Ο Αντώνης Πετρόπουλος αποφάσισε να τερματίσει την ποδοσφαιρική καριέρα του σε ηλικία 35 ετών, έχοντας ζήσει πολλές εμπειρίες και παραστάσεις σε όλες τις εθνικές κατηγορίες (Super League Interwetten, Super League 2 και Γ' Εθνική) μέχρι και το Champions League και το Europa League.

Ο "Πετρο-γκολ", όπως συνήθιζαν να τον φωνάζουν οι φίλοι του Παναθηναϊκού και όχι μόνο, μίλησε στο SPORT24, για πολλές από τις εμπειρίες που αποκόμισε από την καριέρα του, τα επιτεύγματά του και φυσικά τους ποδοσφαιριστές που συνάντησε, συνεργάστηκε αλλά και αντιμετώπισε.

Συνέντευξη στον Θωμά Τζουβάρα

Παράλληλα έκανε έναν απολογισμό της καριέρας του, δεν "μάσησε" τα λόγια του για κάποιες καταστάσεις που βίωσε, ενώ φυσικά αναφέρθηκε και στα σχέδια του για το μέλλον, καθώς στην ανάρτησή με την οποία έβαλε τίτλους τέλους στην πολυετή καριέρα του, τόνισε ότι θα παραμείνει στον χώρο του ποδοσφαίρου από άλλο πόστο.

Στα 15 μου ήρθε να με δει σκάουτ της Μπάγερν για να δοκιμαστώ

Ο Αντώνης Πετρόπουλος ξεκίνησε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα με το Παλαιό Φάληρο, ενώ η παρουσία του στη μικτή Αθηνών έφερε στην Ελλάδα έναν σκάουτ της Μπάγερν Μονάχου να τον τσεκάρει. "Ξεκίνησα από το Παλαιό Φάληρο, στο τοπικό της Αθήνας. Εκεί σημαντικό ρόλο έπαιξε που έπαιζα στην μικτή Αθηνών, με προπονητή τον Τάσο Δημητρίου, έναν άνθρωπο που με βοήθησε πολύ. Από τα χέρια του έχουν περάσει πολλοί γνωστοί ποδοσφαιριστές.

Αγωνίστηκα εκεί καλά, όπου υπήρχαν αρκετοί σκάουτ ομάδων της Α’ Εθνικής, αλλά και από το εξωτερικό. Θυμάμαι ένα παιχνίδι με τη μικτή Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη, ήρθε για να με δει ένας σκάουτ της Μπάγερν Μονάχου, για να δοκιμαστώ στους Βαυαρούς επειδή είχα βάλει αρκετά γκολ τότε".

Σίγουρα το ενδιαφέρον της Μπάγερν τον συγκίνησε, ωστόσο οι συγκυρίες δεν ήταν με το μέρος του για να προχωρήσει αυτή η συνεργασία. "Ο προπονητής μου είπε ότι είναι νωρίς ακόμα. Το συζήτησα και με την οικογένειά μου και επειδή δεν είχα βγάλει ακόμα το Λύκειο, πήρα την απόφαση να μείνω στην Ελλάδα.

Έπρεπε να πάω μαζί με την οικογένειά μου και αποφασίσαμε τελικά να μη γίνει, γιατί δεν θα ήταν εύκολο. Αποφάσισα να περιμένω την επόμενη ευκαιρία μου. Στα 17 ήρθε η πρόταση από το Αιγάλεω, το οποίο είχε πρόεδρο τον Θωμά Μητρόπουλο. Έδινε τότε στην ομάδα μου στο Παλαιό Φάληρο που έπαιζε στο τοπικό πρωτάθλημα, δέκα χιλιάδες ευρώ".

Ο ίδιος αν και ψηλός ποτέ δεν σκέφτηκε το μπάσκετ, μιας και το ποδόσφαιρο ήταν το άθλημα που είχε ταλέντο. “Δεν είχα έφεση στο μπάσκετ. Το ύψος το πήρα απότομα στη Β’ Λυκείου. Μέχρι τότε, τα 17-18, ήμουν κανονικός. Μου άρεσε πάντα η θέση του επιθετικού, που περιμένει για να εκτελέσει στην περιοχή. Έβλεπα ποδοσφαιριστές στα χαρακτηριστικά τα δικά μου να είναι ψηλοί και δυνατοί και πάνω σε αυτό έχτισα και εγώ, προσπαθώντας να βελτιωθώ”.

Ο Πετρόπουλος άφησε το Παλαιό Φάληρο με προορισμό το "Σίτι". Εκείνη την περίοδο το Αιγάλεω ήταν στην πρώτη κατηγορία, το οποίο μάλιστα είχε και εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές όπως μας εξήγησε "Το Αιγάλεω για μένα ήταν μεγάλο σχολείο. Είχε μια φουρνιά παικτών πολύ αξιόλογων, όπως ο Αλεξόπουλος, ο Σκοπελίτης, ο Χλωρός, ο Φωτάκης και άλλοι πολλοί, δεν θα ήθελα να αδικήσω κάποιον. Ο Σιντιμπέ ο οποίος έπαιξε με την Εθνική του Μάλι, αλλά και ο Γκανέζος αριστερός μπακ, Εντουσέι.

Το Αιγάλεω εκείνη την περίοδο ήταν πολύ δυνατή ομάδα, είχε βγει και Ευρώπη πριν από μερικά χρόνια. Έχω κρατήσει επαφές με αυτούς τους παίκτες και χαίρομαι γιατί πήρα πολλά από αυτούς, ειδικά από τον Αλεξόπουλο και τον Σκοπελίτη. Είναι κάποιοι χαρακτήρες παικτών που κοσμούσαν ως ποδοσφαιριστές το ελληνικό ποδόσφαιρο και τώρα προσπαθούν να το κοσμήσουν από άλλα πόστα. Είμαι τυχερός γιατί εγώ ήμουν μικρός τότε και με βοήθησαν πολύ και για την μετέπειτα πορεία μου”.

Είχα πρόταση και από την ΑΕΚ, ενώ είχε ενδιαφερθεί και ο Ολυμπιακός, αλλά ήθελα να ικανοποιήσω το όνειρό μου

Οι εμφανίσεις του προσέλκυσαν το ενδιαφέρον πολλών ομάδων, μεταξύ άλλων φυσικά του Παναθηναϊκού.

“Είχα πρόταση και από τον Παναθηναϊκό και από την ΑΕΚ, αλλά η ΑΕΚ πρόσφερε λιγότερα. Είχε ενδιαφερθεί και ο Ολυμπιακός. Οι μεγάλες ομάδες εκείνη την περίοδο έπαιρναν πολλούς παίκτες που έπαιζαν στην Εθνική Νέων και την Ελπίδων, με γνώμονα το μέλλον.

Επειδή είχα παίξει με το Αιγάλεω αλλά και με τα μικρά κλιμάκια των Εθνικών, με καλή παρουσία, θεωρώ ότι γι' αυτό ενδιαφέρθηκαν για μένα. Στο τέλος έμειναν ο Παναθηναϊκός και ο Πανιώνιος με τον Γιώργο Τσακίρη στην προεδρία, όπου πρόσφερε 550 χιλιάδες ευρώ. Ο Πανιώνιος επέμενε πολύ, καθώς είχε πρόεδρο με οικονομική άνεση και σαν ομάδα επένδυε συχνά σε νεαρούς Έλληνες ποδοσφαιριστές".

Η έλευση στον Παναθηναϊκό και η αρχή μιας υπέροχης ιστορίας

Φυσικά επιθυμία του ίδιου ήταν να πάει στον Παναθηναϊκό, την ομάδα που υποστηρίζει από μικρό παιδί.

"Εμένα ο μάνατζέρ μου, όταν μου μετέφερε την πρόταση του Παναθηναϊκού και λόγω των συναισθημάτων που είχα από μικρός για την ομάδα και ήταν όνειρο μου να παίξω σε αυτήν, με έκανε εύκολα να συμφωνήσω. Με βοήθησαν οι καταστάσεις για να έρθει ο Παναθηναϊκός σε μένα και ανήμερα των γενεθλίων μου, 28 Ιανουαρίου 2008, να έρθουν οι δικηγόροι της ΠΑΕ στα γραφεία του Αιγάλεω, ώστε να γίνει η μεταγραφή. Μεγάλο ρόλο φυσικά έπαιξε και ο μάνατζερ μου ο Γιάννης Γλυκός”.

Ένιωσα σοκ και δέος στην πρώτη μου προπόνηση στον Παναθηναϊκό

Ο ίδιος όπως εξηγεί ένιωσε δέος όταν έκανε προπόνηση με κάποια από τα είδωλα που πριν από λίγα χρόνια τα υποστήριζε: “Ένιωσα σοκ και δέος πραγματικά. Πήγαμε κατευθείαν για προπόνηση στην Παιανία, ήταν η πρώτη μου προπόνηση. Παίκτες όπως ο Τάκης Φύσσας και ο Γιάννης Γκούμας, ο Παπαδόπουλος και ο Καραγκούνης που τους θαύμαζα μικρός τους έβλεπα μπροστά μου και κάναμε τώρα προπόνηση μαζί.

