Η ΑΕΚ επιστρέφει εκεί που ανήκει μετά από 19 χρόνια. Στη Νέα Φιλαδέλφεια. Εκεί που έζησε μεγάλες στιγμές και μεγάλες δόξες. Η προσμονή όλου του κιτρινόμαυρου οργανισμού για την είσοδο στην OPAP Arena ήταν μεγάλη, όμως η μεγάλη ώρα έφτασε.

Αρκετοί ποδοσφαιριστές είχαν χύσει τον ιδρώτα τους στο παλιό γήπεδο της ΑΕΚ, το Νίκος Γκούμας. Ένα γήπεδο που χτίστηκε με ιδρώτα, αγάπη και αίμα από τους πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στη Νέα Φιλαδέλφεια, όπως δήλωσε ο Χάρης Κοπιτσής στη συνέντευξή του στο SPORT24.

Ο άλλοτε ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ πέρασε 8.5 χρόνια στα κιτρινόμαυρα και είχε πολλά να διηγηθεί για το παλιό σπίτι της ΑΕΚ, την επαν-ένωση με το καινούργιο και τη Νέα Φιλαδέλφεια που επισκέπτεται τακτικά. Θυμήθηκε στιγμές που έζησε σε αυτό το γήπεδο, τις προσωπικότητες που γνώρισε, ενώ χαραγμένη ανεξίτηλα στη μνήμη του παραμένει η ατμόσφαιρα που δημιουργούσε ο κόσμος τότε "στα Φιλαδέλφεια".

Το Νίκος Γκούμας ήταν δύσκολη έδρα, κανείς δεν περνούσε εύκολα από εκεί

Με την ΑΕΚ πανηγύρισε δύο πρωταθλήματα και δύο κύπελλα και ευελπιστεί ότι η Ένωση θα ζήσει τις ίδιες στιγμές στην OPAP Arena, καθώς το γήπεδο θα δώσει την ενέργεια που χρειάζονται οι παίκτες για να γράψουν νέες χρυσές σελίδες στην ιστορία του συλλόγου.

Συνέντευξη στον Θωμά Τζουβάρα

Ο Χάρης Κοπιτσής από μικρό παιδί υποστήριζε την ΑΕΚ κάτι που δεν έχει κρύψει. "Μοιραία" η κουβέντα ξεκίνησε για τις πρώτες του επισκέψεις στο Νίκος Γκούμας ως οπαδός, αλλά και τον παίκτη που θαύμαζε περισσότερο.

"Φυσικά και είχα πάει στο γήπεδο πριν πάρω μεταγραφή στην ΑΕΚ, σαν φίλαθλος και οπαδός σε ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια. Όχι πάρα πολλά βέβαια. Τότε ήταν άλλες εποχές. Ήταν πιο ρομαντικές. Ο οπαδός/φίλαθλος ήταν πιο κοντά στα γεγονότα. Υπήρχε μια αμεσότητα. Υπήρχαν οπαδοί και από τις δύο ομάδες, ήταν κάτι το διαφορετικό. Όλες οι εμπειρίες μου από εκείνη την περίοδο ήταν όμορφες, ένιωθα τον παλμό της κερκίδας και μου άρεσε.

Στην τότε ΑΕΚ θαύμαζα πολύ τον Θωμά Μαύρο. Βέβαια η ομάδα εκείνα τα χρόνια είχε πολλούς πολύ υψηλού επιπέδου ποδοσφαιριστές, αλλά ο Θεωμάς ήταν ένα είδωλο για τα παιδιά της ηλικίας μου. Όλοι θέλαμε να του μοιάσουμε και να παίζουμε σαν αυτόν".

Το πάγωμα του αντιπάλου στη Νέα Φιλαδέλφεια ήταν οφθαλμοφανές

Πριν έρθει στην ΑΕΚ ο Κοπιτσής είχε αγωνιστεί στον Πανιώνιο και ένα από τα γήπεδα που επισκέφθηκε με τους κυανέρυθρους ήταν το Νίκος Γκούμας, επομένως έζησε τη Νέα Φιλαδέλφεια και ως αντίπαλος. "Όλη η προετοιμασία απέναντι στην ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια ήταν ιδιαίτερη εμπειρία.

