Το έργο του Φερέιρα έχει αφήσει τη διοίκηση του Παναθηναϊκού, που είναι έτοιμη να προσφέρει νέο συμβόλαιο συνεργασίας στον Πορτογάλο.

Το Sport24.gr σάς παρουσιάζει τους προπονητές που ήρθαν για να αντικαταστήσουν κάποιον συνάδελφό τους... και όχι μόνο.

Πίνακας με τους προπονητές και τα επιτεύγματά τους στο πρωτάθλημα (από τον Ρότσα και μετά)

Χρονιές	Προπονητές	Αγώνες	Νίκες	Ισοπαλίες	Ήττες
1993-94	Όσιμ	28	17	5	6
	Ρότσα	6	5	1	0
1994-95	Ρότσα	34	26	5	3
1995-96	Ρότσα	34	26	5	3
1996-97	Ρότσα	4	3	0	1
	Γαλάκος	1	1	0	0
	Ζάετς	28	15	4	9
	Καρούλιας	1	1	0	0
1997-98	Δανιήλ	34	28	1	5
1998-99	Δανιήλ	21	15	1	5
	Ρότσα	13	8	4	1
1999-2000	Κυράστας	34	28	4	2
2000-01	Αναστασιάδης	19	12	5	2
	Αποστολάκης	11	8	1	2
2001-02	Κυράστας	9	3	3	3
	Μαρκαριάν	17	13	4	0
2002-03	Σάντος	4	1	0	3
	Μαρκαριάν	26	21	4	1
2003-04	Σουμ	30	24	5	1
2004-05	Σουμ	3	3	0	0
	Σκάζνι	14	7	3	4
	Φυλακούρης	1	1	0	0
	Μαλεζάνι	12	8	4	0
2005-06	Μαλεζάνι	30	21	4	5
2006-07	Μπάκε	3	2	0	1
	Βέλιτς	3	2	1	0
	Μουνιόθ	24	12	5	7
2007-08	Πεσέιρο	36	24	8	4
2008-09	Τεν Κάτε	49	32	13	4
2009-10	Τεν Κάτε	13	10	2	1
	Νιόπλιας	17	12	2	3
2009-10	Νιόπλιας	10	6	3	1
	Φερέιρα	13	8	3	2

Από τον παραπάνω πίνακα οδηγούμαστε στα εξής συμπεράσματα:

1) Μετά από έναν επιτυχημένο προπονητή ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να βρει άμεσα τον άνθρωπο που θα συνεχίσει το έργο του συναδέλφου του. Αφού μετά τον Ρότσα, οι Γαλάκος, Ζάετς και Καρούλιας εκτέλεσαν χρέη προπονητή και οι τρεις μαζί σε 30 ματς.

Μετά τον Σουμ, ο οποίος έφτασε στην κατάκτηση του νταμπλ, οι Σκάζνι και Φυλακούρης άφησαν μετά τα 15 τους ματς στον Μαλεζάνι.

Ο οποίος, πλην του Τεν Κάτε που είναι ο πρώτος μακροβιότερος προπονητής με 62 συνεχόμενες φορές στον πάγκο του Παναθηναϊκού, είναι ο άνθρωπος που... άντεξε για 42 ματς πρωταθλήματος, όντας τρίτος στη λίστα με τους τεχνικούς που εμπιστεύτηκε η διοίκηση. Βέβαια, το περιβόητο πενταετές πλάνο δεν υλοποίηθηκε ποτέ, αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση. Δεύτερος είναι ο Βασίλης Δανιήλ με 55.

2) Οι Γαλάκος, Φυλακούρης και Γκμοχ που ήταν προπονητές του τριφυλλιού μόνο για ένα ματς οδήγησαν την ομάδα τους σε νίκη.

3) Οι Σουμ και Νιόπλιας, παρά την κατάκτηση των νταμπλ που κατέκτησαν δεν έτυχαν της ανάλογης υποστήριξης και αποχώρησαν από το σύλλογο.

4) Ο Μαρκαριάν αν και κλήθηκε μεσούσης της σεζόν να αντικαταστήσει την πρώτη φορά τον Κυράστα και τη δεύτερη τον Σάντος τα πήγε περίφημα. Στην πρώτη θητεία ήταν αήττητος με 13 νίκες και 4 ισοπαλίες και στη δεύτερη, κάλυψε το κενό του Σάντος, έχοντας σε 26 αγώνες, 21 νίκες, 4 ισοπαλίες και μία ήττα. Παρόλα αυτά δεν είχε ούτε αυτός την αναμενόμενη υποστήριξη και δεν ξεκίνησε προετοιμασία ο Παναθηναϊκός υπό τις οδηγίες του.

Ξετυλίγοντας το κουβάρι...