Τότε είχε έρθει και ο Μανούτσο και ο Βέλιτς, τεχνικός διευθυντής τότε της ομάδας, μου είπε θα πας δανεικός στον ΟΦΗ για να πάρεις παιχνίδια στα πόδια σου για να είσαι έτοιμος το καλοκαίρι".

Το γεγονός ότι πήγε δανεικός το είδε με θετικό μάτι, καθώς μόνο καλά έχει να θυμάται από την πρώτη του θητεία στους Κρητικούς. "Πήγα με μεγάλη χαρά. Όταν ένας παίκτης πάει δανεικός αυτό κάνει καλό στην καριέρα του. Δεν πικράθηκα. Στον ΟΦΗ βρήκα τον κύριο Παράσχο που ήταν καλός και δίκαιος προπονητής. Ο ΟΦΗ εκείνη την περίοδο είχε καλούς παίκτες, αλλά ήταν χαμηλά στη βαθμολογία και ήθελαν έναν επιθετικό. Έπαιξα μαζί με τον Νουαφόρ.

Είχα κάποιους γνωστούς από την Εθνική και κατάφερα να μπω γρήγορα στο κλίμα. Πήγα καλά, έβαλα κάποια γκολ, πετύχαμε σημαντικές νίκες και έμεινε στην κατηγορία ο ΟΦΗ. Βάζω θετικό πρόσημο στην παρουσία μου εκεί στην πρώτη θητεία. Άλλωστε εκεί γνώρισα και τον κουμπάρο μου, τον Αλέξανδρο Τζόρβα, με τον οποίο έπαιξα και στον Παναθηναϊκό.

Μάλιστα ήμουν τυχερός, γιατί κάποιοι παίκτες που πήγαν από τον Παναθηναϊκό στον ΟΦΗ δεν είχαν τις καλύτερες σχέσεις με τον κόσμο. Εμένα ο κόσμος του ΟΦΗ με αγκάλιασε και δεν είχαμε αυτό το πρόβλημα”.

Επιστροφή στον Παναθηναϊκό και το πρώτο πράγμα που μας σχολίασε ήταν το παρατσούκλι που αποκόμισε από τους φίλους του τριφυλλιού. Ο Πετρόπουλος εξηγεί ότι προέρχεται από το γεγονός ότι έβαζε συχνά γκολ ως αλλαγή και έσωζε συχνά την ομάδα.

"Επειδή έμπαινα αλλαγή, είτε ως ικανότητα είτε ως τύχη, όπως θέλετε μπορείτε να το πείτε, πετύχαινα γκολ. Ο κόσμος και οι δημοσιογράφοι που ασχολούταν με το ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού, εφόσον το βλέπανε αυτό το πράγμα έβγαλαν αυτό το παρατσούκλι. Μετά από κάθε γκολ επομένως, έμεινε και αυτό το παρατσούκλι και μέσα από τον Τύπο. Ήταν ένα μείγμα κόσμου και δημοσιογράφων”.

Θυμάμαι στο ΟΑΚΑ κάναμε ένα λάθος κοντρόλ και μας βρίζανε

Ο Πετρόπουλος είχε πολύ καλή σχέση με τον κόσμο του Παναθηναϊκού και σε αυτό φυσικά έπαιξε μεγάλο ρόλο το γεγονός ότι ήταν πολύ καλός στις επιδόσεις του στον αγωνιστικό χώρο. “Ήταν πολύ καλή η σχέση μου με τον κόσμο. Θυμάμαι παλιά ότι είχε κυκλοφορήσει μια φωτογραφία με κάτι ζαράκια που φορούσα στον λαιμό με το τριφύλλι, από τα καλοκαίρια στην Πάρο. Αυτή η φωτογραφία τους προκάλεσε εντύπωση και φυσικά βοήθησε ειδικά στην αρχή, στο να υπάρχει αυτή η καλή σχέση.

Ακόμα και τώρα τους ευχαριστώ, γιατί όσο ήμουν στην ομάδα έδωσα τα πάντα. Ίσως θα μπορούσα να κάνω και περισσότερα. Για έναν ποδοσφαιριστή δεν φταίνε μόνο κάποιες καταστάσεις ή ο προπονητής, αλλά έχει και ο ίδιος ευθύνες. Πρώτα κοιτάω τα λάθη μου και μετά κοιτάω τις συγκυρίες και τους προπονητές, αυτά υπάρχουν στο ποδόσφαιρο. Το θεωρώ δίκαιο άθλημα, γιατί κάποια στιγμή αν το αξίζεις δικαιώνεσαι”.

Φυσικά δεν έλειψε η κριτική, η οποία κάποιες φορές ήταν άδικη, ενώ, όπως υποστηρίζει, υπήρχαν αγώνες που ο κόσμος τους έβριζε ακόμα και σε ένα λάθος κοντρόλ. “Πάντα από την εποχή τη δικιά μου υπάρχει. Θεωρώ ότι τώρα είναι λιγότερη η κριτική που δέχονται οι Έλληνες ποδοσφαιριστές σε σχέση με τότε. Λόγω πολλών πραγμάτων, όπως των λιγότερων εφημερίδων, αλλά και του ποδοσφαίρου που έχει πέσει το επίπεδο για πολλούς λόγους. Τότε που ήταν πιο οπαδικά, θυμάμαι στο ΟΑΚΑ κάναμε λάθος κοντρόλ και μας βρίζανε.

Για έναν παίκτη της ηλικίας των 19-20 με τέτοια πίεση σε όλες τις μεγάλες ομάδες, καταλαβαίνεις τι προσπάθεια ήθελες να δώσεις για να πετύχεις. Φυσικά και υπήρχε κριτική, καλοπροαίρετη και κακοπροαίρετη. Όταν εκτίθεσαι στον κόσμο πρέπει να το αντέξεις αυτό”.

Αυτό βέβαια δεν ισχύει στον ίδιο βαθμό για τους ξένους ποδοσφαιριστές, τουλάχιστον όσο το βίωσε ο ίδιος. “Με τους ξένους υπάρχει μεγαλύτερη υπομονή από τον κόσμο, επίσης και αυτοί πολλές φορές δεν το αντιλαμβάνονται έτσι. Τότε υπήρχαν πολλές εφημερίδες και περισσότερες οπαδικές. Η πίεση ήταν τεράστια. Έγραφαν πολλά πράγματα για τον καθέναν. Για μένα επειδή το βλέπω και πάω στο γήπεδο, τώρα δεν υπάρχει η πίεση που υπήρχε από το 2005 και το 2008”.

Η Ευρώπη το νταμπλ και η "συνάντηση" με τον Πουγιόλ

Η σημαντικότερη στιγμή του στον Παναθηναϊκό ήταν το Champions League και η "μονομαχία" με τον Πουγιόλ αν και δεν ξεχνάει ποτέ το νταμπλ με τον Παναθηναϊκό τη σεζόν 2009-10.

"Πολύ σημαντικό που έζησα το νταμπλ με πολύ καλούς παίκτες. Ήταν οι σημαντικότεροι τίτλοι της καριέρας μου και δεν θα ξεχάσω ποτέ τον κόπο και τον ιδρώτα μας για να φτάσουμε στο νταμπλ, μιας και χρειάστηκε να υπερβούμε πάρα πολλά εμπόδια.

Ωστόσο ξεχωρίζω τα παιχνίδια της Ευρώπης σε σχέση με αυτά του πρωταθλήματος. Προσωπικά ξεχωρίζω αυτά γιατί έχουν άλλη αίγλη σε σχέση με το ελληνικό πρωτάθλημα. Υπάρχει πολλή πίεση, ανταγωνίζεσαι μεγάλους ποδοσφαιριστές. Κάθε παίκτης θέλει να παίξει στο Champions League, άρα ξεχωρίζω το παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα. Μου έκανε εντύπωση που οι παίκτες δεν έχαναν την μπάλα καθόλου.

Με ξάφνιασαν αυτοί οι παίκτες γιατί ήταν ταυτόχρονα λεπτοί, δυνατοί και γρήγοροι. Μόλις είδα τον Πουγιόλ που ήταν πιο κοντός από εμένα, νόμιζα ότι θα μπορούσα να του πάρω εύκολα κεφαλιά. Αλλά μου πήρε όλες τις κεφαλιές, ήταν δυνατός και έβαζε έξυπνα το κορμί του. Σε αυτό το ματς κατάλαβα ποσό υψηλού επιπέδου ποδόσφαιρο έπαιζε εκείνη η Μπαρτσελόνα”.

Σε αυτό το ματς "πρόλαβε" και τον Πικέ, μιας και ο νυν αρχηγός της Μπαρτσελόνα έγινε αλλαγή στο τέλος, αλλά οι περισσότερες μάχες έγιναν με τον Πουγιόλ.

