Toν περασμένο Οκτώβριο εξοπλισμένος με όπλα, παλάσκες και άρβυλα φλέρταρε με τον θάνατο αναζητώντας το κρησφύγετο του τυράννου Μουαμάρ Καντάφι.

Τρεις μήνες αργότερα ο Ουαλίντ Ελ Κατρούσι φόρεσε ξανά το ποδοσφαιρικά παπούτσια του εκπροσωπώντας τη Λιβυή στο Κόπα Άφρικα.

Ο 26χρονος μέσος, κατά την διάρκεια της εξέγερσης βλέποντας έναν φίλο του να έχει χάσει το χέρι του αποφάσισε να αποσυρθεί προσωρινά από την εθνική ομάδα.

Λίγο αργότερα ο Ελ Κατρούσι που ανήκει στο έμψυχο δυναμικό της Αλ Ιτιχάντ, από την Τρίπολη συνέβαλε στη σπουδαία πρόκριση του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της χώρας του στα τελικά του Κόπα Άφρικα.

Η Λιβυή ήταν ή μία από τις δύο ομάδες που τερμάτισαν στη δεύτερη θέση των προκριματικών με το καλύτερο ρεκόρ. Η «λευκή» ισοπαλία με την Ζάμπια, αποδείχθηκε αρκετή για να επικυρωθεί το εισιτήριο της πρόκρισης.

Ο ομοσπονδιακός τεχνικός από τη Βραζιλία, Μανουέλ Πακέτα δεν ξέχασε τον Ελ Κατρούσι αποφασίζοντας να το συμπεριλάβει στην 23μελή αποστολή για τα γήπεδα της Γκαμπόν και της Ισημερινή Γουινέας.

Πρόσφατα ο Λίβυος μέσος παραδέχθηκε πως το Κόπα Αφρικά δεν υπήρχε καν στη σκέψη του μετά τον τερματισμό της δικτατορίας του Συνταγματάρχη Καντάφι έπειτα από 42 χρόνια.

« Η θέα τόσων θυμάτων από τον πόλεμο με ώθησαν στην αποχώρηση μου από την εθνική ομάδα προκειμένου να παλέψω για την ελευθερία.

Η ζωή με τους αντάρτες ήταν τόσο σκληρή, παρότι ήθελαν να με προστατεύουν ως μέλος της εθνικής ομάδας» τονίζει ο Ελ Κατρούσι.

Ο Λίβυος διεθνής δεν αποχωριζόταν ποτέ το όπλο του ακόμη και όταν δεν βρίσκονταν στο πεδίο των μαχών. Το πρωτάθλημα στη χώρα του διεκόπη τον περασμένο Μάρτιο λόγω της έκρυθμης κατάστασης που επικρατούσε αλλά και του βομβαρδισμούς από το NATO.

Ο ομοσπονδιακός προπονητής Πακέτα, αν και απλήρωτος για πολλούς μήνες ταξίδεψε στη Λιβυή, ωστόσο οι επιλογές του είχαν περιοριστεί σε ποδοσφαιριστές που προέρχονταν στην πλειονότητα τους από την Τρίπολη καθώς λόγω του πολέμου αδυνατούσε να ταξιδέψει σε άλλες πόλεις.

Οι διεθνείς που κατάγονται από την λιβυκή πρωτεύουσα ρίσκαραν τις ζωές τους μεταβαίνοντας με πούλμαν στη Τυνησία προκειμένου να προετοιμαστούν, ενώ όσοι κατάγονταν από τη Βεγγάζη κατευθύνθηκαν οδικώς στην Αίγυπτο και από εκεί πέταξαν για την Τυνησία.

Ο θρίαμβος επί του καθεστώτος Καντάφι επέφερε αλλαγές και στη φανέλα, καθώς η παραδοσιακή πράσινη εμφάνιση αντικαταστάθηκε από μία νέα, με λευκά, μαύρα και κόκκινα χρώματα.

Επίσης το προσωνύμιο «πράσινοι» έπαψε να χρησιμοποιείται, αφού όλοι πλέον μιλούν για τους «Ιππότες της Μεσογείου».

Πλέον οι διεθνείς τραγουδούν τον καινούριο εθνικό ύμνο, ενώ ο πρώην αρχηγός Ταρίκ Ελ Ταγιέμπ, ο οποίος είχε αποκαλέσει τους αντικαθεστωτικούς «αρουραίους και σκυλιά» εκπαραθυρώθηκε από τη νέα τάξη πραγμάτων που ορκίστηκε πίστη στο κυβερνών Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο.