Δεν θα ήταν λογικό να κινηθεί η ΑΕΚ για επιθετικό περιοχής τον Ιανουάριο, από τη στιγμή που διαθέτει δύο τους οποίους ο προπονητής αντιμετωπίζει ως υπεραρκετούς για το σχέδιό του. Το γεγονός ότι ο ένας (Γκαρσία) αντιμετωπίζει φέτος διαδοχικά προβλήματα τραυματισμών και ο άλλος (Πόνσε) έχει αργήσει να ενσωματωθεί καλά στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας, δεν μπορεί να αναιρέσει το σκεπτικό του καλοκαιριού.

Τότε λοιπόν -γιατί ο κόσμος ξεχνάει εύκολα- όλοι παραδέχονταν ότι αυτό που ο Μελισσανίδης αποφάσισε, πιστοποιούσε την επιθυμία του να ενισχύσει τη φαρέτρα του προπονητή με περισσότερα όπλα παρά να ενδώσει στα περίπου 22 εκατομμύρια ευρώ που εμφάνισαν μπροστά του οι Γάλλοι της Λανς, προκειμένου να αποκτήσουν τον Λιβάι Γκαρσία.

Και όχι απλώς κράτησε τον ποδοσφαιριστή που πέτυχε πέρυσι 18 γκολ έχοντας εκτοξεύσει την καριέρα και τη χρηματιστηριακή αξία του, αλλά έφερε δίπλα του τον Εζεκιέλ Πόνσε. Θυμίζω ξανά ότι μια πρόχειρη και βιαστική ερμηνεία αυτής της διπλής επιλογής, πρέσβευε εκείνη την περίοδο ότι αφού αποκτήθηκε ο Αργεντινός, κάποια στιγμή ο Γκαρσία θα φύγει. Κάτι που δεν συνέβη...

Τα πράγματα προφανώς και δεν εξελίσσονται όπως ο προπονητής και όλος ο οργανισμός υπολόγιζαν το περασμένο καλοκαίρι διαθέτοντας τους συγκεκριμένους στην επιθετική γραμμή. Το γεγονός ωστόσο ότι οι συγκυρίες -καθώς ζητήματα τραυματισμών έχουν αντιμετωπίσει και οι δύο- στερούν από την ομάδα τα γκολ που περιμένει από εκείνους, δεν συνεπάγεται ότι ο προπονητής θα αλλάξει στάση ή τροπάριο απέναντί τους και ειδικότερα απέναντι στο ποδόσφαιρο και στις αρχές που ο ίδιος πρεσβεύει.

Θα τους φέρει εκεί που μπορούν να είναι

Ο Αλμέιδα είναι άνθρωπος που πηγαίνει με αυτούς που επιλέγει έως το τέλος. Στα δικά του μάτια ο Γκαρσία παραμένει ο καλύτερος φορ του ελληνικού πρωταθλήματος και προφανώς εξακολουθεί να πιστεύει ότι η παραμονή του στην ΑΕΚ το περασμένο καλοκαίρι, μέσω μιας άρνησης σε χρήματα που δύσκολα μπορούν να έρθουν ξανά για οποιονδήποτε παίκτη που αγωνίζεται στη χώρα μας, ήταν μια γενναία κίνηση από την πλευρά της διοίκησης.

Εξυπακούεται ότι και ο ίδιος, όπως όλοι, προβληματίζεται από τους διαδοχικούς τραυματισμούς του Λιβάι, όμως δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να τον ''πουλήσει''. Διότι ξέρει ότι με εκείνον μέσα, υγιή και δυνατό, η ΑΕΚ είναι μία ομάδα που δύσκολα περιορίζεται.

Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τον Πόνσε. Όταν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού διαπίστωσε ότι υπήρχε η δυνατότητα να έχει και τους δύο, αισθάνθηκε τυχερός που θα διέθετε ένα δίδυμο όπως αυτό. Πράγματι, ακόμα δεν έχει πάρει από τον Αργεντινό αυτά που περιμένει, το γεγονός ότι τελευταία προτιμά να βάζει τον Τσούμπερ στην κορυφή της επίθεσης, δείχνει ότι ο Ελβετός τον πείθει περισσότερο αυτή την περίοδο για την αποτελεσματικότητά του, σε καιρό που η αλήθεια είναι ότι η ΑΕΚ δυσκολεύεται να σκοράρει, παρά τα υψηλά επίπεδα δημιουργίας της.

Θα τον περιμένει, ωστόσο, διότι πιστεύει ότι και αυτός θα δώσει στην ομάδα τα τέρματα που της λείπουν. Ό,τι ισχύει με τους συγκεκριμένους δύο αντανακλά και στον Ροδόλφο Πισάρο τον οποίο ο Αλμέιδα στήριξε προσφάτως μέσω συνέντευξης που παραχώρησε στην εφημερίδα ''Δικέφαλος Αετός''.

Για ένα προπονητή που μεγαλύτερη σημασία από κάθε τι άλλο έχουν η ενότητα του γκρουπ και η εμπιστοσύνη που αυτό πρέπει να αποκτήσει προς τη φιγούρα του κόουτς, η υπομονή και η επιμονή σε πρόσωπα τα οποία ο ίδιος ξέρει πολύ καλά τι μπορούν να προσφέρουν και πόσο μακριά βρίσκονται τούτη την περίοδο από αυτό, είναι δύο αρετές που πρέπει να έχει ώστε να δείχνει μόνιμα το σωστό δρόμο.

Τόσο στην καθημερινότητά της προπόνησης όσο και μέσα στα γήπεδα που παίζονται τα παιχνίδια. Αυτές είναι αρχές που ποτέ του ο Αλμέιδα θα απεμπολήσει και εύκολα εξηγούν το γιατί θα συνεχίσει να στηρίζει τους παίκτες στους οποίους αληθινά πιστεύει.