"Τον πρόλαβα για λίγο στο γήπεδο, αλλά κυρίως οι διεκδικήσεις που είχα ήταν με τον Πουγιόλ, εκείνος είχε εμένα και ο Πικέ τον χώρο. Ήταν τεράστια εμπειρία και από αυτά τα παιχνίδια, έμαθα πολλά και προσπάθησα να γίνω καλύτερος. Εκείνη την εποχή υπήρχαν τόσο καλοί παίκτες στον Παναθηναϊκό που σε κάθε παιχνίδι γινόσουν και καλύτερος. Ήταν μεγάλη η δουλειά που κάναμε. Νιώθω τυχερός και ευλογημένος που τα έζησα”.

Στο ματς στο Καμπ Νόου είχα συνεννοηθεί με τον φροντιστή να πάρω τη φανέλα του Αμπιντάλ

Φυσικά υπήρχε και συνέχεια στην "αλληλεπίδραση' των δύο ομάδων, ο ίδιος "τσίμπησε" τρεις φανέλες σε αυτά τα δύο ματς ενώ έχει να θυμάται πάρα πολλά.“Όλοι μιλήσαμε όσο προλάβαμε, ήταν απλοί άνθρωποι και ποτέ δεν έδειξαν ότι είναι κάτι ανώτερο από εμάς, το αντίθετο θα έλεγα. Εγώ είχα πάρει δύο φανέλες, του Πουγιόλ και του Ματσεράνο. Στο Καμπ Νόου είχα συνεννοηθεί με τον φροντιστή να πάρω τη φανέλα του Αμπιντάλ. Οι ποδοσφαιριστές μας μίλαγαν κανονικά. Αυτά τα παιχνίδια είναι γιορτή.

Το ευχαριστιέσαι ακόμα και να παίξεις ένα λεπτό. Με την Ίντερ δεν είχα αγωνιστεί καθόλου αλλά το ευχαριστήθηκα πάρα πολύ. Από το ξενοδοχείο που πάμε προς το γήπεδο μέχρι το τέλος, ειδικά αν κερδίζεις, είναι μια καταπληκτική εμπειρία”.

Οι σπουδαίοι συμπαίκτες, ο Σαλπιγγίδης και ο Σισέ

Φυσικά εκτός από αυτά τα παιχνίδια έζησε και σπουδαία εκτός έδρας παιχνίδια και γήπεδα από το χορτάρι. Το Europa League έδωσε το εισιτήριο τόσο σε εκείνον όσο και στο τριφύλλι να δουν από κοντά το Γουάιτ Χαρτ Λέιν (παλιό γήπεδο της Τότεναμ) και το Ολίμπικο κόντρα στη Λάτσιο. “Καταπληκτικά γήπεδα. Ήταν εντελώς διαφορετικά παιχνίδια, αλλά και οι ατμόσφαιρες ήταν διαφορετικές. Η Λάτσιο ήταν λίγο πιο θερμοί οι οπαδοί και οι δικοί μας ήταν πολύ καλοί τότε.

Με την Τότεναμ ήταν πολύ πιο γρήγορος ο ρυθμός, στη Λάτσιο υπήρχε πολλή τακτική και δύναμη. Αυτά είναι γήπεδα που τα ζεις και τα θυμάσαι για πάντα. Αυτές οι εμπειρίες βοηθάνε τους ποδοσφαιριστές αργότερα, όταν αναλαμβάνουν άλλα πόστα για να βοηθήσουν τα νέα παιδιά”.

Οι συμπαίκτες μου στον Παναθηναϊκό μου έδωσαν πολύτιμα εφόδια για να προχωρήσω στην καριέρα μου

Εκείνη την περίοδο ο Πετρόπουλος είχε για συμπαίκτες κάποιους πολύ ποιοτικούς ποδοσφαιριστές. Η συνύπαρξη μαζί τους δεν ήταν δύσκολη, τουναντίον τον βοήθησε πολύ στην καριέρα του. “Δεν ήταν δύσκολα τα πράγματα στον Παναθηναϊκό, τουλάχιστον εγώ δεν το ένιωθα έτσι. Με όλους τους Έλληνες έχουμε κρατήσει επαφή, με βοηθήσανε πάρα πολύ. Ήταν μια 15αδα Ελλήνων ποδοσφαιριστών κορυφαίων, όπως ο Γκούμας, Καραγκούνης, ο Κατσουράνης, ο Σαλπιγγίδης, ο Τζόρβας, αλλά και των ξένων.

Δεν θα ήθελα να αδικήσω κανέναν από αυτούς. Ξέρουμε τι έχουν κάνει και πως έπαιζαν. Μου έδωσαν αυτό το «κάτι», ώστε να προχωράω και στις υπόλοιπες ομάδες που πήγα να έχω σαν πρότυπα κάποια πράγματα που έχουν πει. Με κάποιες από τις συμβουλές που μου έδωσαν πορευθήκαμε και σαν ομάδα και πετύχαμε ότι πετύχαμε".

Δεν έλειπαν φυσικά και οι ξένοι ποιοτικοί ποδοσφαιριστές με τους οποίους πρόλαβε να ζήσει: “Ήμασταν 25 παίκτες με πολύ υψηλό επίπεδο. Αναφέρθηκα ήδη στους Έλληνες, αλλά υπήρχαν και ποιοτικοί ξένοι. Ο Σισέ, ο Ζιλμπέρτο Σίλβα, ο Γκαλίνοβιτς, ο Λουίς Γκαρσία, ο Λέτο και άλλοι πολύ.

Ακόμα και αυτοί που δεν παίζανε τότε, όπως ο Καρνέζης μετά κάνανε καριέρα, πραγματικά είχαμε μια πολύ καλή ομάδα και θα μπορούσαμε να πετύχουμε ακόμα πιο πολλά. Πολλοί από αυτούς συνέχισαν την καλή τους πορεία είτε στον Παναθηναϊκό είτε μακριά από αυτόν”.

Στο ημίχρονο με τον Θρασύβουλο ο Σαλπιγγίδης μου είπε ότι με πιστεύει και ότι θα έρθει το γκολ, τελικά έβαλα δύο

Πριν πετύχει το πρώτο του γκολ με το τριφύλλι στο στήθος είχε τεράστιο άγχος και ανυπομονησία. Ο ίδιος περίμενε να σκοράρει πως και πως και το πέτυχε χάρη στη συνδρομή του Σαλπιγγίδη. Φυσικά εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκε καθόλου: “Ο Σαλπιγγίδης όταν ξεκίνησα βασικός με τον Θρασύβουλο στο ΟΑΚΑ στην πρώτη μου συμμετοχή ως βασικός στην ενδεκάδα, στο ημίχρονο το σκορ ήταν 1-0.

Όταν παίζεις στον Παναθηναϊκό και σου δίνονται τέτοιες ευκαιρίες πρέπει να τις αξιοποιείς. Ήθελα πολύ να σκοράρω και να βάλω το πρώτο μου γκολ με τον Παναθηναϊκό. Πήγα στο ημίχρονο και του είπα ότι ήθελα να βάλω πολύ ένα γκολ, ψάχνοντας βοήθεια. Τότε αυτός μου είπε ότι «σε στηρίζουμε όλοι, μην αγχώνεσαι, είσαι καλός παίκτης, θα έρθει».

Μπήκαμε στο δεύτερο ημίχρονο και έπειτα από πάσα του βάζω γκολ. Δύο λεπτά μετά ξανά από πάσα του, πέτυχα ένα ακόμα. Αυτές οι στιγμές είναι καταπληκτικές. Ο Δημήτρης με ηρέμησε και με βοήθησε πάρα πολύ. Εκείνο το βράδυ που πέτυχα τα πρώτα μου γκολ με τον Παναθηναϊκό δεν κοιμήθηκα. Είναι αξιόλογο παιδί και καλός φίλος”.

Ο Σισέ έλεγε στους προπονητές να με βάλουν μέσα για να τον βοηθήσω να ανοίξουν οι αντίπαλες άμυνες

Δεν μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στον Τζιμπρίλ Σισέ. Ο Αντώνης Πετρόπουλος ή μάλλον και αυτός τον χαρακτήρισε σταρ, ενώ τόνισε ότι πολλές φορές ο Γάλλος φορ ζητούσε την έλευσή του από τον πάγκο για να μπορέσει να βρει και ο ίδιος χώρους: "Ο Σισέ βοήθησε τον Παναθηναϊκό αλλά και ο σύλλογος τον βοήθησε, γιατί η καριέρα του είχε μπει σε κρίσιμη καμπή. Έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον Σαλπιγγίδη και τους υπόλοιπους επιθετικούς που είχαμε. Ήταν κανονικός σταρ, με την καλή έννοια.

Όλη η ομάδα δούλευε για τον Σισέ αλλά και ο ίδιος για την ομάδα. Είχαμε πολύ καλή επαφή και τώρα μιλάμε όταν μπορούμε. Όταν δεν πήγαινε καλά η ομάδα ο Σισέ πήγαινε στους προπονητές και έλεγε «βάλτε τον Αντώνη να με βοηθήσει να ανοίξουν τις άμυνες».

