Ο "Ελέ" όμως δεν πτοείται. Δηλώνει αισιόδοξος και έτοιμος να επιστρέψει στην ελληνική πραγματικότητα. Άλλωστε όπως μας είπε του έλειψε η Τούμπα, η μυρωδιά του Βικελίδης και το χορτάρι του νέου Καραϊσκάκη στο οποίο δεν είχε την τύχη να αγωνιστεί.
Ο Ελευθερόπουλος είναι από τους πλέον απλούς ανθρώπους κι από τους που λείπουν από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Διασκεδάζει και απολαμβάνει αυτό που κάνει και όπως μας είπε θα το κάνει για πολύ καιρό ακόμα.

Ένας από τους κύριους λόγους που γύρισε στην Ελλάδα είναι η… κοράκλα του στην οποία έχει τρελή αδυναμία και την κουβαλάει πάντα μαζί του. Άλλωστε εκτός από την καρδιά του και το μυαλό του το όνομα της Ιωάννας υπάρχει πάνω στο αριστερό του χέρι σε ένα πολύ όμορφο τατουάζ. Η κόρη του όμως δεν είναι ο μόνος λόγος που επέστρεψε.

Ο "Ελέ" έχει ακόμα δίψα για ποδόσφαιρο, ψάχνει τις προκλήσεις και η παραμονή του ΠΑΣ στην κατηγορία όπως και η κλήση στην Εθνική Ελλάδος, της οποίας δηλώνει στρατιώτης, είναι οι στόχοι του αθλητή Ελεθερόπουλου.

Δημήτρη, πως πάει η προετοιμασία με τον ΠΑΣ;



" Υπάρχει μεγάλη κούραση αλλά είναι η περίοδος που πρέπει να κουραστούμε πιο πολύ από όλη τη χρονιάς. Το ξέρεις αυτό από πριν αλλά όλα πάνε πολύ καλά και προχωράμε".

Από αυτές τις λίγες ημέρες που είσαι με την ομάδα πως βλέπεις το υλικό;



" Νομίζω ότι κάθε μέρα που περνάει βελτιώνεται. Δουλεύει και ο κυρ Γιώργος γιατί το πρώτο κομμάτι είναι φυσική κατάσταση οπότε δεν μπορείς να δεις πολλά ακόμα. Τώρα όσο περνάνε οι μέρες και ο δάσκαλος βάζει περισσότερο τακτική δείχνει η ομάδα ότι έχει και ποιότητα.

Είμαστε καινούργια ομάδα και σίγουρα θα χρειαστούμε περισσότερο χρόνο. Αυτό προσπαθούμε να καλύψουμε. Να κερδίσουμε όσο περισσότερο χρόνο γίνεται. Ο κόσμος θα πρέπει να δείξει υπομονή στην αρχή αλλά θα τον ανταμείψουμε στην πορεία. Είμαι σίγουρος γι αυτό"

.

Για ποιους λόγους επέστρεψες στην Ελλάδα;



" Υπήρχαν και οικογενειακοί λόγοι αλλά και ποδοσφαιρικές φιλοδοξίες. Μίλησα με μερικές ομάδες αλλά γι αυτό το πακέτο που θέλω εγώ: διοίκηση, κόσμος, πολύ σημαντικό για εμένα και προπονητής. Γι αυτούς τους λόγους επέλεξα τον ΠΑΣ".

Οι φιλοδοξίες, η Εθνική και ο Ολυμπιακός

Ποιες είναι οι φιλοδοξίες και οι στόχοι του Δημήτρη Ελευθερόπουλου;





"Έχω πει ότι σαν αθλητής μέχρι να τελειώσω την καριέρα μου αλλά και σαν άνθρωπος δεν θα σταματήσω να έχω φιλοδοξίες. Ο πρώτος στόχος βγαίνει μέσα από την ομάδα και είναι η παραμονή στην πρώτη εθνική. Κάτι που είναι πολύ σημαντικό να καθιερωθεί η ομάδα στα σαλόνια της πρώτης εθνικής. Από εκεί και πέρα έρχονται και οι προσωπικοί στόχοι που μπορούν να επιτευχθούν πάντα μέσα από την ομάδα.

Ένας από τους δικούς μου στόχους είναι να επιστρέψω και στην Εθνική. Για κάθε ποδοσφαιριστή είναι ένας πολύ μεγάλος στόχος να παίξει στην Εθνική. Ο μεγαλύτερος. Ειδικά για εμένα που έχω παίξει σε όλα τα κλιμάκια και έχω πάρει τίτλους

".



Προλαβαίνει ο "Ελέ" να πάει στο Μουντιάλ με την Εθνική;



Δεν ξέρω αν προλαβαίνει αλλά ξέρω πως είμαι στην καλύτερη ηλικία. Έχω πολύ μεγάλη διάθεση για ποδόσφαιρο και αν θεωρεί ο προπονητής πως μπορώ να βοηθήσω την ομάδα ευχαρίστως εγώ θα δώσω ότι μπορώ. Εγώ είμαι ένας στρατιώτης για την Εθνική αλλά και για τον ΠΑΣ.

