Ο δρόμος του Πιέρ Κουντέ έχει τη δική του ιστορία

Τα πρώτα 2,5 χρόνια του Πιέρ Κουντέ (Μαλόνγκ) στη Μάιντς ήταν όντως ο ιδανικός προορισμός για "το επόμενο βήμα στην καριέρα" του, όπως προοικονομούσε την ημέρα των υπογραφών. Από τις 18 Αυγούστου του 2018 που είχε αποκαλυφθεί σε παιχνίδι κυπέλλου με αντίπαλο την Άουε έως τις 29 Δεκεμβρίου του 2020 που χτύπησε στην προπόνηση και χειρουργήθηκε στο γόνατο, ο 25χρονος Καμερουνέζος κεντρικός χαφ με την ορμή και τα σωματικά προσόντα ενός 'αδάμαστου λιονταριού' είχε αγωνιστεί σε 70 παιχνίδια των '05ers' και είχε αφήσει παχύ-παχύ το σημάδι του στη συνολική απόδοση της γερμανικής ομάδας.

Ο τραυματισμός που τον κράτησε εκτός δράσης για 1,5 μήνα και παράλληλα η αλλαγή προπονητή που μεσολάβησε έως ότου αποθεραπευτεί επαναπροσδιόρισαν τη θέση του στο ρόστερ και με δεδομένο ότι το καλοκαίρι του 2022 το συμβόλαιό του, διάρκειας τριών ετών, φτάνει στο τέλος του αποφασίστηκε από κοινού πως είναι προτιμότερο να κλείσει ο κύκλος της συνεργασίας του. Ούτως ή άλλως ο Κουντέ προτιμά ν' ανήκει σε μια ομάδα που θα τον υπολογίζει και θα του προσφέρει την ποδοσφαιρική γαλήνη που αναζητούσε πάντοτε ανάγκη για να ν' αποδώσει. Κι εδώ ακριβώς εμπλέκεται ο Ολυμπιακός.

Με τη Βίβλο στο χέρι και μια μπάλα στα πόδια

Την πνευματική ισορροπία του την εγγυάται "η ανάγνωση της Βίβλου". Στην οποία ο -18 φορές- διεθνής μέσος του άξονα βρίσκει μια σταθερή διέξοδο που τον καλύπτει ολοκληρωτικά. "Σου δείχνει ένα δρόμο και μαθαίνεις πώς μπορείς να προχωρήσεις", επαναλαμβάνει διαρκώς. Γιος μιας πολύτεκνης, καθολικής στο θρήσκευμα, οικογένειας έξι παιδιών από το Λίμπε (πρώην Βικτόρια), μια ιστορικής σημασίας πόλη-λιμάνι 75.000 κατοίκων στα δυτικά του Καμερούν και σήμερα εκ των σημείων αναφοράς των εσωτερικών συγκρούσεων μεταξύ κυβερνητικών-ανταρτών, ο Κουντέ δεν δίστασε ν’ ακολουθήσει αυτόν που το 2012 τον οδήγησε μέχρι την Ισπανία. Πυξίδα ήταν προφανέστατα η αγάπη του για το ποδόσφαιρο που το λάτρευε απ' όταν θυμάται τον εαυτό του. "Είχαμε ένα ελεύθερο οικόπεδο κοντά στο σπίτι και παίζαμε εκεί με τ' αδέρφια μου. Ο πατέρας μου μάς αγόρασε μια μπάλα και όλη την ημέρα την περνούσαμε εκεί".

Αρχικά έπαιζε σε παρέες, μετά σε σχολικές ομάδες, αργότερα σε τοπικές ακαδημίες. Κάποιες φορές χρειαζόταν "να περπατήσω για μία ώρα προκειμένου να πάω για προπόνηση", ενόσω μάλιστα "δεν είχα χρήματα είτε για να επιστρέψω στο σπίτι είτε για να πάρω κάτι φαγώσιμο". Τροφή του μικρού Αφρικανού αποδείχθηκαν η αποφασιστικότητά του συνδυαστικά με την αφοσίωσή του στον στόχο. Όταν τον είδαν και τον ξεχώρισαν από μια τοπική ομάδα, πήγαν στο πατρικό του και ζήτησαν από την οικογένειά του την άδεια να ενταχθεί στα τμήματα υποδομής της, η μητέρα του βρήκε τον τρόπο να τού αγοράσει τα πρώτα ποδοσφαιρικά παπούτσια. Ήταν, φυσικά, κατενθουσιασμένος. Η αδερφή του Μετούνγκ Μαρί είχε εξάρει την ανατροφή που έδωσαν στον αδερφό της -και σε όλα τα παιδιά της φαμίλιας- οι γονείς τους, Μπαμπέι Νικολά και Μάρτε Λουίζ Ζιζέλ, φροντίζοντας να μην ξεχωρίζουν το σχολείο από την προπόνηση, κατευθύνοντάς τον ανάλογα. "Όλα έπρεπε να γίνουν με τον σωστό τρόπο και πότε έπρεπε να ασχοληθεί με το ένα ή το άλλο", συμπλήρωνε η Μαρί.

Ολομόναχος σε μια ξένη χώρα

Τα παιδιά της οικογένειας έμεναν όλα στο ίδιο δωμάτιο και αυτό ενίσχυσε το αίσθημα ομαδικότητας του Κουντέ. Όφειλε να μοιράζεται τον χώρο και ό,τι άλλο (μικρό ή μεγάλο) ήταν διαθέσιμο. Όταν στα 16 του ήρθε η πρόταση από την Ισπανία, ήταν πια πολύ πιο έτοιμος από τους άλλους εφήβους της ίδιας ηλικίας. Απαιτήθηκε λίγος χρόνος για να εγκλιματιστεί σ' ένα ξένο περιβάλλον χωρίς δικούς του ανθρώπους, γιατί μέσα σ' όλα τα υπόλοιπα "δεν μιλούσα τη γλώσσα", αλλά μέχρι σήμερα εξακολουθεί να αναφέρεται με αναλλοίωτο σεβασμό στον "Τομάς Πάραμο που με αντιμετώπισε σαν γιο του, παρόλο που δεν ήξερε γαλλικά". Είχε κι ένα φίλο μαζί του, που ακολούθησε το ίδιο δρομολόγιο, ένα φίλο που στην πορεία "έγινε οικογένεια". Γιατί δεν υπήρχε άλλος.

Ο Κουντέ έχει ομολογήσει ότι ερχόμενος στην Ευρώπη "φοβόμουν μήπως αποτύχω", αλλά δεν θα εγκατέλειπε σε καμία περίπτωση το όνειρό του δίχως να παλέψει γι’ αυτό. "Ήταν όντως περίπλοκο, αλλά μελετώντας σιγά-σιγά και με τη βοήθεια του ατζέντη μου άρχισα να συνηθίζω. Ήμουν τυχερός που συνάντησα ευγενικούς ανθρώπους". Η συχνή επικοινωνία με την οικογένειά του μέσω κλήσεων και μηνυμάτων τού έδινε το κίνητρο να συνεχίζει, μιας και ενώ "ήμουν μόνος, αλλά τούς ένιωθα κοντά μου".

"Έχει μια εσωτερική αυτοπεποίθηση χωρίς να είναι αλαζονική. Αντιθέτως είναι πολύ σκληρά εργαζόμενος", συμπλήρωνε η αδερφή του στην περιγραφή της, παρομοιάζοντάς τον με τον πατέρα τους. Όταν δεν βρέθηκε τρόπος να υπογράψει στην Άβιλα, επειδή ήταν ακόμη ανήλικος και δεν ήταν εφικτό να εκδώσει δελτίο, δεν απώλεσε την πίστη του. Επέστρεψε στη Μαδρίτη και άρχισε να παίζει στην άσημη Αλκομπένδας, ομάδα των προαστίων, στη διοίκηση της οποίας βρισκόταν ο άνθρωπος που τον εκπροσωπούσε. Όταν άρχισε να δείχνει τι είναι ικανός να καταφέρει στο γήπεδο, εμφανίστηκε η Ατλέτικο Μαδρίτης.

Τον υπέγραψε για την ομάδα των Nέων. Ήταν η στιγμή που "ένιωσα πολύ περήφανος, γιατί όλα όσα είχα θυσιάσει δεν ήταν πλέον μάταια". Για τον Κουντέ ήταν ξεκάθαρα "μια ευκαιρία να δείξω τι είμαι και τι αξίζω". Το τηλέφωνο στο σπίτι για να πει τα νέα ήταν το πρώτο πράγμα που έκανε αφού υπέγραψε. Τότε ήταν που φαντάστηκε ότι βαδίζει πάνω στα χνάρια του Σαμουέλ Ετό. Ήταν το είδωλό του. Μαζί κι "ένα παράδειγμα για όλους μας, αφού δεν είναι εύκολο να έρθεις στην Ευρώπη και να λάμψεις". Πόσο μάλλον αρκετά χρόνια νωρίτερα.

Ο Σιμεόνε τον άφησε να φύγει

"Γνωρίζω τη φιλοσοφία του Σιμεόνε, είναι ένας προπονητής που του αρέσει η ένταση, οι παίκτες που τρέχουν και αφήνουν τα πάντα στο γήπεδο. Θα ήθελα πάρα πολύ να τον έχω προπονητή", συμπλήρωνε ο νεαρός χαφ. Βέβαια, στην πρώτη ομάδα των 'ροχιμπλάνκος' δεν αγωνίστηκε ποτέ, μόνο στη δεύτερη (37 συμμετοχές, 2 γκολ), αλλά ήταν πολύ πιο εύκολο ανήκοντας σ' έναν από τους ισχυρούς πόλους του ισπανικού ποδοσφαίρου να βρει ανοιχτές πόρτες. Η Εξτρεμαδούρα στην τρίτη κατηγορία ήταν η πρώτη επαγγελματική εμπειρία του (11 γκολ σε 35 παιχνίδια της σεζόν 2016-17) και η Γρανάδα η δεύτερη (5 γκολ σε 38 παιχνίδια της σεζόν 2017-18). Άνευ οψιόν αγοράς σε κάποια εκ των δύο, είχε πάει να ωριμάσει.

Το γεγονός πως αγωνιζόταν στη Segunda Division δεν εμπόδισε την εξέλιξή του. Τουναντίον ενίσχυσε το προφίλ του. "Ήθελα να μεγαλώσω ποδοσφαιρικά και η Γρανάδα ήξερα ότι θα μου το δώσει αυτό. Γνώριζα ότι θα ήταν δύσκολο να προσαρμοστείς, αλλά όταν πιέζες τον εαυτό σου και ξέρεις τι θέλεις, το αντιλαμβάνεσαι". Με τον ίδιο βασικό η ομάδα της Ανδαλουσίας ανέβηκε απευθείας στην Primera, παρέα με την Οσασούνα, και προτού η Ατλέτικο αποφασίσει για το μέλλον του ήρθε ουρανοκατέβατη η δελεαστική πρόταση της Μάιντς. Μια πρόταση 7.5 εκατομμυρίων, την οποία οι Μαδριλένοι θα ήταν παράξενο ν' απορρίψουν από τη στιγμή που αφορούσε παίκτη που δεν ανήκε καν στο ροτέισον του Σιμεόνε.

Η ασέβεια στον προπονητή και η δημόσια συγγνώμη

"Είναι ο παίκτης που θέλαμε. Ταιριάζει πλήρως στη φιλοσοφία μας, τον παρακολουθούμε πολύ καιρό και είμαστε πεπεισμένοι για την αξία του", έλεγε ο αθλητικός διευθυντής του γερμανικού κλαμπ Ρούβεν Σρέντερ το καλοκαίρι του 2018. Ο Κουντέ καθιερώθηκε εξ αρχής με τον Σάντρο Σβαρτζ, αλλά με τον Ατσίμ Μπεϊερλόρτζερ (που τον διαδέχθηκε το Νοέμβριο του 2019) είχε διάφορα ζητήματα χημείας. Σε βαθμό που όταν σε αγώνα με την Μπάγερν τον αντικατέστησε το 32', ο box to box μέσος δεν του άπλωσε το χέρι χολωμένος. Προκλήθηκε εσωτερικό ζήτημα. Ο ποδοσφαιριστής ζήτησε συγγνώμη για τη στάση του, μιας και "ούτε στη ζωή μου ούτε στο ποδόσφαιρο συμπεριφέρομαι με ασέβεια. Δεν μεγάλωσα με αυτόν τον τρόπο". Ήταν μάλιστα έτοιμος ν' αποδεχθεί τις συνέπειες. Η διοίκηση τού επέβαλε πρόστιμο, παρόλα αυτά το γυαλί είχε ραγίσει κι μέχρι να έρθει νέος προπονητής (τον Σεπτέμβριο του 2020) έπαιζε σποραδικά. Ενδιάμεσα εκδήλωνε τη στήριξή του στο Black Lives Matter και ασκούσε το φιλανθρωπικό έργο του, στέλνοντας τρόφιμα, μάσκες, αντισηπτικά και άλλα είδη προσωπικής υγιεινής σε τοπικές δομές εν μέσω κορονοϊού, σε μια περίοδο που η πατρίδα του μετρούσε περισσότερες από 200 δηλωμένες απώλειες σε σύνολο 7.300 κρουσμάτων.

Στους δύο μήνες του Γιαν-Μόριτζ Λίχτε. που ανέλαβε τη δουλειά, μόλις μια φορά ο Κουντέ συμπλήρωσε 90λεπτο. Κατόπιν ήρθε ο σοβαρός τραυματισμός και ακολούθως ο Σουηδός Σβένσον, ο οποίος εκ των υστέρων σημείωνε ότι "θα μπορούσε να γίνει χρήσιμος για την ομάδα, αλλά υπάρχουν και τ' άλλα παιδιά". Αν και σε άλλη στιγμή σημείωνε ότι "δεν μπορώ να τον κατηγορήσω για τη συμπεριφορά του ή την προσπάθειά του στην προπόνηση", δεν ήταν κάτι που ήχησε καλά στ' αυτιά του Καμερουνέζου. Που προτού χτυπήσει καιρό οπισθοχωρήσει είχε συζητηθεί το ενδεχόμενο να επιστρέψει στην Ατλέτικο, ως αντι-Παρτέι, ή να μεταγραφεί στην Έλτσε.

Ο Ολυμπιακός έρχεται να επωφεληθεί της συγκυρίας που προέκυψε μάλλον αναπάντεχα, αναζητώντας άρον-άρον τον ποδοσφαιριστή που θα καλύψει το κενό του Μαντί Καμαρά, από τη στιγμή που θεωρείται βέβαιο ότι θα πωληθεί. "Βλέπω τον εαυτό μου σ' έναν μεγάλο ευρωπαϊκό σύλλογο", υπογράμμιζε σε συνέντευξή του ο Κουντέ. Στον Πειραιά τού προσφέρεται η δυνατότητα να δείξει ότι ο δρόμος, άλλος ένας, είναι ορθάνοιχτος.