Στο ξεκίνημα της καριέρας του ο Αντρέ Κάστρο είχε τη δίψα ενός παιδιού που ονειρευόταν να γίνει ποδοσφαιριστής. Γεννημένος στην πόλη Γκονδομάρ, μεγαλωμένος από μία φτωχή οικογένεια, ξεκαθάρισε από μικρός τι ήθελε να ακολουθήσει στην ζωή του.

Προσγειωμένος στα πρώτα του βήματα, έκανε το καλύτερο δυνατό για να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Ο δρόμος δεν ήταν εύκολος γι' αυτόν. Ακολούθησε συγκεκριμένο τρόπο ζωής δεν λοξοδρόμησε και παρέμεινε σταθερός στους στόχους και τις φιλοδοξίες του. Κατάφερε να διακριθεί στις μικρές κατηγορίες και να χτυπήσει την πόρτα ευρωπαϊκών συλλόγων.

Ξεκίνησε την καριέρα του αγωνιζόμενος στην ομάδα της πόλης του. Σε ηλικία 11 ετών αναδείχθηκε δευτεραθλητής με την Γκονδομάρ και το ταλέντο του δεν πέρασε απαρατήρητο από την μεγάλη Πόρτο, που άρχισε να ρίχνει "κλεφτές" ματιές προς το μέρος του.

Σε αγώνα πρωταθλήματος ο Κάστρο σημείωσε δύο γκολ εναντίον των "δράκων" στη νίκη της Γκονδομάρ με 3-0. Με αυτόν τον τρόπο ήρθε η πρόταση για μεταγραφή στην ομάδα, την οποία πολλές δεκαετίες πριν είχε αγωνιστεί ο παππούς του.

Όπως συμβαίνει συχνά στο ποδόσφαιρο, οι ευκαιρίες για νεαρούς γηγενείς ποδοσφαιριστές μπορεί να είναι λίγες. Πολλοί προπονητές δεν ανταμοίβουν την προσπάθεια, την διάθεση και τον χρόνο που ξοδεύουν, δήλωνε σε συνέντευξη του. Ετσι, το πρώτο του πέρασμα του από την Πόρτο, δεν εκπλήρωσε, στο βαθμό που ήλπιζε, τις προσδοκίες του.

Η Ολαλένσε ήταν η ομάδα που πίστεψε στις δυνατότητες του. Την σεζόν 2008-09, ως ο καλύτερος νέος παίκτης του πρωταθλήματος, την βοήθησε να επιστρέψει στην μεγάλη κατηγορία, μετά από 30 χρόνια. Ο Ζόρζε Κόστα, αποτέλεσε τον μέντορα του.

Ο νυν τεχνικός της ρουμανικής Κλουζ του έδωσε την ευκαιρία να αναδειχθεί, όπως έκανε και με πολλούς άλλους νεαρούς ποδοσφαιριστές. Ο σύλλογος βασίστηκε σ' αυτόν τόσο κατά την χρονιά της ανόδου όσο και την χρονιά που η πορτογαλική ομάδα ήταν στην πρώτη κατηγορία. Στις δύο σεζον που έμεινε στην Ολαλένσε είχε 56 συμμετοχές. Στο μυαλό του, βέβαια, υπήρχε η επιστροφή στην Πόρτο.

Διάκριση στην Γαλλία

Η συμμετοχή του στο τουρνουά της Τουλόν το 2009 με την εθνική Πορτογαλίας U-21 ήταν μία εμπειρία μοναδική για τον ίδιο. Παρά το γεγονός ότι η Πορτογαλία δεν κατάφερε να διακριθεί, προσπάθησε να δώσει τον καλύτερο του εαυτό κερδίζοντας εμπειρίες, δημοσιότητα και μία μελλοντική θέση στην εθνική ανδρών της Πορτογαλίας. Είχε την ευκαιρία να δείξει την αξία του σε παγκόσμιο επίπεδο και να εξελιχθεί ως ποδοσφαιριστής αγωνίζομενος δίπλα σε παίκτες όπως ο Φάμπιο Κοεντράο της Ρεάλ Μαδρίτης.

Μία από τις επιθυμίες του ήταν να αγωνιστεί στο ισπανικό πρωτάθλημα. Με μόλις έξι αγώνες και 106 λεπτά συμμετοχής στην Πόρτο, τον περασμένο Ιανουάριου, η Σπόρτινγκ Χιχόν τον ενέταξε στο δυναμικό της. Σε 11 ματς που αγωνίστηκε είχε δύο γκολ (Μαγιόρκα 4-0 και Χετάφε 2-0) αποτελώντας βασικό στέλεχος των "ροχιμπλάνκος" στην προσπάθεια τους για παραμονή στην κατηγορία.

