Ο άρχοντας των τίτλων
Ο Ολυμπιακός δεν είχε αντίπαλο εντός συνόρων αυτή τη δεκαετία, με την ομάδα του μεγάλου λιμανιού να σαρώνει τους τίτλους, προσθέτοντας 8 Πρωταθλήματα και 4 Κύπελλα Ελλάδας στη μεγάλη συλλογή της (videos)!
Οι "ερυθρόλευκοι" άρχισαν να παίρνουν τα ποδοσφαιρικά ηνία της χώρας στα μέσα της δεκαετίας του '90, ωστόσο φαίνεται πως η συνήθεια αυτή έγινε λατρεία την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, με τη μοναδική ομάδα που κατάφερε να γευτεί το νέκταρ του Πρωταθλήματος από το 2000 και μετά να είναι ο Παναθηναϊκός και αυτός μόλις δύο φορές, ενώ η ΑΕΚ αγνοεί τον τίτλο εδώ και 16 χρόνια.
Οι τίτλοι που έχουν καταλήξει στον Πειραιά είναι συνολικά 13 (8 Πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα, 1 Σούπερ Καπ), ενώ πέρα από τις επιτυχίες στο μυαλό των φίλων της ομάδας έχουν μείνει και οι πολλοί μεγάλοι παίκτες που έχουν τιμήσει τη ριγωτή ερυθρόλευκη φανέλα την τελευταία δεκαετία.
Ζιοβάνι, Ριβάλντο, Καρεμπέ, Ζε Ελίας, Ζέτενμπεργκ, Τζόρτζεβιτς, Γιαννακόπουλος, Μαυρογενίδης, Αλεξανδρής, Γεωργάτος, Ελευθερόπουλος, Καστίγιο, Κωνσταντίνου, Νικοπολίδης, Τουρέ, Γκαλέτι, Μπελούστσι, Κοβάτσεβιτς, Ντουντού, Μέλμπεργκ, Τοροσίδης, Άντζας είναι μερικοί μόνο από τους σημαντικούς παίκτες που προσφεραν σημαντικές υπηρεσίες στον πειραϊκό σύλλογο και το Sport24.gr σας παρουσιάζει βήμα-βήμα το χτίσιμο της ερυθρόλευκης δυναστείας...
Πρωταθλητής Ελλάδας 2000-01
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε την πορεία προς τον πέμπτο συνεχόμενο τίτλο από το 1997 και μετά με τον πλέον εμφατικό τρόπο, με τους "γκρι" του Γιάννη Ματζουράκη (δεύτερη εμφάνιση) να διαλύουν με 6-0 τους "ερυθρόλευκους" του Εθνικού Αστέρα, με τον Ζιοβάνι να σκοράρει δις και τον νεοαποκτηθέντα Παρ Ζέτενμπεργκ να πετυχαίνει το πρώτο του γκολ στο ελληνικό Πρωτάθλημα.
Μία εβδομάδα αργότερα χρειάστηκε ένα γκολ του Στέλιου Γιαννακόπουλου στο 91' για να αποδράσει ο Ολυμπιακός με το "τρίποντο" από την Κρήτη κόντρα στον ΟΦΗ (έπαιζε μάλιστα με 10 παίκτες από το πρώτο μέρος λόγω απευθείας κόκκινης στον Ελευθερόπουλο), ενώ η πρώτη γκέλα ήρθε την 3η αγωνιστική και ήταν μάλλον αναπάντεχη.
Ο λόγος για το 3-3 με τον Ιωνικό στο ΟΑΚΑ, σε ένα ματς που είχε απίστευτες διακυμάνσεις και το τελικό σκορ διαμορφώθηκε στο 90' από τον κεντρικό αμυντικό των Νικαιωτών, Γιάννη Ξανθόπουλο.
Εκείνη η βραδιά επεφύλασε πάντως δυσάρεστες εκπλήξεις και στους άλλους δύο του πρώην ΠΟΚ, με τον Παναθηναϊκό να φέρνει 2-2 με τον Άρη στη Λεωφόρο και την ΑΕΚ να υποχρεώνεται σε 2-2 από τον Εθνικό Αστέρα αν και προηγήθηκε με 2-0!
Συνέχεια με... ντέρμπι και εκεί οι "ερυθρόλευκοι" έδειξαν πως δύσκολα θα άφηναν τα σκήπτρα: θρίαμβος με 4-1 επί της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ την 5η αγωνιστική, "λευκή" ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό στην ανακαινισμένη Λεωφόρο την 6η και "διπλό" την 8η στην Τούμπα με 4-2 επί του ΠΑΟΚ .
Ακολούθησαν τρεις συνεχόμενες νίκες, ενώ η πρώτη ήττα για τον Ολυμπιακό σε εκείνο το Πρωτάθλημα ήρθε τη 12η αγωνιστική: θύτης ο Ηρακλής του Γιάννη Κυράστα που υπέταξε με 2-1 τους πρωταθλητές στο "Καυτανζόγλειο" με τον Μιχάλη Κωνσταντίνου να σκοράρει δύο φορές στο 65' και στο 83', ανατρέποντας το 0-1 που είχε γράψει ο Αλεξανδρής από το 58'.
