίκτες της Μπάγερ Μονάχου).
* Το καλοκαίρι του 1998 απορρίπτει το ενδεχόμενο μετακίνησής του στο "Γουάιτ Χαρτ Λέιν" και την Τότεναμ έναντι του ποσού των 5,5 εκ.λιρών, και απ'ότι φαίνεται η απόφαση αυτή αποδεικνύεται σοφή για τον ίδιο και... ευεργετική για όσους σχετίζονται με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Και αυτό γιατί η αγωνιστική περίοδος 1998-99 είναι αναμφισβήτητα πιο πετυχημενη στην υπεραιωνόβια ιστορία του συλλόγου, με τον ίδιο να κερδίζει παντοτινά μία θέση στις καρδιές των οπαδών της Γιουνάιτεντ και στα βιβλία της ποδοσφαιρικής ιστορίας.
* Η σεζόν αυτή είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να ονειρευτεί ο Σόλσκιερ για την καριέρα του χάρη σε τρία γεγονότα. Το πρώτο είναι τα τέσσερα γκολ που πετυχαίνει σε διάστημα 19 (!) λεπτών, σε εκτός έδρας αγώνα πρωταθλήματος με τη Νότιγχαμ Φόρεστ όπου αγωνίζεται (παλιά του τέχνη κόσκινο) ως αλλαγη.
* Το δεύτερο είναι η καταλυτική του παρουσία σε ντέρμπι ανάμεσα σε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Λίβερπουλ στο "Όλντ Τράφορντ", σε νοκ-άουτ αγώνα για τον 5ο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας. Οι "κόκκινοι" παίρνουν το προβάδισμα στο σκορ μόλις στο 2ο λεπτό, με το μεγάλο τους αστέρι εκείνη την εποχή, Μάικλ Όουεν, και κρατούν σφιχτά στα χέρια τους την πρόκριση για τα προημιτελικά μέχρι το 90ο λεπτό.
Δυστυχώς για αυτούς, εκείνη η μέρα έμελε να είναι η μέρα του Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ. Ο Νορβηγός με το ψυχρό αίμα και τη εκπληκτική αίσθηση του χώρου και χρόνου, ένα λεπτό μετά την ισοφάριση από τον Ντουάιτ Γιορκ, τρυπώνει μέσα στην περιοχή της Λίβερπουλ στις καθυστερήσεις και φέρνει τα πάνω κάτω στο ματς. Οι "κόκκινοι διάβολοι" κάνουν το δρομολόγιο κόλαση-παράδεισος σε χρόνο-εξπρές (δύο λεπτά), παρμένοντας ζωντανοί στο κυνήγι του απίστευτου τρεμπλ.
* Η μεγαλύτερη βραδιά της καριέρας του είναι στις 25 Μαΐου 1999, στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στη Μπάγερν Μονάχου στο "Καμπ Νου", όπου υπογράφει με... χρυσά γράμματα και ανεξίτηλη πένα την μεγαλύτερη επιτυχία όλων των εποχών για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Το γκολ του Μάριο Μπάσλερ από το 6ο λεπτό έδινε το τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ στους Βαυαρούς όμως φαίνεται ότι λογάριαζαν (και αυτοί) χωρίς τον ξενοδόχο-Σόλσκιερ...
Η πρώτη ψυχρολουσία για την παρέα των Καν, Ματέους και Έφενμπεργκ έρχεται στο 91ο λεπτό με την ισοφάριση από τον Τέντι Σέριγχαμ (πρώτη αλλαγή του Φέργκιουσον στον τελικό) ενώ η χαριστική βολή δίνεται στο 93ο λεπτό.
Εκτέλεση φάουλ του Μπέκαμ από τα αριστερά, γυριστή κεφαλιά από τον Σέριγχαμ, προβολη του "πανταχού παρών" Σόλσκιερ, και η μπάλα στα ουρανό των γερμανικών διχτύων.
Η Βαρκελώνη σείεται από τους τρελαμένους οπαδούς της Γιουνάιτεντ, με τον Νορβηγό να έχει σκοράρει 102 δευτερόλεπτα μετά τον συμπαίκτη του και 11 λεπτά μετά την είσοδό του στο ματς, χαρίζοντας ουσιαστικά το τρεμπλ στη Γιουνάιτεντ.
