Αφίχθη στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 1997 για λογαριασμό της ΑΕΚ. Το δεκαετές πέρασμά του από την άσημη Μπρέινταμπλικ δεν δημιούργησε κλίμα ευφορίας στις τάξεις των οπαδών της Ένωση, άλλωστε στο διπλό πέρασμά του από τους Γκλάσγκοου Ρέιντζερς δεν κατάφερε να πάρει χρόνο συμμετοχής.
Ωστόσο στην Ελλάδα ο 25χρονος τότε κεντρικός μέσος κατάφερε να δείξει ότι η απλότητα στο ποδόσφαιρο είναι ένα προσόν που ανοίγει πόρτες και χτίζει καριέρες. Το ήρεμο και μεστό παιχνίδι του, το αδιάκοπο τρέξιμο, οι σωστές τοποθετήσεις τα σπάνια λάθη στις μεταβιβάσεις κατέστησαν τον Γκρέταρσον έναν απαραίτητο κρίκο στην κιτρινόμαυρη αλυσίδα.

Οι εποχές βέβαια δεν ήταν εύκολες καθώς η ΑΕΚ προσπαθούσε να βρει την ταυτότητα που είχε πάρει μαζί του ο Μπάγεβιτς αποχωρώντας για τον Ολυμπιακό. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με κάποιους τραυματισμούς που τον άφησαν πίσω σε περιόδους που βρισκόταν σε εξαιρετική κατάσταση, δεν επέτρεψαν στον φιλότιμο και πάντοτε αρεστό στην κιτρινόμαυρη κερκίδα Ισλανδό να μείνει για περισσότερο από τρία χρόνια στην ΑΕΚ μετρώντας 67 συμμετοχές και 2 γκολ. Αποχώρησε το καλοκαίρι του 200 για την βελγική Λόκερεν.

Ο Άρναρ και το… φάντασμα του Μπάγεβιτς!

Την άνοιξη του 1998 είχα βρεθεί στο σπίτι που διέμενε τότε (στο Νέο Ηράκλειο) για μια συνέντευξη η οποία δημοσιεύθηκε στον "Ελεύθερο Τύπο". Από τότε ο Γκρέταρσον είχε διαγνώσει ότι κάτι είναι… σάπιο στο κιτρινόμαυρο βασίλειο. Η εμμονή στον Μπάγεβιτς και το κόλλημα να κερδίζει η ΑΕΚ τον Ολυμπιακό και να μην την ενδιαφέρει τίποτε άλλο στη διάρκεια της σεζόν ήταν σύμπτωμα άρρωστο για τον Ισλανδό. Είχε πει τότε:

"Όλοι στην ομάδα περιμένουν πως και πως αυτό το ματς. Όλοι εξακολουθούν να συζητούν το όνομα του Μπάγεβιτς. Τα αποδυτήρια έχουν στοιχειώσει από την παρουσία του. Η ΑΕΚ πρέπει να προχωρήσει μπροστά. Έχει σημαντικούς παίκτες, ένα γήπεδο που αποτελεί φανταστική έδρα και χιλιάδες οπαδούς στο πλευρό της. Δεν μπρρώ να καταλάβω γιατί δεν κοιτάμε μπροστά. Πρέπει να ξεχάσουμε τον Μπάγεβιτς"

Εντύπωση πάντως του είχε κάνει και η στάση της διαιτησίας απέναντι στην ΑΕΚ αλλά και γενικότερα στο πως αντιμετώπιζε τους αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος. "Πολλά πράγματα μου φαίνονται περίεργα. Δεν θέλω να ασχολούμαι κι όταν επιστρέφω σπίτι μου αφοσιώνομαι στην οικογένειά μου και προσπαθώ να μην τα σκέφτομαι. Αλλά είναι αλήθεια ότι οι διαιτητές δεν σφυρίζουν το ίδιο όλες τις ομάδες. Ο Ολυμπιακός έχει διαφορετική αντιμετώπιση από όλους τους άλλους, ευνοείται διαρκώς".

Το ρίσκο της επιλογής

Η επιστροφή του Γκρέταρσον είναι αναμφίβολα μια καλή συγκυρία για την ΑΕΚ, αν και δεν αποτελεί καλό σημάδι το ότι ο Μπάγεβιτς δεν συμφώνησε με την επιλογή του επειδή προτιμούσε τον Βασίλη Τσιάρτα για τη θέση του τεχνικού διευθυντή (κι εφόσον ασφαλώς η συγκεκριμένη πληροφορία ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα). Ο 38χρονος πλέον ποδοσφαιριστής αγάπησε την ΑΕΚ και την Ελλάδα και θα δείξει αφοσίωση. Ωστόσο πρέπει να επισημανθεί και το ρίσκο της απόφασης.

Ο Γκρέταρσον παραμένει ενεργός ποδοσφαιριστής και θα κάνει τη συγκεκριμένη δουλειά για πρώτη φορά στη ζωή του. Απέχει αρκετά χρόνια από την Ελλάδα, δεν ξέρει τι συμβαίνει στην ομάδα και θα επιστρέψει σε ακόμη πιο δύσκολη εποχή για την ΑΕΚ η οποία συμπληρώνει 16 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα. Όλα αυτά θα προσθέσουν έξτρα πίεση στο ούτως ή άλλως δύσκολο έργο που αναλαμβάνει.

Από την άλλη η πρόθεση της διοίκησης είναι προφανής. Θέλει να προσεγγίσει ενδιαφέρουσες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών από ευρωπαϊκά πρωταθλήματα δεύτερης ταχύτητας. Παίκτες εξελίξιμους και φθηνούς από χώρες όπως η Ιδλανδία, η Νορβηγία, η Φινλανδία και φυσικά το Βέλγιο όπου ο Γκρέταρσον αγωνίστηκε για έξι ολόκληρα χρόνια και έγινε σημείο αναφοράς για την Λόκερεν (157 συμμετοχές - 36 γκολ).