Φαίνεται πάντως ότι αυτή ήττα πείσμωσε τους παίκτες του Ολυμπιακού που στη συνέχεια πάτησαν γκάζι και άφησαν χιλιόμετρα μακριά τους αντιπάλους τους στην κούρσα του τίτλου. Απόδειξη;
Οι 15 συνεχόμενες νίκες (!) που πανηγύρισαν (ένας ολόκληρος γύρος δηλαδή), με την ομάδα του Πειραιά να μην χαρίζει ούτε βαθμό από την 13η αγωνιστική μέχρι και την 27η ή αν προτιμάτε ημερολογιακά από τις 7 Ιανουαρίου έως και τις 29 Απριλίου, σχεδόν τέσσερις μήνες.
Την 28η αγωνιστική και με τον τίτλο να έχει βαφτεί ερυθρόλευκος προ πολλού, ο Πανιώνιος έγινε μόλις η δεύτερη ομάδα που νίκησε τον Ολυμπιακό στο Πρωτάθλημα (2-1), με την ομάδα του Τάκη Λεμονή (είχε πάρει τη θέση του Ματζουράκη από τα μέσα του πρώτου γύρου) να κάνει φιέστα μπροστά στους οπαδούς της στο ματς με τον Αθηναϊκό στο ΟΑΚΑ την προτελευταία αγωνιστική.
Πρωταθλητής Ελλάδας 2001-02
Με δύο εντός έδρας νίκες στις ισάριθμες πρώτες αγωνιστικές (κόντρα σε Ηρακλή και Πανιώνιο) έκανε ποδαρικό στο Πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός, ο οποίος την 3η αγωνιστική έφερε 1-1 με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα και διατήρησε την τρομερή παράδοση που τον ήθελε αήττητο από τη σεζόν 1997-98 στην έδρα του "Δικεφάλου του Βορρά".
Το πρώτο "ντέρμπι αιωνίων" της χρονιάς ήρθε την 8η αγωνιστική και έβγαλε νικήτρια την... ΑΕΚ, καθώς Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός αναδείχτηκαν ισόπαλοι 2-2 (26' Αλεξανδρής, 42' Τζόρτζεβιτς / 72', 77' Ολισαντέμπε) στο ΟΑΚΑ, με αποτέλεσμα να μεγαλώσει η διαφορά τους από τους πρωτοπόρους "κιτρινόμαυρους".
Η ισοπαλία με τον ΟΦΗ στο "Γεντί Κουλέ" με 1-1 έδωσε επιπλέον αέρα στην ΑΕΚ όμως οι τρεις τελευταίες αγωνιστικές του πρώτου γύρου άλλαξαν τα δεδομένα.
Η ομάδα του Φερνάντο Σάντος "αυτοκτόνησε" καθώς γνώρισε τρεις συνεχόμενες ήττες από Ηρακλή (1-2 εκτός), Ολυμπιακός (2-3 εντός) και ΠΑΟΚ (2-3 εκτός), με τον Ολυμπιακό του Τάκη Λεμονή να κάνει το προσπέρασμα στη... Νέα Φιλαδέλφεια σε ένα από τα πιο συναρπαστικά ντέρμπι στην ιστορία των δύο ομάδων.
Η Ένωση προηγήθηκε δύο φορές με τους "συνήθεις υπόπτους" Ντέμη Νικολαΐδη και Βασίλη Τσιάρτα, ο Ολυμπιακός ισοφάρισε ισάριθμες φορές με τους Αλεξανδρή και Ζιοβάνι, ενώ η ποδοσφαιρική δικαιοσύνη απονεμήθηκε τελικά στο 90' (οι "ερυθρόλευκοι" σφυροκοπούσαν την εστία του Ατματζίδη σε όλο το δεύτερο ημίχρονο χάνοντας σωρεία ευκαιριών), με το φάουλ του Τζόρτζεβιτς να βρίσκει στο τείχος και να καταλήγει στα δίχτυα του Ατματζίδη.
Την τελευταία μάλιστα αγωνιστική του πρώτου γύρου οι Πειραιώτες θα μπορούσαν να ανοίξουν την ψαλίδα της διαφορά στο +4 όμως γνώρισαν απρόσμενη εντός έδρας ήττα από τον Άρη, σε ένα παιχνίδι που ο Φάνης Κατεργιαννάκης έκανε το παιχνίδι της ζωής του και ο Ζμπαρί στο 79' έκανε τρισευτυχισμένους τους περίπου 100 ηρωικούς οπαδούς των "κιτρίνων" που είχαν ταξιδέψει στην Αθήνα.
Ακολούθησαν η ισοπαλία 1-1 με τον Ηρακλή στη Θεσσαλονίκη και η βαριά ήττα με 3-1 από τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη που προκάλεσε "επισκέψεις" οπαδών στις εγκαταστάσεις στο Ρέντη, για να επανέλθει τελικά η ηρεμία στο μεγάλο λιμάνι με το 3-2 επί του ΠΑΟΚ στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Highlight από αυτό το ματς είναι φυσικά το γεγονός ότι στο 17' οι Πειραιώτες νικούσαν με 3-0 (!) καθώς και η εκπληκτική ντρίμπλα παγκόσμιας κλάσης του Ζιοβάνι στον Κατσιαμπή στη φάση του πρώτου ερυθρόλευκου τέρματος.
Λίγες αγωνιστικές αργότερα ήρθε και το ντέρμπι στη Λεωφόρο με τον Παναθηναϊκό, στο οποίο οι "ερυθρόλευκοι" βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο από το γκολ του Ολισαντέμπε στο 78' αλλά τελικά έφυγαν με το αποτέλεσμα που ήθελαν, χάρη στο εύστοχο χτύπημα πέναλτι του "Τζόλε" στις καθυστερήσεις.