Ο ένας βοηθούσε τον άλλον. Αν ο Σισέ μπλόκαρε από τα δύο στόπερ, ήθελε έναν πιο δυνατό, να τον πλαισιώνει και να πάρει πάνω του αμυντικό, ώστε να απελευθερωθεί και εκείνος. Όλοι οι παίκτες βοηθούσαμε ο ένας τον άλλον. Είναι καταπληκτικός άνθρωπος”.

Είχα πολλή άνεση με τον Τεν Κάτε και τον Νιόπλια, ίσως ο πρώτος έπρεπε να στηριχτεί περισσότερο

Η καλή πορεία συνδυάζεται και με την οικοδόμηση καλού κλίματος. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια υπήρχαν και οι πλάκες των μεγαλύτερων στους μικρότερους. Δυστυχώς στον Παναθηναϊκό πολλά δεν μπορούσαν να ειπωθούν, όπως εξήγησε γελώντας. “Φυσικά υπήρχαν πλάκες κυρίως από τους μεγάλους προς εμάς, είχαμε πολύ καλό κλίμα. Μας πειράζανε και μας είχαν από κοντά. Με τον Σεϊταρίδη είχαμε πολλές πλακίτσες. Θυμάμαι απεριόριστες μάχες στην Παιανία στο ξύλινο ποδοσφαιράκι. Πολλά έγιναν που δεν λέγονται (γέλια)”.

Στον Παναθηναϊκό είχε πολύ καλούς προπονητές, ωστόσο με δύο από αυτούς είχε πολύ καλές σχέσεις. Τον Χενκ Τεν Κάτε και τον Νίκο Νιόπλια: “Πολλή άνεση είχα με τον Τεν Κάτε και τον Νιόπλια. Ο Τεν Κάτε μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω. Χάσαμε δύο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και έφυγε, παρόλο που είχε στήσει καλά την ομάδα και είχε πολύ καλή πορεία. Το να σε ξεκινάει ένας ξένος προπονητής είναι πολύ σημαντικό.

Βέβαια οι Έλληνες ποδοσφαιριστές έχουν καλή σχέση με την Ολλανδία, όπως ο Γιακουμάκης πέρυσι, ο Δουβίκας και ο Παυλίδης. Για πολλούς αυτός ο προπονητής, έπρεπε να στηριχτεί περισσότερο. Δούλευα βέβαια αρκετά και με τον (τότε) βοηθό του, Γιάννη Αναστασίου, ο οποίος βοηθούσε τους νέους παίκτες του Παναθηναϊκού.

Μετά ήρθε ο Νιόπλιας με τον οποίο επίσης είχα πολύ καλές σχέσεις, με βοηθούσε πολύ και το σημαντικότερο, συνέχισε τη θετική πορεία του Τεν Κάτε. Τον γνώριζα και από τις Εθνικές Νέων και Ελπίδων. Όταν τον πήρε ο ΟΦΗ πέρυσι, ήμουν σίγουρος ότι θα σωθεί. Ασχολείται πολύ με το ποδόσφαιρο, ξέρει τα πάντα. Μαζί με τον βοηθό του, Μιχάλη Ιορδανίδη, με βοήθησαν πολύ και οι δύο.

Για τον Φερέιρα, με τον οποίο εγώ έφυγα από την ομάδα, μπορώ να πω ότι και από αυτόν έμαθα κάτι, αλλά όταν ένας προπονητής δεν θέλει κανέναν Έλληνα, υπήρχε ένα πρόβλημα. Έγιναν λίγες ανανεώσεις Ελλήνων ποδοσφαιριστών. Είχε νοοτροπία διαφορετική και έμαθα κάτι. Για να είμαι ειλικρινής δεν έπαιξα πολύ μαζί του, οπότε δεν ήταν και η καλύτερη περίοδός μου στον Παναθηναϊκό, αλλά και γενικά στην καριέρα μου”.

Στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ξεπερνάς και τον εαυτό σου, έχω ζήσει και θετικά και αρνητικά περιστατικά

Όντας παίκτης του Παναθηναϊκού για πέντε χρόνια ο Αντώνης Πετρόπουλος έζησε πολλά αιώνια ντέρμπι. Τα παιχνίδια αυτά του έχουν αφήσει θετικά αλλά και αρνητικά συναισθήματα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αποκόμισε ανεξίτηλες εμπειρίες στη μνήμη του. "Είναι ξεχωριστό παιχνίδι, υπάρχει ένα τεράστιο πάθος. Αυτά τα παιχνίδια μου έχουν μείνει ανεξίτηλα στη μνήμη μου.

Πολλά θετικά και πολλά αρνητικά. Είσαι ευλογημένος αν ζεις ένα τέτοιο παιχνίδι. Υπάρχει άγχος και πίεση. Μέρες προετοιμασίας. Στα ντέρμπι αυτά μερικές φορές ξεπερνάς και τον εαυτό σου. Υπάρχει πολλή αδρεναλίνη".

Δυσκολεύτηκε να ξεχωρίσει το ωραιότερο γκολ της καριέρας του αλλά ξεχώρισε δύο από αυτά. Και τα δύο ήταν με τον Παναθηναϊκό "Κάθε γκολ είχε την αίγλη του. Πιστεύω το καλύτερο γκολ ήταν το πρώτο με τον Παναθηναϊκό κόντρα στον Θρασύβουλο με ωραία κίνηση που έκανα. Ένα ωραίο γκολ ήταν κόντρα στον ΠΑΟΚ με ωραίο τελείωμα έξω από την περιοχή. Κόντρα στον Χαλκιά. Έκανα ένα ωραίο κοντρόλ και με σουτ έξω από την περιοχή, έστειλα την μπάλα στα δίχτυα".

Πίστευα ότι μπορούσα να συνεχίσω στον Παναθηναϊκό, ήθελα να αποδείξω κάποια πράγματα

Η αποχώρησή του από τον Παναθηναϊκό δεν ήταν ότι πιο εύκολο για εκείνον. Θεωρούσε ότι είχε τα φόντα να μείνει στην ομάδα αλλά ως φίλος της ομάδας σέβεται την απόφαση που πάρθηκε: “Κάθε διαζύγιο σε πληγώνει. Εμένα ήταν τον Ιανουάριο και έληγε το συμβόλαιό μου στο τέλος της σεζόν. Μετά τον Σισέ ήρθαν και άλλοι επιθετικοί, δεν έπαιζα και θεωρούσα ότι θα μπορούσα να παίξω. Ήθελα να αποδείξω κάποια πράγματα.

Μπορεί να έκανα και εγώ λάθη. Είχαμε κάποιες συζητήσεις για να ανανεώσω το συμβόλαιό μου, επί ημερών Γιάννη Αλαφούζου, αλλά δεν προχώρησε, παρόλο που είχα σκοράρει λίγες εβδομάδες πριν. Δεν ήταν ό,τι καλύτερο, πίστευα ότι μπορούσα να συνεχίσω”.

Εκτός από τις τελευταίες δόξες του Παναθηναϊκού (τουλάχιστον στην Ευρώπη) πρόλαβε και αρκετές διοικητικές αλλαγές στο τριφύλλι. Βαρδινογιάννης, πολυμετοχικότητα, εμφύλιος στην πολυμετοχικότητα και μετά Αλαφούζος. Ο ίδιος δεν έχει κάποιο παράπονο από κάποιον διοικητικό ηγέτη. “Κάθε εποχή έχει και τις δικές της καταστάσεις. Αρκετά θα μπορούσαν να γινόταν διαφορετικά. Ο Αλαφούζος έχει ακούσει πολλά, αλλά έχει βάλει αρκετά εκατομμύρια όλα αυτά τα χρόνια. Δεν είναι δουλειά μου να το κρίνω. Εγώ ήμουν παίκτης για πέντε χρόνια στον Παναθηναϊκό και προσπάθησα να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό.

Βοηθήσαμε την ομάδα όταν υπήρχε πρόβλημα με διακανονισμούς. Με όλες τις διοικήσεις που έζησα δεν είχα κανένα παράπονο ή πρόβλημα. Όλοι δώσαν χρήματα για την ομάδα και προσπάθησαν. Ο κόσμος κρίνει και τις διοικήσεις αλλά και εμάς”.

Δεν θα μπορούσαμε να μην τον ρωτήσουμε και για τον τωρινό Παναθηναϊκό. Άλλωστε συχνά πυκνά πηγαίνει στη Λεωφόρο για να δει από κοντά το τριφύλλι: “Ο Παναθηναϊκός στηρίζεται σε παίκτες των ακαδημιών και προσπαθεί να χτίσει κάτι πολύ καλό. Πέρυσι ήρθαν κάποιοι πολύ καλοί παίκτες, όπως ο Καρλίτος, αλλά και οι φετινές κινήσεις όπως ο Παλάσιος και ο Βιτάλ μπορούν να βοηθήσουν τον Παναθηναϊκό.