Γυρίζουμε το ημερόλογιό μας στο 1994, τότε που ο Χουάν Ραμόν Ρότσα ήρθε για να διαδεχθεί μία από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές μορφές που ήρθαν στην Ελλάδα, τον Ίβιτσα Όσιμ, τον Μάρτιο του 1994.

Η επιλογή της διοίκησης του Παναθηναϊκού με την πρόσληψη του Ρότσα αποδείχθηκε ορθή, αφού στις δύο χρονιές του στον πράσινο πάγκο ο "Ινδιάνος" έδωσε στο Τριφύλλι δύο πρωταθλήματα, δύο Κύπελλα, ενώ οδήγησε την ομάδα και στους "4" του Champions League.

Στις αρχές της περιόδου 1996-1997, μετά τον αποκλεισμό από την Ρόζεμποργκ, ο Ρότσα έφυγε από την ομάδα και η διοίκηση του συλλόγου δυσκολεύτηκε αρκετά μέχρι να βρει τον άνθρωπο που θα προσφέρει την ηρεμία που χρειαζόταν.

Γαλάκος: "Καπετάνιος" για ένα ...ταξίδι

Ο Μάικ Γαλάκος ανέλαβε ως υπηρεσιακός, κάνοντας το πρώτο του και... τελευταίο ματς ως προπονητής στη νίκη με 4-1 του ΠΑΟ επί του Εδεσσαϊκού, στις 20/10/1996.

Αμέσως μετά ακολούθησε ο Βέλιμιρ Ζάετς, με βοηθό το Νίκο Καρούλια, αλλά η ομάδα δεν είχε επιτυχία, με τον Παναθηναϊκό να γνωρίζει μία από τις χειρότερες χρονιές του, τερματίζοντας πέμπτος και μένοντας εκτός Ευρώπης.

Ο Φρατζέσκος... έδιωξε τον Δανιήλ

Ο Κροάτης έφυγε άδοξα και κάπου εκεί άνοιξε ο τρίτος και τελευταίος προπονητικός κύκλος του Βασίλη Δανιήλ στον πάγκο του Παναθηναϊκού (οι άλλοι δύο ήταν από το 1986 έως το 1988 και από το 1990-1992). Μάλιστα, στο ξεκίνημα αυτό ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε εκκωφαντικά, νικώντας τον Πανηλειακό με 7-0, με τον Βαζέχα να σημειώνει τέσσερα γκολ και τους Γκούμα, Αλεξούδη και Γιώργο Γεωργιάδη τα υπόλοιπα τρία.

Ο τίτλος χάθηκε, αφού ο Ολυμπιακός του Ντούσαν Μπάγεβιτς ξεκίνησε να χτίζει την αυτοκρατορία των εφτά συναπτών τίτλων.

Την επόμενη χρονιά το πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό τέλειωσε στις 28/2. Τότε ο ΠΑΟΚ φιλοξενούνταν στο ΟΑΚΑ, σε ματς όπου ο Κώστας Φρατζέσκος "πλήγωσε" την πρώην ομάδα του με γκολ από απευθείας εκτέλεση φάουλ στο 38'. Αυτό ήταν το τέταρτο ντέρμπι που έχασε ο Δανιήλ (2-0 με ΠΑΟΚ στην Τούμπα, Παναθηναϊκός-ΟΣΦΠ 2-4, ΑΕΚ-Παναθηναϊκός 2-0) - γεγονός που η διοίκηση δεν μπόρεσε να "χωνέψει" με τίποτα.

Αντίδοτο, η γνωστή και επιτυχημένη συνταγή, η οποία άκουγε στο όνομα "Ρότσα". Πρώτο ματς για τον Αργεντινό, στις 7/3 στη Νίκαια με τον Ιωνικό σε ένα αξέχαστο 4-4, ενώ το πρόβλημα στα μεγάλα ματς δεν λύθηκε, αλλά ούτε και συνεχίστηκε με τον ΠΑΟ να αναδεικνύεται ισόπαλος με Ολυμπιακό και ΑΕΚ χωρίς σκορ.

Έκλεισε η δεκαετία με Κυράστα, άνοιξε η χιλιετία με Αναστασιάδη

Ο Γιάννης Κυράστας άφησε τον Πανηλειακό, για να αναλάβει τις τύχες του Παναθηναϊκού. Με 28 νίκες, 4 ισοπαλίες και 2 ήττες, οι "πράσινοι" δεν κατάφεραν να φτάσουν στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, με τον "αιώνιο" αντίπαλο Ολυμπιακό να συνεχίζει το σερί των πρωταθλημάτων.