Φυσικά, λίγοι θυμούνται τους σκόρερς από εκείνο το ματς, το οποίο έχει στιγματιστεί από τα άσχημα επεισόδια που έγιναν αμέσως μετά εντός αγωνιστικού χώρου και τον άγριο ξυλοδαρμό του διαιτητή Ευθυμιάδη.
Ο Ακράτητος έκανε την έκπληξη της χρονιάς λίγο πριν το φινάλε με το 2-2 στο ΟΑΚΑ επί του Ολυμπιακού, ωστόσο στις τρεις τελευταίες τρεις αγωνιστικές μίλησε η καρδιά του πρωταθλητή.
Νίκη (με ανατροπή) στην Πάτρα με 3-1, θρίαμβος στον "τελικό" του πρωταθλήματος κόντρα στην ΑΕΚ με 4-3 με ήρωα τον Αλεξανδρή και "πεντάρα" τίτλου στη Θεσσαλονίκη επί του Άρη (5-1) στο άδειο λόγω τιμωρίας "Χαριλάου".
Τί δεν θα ξεχάσουν ποτέ οι φίλοι του Ολυμπιακού από εκείνη την τριάδα αγώνων φωτιά; Τον Ζέτενμπεργκ να σκαρφαλώνει τα κάγκελα (!) στο γήπεδο της Παναχαϊκής, τον Αλεξανδρή να εκτελεί με απίθανο ανάποδο ψαλίδι τον Χιώτη στο ΟΑΚΑ αλλά και να εκμεταλλεύετεται το ιστορικό "τρακάρισμα" Χιώτη-Φερούζεμ, το Κύρο Βασσάρα να σφυρίζει το τέλος του ντέρμπι στο 97', και φυσικά την συνέντευξη Τύπου-κατάθεση ψυχής του Αλεξανδρή μετά τη νίκη επί του Άρη την τελευταία αγωνιστική.
Α, να μην ξεχάσουμε και τους περίπου 8.000 ερυθρόλευκους οπαδούς που αποθέωσαν την αποστολή κατά την επιστροφή της από τη Θεσσαλονίκη, αναγκάζοντας όλους σχεδόν τους παίκτες (ακόμα και τον Κριστιάν Καρεμπέ) να ανέβουν στην οροφή του πούλμαν για να γιορτάσουν με τον κόσμο!
Πρωταθλητής Ελλάδας 2002-03
Ο Ολυμπιακός εγκατέλειψε το ΟΑΚΑ (έκλεισε προκειμένου να είναι έτοιμο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το καλοκαίρι του 2004) και μετακόμισε στη "μικρή" Ριζούπολη, με τον στόχο για εκείνη τη σεζόν να μην είναι άλλος από τον ιστορικό έβδομο συνεχόμενο τίτλο, ώστε να σπάσει το ρεκόρ των έξι σερί Πρωταθλημάτων που κατείχε και πάλι η ομάδα του Πειραιά, από την περίοδο 1954-1959.
Το ξεκίνημα ήταν θετικό (3 νίκες και 1 ισοπαλία) όμως η απομάκρυνση του Τάκη Λεμονή από τον πάγκο έφερε "μπερδέματα", με τον υπηρεσιακό Γιάννη Κόλλια να μην πετυχαίνει ούτε μία νίκη στον έναν περίπου μήνα που έμεινε στο τιμόνι.
Ο Σρέτσκο Κάτανετς που πήρε το χρίσμα από τον Σωκράτη Κόκκαλη ξεκίνησε την περιπέτειά του στην Ελλάδα με ισοπαλία 1-1 στο "Νίκος Γκούμας" με την ΑΕΚ, ενώ με τα αστρονομικά σκορ που έφερε η ομάδα κόντρα σε Ιωνικό (6-0) και Παναχαϊκή (7-0) ο κόσμος είχε αρχίσει να ενθουσιάζεται με τον νέο τεχνικό στον πάγκο.
Μία αγωνιστική πριν το τέλος του πρώτου γύρου ο Ολυμπιακός πήγε με +3 στη "Λεωφόρο" για να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό όμως παρότι πήρε δύο ανέλπιστα δώρα από τους "πράσινους" (αυτογκόλ από Χένρικσεν και Κυργιάκο) ηττήθηκε με 3-2 και έτσι έχασε τον άτυπο τίτλο του Πρωταθλητή χειμώνα...
Το ξεκίνημα του δευτέρο γύρου βρήκε τον Ολυμπιακό να αλλάζει για τρίτη φορά προπονητή (!), με τον Όλεγκ Προτάσοφ να παίρνει τη θέση του Κάτανετς που "δεν καταλάβαινε την ψύχωση για το πρωτάθλημα", και τους Πειραιώτες να επιδίδονται σε ένα ανελέητο κυνήγι του πρωτοπόρου Παναθηναϊκού.
Μετά από έξι συνεχόμενες επιτυχίες ήρθε η ήττα από την ΑΕΚ με 2-1 στη Ριζούπολη (με το γκολ του Κατσουράνη στη τελευταία φάση των καθυστερήσεων!) που έφερε σε μειονεκτική θέση την ομάδα του Πειραιά, όμως χάρη στις νίκες που έκανε στη συνέχεια κατάφερε να πάει στο ντέρμπι με τον καθοριστικό Παναθηναϊκό όντας στο -3 από την κορυφή...