Η ΑΕΚ είναι πάντα μια μεγάλη ομάδα και το Νίκος Γκούμας ήταν μια δύσκολη έδρα, δύσκολα περνούσαν από εκεί οι αντίπαλοι. Οι εμπειρίες μου εκεί ήταν ανάμεικτες. Συνήθως έχανα, αλλά είχα την ευκαιρία να παίξω απέναντι σε μια μεγάλη ομάδα και σε αυτό το γήπεδο γεμάτο κόσμο με την ιστορία που κουβαλούσε. Έχω μνήμες από πολλά ματς ως αντίπαλος της ΑΕΚ".

Ήρθε όμως και η στιγμή να φορέσει τη φανέλα της ΑΕΚ και να περάσει στην αντίπερα όχθη. Εκεί αντιλαμβανόταν εύκολα την παγωμάρα του αντιπάλου, ενώ ο ίδιος δεν έχει λόγια να περιγράψει όσα έζησε.

"Δεν χρειαζόταν να μου πει κάποιος κάτι ιδιαίτερο για το πώς το βίωνε. Ήταν οφθαλμοφανές. Τότε η Νέα Φιλαδέλφεια είτε παίζαμε ντέρμπι είτε «απλό» ματς ήταν γεμάτη συχνά και ο κόσμος ήταν κοντά μας, καταλάβαινες εύκολα ότι ο αντίπαλος δύσκολα θα μπορούσε να αντισταθεί. Το γήπεδο και ο κόσμος μας έδιναν έξτρα ώθηση, ενέργεια και αυτοπεποίθηση. Αντιλαμβανόσουν εύκολα την πίεση που ένιωθε ο αντίπαλος.

Ένιωθα απλά απίστευτα μέσα στο γήπεδο, καταπληκτικά. Δεν είναι εύκολο να βρω ακριβείς λέξεις για να αποτυπώσω στο έπακρο αυτό που ένιωθα, σαν ποδοσφαιριστής όταν έπαιζα σε εκείνο το γήπεδο. Η ενέργεια, η δυναμική, αλλά και το βάρος και η ευθύνη ήταν στο μεγαλύτερο δυνατό σημείο που μπορούσαμε να φανταστούμε".

Άπειρες οι στιγμές χαράς, αισθάνομαι τυχερός και προνομιούχος για όσες στιγμές έζησα στη Νέα Φιλαδέλφεια

Ακολούθησε η άμεση και "κοφτή" απάντηση για το αν ένιωθε σαν να έπαιζε σε ένα μεγάλο ευρωπαϊκό γήπεδο. "Όχι σαν. Έπαιζα σε ένα μεγάλο ευρωπαϊκό γήπεδο".

Έχοντας 8.5 χρόνια παρουσίας στην ΑΕΚ οι εμπειρίες του από τη Νεα Φιλαδέλφεια δεν ήταν λίγες. Ο ίδιος δεν ξεχωρίζει κάποια εξ αυτών και αισθάνεται ευλογημένος για όσα έζησε. "Ήταν πολλά τα χρόνια που ήμουν στην ΑΕΚ. Είναι συνεχόμενα και πάρα πολλά αυτά που έζησα και το ένα ίσως καλύτερο από το άλλο. Δεν μπορώ να λησμονήσω ούτε το πρώτο μου ματς, ούτε τα γκολ που έβαλα. Δεν μπορώ εύκολα να ξεχωρίσω στιγμές.

Αυτό που είχα σαν γενική εντύπωση είναι η τρομερή υποστήριξη του κόσμου. Ζούσε για τα ντέρμπι. Στο πρώτο μου ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό (σ.σ. 3-1 στη Νέα Φιλαδέλφεια τη σεζόν 1992/93), έβαλα γκολ, σπάσαμε μεγάλη παράδοση και πλησιάσαμε στον τίτλο τον οποίο πήραμε στο τέλος.