Έχει κάνει βήματα προόδου ο Παναθηναϊκός, θα επιστρέψει εκεί που ανήκει

Ο Γιοβάνοβιτς είναι μια πολύ καλή επιλογή για τον Παναθηναϊκό. Τον παρακολουθώ από τη Λεωφόρο, δυστυχώς η ομάδα έχει δύο εικόνες, μια εντός και μια εκτός έδρας. Φέτος πιστεύω ότι η ομάδα θα πάει για το Κύπελλο. Το φετινό πρωτάθλημα θα είναι ενδιαφέρον γιατί όλοι θα χάνουν βαθμούς. Δεν μπορώ να πω από τώρα ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα.

Εξηγώντας λίγο παραπάνω για τον λόγο που δεν δίνει την πρόβλεψή του για τον πρωταθλητή: "Το ποδόσφαιρο είναι απρόβλεπτο, γιατί υπάρχουν αστάθμητοι παράγοντες. Το πρώτο δείγμα δείχνει ότι η ομάδα κάνει κάποια βήματα προόδου. Σε λίγο καιρό θα επιστρέψει εκεί που αξίζει, στη διεκδίκηση του τίτλου και στην Ευρώπη”.

Την περίοδο που αγωνιζόταν στον Παναθηναϊκό κλήθηκε και στην Εθνική, στις πρώτες κλήσεις του Φερνάντο Σάντος. Ο ίδιος ένιωσε άνετα από την πρώτη στιγμή, αλλά ήταν άτυχος λόγω του τραυματισμού. “Βρήκα πολλούς γνωστούς και ήταν σημαντικό για μένα, γιατί ένιωσα άνετα. Εκείνη την περίοδο είχαμε πολύ καλή ομάδα.

Στην επίθεση είχαμε παίκτες, όπως ο Γκέκας, ο Σαμαράς και ο Μήτρογλου. Ήμουν άτυχος στην κλήση μου γιατί είχα τραυματιστεί. Ήμουν εκτός αποστολής και στα δύο παιχνίδια, αλλά με παρηγορεί η τιμή που δέχθηκα με την κλήση”.

Ο ίδιος δεν είχε περάσει πολύ καιρό μαζί με τον Σάντος, αλλά κατάλαβε γρήγορα πόσο καλός ήταν ο Πορτογάλος τεχνικός και άξιζε όσα πέτυχε: “Είναι πολύ σοβαρός προπονητής, έχοντας ζήσει αυτές τις 15 μέρες μαζί του καταλαβαίνω ότι δεν είναι τυχαία η πορεία του. Πέτυχε πολύ σημαντικά πράγματα στο ποδόσφαιρο, μόνο η κατάκτηση του Euro με την Πορτογαλία τα λέει όλα”.

Αν και δεν έπαιξε ποτέ στην Ανδρών δεν του έμεινε απωθημένο, λόγω της καριέρας του στο συλλογικό επίπεδο: “Όχι δεν μου έμεινε απωθημένο. Σίγουρα θα ήθελα να παίξω στην Εθνική, αλλά δεν με στενοχωρεί που δεν το κατάφερα. Έχω παίξει με την Εθνική Νέων και την Ελπίδων, μάλιστα με τη Νέων είχαμε βγει πέμπτοι σε Euro. Από εκεί ξεκίνησα. Έχω ζήσει όμορφα πράγματα και είμαι γεμάτος”.

Η ταραχώδης θητεία στην ΑΕΚ

Η μετάβαση στην ΑΕΚ δεν ήταν εύκολη, αλλά ο ίδιος είδε με ζεστό μάτι την προοπτική να πάει εκεί, παρά τα όσα προβλήματα υπήρχαν “Δεν ήταν εύκολο να πάω στην ΑΕΚ, ήταν πρωτόγνωρες οι καταστάσεις εκεί. Ήταν και πάλι να πάω στο εξωτερικό στη Γερμανία, αλλά και στον Αστέρα, αλλά μόλις έμαθα για το ενδιαφέρον της ΑΕΚ δεν σκέφτηκα τίποτε άλλο από το να πάω εκεί.

Πρώτη μέρα στα Σπάτα και ο οπαδός στην κατάληψη μου είπε ότι ξέρει τι ομάδα είμαι και ότι με στηρίζει, δεν θα πήγαιναν πολλοί τότε στην ΑΕΚ

Ήξερα τι ρίσκο παίρνω, οι κοντινοί μου άνθρωποι είχαν τους ενδοιασμούς τους, γιατί η ΑΕΚ είχε οικονομικά προβλήματα, ήταν κάτω από τη ζώνη του υποβιβασμού, ενώ είχε γίνει κατάληψη στα Σπάτα. Δεν θα το έκαναν πολλοί αυτό που έκανα. Μια ομάδα σχεδόν υποβιβασμένη με ελάχιστα χρήματα. Χαίρομαι που ο κόσμος της ΑΕΚ το έχει κρατήσει και μου λέει ότι προσπάθησα για την ομάδα και με χαροποιεί αυτό.

Χάρισα χρήματα στην ΑΕΚ, ενώ εκείνη την περίοδο είχα καλές προτάσεις. Μου άρεσε αυτή η πρόκληση, γιατί η ΑΕΚ είναι μια μεγάλη ομάδα. Θυμάμαι όταν πήγα την πρώτη μέρα στα Σπάτα μου λέει ένας οπαδός στην κατάληψη «Αντώνη ξέρουμε τι ομάδα είσαι, σε ευχαριστούμε που ήρθες για να βοηθήσεις και θα σε στηρίξουμε». Κάναμε τρεις νίκες διαδοχικές, πέτυχα και γκολ σε αυτές. Ο Λίνεν φρόντισε να μας κρατήσει χαμηλά τότε”.

Η στήριξη που έλαβε από τους οπαδούς στην κατάληψη των Σπατών παρέμεινε φυσικά καθ' όλη τη διάρκεια της θητείας του στην ΑΕΚ, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος δήλωσε ότι είναι Παναθηναϊκός “Ξέρανε τι ομάδα είμαι. Δεν μπορείς να το κρύψεις εύκολα, από έναν πανηγυρισμό σε ένα γκολ μπορεί να φανεί για παράδειγμα. Εγώ το είχα δηλώσει κιόλας.

Η δουλειά μου ήταν να μην πέσει η ΑΕΚ, πήγα εκεί για να κάνω αυτό το πράγμα. Ήθελα να αποδείξω ότι μπορώ να βγάλω την ΑΕΚ από αυτή την κατάσταση και δεν το μετανιώνω ακόμα και σήμερα”.

Με την έλευση και τα γκολ του Πετρόπουλου η ΑΕΚ είχα πάρει μπρος, ωστόσο ο ίδιος κράτησε χαμηλά την μπάλα και στο τέλος δυστυχώς για την Ένωση δικαιώθηκε “Εγώ μαζί με όλους τους έμπειρους παίκτες και τον προπονητή είχαμε πει ότι η ομάδα ακόμα δεν έχει σωθεί, παρά τον ενθουσιασμό που υπήρξε με τα θετικά αποτελέσματα. Οι νεότεροι πίστεψαν ότι πάμε για Ευρώπη. Θυμάμαι μετά από αυτές τις νίκες, ήμασταν πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού για τρεις βαθμούς.

Ήταν δύσκολες καταστάσεις χωρίς χρήματα. Θυμάμαι τον φροντιστή της ΑΕΚ (σ.σ. Νίκο Κορομηλά) να φτιάχνει τοστ για να έχουν παιδιά πρωινό. Ήταν πραγματικά δύσκολα”.

Δεν έφταναν, όμως, τα ζόρια, ήρθε κι ο πολυζητημένος πανηγυρισμός του Κατίδη στον αγώνα με τη Βέροια να δημιουργήσει κι άλλα θέματα. Μία κίνηση που προξένησε τεράστιο ντόρο στον Τύπο αλλά και σε όλον τον κιτρινόμαυρο οργανισμό: “Εκείνη την ώρα δεν ξέρω αν το κατάλαβε και τι σήμαινε γι’ αυτόν. Υπήρχε μια σιγή στα αποδυτήρια, ήμασταν παγωμένοι.

Το περιστατικό αναπαραγόταν παντού στα social media και από τις δημοσιογράφους. Ήταν ένα άσχημο περιστατικό που δεν ταιριάζει στον αθλητισμό και ειδικά για την ΑΕΚ και αυτά που πρεσβεύει. Προσπαθήσαμε να τον ηρεμήσουμε, για να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας”.

Δεν ήταν σχεδιασμένο ό,τι έγινε με τον Πανθρακικό

Ο ίδιος θεωρεί ότι το σημαντικότερο σημείο του υποβιβασμού ήταν το ματς με τον Πανθρακικό. “Επειδή έχουν ακουστεί πάρα πολλά, τουλάχιστον εγώ τους τρεις μήνες που ήμουν στην ομάδα, είχα ακούσει πολλά. Αν στο ημίχρονο η ΑΕΚ κέρδιζε τον Πανθρακικό με 1-0 θα έμπαινε μέσα ο κόσμος; Αν κέρδιζε και έμπαιναν τότε ναι, θα ήταν σχεδιασμένο.

