O Έλληνας της Γουέστ Χαμ που νίκησε τον θάνατο!

Κάθε πρωί στις 09.00 ο Ντίλαν Τομπίδης σχεδόν σέρνεται από το κρεβάτι του για να κατευθυνθεί στο μπάνιο. Μετά βίας ανοίγει τα μάτια του. Το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να κοιτάξει τον εαυτό του στον καθρέφτη.

Μία ουλή 12 εκατοστών που ξεκινά από το στήθος και καταλήγει στον αφαλό είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.

Kάνοντας ένα flash back, ο 18χρονος Ελληνοαυστραλός στράικερ της Γουέστ Χαμ θυμάται τις δραματικές στιγμές όπου αναρωτιόταν εάν ξαναφορέσει τη φανέλα των «σφυριών».

Όντας ο δεινός σκόρερ στη δεύτερη ομάδα της Γουέστ Χαμ, το περασμένο καλοκαίρι ο Τομπίδης βρισκόταν στο Μεξικό προκειμένου να λάβει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο U17 με την Αυστραλία.

Στο πίσω μέρος του μυαλού του είχε την προετοιμασία της ανδρικής ομάδας της Γουέστ Χαμ που ακολουθούσε.

Βρισκόταν στο Κανκούν, όταν έλαβε μία τηλεφωνική κλήση που έμελλε να αλλάξει την ζωή του.

Έχοντας υποβληθεί σε καθιερωμένο αντιντόπινγκ κοντρόλ μετά την ήττα της Αυστραλίας από το Ουζμπεκιστάν με 4-0 αποκαλύφθηκε εντελώς τυχαία όγκος στα γεννητικά όργανα του!

Ο Τομπίδης στα 17 του ήδη είχε συμπεριληφθεί στην αποστολή της Γουέστ Χαμ σε αγώνα για την Πρέμιερ Λιγκ και ετοιμαζόταν για το επίσημο ντεμπούτο του. Ο γενικός διευθυντής των Ακαδημιών του λονδρέζικου συλλόγου, Τόνι Κάρ είχε εισηγηθεί την προώθηση του στην πρώτη ομάδα.

Η απρόσμενη δοκιμασία με το σοβαρό πρόβλημα υγείας που προέκυψε από το πουθενά τον συντάραξε. « Μπαμπά, θα πεθάνω από αυτό;» ήταν η πρώτη ερώτηση στον ελληνικής καταγωγής πατέρα του.

«Ήμουν ένας νέος άνθρωπος σε ηλικία 17 ετών, ποτέ δεν είχα σκεφτεί τον καρκίνο. Το μόνο που με απασχολούσε ήταν να αγωνιστώ στη Γουέστ Χαμ και να αποκτήσω δίπλωμα οδήγησης» παραδέχεται ο Ντίλαν Τομπίδης.

Ένας εφιάλτης ξεκίνησε. Χημειοθεραπεία, χειρουργικές επεμβάσεις, εξάντληση, αβεβαιότητα για το αύριο.

«Δεν είχα καταλάβει ακριβώς τι συνέβαινε. Το μόνο που ήθελα ήταν να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής με την Γουέστ Χαμ. Ένιωσα πόνο στα γεννητικά μου όργανα κατά την διάρκεια του αγώνα με την Βραζιλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ήξερα πως υπήρχε πρόβλημα, αλλά δεν είχα ιδέα πως επρόκειτο για καρκίνο.

Συνειδητοποίησα πόσο σοβαρό ήταν μόνο όταν δέχθηκα το τηλεφώνημα στο Κανκούν. Ακολούθησαν τεστ αίματος και αξονικές τομογραφίες όπου μου είπαν πως έπρεπε αμέσως να αφαιρεθεί ο ένας όρχις. Απλά το δέχθηκα παρότι με πλήγωσε πολύ. Παρόλα αυτά έπρεπε να γίνει».

Ο Τομπίδης σταδιακά άρχισε να κλωτσάει και πάλι την μπάλα. Η αντιπρόεδρος της Γουέστ Χαμ, Κάρεν Μπρέιντι τηλεφωνούσε στη μητέρα του νεαρού επιθετικού προκειμένου να ενημερώνεται για την πορεία της υγείας του, ενώ είχε την συμπαράσταση και των συμπαικτών κατά την διάρκεια της τραυματικής εμπειρίας που βίωσε.

Νοσηλεύτηκε για αρκετές εβδομάδες στο νοσοκομείο του Αγίου Βαρθολομαίου, όπου τις περισσότερες φορές διατηρούσε μετα βίας τις αισθήσεις του. Στο πλευρό του, ήταν πάντα οι δύο γονείς του και ο αδερφός του Τέιλορ επίσης ποδοσφαιριστής της Γούεστ Χαμ. Η οικογένεια του περνούσε τις περισσότερες ώρες της ημέρας στο δωμάτιο του προσευχόμενη για άμεση αποκατάσταση της υγείας του.