Ήταν καταστάσεις και εμπειρίες που δεν είχα ξαναζήσει και με σημάδεψαν. Όταν ο κόσμος φώναζε το όνομά μου, πάλι μετά από ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό (σ.σ. 2-0 στη Νέα Φιλαδέλφεια τη σεζόν 1993/94), αλλά και άλλες φορές. Ένιωσα περήφανος και ευγνώμων για όλο αυτό. Με αγάπησαν και τους αγάπησα, ήταν κάτι αμοιβαίο. Στο Champions League, το πρώτο που έγινε στη σημερινή του μορφή, με Μίλαν, Άγιαξ και Σάλτσμπουργκ. Οι δύο πρώτες ήταν υπερομάδες. Ειδικά με τη Μίλαν η ατμόσφαιρα στη Νέα Φιλαδέλφεια ήταν ανεπανάληπτη. Χωρίς τον κόσμο πολύ πιθανό να μην παίρναμε αποτέλεσμα.

Είναι άπειρες οι στιγμές χαράς, υπάρχουν όμως και αυτές της ευθύνης και της στεναχώριας. Μόνο τυχερός και προνομιούχος νιώθω για όλα όσα βίωσα σε αυτό το γήπεδο αυτά τα χρόνια. Έτσι αποδείχθηκε γιατί λίγα χρόνια αργότερα το γήπεδο γκρεμίστηκε για να γίνει το καινούργιο".

Το Νίκος Γκούμας ήταν φτιαγμένο για τις μεγάλες στιγμές, ο κόσμος ήταν ο 12ος παίκτης στην τριετία των πρωταθλημάτων

Τον επιστρέψαμε λίγο πίσω. Στο πρώτο του παιχνίδι με την ΑΕΚ: "Πρώτη ομάδα με την οποία έπαιξε για πρώτη φορά ήταν η Ξάνθη. Δεν αισθάνθηκα καθόλου άγχος. Ήταν μεγάλη χαρά και ανυπομονησία για να παίξω. Το ήθελα πολύ. Θυμάμαι και την ώθηση του κόσμου στο πρώτο μου ματς. Όλος αυτός ο συνδυασμός της χαράς μου με το σπρώξιμο της κερκίδας στο σπίτι μας με βοήθησε να το χαρώ πραγματικά πάρα πολύ".

Τι ήταν όμως αυτό που θα επέλεγε ανάμεσα στα ντέρμπι και τα ευρωπαϊκά ματς. "Ο συνδυασμός αυτών των δύο, είτε ντέρμπι είτε ευρωπαϊκό παιχνίδι. Η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη σε κάθε ματς σαν αυτά, παίρναμε την ίδια ώθηση. Αυτά τα ματς ήταν δύο και τρία επίπεδα παραπάνω από τα υπόλοιπα. Το Νίκος Γκούμας ήταν φτιαγμένο για μεγάλες στιγμές και αυτά τα ματς χαρίζουν τις μεγάλες στιγμές".

Ο Κοπιτσής ήταν μέλος της καλύτερης ΑΕΚ όλων των εποχών, η οποία κατέκτησε τρία σερί πρωταθλήματα (1992-1994) και μιας εκ των καλύτερων στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το Νίκος Γκούμας και ο κόσμος έβαλαν το λιθαράκι τους σε αυτό. "Η αλήθεια είναι ότι εκείνη η τριετία δεν έγινε ξαφνικά. Προετοιμαζόταν από τα προηγούμενα χρόνια με συγκεκριμένες κινήσεις σε όλα τα επίπεδα. Απλά τότε ήταν η κορύφωση αυτού που χτίστηκε. Ο κόσμος κατέκλυζε το γήπεδο, μας στήριζε και μας βοηθούσε και κάναμε όπλο την έδρα μας. Ήταν πραγματικά ο 12ος παίκτης.

Και τα δύο γήπεδα πρεσβεύουν τις αρχές και τις αξίες της ΑΕΚ, ο κόσμος τις συντήρησε όλα αυτά τα χρόνια

Ήταν μαζί μας όλη την εβδομάδα, όχι μόνο στα ματς. Όλα αυτά συνέβαλαν στο να είναι εκείνη η ομάδα ίσως η καλύτερη της ΑΕΚ αλλά και γενικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο όλων των εποχών. Και αυτό το λένε όλοι οι αντίπαλοι. Τότε κάποιες φορές στα εκτός που πηγαίναμε ερχόντουσαν αντίπαλοι άλλων ομάδων απλά για να μας δουν. Αυτό ναι ήταν κάτι που έλειπε στην ΑΕΚ των τελευταίων ετών και φάνηκε".

Ποιο όμως είναι το πρώτο πράγμα που του έρχεται στο μυαλό όταν ακούει τη λέξη "Νέα Φιλαδέλφεια". "Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται είναι ο κόσμος. Και τα δύο γήπεδα και το Νίκος Γκούμας και η OPAP Arena πρεσβεύουν τις αρχές και τις αξίες της ΑΕΚ. Όλες αυτές τις αξίες τις πραγματοποιεί και τις συντηρεί ο κόσμος. Σε όλα αυτά τα χρόνια με αυτές τις δυσκολίες, σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες δεν έλειψε ποτέ. Και δεν ήταν λίγες.

Ήταν μακριά από τον τίτλο, χωρίς γήπεδο. Αργότερα έπεσε και κατηγορία. Όμως ο κόσμος ήταν εκεί. Γκρεμίστηκε στο γήπεδο που ο κόσμος το λάτρευε. Το γήπεδο ανήκει στον κόσμο που έκανε υπομονή και πραγματικά αξίζει να το χαρεί για τα επόμενα χρόνια".

Οι στιγμές βέβαια δεν ήταν μόνο καλές αλλά και κακές. Και τότε όμως το vibe της κερκίδας δεν άλλαζε υπό μία μόνο προϋπόθεση. "Από την προσωπική μου εμπειρία, σε κάθε στραβή ο κόσμος ήταν κοντά μας υπό την προϋπόθεση ότι έβλεπε να προσπαθούμε. Να μοχθούμε, να κυνηγάμε κάθε μπάλα. Να αντιλαμβάνονται ότι τα δίνουμε όλα. Αυτό ήταν που ήθελε πρωτίστως ο κόσμος της ΑΕΚ. Μετά μπορεί να δει τα στραβά. Όταν δίναμε το 100% ο κόσμος είναι ο πρώτος που συμμετέχει. Για πολλά χρόνια είχαμε ελάχιστες ήττες στην έδρα μας και ο κόσμος έβαλε το χεράκι του.

Όταν είσαι συνεχώς σε τόσο υψηλό επίπεδο οι δύσκολες στιγμές δεν είναι λίγες, γιατί υπάρχουν απαιτήσεις. Και στην ΑΕΚ πρέπει να υπάρχουν απαιτήσεις. Κάθε Κυριακή πρέπει να νικάει και κάθε χρόνο να πηγαίνει για το πρωτάθλημα. Ο κόσμος περίμενε πολλές φορές να μας μιλήσει να μας εκφράσει τα παράπονά του. Ποτέ όμως δεν ένιωσα κάτι τόσο πολύ δύσκολο σε αυτό το γήπεδο, να είναι μαζί μας τόσο εναντίον. Υπήρχαν πράγματα αλλά στα πλαίσια του φυσιολογικού".

"Ευτυχώς που έζησα εκατοντάδες παιχνίδια και καθένα από αυτά έχει τη δική του ιστορία. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο ειλικρινά. Όλες μου οι στιγμές εκεί ήταν απολαυστικές. Ακόμα και οι προπονήσεις. Αν επιλέξω κάποια, θα αδικήσω κάποια άλλη. Αυτό οφείλεται στην ενέργεια που υπήρχε στο γήπεδο.

Η παρουσία μου εκεί δεν με άφηνε να ξεχωρίζω κάτι. Κάθε φορά που πάταγα στον αγωνιστικό χώρο είναι ιερή απέναντι στο γήπεδο και απέναντι στην ομάδα. Δεν έδινα διαφορετική βαρύτητα. Όλα τα παιχνίδια μέσα μου τα νιώθω ιερά και πολύτιμα. Και αυτό το συνειδητοποίησα όταν σταμάτησα την καριέρα μου και έκανα ένα flashback. Η τύχη που είχα να αγωνιστώ σε αυτό το γήπεδο, με αυτό τον κόσμο με αυτή την ομάδα μου αφήνει μια ενιαία εικόνα και δύσκολα μπορώ να διαχωρίσω-ξεχωρίσω κάτι".

Οφείλω πολλά στον Μανωλά και τον Σαβέβσκι, μου δίδαξαν να σέβομαι την ΑΕΚ και τον κόσμο της

Στην παρουσία του στην ΑΕΚ γνώρισε κάποιες σπουδαίες προσωπικότητες, τον Κώστα Μανωλά και τον Τόνι Σαβέβσκι, που του δίδαξαν πράγματα, όπως και στους υπόλοιπους τότε νέους παίκτες και γι' αυτό αισθάνθηκε την ανάγκη να τους ευχαριστήσει γι' αυτό. "Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι ζώντας αυτή την ομάδα αυτής της τριετίας είχα τη δυνατότητα να συναντήσω κάποια τοτέμ της ΑΕΚ που είχαν τις ιδέες της ομάδας στην πρώτη γραμμή. Τον Μπάγεβιτς, τον Ραβούση, τον Νικολάου, τον Πανταζή. Ωστόσο συνάντησα και δύο πολύ μεγάλες μορφές που μου προσφέραν πολύτιμη βοήθεια (αλλά και στους υπόλοιπους νέους), ειδικά στα πρώτα εντός έδρας ματς.

Ο ένας ήταν ο Στέλιος Μανωλάς. Μου έκανε εντύπωση η αγάπη του για την ομάδα. Πόσο υπέφερε όταν χάναμε. Ασχολούταν με την ΑΕΚ 24 ώρες κάθε μέρα και μας συμπαρέσυρε και μας μετέδωσε τις αξίες του. Θυμάμαι κερδίζαμε ένα παιχνίδι στην έδρα μας και κατευθείαν το μυαλό του πήγαινε στο επόμενο ματς. Μας προετοίμαζε ακόμα και από τα αποδυτήρια. Μας μετέδωσε την ιδέα της ΑΕΚ, την αγωνιστικότητα, το πάθος και την αφοσίωση που έπρεπε να έχουμε. Τυχεροί ήμασταν και για τον Τόνι Σαβέβσκι. Ο μεγαλύτερος ξένος παίκτης στην ιστορία της ΑΕΚ σαν άνθρωπος και ποδοσφαιριστής.

Μας βοηθούσε πολύ μέσα στο παιχνίδι. Έδινε και την ψυχή του και το κάναμε και εμείς. Αυτά τα δύο ιερά τέρατα ήταν ένα μεγάλο μάθημα για εμάς. Μας δώσανε αρχές και ιδέες για τη ζωή, όχι μόνο το ποδόσφαιρο. Αυτό θα ήθελα να το πω μετά από τόσα χρόνια. Να τους ευχαριστήσω για όσα μου πρόσφεραν. Ήταν άτομα που με στήριξαν και με βοήθησαν πάρα πολύ. Δεν ήταν οι μόνοι προφανώς, αλλά η στήριξη που μου παρείχαν αυτοί ήταν μεγάλη".

Ποια όμως ήταν η αρχή που υιοθέτησε από αυτές τις δύο εμβληματικές μορφές. "Ήταν ο σεβασμός στην ΑΕΚ και τον κόσμο. Το δείχνανε με κάθε τρόπο. Στην προπόνηση, στην αθλητική τους ζωή, προσέχανε συνεχώς. Στα ματς δεν αφήνανε δευτερόλεπτο να περάσει χαλαρά στο ματς από σεβασμό στον κόσμο. Έπρεπε οπωσδήποτε να πάρουμε αυτές τις γραμμές αυτές τις αρχές. Ήταν σημαντική η παρουσία τους και αυτό σε εκείνο το οικοδόμημα".