Θα ακουστεί παράδοξο, αλλά για τα δεδομένα της τότε εποχής στην Ελλάδα, δυστυχώς ήταν η φυσιολογική ροή των πραγμάτων. Στο 60’ πήγα εγώ στο κόρνερ και ηρέμησα τον κόσμο γιατί είχαν μπει 3-4 μέσα. Στο 75’ ξαναπήγα στο κόρνερ μαζί με τον Μητρόπουλο και τους είπαμε 'ηρεμήστε θα μπει το γκολ'. Αν έληγε 0-0 η ΑΕΚ θα είχε ελπίδες παραμονής.

Όταν μπήκε το γκολ, έγινε εισβολή και ζήσαμε όλοι πρωτόγνωρα σκηνικά, τα οποία είναι κατακριτέα και δεν πρέπει να συμβαίνουν. Προφανώς δεν λέω ότι φταίνε οι παίκτες. Ήταν δύσκολο ματς, απέναντι στον Πανθρακικό ήμασταν πολύ καλοί, αλλά δύσκολα πατούσαμε στην περιοχή. Ίσως να ισοφαρίζαμε αν μας δινόταν η δυνατότητα. Μετά πήγαμε στον Ατρόμητο με την πλάτη στον τοίχο, γιατί υπήρχε και η τιμωρία”.

Η εικόνα του Νίκου Πανταζή στο ματς με τον Ατρόμητο τα έλεγε όλα

Το παιχνίδι με τον Ατρόμητο "άγγιξε" συναισθηματικά και τον Πετρόπουλο, αν και τουλάχιστον το μόνο που είναι παρήγορο είναι ότι η ΑΕΚ επέστρεψε ξανά εκεί που ανήκει. “Το ματς με τον Ατρόμητο μου άφησε πολύ άσχημα συναισθήματα. Ήμασταν όλοι στεναχωρημένοι. Η εικόνα του φυσικοθεραπευτή της ΑΕΚ (σ.σ. Νίκου Πανταζή) ο οποίος είχε πολλά χρόνια στην ομάδα και έκλαιγε, τα έλεγε όλα.

Ήμασταν όλοι σε χάλια κατάσταση. Το καλό είναι ότι η ομάδα αναγεννήθηκε από τις στάχτες της, με τη συνδρομή του κύριου Μελισσανίδη, επέστρεψε και κάνει αυτό που έπρεπε, έχει καλή πορεία αυτά τα χρόνια. Φτιάχνει το γήπεδό της και επέστρεψε εκεί που αξίζει”.

Είχα τη διάθεση να μείνω στην ΑΕΚ, όχι να περιμένω

Ο ίδιος μας αποκάλυψε ότι είχε συζητήσεις για να μείνει στην ΑΕΚ, ωστόσο όταν "επισημοποιήθηκε" η πρόταση ήταν για προετοιμασία με τον Απόλλωνα Σμύρνης. Ο λόγος φυσικά ήταν ότι βιαζόταν να βρει ομάδα: “Είχαμε κάποιες συζητήσεις με τον Δέλλα και τον Λυμπερόπουλο από τον Απρίλιο (σ.σ 2013). Με κάλεσαν εκ νέου στις 10-15 Ιουλίου, όταν ξεκαθάρισαν τα σχέδιά τους εκεί, αλλά είχα ήδη κλείσει στον Απόλλωνα Σμύρνης.

Επειδή δεν ήθελα να χάσω προετοιμασία ήθελα να κλείσω ομάδα νωρίς. Ήρθε η πρόταση από τον Απόλλωνα, μου άρεσε το πρότζεκτ της και τέλος Ιουνίου υπέγραψα. Είχα τη διάθεση να μείνω αλλά δεν μπορούσα να περιμένω όλο αυτό που φτιαχνόταν. Όταν αποκάλυψε τα σχέδια του ο ισχυρός άνδρας της ΑΕΚ ήμουν ήδη στον Απόλλωνα για προετοιμασία”.

Εκείνη η σεζόν ήταν ορόσημο για τον Απόλλωνα Σμύρνης. Ο Σταμάτης Βελλής αποφάσισε να σταματήσει από το ποδόσφαιρο, ενώ η "Ελαφρά Ταξιαρχία' γνώρισε τελικά τον υποβιβασμό, παρά το γεγονός ότι μάζεψε στο τέλος 37 βαθμούς: “Ο κύριος Βελλής ήταν πολλά χρόνια στην ομάδα και βοήθησε να φτάσει εκεί που ήταν. Πλήρωσε μέχρι και το τελευταίο ευρώ σε όλους τους εργαζόμενους παρόλο που έφυγε νωρίτερα.

Για τους δικούς του λόγους, από αυτά που έβλεπε από το ποδόσφαιρο, είπε αυτό το πράγμα (σ.σ. ότι αποχωρεί από την ομάδα) και έφυγε. Παρόλο που κάναμε πολύ καλή πορεία με σημαντικά αποτελέσματα, θυμάμαι με Πανθρακικό εκτός που είχα σκοράρει δύο γκολ, με Βέροια και με Άρη. Μέχρι το τελευταίο ματς με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκης, παλέψαμε να σώσουμε την ομάδα.

Πέσαμε με 37 βαθμούς, συνήθως με αυτούς τους βαθμούς μια ομάδα παρέμενε στην κατηγορία. Κάθε πρόεδρος που ξοδεύει τα χρήματά του, έχει δικαίωμα να πράττει όπως θέλει”.

Η συνύπαρξη με τον Τζέναρο Γκατούζο

Μετά τον Απόλλωνα ξεκίνησε η νέα του θητεία στον ΟΦΗ, η οποία είχε "μπόλικο" Γκατούζο, ο οποίος τον πήρε τηλέφωνο για να του πει για τον ΟΦΗ. Πριν τους Κρητικούς είπε όχι σε μια δελεαστική πρόταση από οικονομικής άποψης από την Κίνα “Τεράστιο όνομα στο χώρο του ποδοσφαίρου ο Γκατούζο. Έχω κρατήσει επαφές μαζί του. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κόμπλεξ. Πριν πάω στον ΟΦΗ το 2014 και τρεις μέρες πριν παντρευτώ, δέχθηκα μια πρόταση από την Κίνα, πολύ καλή στο οικονομικό σκέλος για 1.5 χρόνο. Ο μάνατζέρ μου μου μετέφερε την πρόταση. Το Σάββατο παντρευόμουν τη Δευτέρα έπρεπε να πάω στο Λονδίνο για τη μεταγραφή.

Όταν με πήρε ο Γκατούζο να μου πει για τον ΟΦΗ πίστεψα ότι μου έκαναν πλάκα

Τελικά το αρνήθηκα και εν τέλει πήρα την απόφαση να πάω στον ΟΦΗ για δεύτερη φορά. Μου άρεσε πολύ που πήγα, παρόλο που υπήρχαν οικονομικά προβλήματα και το ήξερα. Είχαμε κάνει συζητήσεις. Είχα γνωστούς κάτω και ήξερα ότι πήγαινα σε μια μεγάλη ομάδα που εκτιμώ. Δέχθηκα τηλεφώνημα στην Πάρο από ιταλικό νούμερο.

Το σηκώνω και ήταν ο Γκατούζο. Στην αρχή πίστεψα ότι μου έκαναν πλάκα. Μετά πείστηκα ότι ήταν ο ίδιος. Άρχισε να μου αναλύει το πλάνο του, το αγωνιστικό αλλά και το οικονομικό. Μου είπε ότι με θέλει και με εκτιμά σαν ποδοσφαιριστή και ότι έχει ένα ενδιαφέρον πρότζεκτ, το οποίο θα στηριζόταν από Ιταλούς επιχειρηματίες.

Όταν σε παίρνει τηλέφωνο ο Γκατούζο και σου λέει αυτά τα πράγματα δεν το συζητάς καν, απλά δέχεσαι. Πήγα στη δεύτερη θητεία με τον Γκατούζο. Και στον ΟΦΗ ήταν λίγο δύσκολα στο οικονομικό σκέλος. Μια φορά κάθε εβδομάδα πηγαίναμε σε ένα ταβερνάκι όλη η ομάδα και πάντα πλήρωνε ο ίδιος. Δεν ήταν η μόνη περίπτωση που έβαλε το χέρι στην τσέπη για την ομάδα.

Τον Ιανουάριο όταν έφυγε ο Γκατούζο, έφυγα. Στο πρώτο μου γκολ στο Γεντί Κουλέ, με τον Παναιτωλικό, ήταν στο τέλος του ματς, είχε μπει ο τρελός στον αγωνιστικό χώρο και άρχισε να μας αγκαλιάζει όλους. Όπως τον βλέπατε στο γήπεδο ήταν και στην προπόνηση.