«Ήταν μία περίοδο όπου νιώθαμε ανίκανοι. Έπρεπε να προστατεύσουμε το παιδί μας, αλλά ήταν πέρα από τον έλεγχο μας. Συχνά σκεφτόμουν πως ο καρκίνος μπορεί να εμφανιστεί στις ζωές της οικογένειας μας αλλά όχι στα παιδιά μας» δηλώνει η μητέρα του, Τρέισιλι.

Ο Τομπίδης ακολουθώντας αυστηρή χημειοθεραπεία για περίπου εφτά ώρες κάθε μέρας, όντας διασωληνωμένος δεν μπορούσε καν να κινηθεί. « Ξυπνούσα και σε 15 λεπτά ένιωθα εξαντλημένος. Μου έδιναν αντιβιοτικά αλλά δεν αισθανόμουν καλά τη νύχτα.

Υπήρχαν στιγμές που κοιτούσα τη μητέρα μου και της έλεγα: ‘Δεν θέλω άλλη χημειοθεραπεία. Θα ζήσω με τον καρκίνο’ . Έτσι ένιωθα κάποιες φορές. Μου πήρε περίπου 10 μέρες για να εκτονωθεί η κατάσταση από τις παρενέργειες.

Οι συμπαίκτες μου ήθελαν να με επισκεφτούν, όμως τους έλεγα να μην έρθουν γιατί δεν μπορούσα να μείνω ξύπνιος πάνω από 15 λεπτά και σχεδόν πάντα δεν θυμόμουν τι συνέβαινε» θυμάται ο Ελληνοαυστραλός άσος.

Ο Τομπίδης όταν πήρε εξιτήριο, επισκέπτονταν συχνά το προπονητικό κέντρο της Γουέστ Χαμ προτού επέστρεφε το απόγευμα στο σπίτι του για να καταλήξει στο κρεβάτι κατάκοπος. Τον περασμένο Ιανουάριο οι ποδοσφαιριστές του αγγλικού συλλόγου φόρεσαν φανέλες με το όνομα του στον αγώνα με τη Νότιγχαμ Φόρεστ.

Το δράμα όμως του ταλαντούχου ποδοσφαιριστή δεν είχε τελειώσει. Υποβλήθηκε σε νέα χειρουργική επέμβαση όπου οι γιατροί διέγνωσαν θρόμβο αίματος στην κοιλιακή χώρα και καρκινικά κύτταρα στους λεμφαδένες!

« Πέρασαν ακόμη 11 μέρες στο νοσοκομείο και δεν ήταν ευχάριστες. Ξύπνησα με μία τεράστια ουλή και δεν μπορούσα να νιώσω τους μύες του κορμού μου για εβδομάδες. Έπρεπε να βρω τρόπο να σηκώνομαι και να επιστρέφω στο κρεβάτι γιατί πονούσα πολύ.

Ήθελα να ξαναπαίξω ποδόσφαιρο όμως λόγω της πληγής έπρεπε να ήμουν προσεκτικός. Ξόδεψα πολύ χρόνο κάνοντας ποδήλατο και κολυμπώντας στην πισίνα δίχως να βιάζομαι» προσθέτει ο διεθνής με την Αυστραλία.

Ο φυσιοθεραπευτής της Γουέστ Χαμ, Τζον Άρβιν του έδινε κουράγιο μιλώντας για το μέλλον του και τα ποδοσφαιρικά πλάνα του για το καλοκαίρι. « Ήταν μία μακρά διαδικασία και το μόνο που ήθελα ήταν να παίξω ποδόσφαιρο» έλεγε πριν από μερικούς μήνες ο Τομπίδης. Έψαχνε μία δεύτερη ευκαιρία. Ο Σαμ Άλαρνταϊς δεν τον ξέχασε και τον επιβράβευσε.

Έτσι πριν από μερικές μέρες ο 18χρονος φορ πέρασε αλλαγή στην αναμέτρηση για το Λιγκ Καπ κόντρα στην Γουίγκαν γνωρίζοντας την αποθέωση. Έπειτα από 15 μήνες αέναης πάλης επιτέλους δικαιώνονταν!

« Αναμφισβήτητα ήταν μία μεγάλη στιγμή για μένα. Προφανώς και είμαι πολύ χαρούμενος. Είναι ότι ονειρεύεται ένας νέος. Να κάνει ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα.

Ήταν σπουδαίο που έγινε στο «Άπτον Παρκ» μπροστά σε χιλιάδες οπαδούς μας. Ήμουν στα αλήθεια πολύ χαρούμενος. Τώρα στοχεύω να παίξω ξανά. Ήταν απλά ένα βήμα στον χρόνο και είμαι ευτυχής που έγινε πραγματικότητα».

ΠΗΓΗ: Daily Mail