Από την Εθνική δεν έχει γίνει κάποια πρόταση αυτή τη στιγμή αλλά ο πρώτος μου στόχος είναι να σωθεί ο ΠΑΣ. Η ομάδα μου. Για μένα πρώτος στόχος είναι η ομάδα και μετά έρχονται οι προσωπικοί στόχοι.

Ο ΠΑΣ ανέβηκε πριν από λίγα χρόνια αλλά δεν κατάφερε να μείνει στην κατηγορία. Ποια θα είναι η διαφορά φέτος;



" Δεν ξέρω τι έγινε την προηγούμενη φορά αλλά ξέρω πως επειδή είναι μία καινούργια ομάδα θα πρέπει όσα παιδιά έχουμε την εμπειρία να βοηθήσουμε και τα παιδιά που έχουν ποιότητα γιατί υπάρχουν πολλά παιδιά με ποιότητα να τους βοηθήσουμε να το δείξουνε".

Ο Ολυμπιακός υπάρχει κάπου στο μυαλό σου;



" Ο Ολυμπιακός υπάρχει, υπήρχε και θα υπάρχει μόνιμα στην καρδιά μου. Τώρα στο μυαλό μου είναι μόνο ο ΠΑΣ. Και στην καρδιά μου όμως είναι ο ΠΑΣ γιατί την υποδοχή που μου επεφύλασσαν οι άνθρωποι στα Γιάννενα και αυτό που ζω καθημερινά είχα να το ζήσω πολλά χρόνια".

Σε γεμίζει ευθύνες αυτή η υποδοχή;



" Αν δεν θέλει κάποιος ευθύνες να κάτσει σπίτι του να κοιμάται. Δε νιώθω πίεση. Νιώθω την υποχρέωση να ανταποδώσω την υποδοχή που μου επεφύλασσαν αυτοί οι άνθρωποι".



Ο "δάσκαλος" Παράσχος και η... ξενιτιά

Τον Γιώργο Παράσχο πως τον βλέπεις;



" Ένας από τους κυριότερους λόγους που ήρθα στον ΠΑΣ ήταν ο δάσκαλος. Ανταποκρίνεται σε αυτά που ήξερα από αρκετά παιδιά όσον αφορά το ανθρώπινο κομμάτι και σαν προπονητής βέβαια. Δεν το συζητώ πως είναι από τους καλύτερους στην Ελλάδα.

Τι θέλεις να σου φέρει αυτή η χρονιά;

"

Υγεία πάνω από όλα για μένα και την οικογένειά μου και πάνω από όλους για την κοράκλα μου. Για τα αθλητικά, θέλω η ομάδα να κάνει μία καλή χρονιά να παραμείνει στην κατηγορία και να δώσουμε χαρά σε αυτόν τον κόσμο που την αξίζει πραγματικά.

Είναι εκπληκτικό ποσό τα 5.000 διαρκείας. Αυτό τα λέει όλα για τον κόσμο του ΠΑΣ. Είμαι σίγουρος πως θα είναι στο πλευρό μας. Και δεν είναι μόνο τα διαρκείας. Περπάτησα όλες αυτές τις ημέρες στα Γιάννενα και ήταν απίστευτο αυτό που έζησα. Η ζεστασιά που νιώθεις από τον κόσμο είναι τρομερή.

Μετά από το σύντομο διάστημα το οποίο βρίσκομαι στον ΠΑΣ πιστεύω πως η επιλογή μου είναι η πλέον σωστή. Αλλά γενικά σαν άνθρωπος τις επιλογές μου τις ακολουθώ μέχρι τέλους".



Τι κρατάς από τα 5 ½ χρόνια που ήσουν στο εξωτερικό. Σκέφτεσαι να επιστρέψεις;



" Θα το κουβαλάω μέσα μου. Έζησα πολύ όμορφα αλλά να επιστρέψω είναι πολύ δύσκολο. Οι διαφορές είναι τεράστιες σε όλους τους τομείς. Είναι στα πάντα. Από τον τρόπο που αντιμετωπίζουν το ποδόσφαιρο, από το πόσο αγαπάνε τον ποδοσφαιριστή, από την προπόνηση που κάνουνε από το πώς σε αντιμετωπίζουν οι δημοσιογράφοι από το πώς σε αντιμετωπίζει ο κόσμος, από το πώς σε αντιμετωπίζουν οι παίκτες, την σοβαρότητα της κάθε διοίκησης, την οργάνωση, πάρα πολλά πράγματα.

Ήμουν σε μία ομάδα όπως η Σιένα που στόχος της είναι η παραμονή κάθε χρόνο και σου έχουν όλα τα προβλήματα λυμένα. Εσύ δεν σκέφτεσαι τίποτα. Το μόνο πράγμα που σε απασχολεί είναι η προπόνηση και η δουλειά σου. Είχαν μέχρι και άνθρωπο για να φέρνουν τις κοπέλες μας από το αεροδρόμιο"!