Ο δανεισμός του από την Πόρτο ήταν η καλύτερη μεταγραφή για τον σύλλογο. Παρότι, η προσαρμογή δεν ήταν εύκολη, κατάφερε να ανατρέψει την αγωνιστική κατάσταση της ομάδας σε πολλούς τομείς μέσα στο γήπεδο.

Έγινε ο αγαπημένος παίκτης της εξέδρας και κόλλησε ως δίδυμο με τον επίσης νεαρό Νάτσο Κάσες, στο κέντρο της Χιχόν. Έδωσε το μέγιστο των δυνατοτήτων του μη θέλοντας να χάσει την συμπαράσταση και την εμπιστοσύνη που του έδειξε η κερκίδα.

Αγωνίστηκε με την δίψα που έχει ένας ποδοσφαιριστής όταν θέλει να αποδείξει πράγματα και να γίνει βασικός σε μία ομάδα. Παρά το νεαρό της ηλικίας, η προσωπικότητα του υπήρξε έντονη στα αποδυτήρια της Χιχόν.

Ο Λάμπαρντ και οι άλλοι

Ο Φρανκ Λάμπαρντ είναι ο παίκτης που έχει ως πρότυπο και κάποια στιγμή θέλει να τον αντιμετωπίσει. Θεωρεί τον Φάμπρεγας πολύ έμπειρο παρότι είναι μόλις 24 ετών, χαρακτηρίζει τον Ινιέστα μοναδικό, τον Στίβεν Τζέραρντ ως πραγματικό ηγέτη, τον Κακά ανάμεσα στους κορυφαίους παίκτες στον κόσμο και τον Ρουί Κόστα, ως παράδειγμα επαγγελματία που πρέπει να ακολουθήσει.

Τα πορτογαλικά ΜΜΕ αναφέρουν ότι πρόκειται για έναν παίκτη που επιτίθεται και αμύνεται με την ίδια διάθεση και ένταση, αποφασιστικός, με ισχυρή προσωπικότητα στο παιχνίδι του δίνει πάντα τον καλύτερο του εαυτό.

Σύμφωνα πάντα με τα ΜΜΕ της Ιβηρικής χώρας, πρόκειται για έναν ολοκληρωμένο μέσο με επιθετικές βλέψεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ξεχνάει τα αμυντικά του καθήκοντα. Με το αίσθημα του νικητή, δεν παρατάει ποτέ την προσπάθεια να προσφέρει στην ομάδα που αγωνίζεται. Μερικές φορές, από υπερβολική δίψα για διάκριση, χάνει την θέση του πιέζοντας τον αντίπαλο σε χώρους που δεν θα έπρεπε να κινείται. Αυτή του η θέληση κρύβει ορισμένες ατέλειες στο παιχνίδι του.

Έχει σωστή αίσθηση του γηπέδου και κατά την διάρκεια ενός αγώνα εμπιστεύεται συχνά το πόδι του, επιχειρώντας δυνατά σουτ. Ικανός στην αλλαγή ρυθμού διαθέτει πολύ καλή μεταβίβαση. Συχνά η επιθυμία του να αναδειχθεί τον κάνει βιαστικό και νευρικό όταν κάνει λάθη. Επίσης, θα πρέπει να βελτιώσει την αγωνιστική του διάρκεια, καθώς έχει μεταπτώσεις στην απόδοση του.

Σε δηλώσεις για τον τρόπο παιχνιδιού του, χαρακτηρίζει τον εαυτό του ως ένα παίκτη που του αρέσει να επιτίθεται και να αμύνεται με την ίδια συχνότητα. Αναγνωρίζει ότι πρέπει να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο και γι' αυτό δουλεύει εντατικά.

Ο προπονητής της Χιχόν Μανουέλ Πρεσιάδο, είχε εκφράσει προς τον Αντρέ Κάστρο τον περασμένο Μάρτιο, την επιθυμία του συλλόγου να παραμείνει στους "ροχιμπλάνκος". Αυτό δεν έγινε αφού επέστρεψε στην Πόρτο.

Τα τελευταία νέα είναι ότι ο τεχνικός της Πορτογαλίας Πάολο Μπέντο, τον συμπεριέλαβε στην αποστολή της ομάδας για το φιλικό με το Λουξεμβούργο, γεγονός που τον χαροποίησε ιδιαίτερα καθώς εκπληρώθηκε ένα από τα όνειρα του.

Καριέρα δεν αποτελεί για τον ίδιο να αγωνιστεί μόνο σε μεγάλη ομάδα και να κερδίσει χρήματα, αλλά να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση για τους πιο νέους απ' αυτόν παίκτες. Αγαπημένη του ταινία "Gladiator", αγαπημένη του σειρά "Dexter".