* Το δίδυμο Γιορκ-Κόουλ μεγαλουργεί στο διάστημα 1999-2001, και ο Νορβηγός περιορίζεται σε ρόλο αναπληρωματικού. Όμως τη σεζόν 2001-02 αρπάζει την ευκαιρία που του δίνεται και παίρνει θέση παρτενέρ του Φαν Νίστελροϊ στη γραμμή κρούσης, αφήνοντας στον πάγκο τους Γιορκ και Κόουλ.
* Τη σεζόν 2002-03, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ γυρίζει σελίδα, οι Άντι Κόουλ και Ντουάιτ Γιορκ αναζητούν αλλού την τύχη τους, και ο Σόλσκιερ έχει μόνο να ανταγωνιστει τον νεοφερμένο Ντιέγκο Φορλάν για μία θέση στην επίθεση. Είναι όμως άτυχος καθώς ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον έχει αποφασίσει να παίξει με σύστημα 4-5-1 και τον Ολλανδό φορ στην κορυφή, με τις ευκαιρίες για τους υπόλοιπους επιθετικούς να είναι λιγότερες.
* Ο θάνατό σου η ζωή μου... Ο τραυματισμός του Ντέιβιντ Μπέκαμ την ίδια σεζόν ξεκλειδώνει την πόρτα της ενδεκάδας για τον Σόλσκιερ, ο οποίος τα καταφέρνει μία χαρά σε ρόλο αντί-Μπέκαμ (δεξί χαφ), με αποτέλεσμα όταν ο "Μπεκς" επιστρέφει από τον τραυματισμό του να μένει στον πάγκο.
Τιμητικό επίσης το γεγονός ότι σε αρκετά παιχνίδια φοράει το περιβραχιόνιο του αρχηγού, δείγμα του πόσο μεγάλη εκτίμηση έχουν για αυτόν συμπαίκτες και προπονητής στην Γιουνάιτεντ.
Oi επιδόσεις του Σόλσκιερ ήταν αυτές που έπεισαν τον Φέργκιουσον ότι υπάρχει... ζωή στο Μάντσεστερ και χωρίς τον Μπέκαμ, αφήνοντας το καλοκαίρι του 2003 τον τότε αρχηγό της Εθνικής Αγγλίας να πάει στη Ρεάλ Μαδρίτης.
* Τον Σεπτέμβρη του 2003 τραυματίζεται κατά τη διάρκεια του ματς με τον Παναθηναϊκό στο "Ολντ Τράφορντ", με αποτέλεσμα να μείνει εκτός αρκετούς μήνες. Η έλευση του Λουίς Σαχά από τη Φούλαμ τον Ιανουάριο του 2004 τον κρατάει στον πάγκο, ωστόσο δίνει το παρών στον τελικό Κυπέλλου Αγγλίας κόντρα στη Μίλγουολ τον Μάη του 2004.
* Το καλοκαίρι του 2004 η γραμμή κρούσης της Γιουνάιτεντ ενισχύεται με την απόκτηση των Γουέιν Ρούνεϊ και Άλαν Σμιθ, ενώ στο ίδιο διάστημα ο "Σόλσκι" υποβάλλεται σε χειρουργική επέμβαση στο γόνατο και χάνει όλη τη σεζόν 2004-05.
* Οι φανατικοί φίλοι του συλλόγου δεν τον ξεχνούν πάντως και αυτό φαίνεται από το πανό στο οποίο απεικονίζεται ο ίδιος, όπου αναγράφεται "20 Θρύλος" (το νούμερο 20 είναι αυτό που φοράει στη Γιουνάιτεντ) και το οποίο αναρτιέται σε αρκετά παιχνίδια πρωταθλήματος.
* Στις 5 Δεκέμβρη 2005 κάνει την επανεμφάνισή του μετά από περίπου 20 μήνες απουσίας, παίζοντας με τις ρεζέρβες της Γιουνάιτεντ κόντρα στην αντίστοιχη ομάδα της Λίβερπουλ, ενώ στις 28 Δεκέμβρη μπαίνει ως αλλαγή στο ματς με τη Μπέρμιγχαμ.
* Τον Μάρτιο του 2006, υπογράφει διετές συμβόλαιο συνεργασίας με τη Γιουνάιτεντ, με την προοπτική να ολοκληρώσει την καριέρα στην ομάδα με την οποία συνέδεσε την καριέρα του τον Ιούνιο του 2008.