Σε εκείνο το ματς, το "τριφύλλι" έπαιζε ουσιαστικά για τρία αποτελέσματα (νίκη, ισοπαλία ή ακόμα και με ήττα με ένα γκολ διαφορά ώστε ο τίτλος να κρινόταν σε μπαράζ), όμως οι ερυθρόλευκοι δεν τους άφησαν το παραμικρό περιθώριο να ελπίζουν.
Με την πόλωση και τον φανατισμό όλης εκείνης της εβδομάδας να χτυπάει... κόκκινο λίγο πριν το ματς στις εξέδρες, οι παίκτες του Ολυμπιακού μπήκαν με μάτι που γυάλιζε στον αγωνιστικό χώρο και νίκησαν κατά κράτος με 3-0 τον Παναθηναϊκό, που έμοιαζε να έχει παραδοθεί μετά το γρήγορο γκολ του Ζιοβάνι (ο Γιαννακόπουλος σκόρερ των άλλων δύο τερμάτων).
Την τελευταία αγωνιστική, οι οπαδοί των "ερυθρολεύκων" έκαναν... Καραϊσκάκη την ακριτική Ξάνθη και πανηγύρισαν το 5-1 επί της αδιάφορης βαθμολογικά Skoda, με τον Ολυμπιακό να στέφεται για έβδομη στη σειρά φορά πρωταθλητής και τον Αλέκο Αλεξανδρή να ανακοινώνει μετά από εκείνο το ματς (φυσικά και σκόραρε...) την αποχώρησή του από την ενεργό δράση.
Πρωταθλητής Ελλάδας 2004-05
Τα δύο χρόνια υπομονής στη Ριζούπολη είχαν περάσει πλέον στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, με τον Ολυμπιακό να πατάει το πόδι του στο νεότευκτο "Καραϊσκάκη" (γήπεδο πλέον και όχι στάδιο) και τον Σωκράτη Κόκκαλη να οραματίζεται πλέον μία νέα ερυθρόλευκη δυναστεία μετά το νταμπλ του Παναθηναϊκού τη σεζόν 2003-04.
Υπήρχαν άλλωστε και οι προϋποθέσεις για να κάνει κάποιος όνειρα αφού ο "μάγος" Ζιοβάνι καλωσόριζε στον έκτο του πλέον χρόνο στο μεγάλο λιμάνι τον παγκόσμιο σούπερ σταρ και κάτοχο "Χρυσής Μπάλας" Ριβάλντο...
Το ιστορικό πρώτο ματς στο υπερσύγχρονο φαληρικό γήπεδο έγινε στις 19 Σεπεμβρίου του 2004 κόντρα στην Καλλιθέα, με τον Γιάννη Οκκά να πετυχαίνει το πρώτο γκολ και τον νυν βουλευτή Γιώργο Ανατολάκη να δίνει τη νίκη στην ομάδα του Ντούσαν Μπάγεβιτς με 2-1.
Την 6η αγωνιστική ήρθε ο μεγάλος θρίαμβος επί του ΠΑΟΚ με 5-1 στο "Καραϊσκάκη", στο ματς που ο Ριβάλντο σημείωσε τα δύο πρώτα του τέρματα με τη φανέλα του Ολυμπιακού και ο Νέρι Καστίγιο πέτυχε το ωραιότερο γκολ του Πρωταθλήματος εκείνης της σεζόν, με τον Ουρουγουανό να "κρύβει τη μπάλα" μαζί με τους Ζιοβάνι, Ριβάλντο και τους παίκτες του "Δικεφάλου" να την ξαναβλέπουν μόνο όταν αυτή αναπαύτηκε στα δίχτυα του Ατματζίδη.
Δύο αγωνιστικές αργότερα, μίλησε η κλάση του "Ρίμπο" στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, με τον Ριβάλντο να νικάει με εκπληκτική εκτέλεση φάουλ με το αριστερό τον Χαλκιά και να δίνει μία σπουδαία νίκη γοήτρου αλλά και ουσίας στην ομάδα του.
Στον δεύτερο γύρο ο Ολυμπιακός υποχρεώθηκε να δώσει τους τέσσερις πρώτους εντός έδρας αγώνες με κλειστές τις πόρτες λόγω των επεισοδίων στο ματς με τον Πανιώνιο, παρόλα αυτά εξακολούθησε να βρίσκεται κοντά στην κορυφή και ένιωσε να γκρεμίζεται οριστικά μόνο όταν ήρθαν τα αρνητικά αποτελέσματα με ΟΦΗ (1-1 εκτός) και Παναθηναϊκό (ήττα με 1-0 εκτός).
Με πέντε αγωνιστικές να απομένουν και τρεις πόντους πίσω από τον "αιώνιο αντίπαλο", οι παίκτες του Ντούσαν Μπάγεβιτς δεν είχαν πλέον την τύχη στα δικά τους πόδια, όμως αποδείχτηκαν πολύ σκληροί για να πεθάνουν...
Έκαναν πέντε νίκες στα ισάριθμα τελευταία παιχνίδια (με Καλαμαριά, Αιγάλεω, Κέρκυρα, Πανιώνιο, Ηρακλή) και εκμεταλλευόμενοι τα δύο στραβοπατήματα του Παναθηναϊκού κόντρα σε ΠΑΟΚ (1-1) και ΑΕΚ (1-1) πανηγύρισαν ίσως τον πιο ανέλπιστο τίτλο της εποχής Σωκράτη Κόκκαλη.