Έχεις κάποιο παράπονα από το εξωτερικό;



" Από αυτό που έζησα στο εξωτερικό δεν έχω κανένα παράπονο. Πήγα σε μικρές ομάδες, πήγα σε μεγάλες ομάδες, έπαιξα, πήγα καλά και υπήρχαν χρονιές που δεν έπαιξα. Το καμπιονάτο ειδικά για τον τερματοφύλακα είναι το πιο δύσκολο πρωτάθλημα του κόσμου. Αν σκεφτούμε τι τερματοφύλακες είναι εκεί, πρώτοι και δεύτεροι, είναι οι κορυφαίοι του πλανήτη.

Το να έχω τόσες συμμετοχές στο καμπιονάτο, να έχω πάει σε δύο ομάδες που παλεύουν να σωθούν και να έχω πάει καλά είναι απίστευτο. Σχεδόν μόνος μου δεν τα κατάφερα για λίγο να σώσω το Άσκολι. Κι εκτός από αυτά πήγα στη Μίλαν, πήγα στη Ρόμα… Αυτά για μένα είναι κληρονομιά απίστευτη. Προίκα που θα την κουβαλάω για πάντα"

.



"Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελάει"

Για την σχέση με την… κοράκλα σου, όπως την αποκαλείς;



" Η κόρη μου ήταν ένας από τους λόγους που γύρισα. Στην Ιταλία η Ιωάννα δεν μίλαγε την γλώσσα και δεν μπορούσε να παίξει και να μιλήσει με τα παιδάκια. Βαριότανε κουραζότανε. Τώρα συνειδητοποιεί τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς της.

Όσο καιρό ήμουν στο εξωτερικό ήθελα να είμαι απλά ο μπαμπάς της. Τώρα που γύρισα και έγιναν όσα έγιναν της φαινόταν περίεργο. Που ασχολιόντουσαν μαζί μου οι συμμαθητές της. Μου έλεγε μπαμπά γιατί τα παιδιά θέλουν να βγάλουν φωτογραφία μαζί σου; Μέχρι στιγμής είχα αποφύγει να της πως τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς της.



Σίγουρα έχει δημιουργηθεί ένα κενό αυτά τα 5,5 χρόνια που λείπω αλλά είμαι άνθρωπος που κοιτάει στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα. Τώρα πλέον εύχομαι να καλύψω και αυτές τις ώρες που έχασα και στο τέλος η κόρη μου να βγει ένα πολύ καλός άνθρωπος.

Δεν θέλω να βγει ένα καρμπόν δικό μου το παιδί μου. Θέλω να γίνει ένας ωραίος ελεύθερος άνθρωπος και θα την βοηθήσω προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν είμαι από τους γονείς που θέλουν το παιδί μου να γίνει αυτό ή να γίνει εκείνο

.

Τα χρόνια που έλειπες είχες επαφή με το ελληνικό ποδόσφαιρο;

"

Όσο έλειπα δεν παρακολουθούσα ελληνικό ποδόσφαιρο και η αλήθεια είναι πως έχω ένα μεγάλο κενό. Μπορούσα να παρακολουθήσω αλλά ήξερα πως θα μείνω αρκετά χρόνια στην Ιταλία και ήθελα να προσαρμοστώ όσο το δυνατόν καλύτερα και γρηγορότερα στο καμπιονάτο γιατί είναι ένα πολύ δύσκολο πρωτάθλημα. Και η Ιταλική κοινωνία είναι πολύ δύσκολη. Δεν δέχεται τόσο εύκολα ανθρώπους όπως φαίνεται. Είναι κατά ένα περίεργο τρόπο "ρατσιστές" απλά το κρύβουνε.



Ήταν μεγάλο κατόρθωμα που κατάφερα να γίνω μέρος της κοινωνίας τους πολύ γρήγορα. Για αυτό το λόγο είμαι και πολύ περήφανος για αυτά τα χρόνια. Πολύ. Είχα κενό αυτά τα 5,5 χρόνια και δεν είχα μόνο αθλητικό κενό. Πριν λίγο καιρό έμαθα πως πέθανε ο Χριστόδουλος. Δεν το ήξερα. Ερχόμουν κάθε δεύτερη Δευτέρα, έπαιρνα δύο αεροπλάνα να δω την Ιωάννα μετά το σχολείο και έφευγα για να προλάβω την προπόνηση. Αυτή ήταν η επαφή μου με την Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια. Δεν είναι ότι έχω κάποια πικρία ή κάποιο παράπονο. Το αντίθετο μάλιστα.

Η Ελλάδα είναι η χώρα την αγαπώ και θα την αγαπώ πάντα. Και το ελληνικό ποδόσφαιρο μου έδωσε πάρα πολλά. Προέρχομαι από πολύ φτωχή οικογένεια και μου έδωσε τη δυνατότητα σε μένα και στην οικογένειά μου να ζούμε αξιοπρεπέστατα. Δεν μπορώ να έχω πικρία από το ελληνικό ποδόσφαιρο





".

Έχεις σκεφτεί το τέλος της καριέρας σου;

"

Δεν έχω σκεφτεί το τέλος. Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελάει. Όσο ευχαριστιέμαι το ποδόσφαιρο θα παίζω. Και το ποδόσφαιρο το ευχαριστιέμαι. Το αγαπώ. Πολύ…