Και ήρθε μια από τις πιο άσχημες στιγμές στην ιστορία της ΑΕΚ. Η κατεδάφιση του Νίκος Γκούμας το 2003, το οποίο σκόρπισε τη θλίψη σε όλους τους Αεκτζήδες. "Είχα τα χειρότερα συναισθήματα που μπορούσα να έχω. Ήταν ένα γήπεδο που σου έβγαζε ενέργεια, όχι ενός απλού γηπέδου, αλλά ενός γηπέδου που χτίστηκε με ιδρώτα, αγάπη και αίμα από τους πρόσφυγες. Ήταν ένα γήπεδο με έντονο συναίσθημα. Αντιπροσώπευε την προσφυγιά, το μέρος που ήταν οι πρόσφυγες και πήγαν στη Νέα Φιλαδέλφεια και έφτιαξαν αυτό το γήπεδο ως σπίτι τους. Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ. Δεν ήταν ένα απλό γήπεδο.

Στην OPAP Arena ένιωσα τα ίδια συναισθήματα με παλιά, ο κόσμος βγάζει την ίδια ενέργεια με τότε, αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον Μελισσανίδη για το γήπεδο

Βλέποντας το νέο γήπεδο που είναι στα πρότυπα και τις ιδέες της ΑΕΚ με παρηγορεί. Ένα καινούργιο γήπεδο που μπορεί να μη χτίστηκε εντελώς όπως το προηγούμενο, αλλά η καθημερινότητα των οπαδών όλα αυτά τα χρόνια να το επισκέπτονται, να βγάζουν φωτογραφίες και να περιμένουν με ανυπομονησία, δίνει μια ατμόσφαιρα αντίστοιχη του παλιού και ότι μπορεί να «προσφέρει» στην τωρινή ομάδα, όσα πρόσφερε και το παλιό σε εμάς".

Το νέο γήπεδο σε σχέση με το παλιό και τις ομοιότητες που είχε. "Είναι σύγχρονή κατασκευή, αλλά η ΑΕΚ προσπάθησε να δώσει χαρακτηριστικά από το παλιό γήπεδο. Το σημαντικότερο είναι η ενέργεια που βγάζει από τον κόσμο. Πήγα αρκετές φορές στο νέο γήπεδο και ένιωσα τα ίδια συναισθήματα με τότε, ως προς το τι μπορεί να προσφέρει. Και αυτό με γεμίζει ευχαρίστηση και αισιοδοξία για το μέλλον".

Στο νέο σπίτι της ΑΕΚ ο Κοπιτσής συμμετείχε στην παρουσίαση της νέας φανέλας για τη σεζόν 2022/23. Και ήταν κάτι που αποτελούσε τιμή για τον ίδιο."Πολύ περήφανος που συμμετείχα σε αυτή την παρουσίαση. Η ΑΕΚ έχει μεγάλες και έντονες προσωπικότητες με τεράστια προσφορά στην ομάδα. Δέχθηκα την πρόταση με μεγάλη τιμή και ιδιαίτερη τιμή που ήμουν και στο νέο σπίτι της. Στην ΑΕΚ εκτός από το να παίξω την τύχη είχα την τύχη να γνωρίσω σπουδαίες προσωπικότητες. Αυτό ήταν ξεχωριστό κομμάτι και σημαντικό για μένα".

Δεν θα μπορούσαμε να μην τον ρωτήσουμε και για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η ΑΕΚ όλα αυτά τα χρόνια για το νέο γήπεδο. "Έστω και μετά από πολλά χρόνια αποδόθηκε δικαιοσύνη, γιατί δεν ήταν λίγα τα εμπόδια και οι δυσκολίες όλα αυτά τα χρόνια. Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους στη διοίκηση που ασχολήθηκαν με το έργο και ιδιαίτερα στον κύριο Δημήτρη Μελισσανίδη. Πραγματικά έτσι όπως τα βλέπουμε και τα καταλαβαίνουμε στην Ελλάδα, είναι πολύ πιθανό να μην είχε συμβεί αυτό το ιστορικό γήπεδο. Του αξίζουν πολλά μπράβο και πολλά συγχαρητήρια γι' αυτό που έγινε".