Highlight των τελευταίων αγωνιστικών: η λόμπα του Ζιοβάνι στον γκολκίπερ του Αιγάλεω Σιντιμπέ και ο μή πανηγυρισμός του (ήταν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση λόγω των κακών σχέσεων με τον Μπάγεβιτς), το μπλουζάκι-αφιέρωση του Καστίγιο προς τον Ζιοβάνι στο ματς με την Κέρκυρα, οι ζητωκραυγές των παικτών του Ολυμπιακού στα αποδυτήρια του "Καραϊσκάκης" μετά την ισοπαλία στο Παναθηναϊκός-ΑΕΚ, το γκολ τίτλου του Ριβάλντο με τον Ηρακλή αλλά και η υποδοχή ηρώων της ομάδας στο "Καραϊσκάκης".
Κυπελλούχος Ελλάδας 2004-05
Η πρώτη χρονιά του Ολυμπιακού στο νέο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, καθώς πέρα από το πρωτάθλημα η ομάδα του Ντούσαν Μπάγεβιτς έφτασε και στην κατάκτηση του Κυπέλλου.
Στο δρόμο προς τον τελικό απέκλεισε κατά σειρά Βέροια, Καλλιθέα, Ηρακλή, Καστοριά (προημιτελικά), ΑΕΚ (ημιτελικά), με τον Άρη να είναι το τελευταίο εμπόδιο για την κατάκτηση της κούπας.
Η αναμέτρηση των δύο ομάδων έλαβε χώρα στις 21 Μαΐου 2005 στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο, με τον Ολυμπιακό να επιβεβαιώνει τον τίτλο του φαβορί που κουβαλούσε (ο Άρης είχε μάλιστα υποβιβαστεί στη Β' Εθνική λίγο πριν τον τελικό) και να επικρατεί με το άνετο και δίκαιο 3-0, έχοντας για σκόρερς τους Τζόρτζεβιτς (56' (πεν.), 90') και Ριβάλντο (70').
Η σύνθεση του Ολυμπιακού στον τελικό: Νικοπολίδης, Μαυρογενίδης (50' Καστίγιο), Πάντος, Κωστούλας, Ανατολάκης, Ταραλίδης, Γεωργάτος, Καφές (50' Ζιοβάνι), Οκκάς (84' Στολτίδης), Ριβάλντο, Τζόρτζεβιτς.
Πρωταθλητής Ελλάδας 2005-06
Η δεύτερη σεζόν του Ολυμπιακού στο νέο "Καραϊσκάκης" αποδείχτηκε ακόμα καλύτερη από την πρώτη, όσον αφορά στην παρουσία του στο Πρωτάθλημα, με την ομάδα του Τροντ Σόλιντ (πήρε τη σκυτάλη στον πάγκο από τον Μπάγεβιτς) όχι μόνο να παίρνει τον τίτλο με χαρακτηριστική άνεση αλλά να κερδίζει και τα τέσσερα ντέρμπι κόντρα σε Παναθηναϊκό ΑΕΚ, κάτι που είχε να συμβεί πάνω από 30 χρόνια.
Η αρχή έγινε την 1η αγωνιστική όταν φιλοξενήθηκε από τους "πράσινους" στο ΟΑΚΑ, με τους "ερυθρόλευκους" να ανοίγουν το σκορ με κεφαλιά-οβίδα του Στολτίδη (δοκάρι και μέσα) και να το κλείνουν λίγο πριν το τέλος με υποδειγματικό σουτ του Τζόρτζεβιτς μέσα από τη μεγάλη περιοχή.
Την 5η αγωνιστική οι Πειραιώτες επισκέφτηκαν εκ νέου το ΟΑΚΑ και το άλωσαν ξανά: η ΑΕΚ προηγήθηκε με τον Αλεξόπουλο, όμως η απάντηση ήταν αποστομωτική στο δεύτερο ημίχρονο και δόθηκε από τους Τζόρτζεβιτς (εύστοχο χτύπημα πέναλτι), Κωνσταντίνου και Οκκά.
Ίδια και απαράλλακτη η εικόνα στον δεύτερο γύρο, με τον Ολυμπιακό να λυγίζει με 3-2 την αντίσταση του Παναθηναϊκού και να τον "τελειώνει" οριστικά από τη μάχη του τίτλου (μεγάλος πρωταγωνιστής ο Ριβάλντο με δύο γκολ, αν και ήταν αμφίβολος λόγω τραυματισμού την εβδομάδα του ντέρμπι) και να φιλοδωρεί λίγες αγωνιστικές μετά με 3-0 την ΑΕΚ, έχοντας για MVP και πάλι τον Βραζιλιάνο σούπερ σταρ (δύο γκολ).
Τί άλλο έχει να θυμάται κάποιος φίλος του Ολυμπιακού από αυτή τη σεζόν; Μα φυσικά τις 16 συνεχόμενες νίκες που έκαναν μέσα στη σεζόν οι νταμπλούχοι Ελλάδας (από την 8η μέχρι και την 23η), τις 13 νίκες στα 15 συνολικά ματς που έδωσαν στην έδρα τους (ισοφάρισαν την περσινή τους επίδοση), την εμβληματική παρουσία του Γιάγια Τουρέ στο χώρο της μεσαίας γραμμής, τον Μιχάλη Κωνσταντίνου να φοράει τα ερυθρόλευκα μετά από τέσσερα χρόνια στα πράσινα αλλά και την απουσία του "μάγου της μπάλας" Ζιοβάνι μετά από έξι χρόνια απίστευτων ποδοσφαιρικών στιγμών που χάρισε στο κοινό του.
