Η φυγή του Φερνάντο Τόρες προδιάγραφε ζοφερό το μέλλον των "ροχιμπλάνκος". Μια μαξιμαλιστική παράσταση όμως εναντίον της Βοϊβοντίνα στο κύπελλο Ιντερτότο και μια αλυσίδα καλών εμφανίσεων στα φιλικά μετέτρεψαν την ανησυχία σε σκόνη στον άνεμο. "Κάναμε ένα καλό παιχνίδι και όλοι πλέον είναι χαρούμενοι" λέει ο Έλληνας δεξιός μπακ, ο οποίος υπόσχεται ότι τα καλύτερα έρχονται. Ίσως και στο "el clasico" που ανοίγει την αυλαία της εφετινής Πριμέρα Λίγκα και αποτελεί σύμφωνα με το Σεϊταρίδη κόπια του ντέρμπι των αιωνίων στην Ελλάδα.

"Το ντέρμπι με την Ρεάλ Μαδρίτης μοιάζει τόσο με αυτό του Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού όσο και με το Πόρτο -Μπενφίκα. Είναι κάτι περισσότερο από ένα ματς. Μπορεί μια νίκη σε τέτοιο παιχνίδι να περισώσει μια σεζόν. Η Ρεάλ είναι πολύ δυνατή. Αν καταφέρουμε να νικήσουμε την πρώτη αγωνιστική στο Μπερναμπέου το αποτέλεσμα θα είναι εντυπωσιακό. Δεν είμαστε το φαβορί αλλά έχουμε δυναμώσει πολύ. Η Ρεάλ είναι πρωταθλήτρια και αυτό σημαίνει πολλά. Αν παίξουμε συγκεντρωμένα τότε θα μπορέσουμε να νικήσουμε".


Πριν όμως, ο άσσος της Ατλέτικο, θα έλθει στην Ελλάδα για τις υποχρεώσεις της εθνικής, σε ένα ματς όπου θα τεθούν αντιμέτωποι του αρκετοί γνωστοί του. "Το παιχνίδι με την Ισπανία είναι φιλικό αλλά θα είναι δυνατό τεστ. Είναι μια πολύ καλή ομάδα και θα βρεθώ αντιμέτωπος με φίλους όπως ο Περνία, ο Πάμπλο και ο Τόρες".

Όταν μιλά για εθνική Ελλάδας το μυαλό του ανεπαίσθητα κλωθογυρίζει στο 2004. "Είμαι μέρος μιας ιστορικής γενιάς. Ήταν η πρώτη και η μοναδική φορά που η Ελλάδα κατέκτησε έναν τέτοιο τίτλο. Είναι πολύ δύσκολο να επαναληφθεί. Ήταν μια μεγάλη έκπληξη. Φτάσαμε στην Πορτογαλία και λέγαμε ότι θα ήμασταν ικανοποιημένοι αν κάναμε μια καλή πρώτη φάση και αν κερδίζαμε ένα παιχνίδι. Και μετά φύγαμε πρωταθλητές".


Οι Ισπανοί, οι οποίοι είναι εθισμένοι στο να υπό –αποδίδουν στα μεγάλα τουρνουά είναι λαίμαργοι από περιέργεια για τα κλειδιά της επιτυχίας, έστω και αν πέρασαν τρία χρόνια. "Ο Ότο Ρεχάγκελ ήταν το κλειδί, έχει πολλά χρόνια στην προπονητική, διαθέτει εμπειρία και είναι πολύ έξυπνος. Επίσης τα γεγονός πως δεν ήμασταν απλά μια ομάδα αλλά μια οικογένεια. Δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα απειθαρχίας ή έλλειψης αυτοσυγκέντρωσης. Σε αυτά πρέπει να προσθέσεις την τύχη και την ποιότητα των παικτών".


Η απόδοση του Σεϊταρίδη την εφετινή χρονιά έχει βελτιωθεί πολύ. "Αισθάνομαι πολύ καλύτερα από πέρυσι. Γνωρίζω καλά την γλώσσα και την πόλη. Είμαι πολύ ευχαριστημένος στην Ατλέτικο. Στη Μόσχα δεν έπαιζα ποδόσφαιρο για 4 με 5 μήνες, έτσι ήταν φυσιολογικό ότι χρειαζόμουν χρόνο για να βρω τον ρυθμό μου. Είναι σίγουρο πως αυτό τον χρόνο θα αγωνιστώ καλύτερα".


Φαίνεται πως τα πάντα ήταν θέμα προσαρμογής. "Αν προσαρμοστείς στη Μόσχα δεν θα έχεις προβλήματα στη Μαδρίτη. Στη Ισπανία οι προπονήσεις είναι καλύτερες και φυσικά μπορείς να αξιοποιήσεις τον ελεύθερο σου χρόνο. Στη Μόσχα, που πολλές φορές η θερμοκρασία είναι 25 βαθμούς υπό το μηδέν είναι πολύ δύσκολο να αγωνιστείς. Είναι φυσικά και η γλώσσα. Μιλάω Αγγλικά, Πορτογαλικά, Ισπανικά και λίγα ρωσικά. Αν δεν μάθεις την γλώσσα, πάντα θα νιώθεις ξένος".


Το πρόσφατο ματς της Σεβίλλης με την ΑΕΚ κατέδειξε και την χαοτική διαφορά του ελληνικού με το ισπανικό ποδόσφαιρο, όπως αναφέρει ο Σεϊταρίδης, ο οποίος δεν δίνει ελπίδες πρόκρισης στην ΑΕΚ. "Λείπουν πολλά στο ελληνικό ποδόσφαιρο για να φτάσει να ανταγωνιστεί τις μεγαλύτερες ομάδες στην Ευρώπη, αλλά δεν ευθύνονται οι ποδοσφαιριστές για αυτό. Υπάρχει πολύ ταλέντο στην Ελλάδα και απόδειξη ήταν η πορεία της εθνικής κάτω των 19. Όσο για την ΑΕΚ αγωνίστηκε καλά αλλά η Σεβίλλη ήταν ανώτερη και το θέμα πρόκρισης τελείωσε. Ήταν κάτι φυσιολογικό".


Μιας και η Ρεάλ Μαδρίτης φαίνεται να βρίσκεται να ακολουθεί κατά πόδας τον Σωτήρη Νίνη, οι Ισπανοί προσπαθούν να μαζέψουν πληροφορίες για τον ταλαντούχο μέσο του Παναθηναϊκού. "Δεν τον έχω παρακολουθήσει πολύ αλλά από την Ελλάδα μου λένε τα καλύτερα. Αν φροντίσει τον εαυτό του και οι προπονητές του τον προσέξουν μπορεί να φτάσει πού ψηλά. Τουλάχιστον αυτό εύχομαι".


Στην οικογένεια Σεϊταρίδη όλοι έπαιζαν ποδόσφαιρο. Ο παππούς, ο πατέρας, ο θείος. "Στην οικογένεια μου είμαστε σχεδόν υποχρεωμένοι να γίνουμε ποδοσφαιριστές. Ο πατέρας μου με βοηθάει πολύ και εκτιμώ την εμπειρία του. Αγωνίστηκε και αυτός στον Παναθηναϊκό. Βλέπει τα παιχνίδια μου στην τηλεόραση και στη συνέχεια αναλύουμε τα λάθη μου".