Ζηλεύω τους παίκτες που θα παίξουν στην OPAP Arena, αλλά έπαιξα στο καλύτερο γήπεδο, αυτό που ήθελα πάντα να παίξω

Για το πώς φαντάζεται τα εγκαίνια αλλά και το πρώτο ματς με τον Ιωνικό." Προσπαθώ να το φανταστώ αλλά δεν μπορώ να σχηματίσω μια εικόνα για τα εγκαίνια. Θα είναι τόσο μεγάλη χαρά, τόσο μεγάλη η γιορτή, που δεν μπορώ να το σχηματίσω σαν εικόνα στο μυαλό μου. Θα είναι η πιο μεγάλη μέρα στην ιστορία της ΑΕΚ".

Τι θα αποκτήσει όμως η ΑΕΚ μετά από 19 χρόνια. "Η ΑΕΚ δεν θα έχει απλά ένα όπλο αλλά ένα υπερόπλο, το οποίο θα είναι το σπίτι της που θα είναι συνέχεια γεμάτο. Η ιστορία έδειξε ότι από τη Νέα Φιλαδέλφεια πολύ δύσκολα έφευγε κάποιος με αποτέλεσμα. Πολύ περισσότερο σε ένα γήπεδο με ακουστική αλλά και προδιαγραφές εντυπωσιακές. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική ημέρα για τη σύγχρονη ιστορία της ΑΕΚ. Θα συμπαρασύρει να γίνουν πολλά πράγματα στο αγωνιστικό κομμάτι ακόμα καλύτερα και νομίζω ότι το μέλλον είναι πολύ φωτεινό. Ανυπομονούμε όλοι να συμμετέχουμε σε αυτό το μέλλον της ΑΕΚ".

Ο ίδιος ζηλεύει τους παίκτες της ΑΕΚ που θα παίξουν στην OPAP Arena, αλλά θεωρεί ότι και εκείνοι θα αισθανόντουσαν το ίδιο για το Νίκος Γκούμας. "Τους ζηλεύω πολύ που θα παίξουν σε αυτό το εκπληκτικό γήπεδο, αλλά είμαι σίγουρος ότι και αυτοί θα ζηλεύουν εμένα που έπαιξα στο καλύτερο γήπεδο αυτό που ήθελα να παίξω στη ζωή μου στη Νέα Φιλαδέλφεια. Το Νίκος Γκούμας, και δεν θα το άλλαζα με τίποτα. Ζηλεύω το καινούργιο, αλλά δεν θα άλλαζα αυτό που μου έτυχε. Ήταν μοναδικό και είμαι ευγνώμων που το έζησα. Από όλα τα γήπεδα που έχω παίξει αυτό δεν το αλλάζω με τίποτα".

Τέλος τον ρωτήσαμε την άποψή του για την ΑΕΚ, αλλά και τη φετινή εικόνα του πρωταθλήματος. "Η ΑΕΚ θεωρώ ότι κάνει πολύ καλά βήματα. Έχει καλούς παίκτες και έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στο καινούργιο προπονητικό τιμ. Ο Αλμέιδα έχει μεγάλη εμπειρία σαν ποδοσφαιριστής με μεγάλες παραστάσεις. Είναι νέος, φιλόδοξος και από αυτά που βλέπω και ακούω από τις συνεντεύξεις του, βλέπω ότι έχει μεγάλη ωριμότητα και ξέρει τι θέλει. Η ΑΕΚ έχει το υλικό να πετύχει πολλά φέτος, είμαι αισιόδοξος. Σίγουρα είναι η αρχή, έχουν γίνει αλλαγές, αλλά αν υπάρχει υπομονή και πίστη σε αυτό που έφτιαξε η ΑΕΚ θα πάει καλά.

Φέτος υπάρχει μεγαλύτερος ανταγωνισμός στην κορυφή. Ο Παναθηναϊκός από πέρυσι έχει ξεκινήσει να κάνει κάτι καλό και οργανωμένο, ενώ ο Ολυμπιακός δεν έχει τη δυναμική των παλιών ετών. Φέτος το πρωτάθλημα θα είναι ανταγωνιστικό στην κορυφή, όμως δεδομένα πρέπει να αναβαθμιστεί το επίπεδό του γιατί είμαστε σε αρκετούς τομείς πίσω για να φτάσουμε στο επίπεδο που πρέπει".