Κυπελλούχος Ελλάδας 2005-06
Η σεζόν 2005-06 είναι συνυφασμένη με το δεύτερο συνεχόμενο νταμπλ για τον Ολυμπιακό, ο οποίος έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας αποκλείοντας κατά σειρά Πανηλειακό, Θρασύβουλο, Skoda Ξάνθη και Λάρισα.
Στον μεγάλο τελικό αντιμετώπισε την ΑΕΚ στο Παγκρήτιο Στάδιο στις 10 Μαΐου 2006 και δεν έχασε την ευκαιρία "να πάρει το αίμα του πίσω" για την απώλεια του τροπαίου τέσσερα χρόνια νωρίτερα.
Το ημίχρονο μεταξύ των δύο ομάδων έληξε ισόπαλο χωρίς τέρματα όμως στην επανάληψη οι Πειραιώτες ήταν καταιγιστικοί και με τα τέρματα των Κωνσταντίνου (61'), Ίβιτς (70' (αυτ.) και Καστίγιο (90') έκαναν δικό τους το τρόπαιο.
Κορυφαία στιγμή της βραδιάς για τους ερυθρόλευκους -πέρα φυσικά από την απονομή- ήταν το γκολ του Καστίγιο στις καθυστερήσεις, με τον λάτιν άσο του Ολυμπιακού να κάνει ζιγκ-ζαγκ από τρεις αμυντικούς της Ένωσης πριν στείλει τη μπάλα με άψογο πλασέ στην αριστερή γωνία του Σορεντίνο.
Η σύνθεση του Ολυμπιακού στον τελικό: Νικοπολίδης, Μαυρογενίδης, Μπουλούτ, Ανατολάκης, Σούρερ, Στολτίδης, Τουρέ (67' Μάριτς), Καφές, Κωνσταντίνου (92' Ντάνι Γκαρσία), Τζόρτζεβιτς, Οκκάς (77' Καστίγιο).
Πρωταθλητής Ελλάδας 2006-07
Το "Καραϊσκάκη" αποτελεί φόβητρο για κάθε αντίπαλο και αυτό αποτέλεσε κανόνα και τη σεζόν 2006-07, με τον Ολυμπιακό να στηρίζεται στη δύναμη της έδρας του για να κατακτήσει τον τρίτο συνεχόμενο τίτλο του.
Οι "ερυθρόλευκοι" του Τροντ Σόλιντ (έμεινε μέχρι το τέλος του πρώτο γύρου για να τον διαδεχτεί στη συνέχεια ένας παλιός γνώριμος της ομάδας, ο Τάκης Λεμονής) ξεκίνησαν με το εντυπωσιακό σερί των έξι νικών, ακολούθησε η πρώτη αποτυχία κόντρα στον Ατρόμητο αλλά και η ήττα στο ντέρμπι από τον Παναθηναϊκό, ενώ ο πρώτος γύρος έκλεισε με ένα ακόμα "πειστικό" σερί έξι νικών για την ομάδα του Πειραιά.
Ο τίτλος ουσιαστικά "κλειδώθηκε" με τα θετικά αποτελέσματα σε Τούμπα (νίκη με 3-2) και ΟΑΚΑ με ΑΕΚ (3-3), με το στοιχείο που μετρίασε κάπως τη χαρά του κόσμου να είναι η ήττα από τον "αιώνιο αντίπαλο" μέσα στο "Καραϊσκάκης", χάρη στο γκολ του Δημήτρη Παπαδόπουλου στο 89'.
Αυτή ήταν μάλιστα η πρώτη φορά που ο Παναθηναϊκός έφευγε νικητής από το φαληρικό γήπεδο μετά τη σεζόν 1995-96 αλλά και η πρώτη φορά μετά από 11 χρόνια που οι "πράσινοι" νικούσαν και στα δύο ντέρμπι της σεζόν. Άλλη διαφορά σε σύγκριση με προηγούμενες φιέστες;
Η απουσία ενθουσιασμού από τις (όχι γεμάτες) εξέδρες, με τον κόσμο να είναι "παγωμένος" αλλά και διχασμένος μετά την αποχώρηση Ριβάλντο και τις σκληρές κουβέντες που είπε για τη διοίκηση του Ολυμπιακού.
Πρωταθλητής Ελλάδας 2007-08
Τέταρτη σεζόν στο νέο "Καραϊσκακη" για τον Ολυμπιακό και το σκηνικό γνώριμο στο τέλος της σεζόν, με τον τίτλο να καταλήγει στο μεγάλο λιμάνι. Αυτή τη φορά η πρώτη θέση έρχεται με πολύ κόπο και ιδρώτα θυμίζοντας κάτι από τη σεζόν 2004-05, ενώ για να επικυρωθεί ο τίτλος χρειάστηκε οι Έλληνες φίλαθλοι να περιμένουν την απόφαση του CAS...
Ουσιαστικά αν θελήσουμε να βγάλουμε έναν MVP από τους "ερυθρόλευκους" δεν θα χρειαστεί να σκεφτούμε πάνω από μερικά... κλάσματα δευτερολέπτου, με τον Ντάρκο Κοβάτσεβιτς να είναι το Α και το Ω της ομάδας.
Με το τέλος του πρώτου γύρου, ο Σέρβος στράικερ είχε πετύχει κάτι το εκπληκτικό για τα ελληνικά δεδομένα καθώς είχε σκοράρει σε όλα τα εντός έδρας της ομάδας: στην 2η αγωνιστική με τον ΟΦΗ, στην 4η με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς, στην 5η με τον Πανιώνιο, στην 7η με τον ΠΑΟΚ, στην 9η με τη Βέροια, στην 11η με το Λεβαδειακό, στη 12η με την ΑΕΚ και στην 14η με την Ξάνθη!