Στην προπόνηση έκανε τουλάχιστον 200 γκελάκια. Μου έκανε εντύπωση που στην προετοιμασία έτρεχε μαζί μας. Τον είχε από κοντά τον ποδοσφαιριστή και έβγαζε πολύ πάθος. Χαίρομαι που είμαστε ακόμα σε επαφή. Θέλω να τον συναντήσω από κοντά σε μια ομάδα που θα πάει. Μόλις αποχώρησαν κάποιοι παίκτες μαζί με τον προπονητή τον Ιανουάριο, αποφάσισα και εγώ να φύγω”.

Μας διηγήθηκε μια παράξενη ιστορία με τον Ιταλό κόουτς: “Ήταν κλασσικός Ιταλός προπονητής. Είχε την επιθετικότητα, είχε ‘μονομαχίες’ μαζί μας. Μου έλεγε «άντε μ…κα τρέξε». Εκεί που σε έβλεπε να λιποθυμάς ερχόταν δίπλα σου και με φωνή για να συνεχίσεις. Είχε αυτό το πάθος και την ένταση”.

Στο εξωτερικό θέλει υπομονή και πολλή προσπάθεια για να παίξεις, δυστυχώς πήγα μεγάλος έξω

Πριν τη μισή σεζόν στην Καλλονή, ακολούθησε και το εξωτερικό με προορισμό τη Μπάρι και τη Serie B. Αν και δεν καθιερώθηκε ποτέ εκεί, μόνο καλά λόγια έχει να πει. Μετάνιωσε βέβαια που δεν έφυγε μικρότερος για το εξωτερικό: "Πήγα μεγάλος στο εξωτερικό. Πάντα ήθελα να πάω έξω. Μου δόθηκε η ευκαιρία και πήγα, αλλά το έκανα αργά. Με βοήθησε πολύ ο Γκέντσογλου, κάτι που με βοήθησε πολύ στο εξωτερικό, είναι λίγο δύσκολα έξω για τους Έλληνες.

Στην Ιταλία επιλέγουν να χρησιμοποιούν δικού τους παίκτες, προωθούνται περισσότερο αυτοί. Πρέπει να κάνεις προσπάθεια να είσαι καλός και να κάνεις υπομονή για να παίξεις. Εγώ πήγα εκεί με τον Νταβίντε Νικόλα, έναν καλό προπονητή. Ήταν δύσκολο το πρωτάθλημα. Είχαμε πολύ καλή ομάδα, πηγαίναμε για την άνοδο, ενώ η ομάδα πώλησε 23 χιλιάδες διαρκείας εκείνη τη χρονιά.

Το προϊόν είναι διαφορετικό είναι πολύ ωραία εμπειρία. Εκεί προωθούνται και προσέχονται περισσότερο οι Ιταλοί ποδοσφαιριστές. Αν θα καθόμουν την επόμενη χρονιά, μπορεί να είχα άλλη εξέλιξη. Μας άρεσε με τη γυναίκα μου η Ιταλία, αλλά γεννήθηκε η κόρη μου και ήθελα να γυρίσω επίπεδο”.

Επιμείναμε λίγο για την εμπειρία του εκεί και τι έζησε και μας απάντησε: “Ήταν όμορφα. Είδα γήπεδα και ανθρώπους, γνώρισα πολύ καλές καταστάσεις. Εκεί είναι προσεγμένα τα πάντα, όλες οι λεπτομέρειες, από το λεωφορείο μέχρι το ποιος θα μιλήσει στους δημοσιογράφους”.

Η Serie B έχει μεγάλες διαφορές στο θέμα της οργάνωσης, όχι όμως τόσο στο στυλ. Άλλωστε το ιταλικό ποδόσφαιρο μοιάζει με το ελληνικό με παραπάνω ποιότητα φυσικά “Στον τρόπο που προωθούν και προστατεύουν το προϊόν είμαστε η μέρα με τη νύχτα. Από εκεί και πέρα, σαν λαοί είμαστε πολύ κοντά. Γι’ αυτό και μερικά παιδιά δεν παίζουν, είναι δύσκολο το πρωτάθλημα. Η πρώτη πεντάδα του πρωταθλήματος είναι υψηλού επιπέδου.

Όταν έπαιξα στο Μπάρι είχαμε υψηλό μπάτζετ, κοντά στα 7 εκατομμύρια ευρώ και τερματίσαμε τέταρτοι. Δείτε για παράδειγμα τον Μπρινιόλι που προέρχεται από την Έμπολι και είναι ένας καλός τερματοφύλακας. Πέρυσι ήταν ο καλύτερος στην κατηγορία.

Το ιταλικό είναι πιο επικεντρωμένο στο κομμάτι της τακτικής. Στα στημένα κάναμε προπονήσεις για δύο ώρες, εδώ στην Ελλάδα κάνουμε για 15 λεπτά. Είναι πιο επιθετικό”.

Η επιστροφή στην Ελλάδα

Τελικά επαναπατρίστηκε για λογαριασμό του Απόλλωνα. Είχε κίνητρο να το κάνει και μάλιστα ικανοποίησε το σκοπό του “Είχα κάποιες προτάσεις από Ιταλία, αλλά λειτουργώ με το συναίσθημα. Ήταν έγκυος η γυναίκα μου, ήθελα να ήμουν εδώ και μια έξτρα πρόκληση ήταν να ανέβει ο Απόλλων Σμύρνης ξανά στην Α’ Εθνική. Ήταν γνωστά τα λημέρια για μένα.

Ήταν δύσκολη χρονιά, γιατί είχαν γίνει πολλά ακραία γεγονότα για να πέσει η ομάδα. Το πετύχαμε, εγώ πέτυχα 10 γκολ και επέστρεψε η ομάδα εκεί που αξίζει και πήρα και εγώ μια ρεβάνς, γιατί ήταν άδικο που έπεσε η ομάδα”.

Είχα ισχυρό κίνητρο για να γυρίσω στον Απόλλωνα, λειτουργώ με το συναίσθημα

Ο Αντώνης δεν νοιάστηκε καθόλου για το γεγονός ότι θα έπαιζε στη Β' Εθνική, ενώ δήλωσε χαρούμενος που είναι ανάμεσα στους κορυφαίους σκόρερ της ομάδας “Όχι δεν με ένοιαζε καθόλου, ούτε που ήρθα με λιγότερα χρήματα. Ήθελα να κάνω κάτι για να επιστρέψει η ομάδα εκεί. Ιδανικά με τη γυναίκα μου και την κόρη μου, ήθελα να είμαι εδώ.

Δικαιώθηκα θεωρώ με την επιλογή μου, δεν ήταν εύκολο το πρωτάθλημα. Δεν είχα κόμπλεξ να πήγαινα Β’ Εθνική στα 30 μου, έχοντας τις όποιες παραστάσεις είχα. Χαίρομαι που είμαι στη δεκάδα των σκόρερ στην ιστορία του Απόλλωνα”.

Μπορούσα να προσφέρω στην ομάδα, αλλά μας έδιωξαν σχεδόν όλους

Ωστόσο χωρίς να το περιμένει τελικά έφυγε από την ομάδα μαζί με τους υπολοίπους. Αυτό αποφάσισε τότε η νέα τεχνική ηγεσία στην οποία είχε δώσει τα κλειδιά η διοίκηση "Μετά την άνοδο υπήρχαν αλλαγές στην τεχνική ηγεσία. Εκείνοι έκριναν ότι όλη η ομάδα έπρεπε να ξηλωθεί. Δεν το περίμενα. Γύρισα στην ομάδα και ανεβήκαμε, ήταν ένα γνώριμο περιβάλλον.

Περίμενα να μου γίνει μια πρόταση εκεί, αλλά δέχομαι την απόφασή τους, έκαναν τα σχέδιά τους, δεν μπορώ να κατηγορήσω κανέναν, απλώς το θεωρώ λίγο ακραίο να μην μείνει σχεδόν κανείς. Πήραμε το πρωτάθλημα και κάποιοι από εμάς μπορούσαμε να προσφέρουμε στο ανώτατο επίπεδο του Ελληνικού ποδοσφαίρου".

Υπάρχουν προβλήματα ανάμεσα στους παίκτες και τις μικρότερες κατηγορίες τα οποία πρέπει να λυθούν. Βέβαια σε αυτά ρόλο μπορούν διαδραματίσουν και οι άνθρωποι της φουρνιάς του Euro 2004 “Πολύ δύσκολα, έχω χάσει και εγώ χρήματα, τα έχω χαρίσει σε ομάδες και αυτές έχουν αδικηθεί. Στην Ιταλία που έζησα από πρώτο χέρι, πρώτα μπαίνουν τα λεφτά στις ομάδες από το κράτος και ύστερα προχωράει ο σχεδιασμός τους.