Υπάρχει δε, όρος στο συμβόλαιο που προβλέπει να πάρει κάποιο προπονητικό πόστο στον σύλλογο, καθώς και να αναλάβει ρόλο πρεσβευτή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο εξωτερικό.
* Ο Σόλσκιερ επιστρέφει ουσιαστικά στις 23 Αυγούστου 2006, όταν σκοράρει στην εκτός έδρας αναμέτρηση με την Τσάρλτον, πετυχαίνοντας το πρώτο του τέρμα με την κόκκινη φανέλα μετά τον Απρίλιο του 2003.
* Η 13η Σεπτεμβρίου μόνο γρουσούζικη ημερομηνία δεν μπορεί να θεωρηθεί για τον Νορβηγό, καθώς σκοράρει στο "Όλντ Τράφορντ" με αντίπαλο την Σέλτικ για το Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ την 1η Οκτώβρη πετυχαίνει μετά από τέσσερα χρόνια γκολ στο "Όλντ Τράφορντ" για το πρωτάθλημα Αγγλίας, στη νίκη 2-0 επί της Νιούκαστλ.
* Στην τελευταία ουσιαστικά σεζόν του (2006-07) στο "Όλντ Τράφορντ" πετυχαίνει 11 τέρματα και πανηγυρίζει το 6ο πρωτάθλημα στην Αγγλία.
* Η αρχή του (αγωνιστικού) τέλους για τον Νορβηγό έρχεται στις 5 Ιουνίου όταν υποβάλλεται σε μία ακόμα επέμβαση στο γόνατο. Είναι επιτυχημένη, όμως ο Σόλσκιερ καταλαβαίνει πως δεν θα μπορέσει να ξαναγυρίσει ποτέ όπως ο ίδιος θα ήθελε και προτιμά να αποχωρήσει, ανακοινώνοντας ότι κρεμάει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια στις 28 Αυγούστου 2007.
* Μετά από 11 χρόνια ανεκτίμητης προσφοράς ένα από τους πλέον αδαμάντινους χαρακτήρες και ξένους παίκτες που πέρασαν από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ λέει οριστικά goodbye, αφήνοντας παρακαταθήκη 126 τερμάτων σε 366 συμμετοχές, με το τελευταίο του παιχνίδι με την ομάδα της καρδιάς του να είναι αυτό κόντρα στην Τσέλσι στις 23 Μαΐου, στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας (τελευταίο του τέρμα τον περασμένο Μάη στο 4-1 επί της Μπλάκμπερν, ματς στον οποίο αγωνίστηκε... κλασικά ως αλλαγή!)
* Οι τίτλοι που έχει κατακτήσει με τη Γιουνάιτεν ξεπερνούν τα δάχτυλα και των δύο χεριών: 6 πρωταθλήματα Αγγλίας (1997, 1999, 2000, 2001, 2003, 2007), 2 Κύπελλα Αγγλίας (1999, 2004), 1 Λιγκ Καπ (2006), 1 Κύπελλο Πρωταθλητριών (1999), 1 Διηπειρωτικό (1999), 4 Κομιούνιτι Σιλντ (1996, 1997, 2003, 2007).
* Είναι ο παίκτης που έχει πετύχει τα περισσότερα τέρματα στην ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ προερχόμενος από τον πάγκο (28 τέρματα)!
* Με την Εθνική Νορβηγίας πήρε μέρος στην τελική φάση του Μουντιάλ 1998 και του Euro 2000, ενώ τερμάτισε την διεθνή του καριέρα έχοντας να επιδείξει 23 γκολ (τα δύο κόντρα στην Ελλάδα) σε 67 συμμετοχές (τελευταία του εμφάνιση κόντρα στην Κροατία τον Φλεβάρη).
* Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως ο πατέρας του ήταν πρωταθλητής στην πάλη, ενώ όπως έχει εξομολογηθεί ο ίδιος σε συνέντευξή του, για τον ένα από τους δύο γιους του δεν είναι αυτός ο αγαπημένος του παίκτης, αλλά ο... Γουέιν Ρούνεϊ!
Δείτε απολαυστικά video με τα κατορθώματα του Νορβηγού...