Λίγο πριν το τέλος του πρωταθλήματος, ο Σωκράτης Κόκκαλης πήρε το ρίσκο με την αλλαγή του Τάκη Λεμονή με τον Χοσέ Σεγκούρα και βάσει αποτελέσματος δικαιώθηκε.
Και αυτό γιατί μπορεί οι πρωταθλητές να γνώρισαν πολύ βαριά ήττα με 4-0 από την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, αλλά με τις πέντε νίκες που έκαναν στα υπόλοιπα παιχνίδια που κάθησε στον πάγκο τους ο Ισπανός πήραν τον τίτλο.
Φυσικά θα πρέπει να αισθάνονται ανακουφισμένοι για το γεγονός ότι ο Απόλλων Καλαμαριάς έκανε "φάουλ" με τη χρησιμοποίηση του Ρόμαν Βάλντερ (δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής) στον μεταξύ τους αγώνα και έτσι πήραν το ματς στα χαρτιά, κατ'επέκταση και τον τίτλο.
Όσο για το ματς που δεν θα ξεχάσουν ποτέ οι φίλοι της ομάδας του Πειραιά από εκείνη τη σεζόν; Ποιό άλλο από το ματς-θρίλερ με την ΑΕΛ δύο αγωνιστικές πριν το φινάλε, όπου ο Κώστας Μήτρογλου έκανε το 2-1 στο 90' και πήρε τη μπουκιά μέσα από το στόμα της ΑΕΚ, που ήταν έτοιμη να αγκαλιάσει τον πρώτο της τίτλο μετά το 1994.
Κυπελλούχος Ελλάδας 2007-08
Τρίτη κατάκτηση Κυπέλλου την τελευταία τετραετία για τον Ολυμπιακό, με το τρόπαιο αυτό να είναι ακόμα πιο "γλυκό" καθώς στον δρόμο προς τον τελικό επετεύχθη μία ιστορική νίκη επί του Παναθηναϊκού.
Αυτή ήρθε στις 16 Ιανουαρίου 2008, με τους Πειραιώτες να υποδέχονται τους "πράσινους" σε μονό αγώνα για τη φάση των "16", τρεις ημέρες μάλιστα μετά το 1-1 στο Φάληρο για το πρωτάθλημα (σε ματς που ήταν αρκετά καλύτερος ο αντίπαλός τους) και να θριαμβεύουν με το εκκωφαντικό 4-0.
Ο Λούα Λούα με σουτ-φωτοβολίδα το 1-0, ο Τοροσίδης το 2-0, ο Κοβάτσεβιτς το 3-0 μετά από ασίστ του... Σαριέγκι και το "κερασάκι στην τούρτα" ήταν το βολ-πλανέ του Νούνιες μετά από σέντρα ακριβείας του Τάσου Πάντου!
Στον τελικό που έγινε στις 17 Μαΐου στο "Καυτανζόγλειο" ο Άρης εμφανιζόταν ως το φαβορί μιας που έπαιζε στην πόλη του απέναντι σε έναν Ολυμπιακό που είχε να παίξει έναν μήνα μπάλα (είχαν μεσολαβήσει τα πλέι-οφς), όμως εκεί μίλησε η κλάση του Ντάρκο Κοβάτσεβιτς.
Ο αρχισκόρερ του Ολυμπιακού άνοιξε το σκορ με καρφωτή κεφαλιά ύστερα από "συστημένη" σέντρα του Γκαλέτι στο 33' του τελικού, ενώ το τελικό 2-0 έγραψε στο 53' ο Ζεβλάκοφ, και αυτός με κεφαλιά.
Η σύνθεση του Ολυμπιακού στον τελικό: Νικοπολίδης, Τοροσίδης, Μπράβο, Άντζας, Ζεβλάκοφ, Πατσατζόγλου, Στολτίδης, Γκαλέτι (85' Σίσιτς), Κοβάτσεβιτς (91' Κωνσταντίνου), Τζόρτζεβιτς, Μήτρογλου (82' Πάντος).
Πρωταθλητής Ελλάδας 2008-09
Ο Ερνέστο Βαλβέρδε αφήνει την Πριμέρα Ντιβισιόν για χάρη του Ολυμπιακού και το τέλος της σεζόν τον βρίσκει απόλυτα δικαιωμένο καθώς πανηγυρίζει τους πρώτους τίτλους της προπονητικής καριέρας του, έχοντας καταφέρει σε αυτό το διάστημα να δώσει μία σαφή αγωνιστική ταυτότητα στο παιχνίδι των "ερυθρολεύκων".
Περιττό να ειπωθεί πως το γήπεδο "Καραϊσκάκη" αποτελεί το εφαλτήριο της ομάδας για μία ακόμα χρονιά, με τον Ολυμπιακό να έχει 13 νίκες σε 15 ματς, με τις μόνες ομάδες που έφυγαν με θετικό αποτέλεσμα να είναι ο Παναθηναϊκός (0-0) και η Λάρισα (1-0).