Πολλά παιδιά δυσκολεύονται, λίγες ομάδες είναι σωστές και τυπικές ώστε να προσφέρουν στον ποδοσφαιριστή όσα πρέπει για να αποδώσει και ο ποδοσφαιριστής αυτό που μπορεί. Εύχομαι με τη νέα προσπάθεια με τους δύο ομίλους αλλά και την παρακαταθήκη των παικτών από το Euro 2004, να είναι στο χώρο κάποια άτομα που γνωρίζουν από ποδόσφαιρο και να συμβουλεύουν τους παράγοντες, μιας και γνωρίζουν καλύτερα το αντικείμενο”.

Η γενιά του Euro 2004 έχει να προσφέρει πολλά στο ελληνικό ποδόσφαιρο, πρέπει να στηριχτεί

Αναφέρθηκε φυσικά και στο ελληνικό ποδόσφαιρο και πως αυτό μπορεί να βελτιωθεί “Πρέπει να βελτιωθεί αυτό το οικοδόμημα που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο. Υπάρχει αυτή η παρακαταθήκη Ελλήνων ποδοσφαιριστών που πρέπει να την εκμεταλλευτούμε. Είναι κάποια ονόματα, τα γνωρίζουμε δεν θέλω να αδικήσω κάποιον, που θα μπορούν να βοηθήσουν.

Είμαστε τυχεροί, υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να βοηθήσουν, έχοντας τη σωστή νοοτροπία. Πρέπει να στηριχτούν και αυτοί. Είναι 40-50 παιδιά που πρέπει κάπως να τους αφήσουν να βοηθήσουν. Γιατί θέληση υπάρχει, αλλά δεν μπορούν. Όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει μια αλλαγή”.

Δεν καθόμουν ποτέ στα συμβόλαιά μου, όπου δεν με ήθελαν έφευγα

Μας διηγήθηκε φυσικά και κάποιες από τις εμπειρίες του από τις υπόλοιπες ομάδες με τις οποίες έπαιξε. Είχε και εκεί ζήσει πολλά και να αφηγηθεί πολλά βεβαίως: "Είχα μια όμορφη διαδρομή στον Πλατανιά, παίξαμε στη Super League με αξιόλογη πορεία και πέρασα πολύ όμορφα στην Κρήτη. Είχα και ένα σύντομο πέρασμα και στην ιστορική Δόξα Δράμας, καθώς μου άρεσε το πρότζεκτ του Γιάννη Μπύρου, αλλά έφυγα γιατί και ο ίδιος εγκατέλειψε.

Όμορφες αναμνήσεις μου φέρνει και η εμπειρία στην Καλλονή, καθώς πέτυχα και εκεί κάποια καθοριστικά γκολ και η ομάδα παρέμεινε στην κατηγορία Με τη Λαμία είχα ένα κακό πέρασμα. Καθώς είχα συμφωνήσει μαζί της από τον Απρίλιο αλλά τελικά τον Ιούλιο μου είπαν ότι δεν με θέλουν.

Έχω αποδείξει πολλές φορές, όπως και στη συγκεκριμένη περίπτωση, ότι αν δεν με θέλουν σε μια ομάδα αποχωρώ και δεν κάθομαι στο συμβόλαιό μου. Θα μπορούσε και εκεί να συμβεί, καθώς έφυγε ο προπονητής πολύ νωρίς.

Τελικά έμεινα έξι μήνες χωρίς ομάδα και μετά έπαιξα στον Ασπρόπυργο, η πρώτη ομάδα στη Γ’ Εθνική, με την οποία πανηγύρισα την άνοδο, αφήνοντας την Καλαμάτα πίσω δέκα πόντους. Όταν κατεβαίνεις σιγά σιγά και έχεις συνηθίσει κάποιες άλλες καταστάσεις, λες ότι σιγά σιγά έρχεται η ώρα να αποσυρθείς.

Είχα μια ωραία εμπειρία με το Αιγάλεω στην Football League, είμαι ευγνώμων στον κύριο Παλτόγλου και όσα βιώσα στο "Σίτι" στην πρώτη θητεία μου. Και με τον Εθνικό Πειραιά στη Γ’ Εθνική, έμεινα με θετικές εντυπώσεις. Μετά την καραντίνα, είδα ότι δεν πάνε πολλά πράγματα ομαλά και αποφάσισα να σταματήσω”.

Η ανάρτηση του τέλους

Στην ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναφέρθηκε σε πολλά, όπως φυσικά και στα λάθη που έκανε. Κάποια μας τα εξήγησε και πιο πάνω, αλλά δεν μετανιώνει για κανένα “Από τη δική του οπτική γωνία ο καθένας μπορεί να σου πει οτιδήποτε.

Οι κοντινοί μου άνθρωποι ήταν πάντα δίπλα μου σε ότι λάθη έκανα. Κάποιες αποφάσεις ίσως τις πήρα πιο γρήγορα. Στη Λαμία φερ' ειπείν μου είπαν να κάνω υπομονή. Εγώ μπορεί να είχα άλλη φιλοσοφία, από αυτούς που λέγανε ότι κάνω λάθος. Την τελική απόφαση την έπαιρνα εγώ, δεν με επηρέαζε κανένας αν και πάντα άκουγα και τη γνώμη των γύρω μου.

Δεν θεωρώ ότι κάποια επιλογή ήταν λάθος. Ίσως επέμενα πιο πολύ. Κάποιοι παίκτες “καθόντουσαν” στα συμβόλαιά τους, εγώ δεν το έκανα. Αν θα μπορούσα να άλλαζα κάτι ίσως θα καθόμουν παραπάνω χρόνια στο εξωτερικό”.

Δεν κάνω για προπονητής το λέω ωμά, θα μείνω στο ποδόσφαιρο γιατί το αγαπάω

Τον ρωτήσαμε για το πως βίωσε την πτώση στην καριέρα του και αν τον επηρέασε ψυχολογικά. Ο ίδιος κατάφερε να μην επηρεαστεί από όσα πέρασε “Υπάρχει αυτό το πράγμα. Μόλις σβήσουν τα φώτα σε ξεχνάνε. Όταν σε ξεχάσουν «την ακούς», παθαίνεις κάτι σαν κατάθλιψη, αν όχι την ίδια πάθηση. Εγώ ήμουν από τους τυχερούς, δεν το βίωσα. Είχα την οικογένειά μου και ξεπέρασα τα προβλήματά μου.

Κάποια στιγμή μου ήρθε και μένα λίγο κάπως, δεν είναι το ίδιο, αλλά ήμουν τυχερός και το διαχειρίστηκα σωστά. Αυτό συμβαίνει και για τις καταστάσεις που βιώνεις στις μικρότερες ομάδες, το οικονομικό, ή όταν δεν παίζεις τόσο καλά όσο πιο παλιά. Εν μέρει είναι φυσιολογικό. Όταν παλεύεις για 20 χρόνια να πας βήμα βήμα εκεί που θες, όταν κλείσει ή πάει να κλείσει γενικά την ακούς”.

Φυσικά αποκάλυψε ότι παραμένει στο ποδόσφαιρο. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι θα έχουμε άμεσα νέα για την επαγγελματική του στέγη, αλλά μέχρι εκεί. Μας ξεκαθάρισε πάντως ότι δεν θα γίνει προπονητής: “Δεν κάνω για προπονητής, στο λέω ωμά. Δεν μου αρέσει και θεωρώ ότι δεν το έχω. Όπως ήξερα τις δυνατότητές και τις αδυναμίες μου ως ποδοσφαιριστής τις ξέρω και σε αυτό το κομμάτι.

Σε ένα πόστο να βοηθήσω κάποια ομάδα είτε ως τεχνικός διευθυντής ή σε ακαδημίες. Είμαι σε συζητήσεις, αλλά δεν θέλω να πω παραπάνω. Θα δούμε. Κάτι θα κάνω, γιατί αγαπάω το ποδόσφαιρο. Θεωρώ ότι μπορώ να προσφέρω”.

Τέλος για το τι του έχει αφήσει το ποδόσφαιρο από την ιδιότητα του ποδοσφαιριστή, το ταμείο ήταν θετικό, όπως εξηγεί "Το ρεζουμέ μου είναι θετικό από το ποδόσφαιρο. Έχω κρατήσει φιλίες και έχω γνωρίσει ξεχωριστούς ανθρώπους. Έχω δει πράγματα και έχω αποκομίσει όμορφες παραστάσεις και εμπειρίες. Θέλω να βοηθήσω με τις γνώσεις που έχω από κάποιο πόστο, γιατί έχω αγάπη για το άθλημα.

Πήγα σε μεγάλες ομάδες, πήγα και σε μικρότερες κατηγορίες. Ξέρω πως είναι να ζεις σε αποδυτήρια μεγάλων ομάδων, αλλά και πως να παίρνεις ανόδους σε μεγαλύτερες κατηγορίες. Ίσως θα μπορούσα να κάνω κάποιες καλύτερες επιλογές, αλλά πραγματικά είμαι γεμάτος και μου άρεσαν όσα έζησα".