Παίκτης-ηγέτης της ομάδας στην επίθεση είναι ο Λουτσιάνο Γκαλέτι που μοιράζεται τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στο πρωτάθλημα με τον Ισμαέλ Μπλάνκο, η παρουσία των Μπελούστσι, Λέτο, Ντιόγκο, Ντουντού και Ντάρμπισιρ (από τον Ιανουάριο ο τελευταίος) στην ενδεκάδα προσθέτουν έξτρα δυναμική, ενώ συγκίνηση προκάλεσε η αποχώρηση του "Νταρκογκόλ" λόγω προβλήματος με την καρδιά του.
Η σεζόν έκλεισε μάλιστα μέσα σε κλίμα συγκινησιακής φόρτισης, με τον Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς να κρεμάει τα παπούτσια του μετά από 13 χρόνια παρουσίας στον Ολυμπιακό και τον Ερνέστο Βαλβέρδε να αποχαιρετάει τον κόσμο (δεν τα βρήκε με τον Σωκράτη Κόκκαλη) λέγοντας σε άπταιστα ελληνικά "Είμαι Ολυμπιακάρα..."
Κυπελλούχος Ελλάδας 2008-09
Πιστός στην... παράδοση που τον ήθελε να πρωταγωνιστεί και στο Κύπελλο στο δεύτερο μισό της δεκαετίας, ο Ολυμπιακός έφτασε και αυτή τη σεζόν στον τελικό, αποκλείοντας κατά σειρά Διαγόρα Ρόδου, ΟΦΗ, ΠΑΟΚ και Αστέρα Τρίπολης.
Αντίπαλος των "ερυθρολεύκων" στον μεγάλο τελικό ήταν και πάλι η ΑΕΚ, όμως αντί για την Κρήτη που είχαν αναμετρηθεί οι δύο ομάδες το 2006, αυτή τη φορά θα έλυναν τις διαφορές τους στο μεγαλύτερο στάδιο της χώρας, το Ολυμπιακό Στάδιο.
Ο αγώνας ήταν ουσιαστικά διαφήμιση του ελληνικού ποδοσφαίρου και κατά πολλούς είναι ο συγκλονιστικότερος της ιστορίας του θεσμού.
Η ΑΕΚ προηγήθηκε με 2-0 πριν τη συμπλήρωση του πρώτου δεκάλεπτου με τον Μπλάνκο, ο Ολυμπιακός έφτασε στην ισοφάριση στο δεύτερο ημίχρονο με Ντάρμπισιρ και Ντουντού, οι "κιτρινόμαυροι" πήραν εκ νέου το προβάδισμα στο 90' με τον Σκόκο, κι ενώ όλα έδειχναν χαμένα για τους "ερυθρόλευκους", ο Ντάρμπισιρ έκανε το 3-3 στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων με απίστευτη κεφαλιά.
Λίγο πριν τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου της παράτασης ο Ολυμπιακός προηγήθηκε 4-3 με τον Γκαλέτι, όμως σε ελάχιστα λεπτά έμεινε με 9 ποδοσφαιριστές λόγω δύο απανωτών αποβολών των Γκαλέτι και Αβραάμ Παπαδόπουλου.
Αυτό το εκμεταλλεύτηκε η ΑΕΚ για να ισοφαρίσει σε 4-4 (γκολ εκπληκτικής τεχνικής από τον Σκόκο) και να οδηγήσει τον αγώνα στη διαδικασία των πέναλτυ, όπου εκεί γράφτηκε ιστορία.
Οι παίκτες των δύο ομάδων εκτέλεσαν συνολικά 34 πέναλτι, με τον Ολυμπιακό να παίρνει τελικά το τρόπαιο με σκορ 15-14 χάρη σε εύστοχο χτύπημα του Αντώνη Νικοπολίδη, ο οποίος νίκησε από τα 11 βήματα τον ομόλογό του της ΑΕΚ, Λουίς Σάχα.
Η σύνθεση του Ολυμπιακού στον τελικό: Νικοπολίδης, Τοροσίδης, Ντομί, Α.Παπαδόπουλος, Άντζας, Πατσατζόγλου (46' Ντάρμπισιρ / 97' Όσκαρ), Γκαλέτι, Ντουντού, Ντιόγκο, Λέτο (62' Τζόρτζεβιτς), Μπελούτσι.
Να σημειωθεί ότι πέρα από τους 12 συνολικά τίτλους (8 πρωταθλήματα και 4 Κύπελλα Ελλάδας), ο Ολυμπιακός κατέκτησε και τον μοναδικό τελικό Σούπερ Καπ που διεξήχθη μέσα στη δεκαετία (σεζόν 2007-08), επικρατώντας με 1-0 της ΑΕΛ στο γήπεδο "Καραϊσκάκης".
Να σημειωθεί επίσης ότι σε αυτή τη δεκαετία ο Ολυμπιακός: έχει πανηγυρίσει πρόκριση δύο φορές στις 16 καλύτερες ομάδες του Τσάμπιονς Λιγκ (2007-08, 2009-10), έχει πάρει μέρος μία φορά στους "16" του Κυπέλλου UEFA (2004-05), και δύο στους "32" του Κυπέλλου UEFA (2000-01, 2008-09).
Όσον αφορά στο ελληνικό μέτωπο, πέρα από τους τέσσερις κερδισμένους τελικούς, ο Ολυμπιακός ήταν φιναλίστ αυτή τη δεκαετία σε τρεις τελικούς (2001, 2002, 2004) ενώ έχει να επιδείξει και τον ανεπανάληπτο θρίαμβο μέσα στο σπίτι του "αιώνιου αντιπάλου", Παναθηναϊκού, με 4-1, για το θεσμό του Κυπέλλου Ελλάδας, στις 21 Μαρτίου 2001.