Το καλοκαίρι όμως, ο Βαγγέλης Μυτιληναίος... φόρτωσε τον Κυράστα με χρήματα και τον έπεισε να αφήσει τον Παναθηναϊκό για τον Ηρακλή. Έτσι, η νέα χιλιετία αντικαταστάτης του ήταν ο Άγγελος Αναστασιάδης, ο οποίος δεν... ήταν θέλημα Θεού να στεριώσει, όντας προπονητής του Παναθηναϊκού μόλις σε 20 ματς.

Η χρονιά ολοκληρώθηκε με τον Στράτο Αποστολάκη να οδηγεί το τριφύλλι σε δέκα αγωνιστικές σε 7 νίκες, μία ισοπαλία και δύο ήττες, από ΑΕΚ και Ολυμπιακό.

Μαρκαριάν, ο καλύτερος ...μπαλαντέρ

Ο Κυράστας, ύστερα από το "διάλειμμά" του από τον πάγκο του Παναθηναϊκού επέστρεψε, αλλά γρήγορα αποχαιρέτησε. Τρεις μήνες κράτησε η δεύτερη θητεία του, αφού στις πρώτες δέκα αγωνιστικές ο Παναθηναϊκός είχε χάσει το τρένο του τίτλου. Ο Σέρχιο Μαρκαριάν τον διαδέχθηκε , μετρώντας σε 16 παιχνίδια, 12 νίκες και τέσσερις ισοπαλίες. Δηλαδή έμεινε αήττητος! Έργο το οποίο άφησε υποσχέσεις για την επόμενη χρονιά.

Το καλοκαίρι ο Φερνάντο Σάντος πήρε την θέση τού Ουρουγουανού. Ο Πορτογάλος όμως δεν τα πήγε καλά - παρά τις προσδοκίες που υπήρχαν. Σε τέσσερα ματς, ο Παναθηναϊκός είχε μόλις μια νίκη με Ιωνικό, ενώ είχε χάσει από ΠΑΟΚ, Προοδευτική και ΑΕΚ.

Για ακόμη μια φορά ο Μαρκαριάν κλήθηκε να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά και τα αποτελέσματα το δικαιώνουν - ξανά. Σε 26 ματς, ο Παναθηναϊκός έφτασε σε 21 νίκες, τέσσερις ήττες και μια ισοπαλία. Όμως η μοίρα δεν τα έφερε έτσι ώστε ο Μαρκαριάν να ξεκινήσει με τους "πράσινους" καλοκαιρινή προετοιμασία. Έτσι επόμενος προπονητής ήταν ο Γιτζάκ Σουμ.

Σουμ ο... κουπάτος

Ο Ισραηλινός αντιμετωπίστηκε στη αρχή με επιφυλακτικότητα και καχυποψία, αλλά κατάφερε να ανατρέψει τα εις βάρος του προγνωστικά και να δώσει στον Παναθηναϊκό το νταμπλ, επιτυχία που είχε να γευτεί ο Παναθηναϊκός από το 1995.

Στο Κύπελλο ο Παναθηναϊκός επικράτησε στον τελικό του Ολυμπιακού 3-1. Στο Τσάμπιονς Λιγκ κατέλαβε την τρίτη θέση του ομίλου του απέναντι σε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Στουτγκάρδη και Ρέιντζερς και συμμετείχε στον τρίτο γύρο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ όπου αποκλείστηκε από τη Οσέρ του Σισέ.

Μπορείτε να δείτε υπέρ αναλυτικό αφιέρωμα του Γιάννη Γεωργόπουλου για την εποχή Σουμ ΕΔΩ .

Η επόμενη χρονιά έλαβε απρόσμενο τέλος ύστερα από τρεις αγωνιστικές, αφού η ήττα με 5-0 από τη Γιουνάιτεντ, η μουρμούρα της εξέδρας και οι φήμες περί κακών σχέσεων με τους παίκτες έφεραν την απομάκρυνσή του.

Και μετά ξανά το... χάος

Τον Οκτώβριο του 2004 ο Ζντένεκ Σκάζνι ακολούθησε στην τεχνική ηγεσία. Ο ίδιος είχε δηλώσει πολύ χαρούμενος και έτοιμος να αντέξει στο φορτίο. Το Φεβρουάριο του 2005 όμως η διοίκηση αποφάσισε να βάλει τέλος στη σχέση των δυο πλευρών μετά τον αποκλεισμό στο Κύπελλο από την ΑΕΚ.

Cazzo... cazzo

Ο Τότης Φυλακούρης έκατσε στον πάγκο στη νίκη επί του Απόλλωνα Καλαμαριάς με 5-1 στις 12/2 του 2005, για να έρθει η σειρά του Αλμπέρτο Μαλεζάνι να φορέσει την φόρμα με το τριφύλλι.

Ο Ιταλός, έκανε ντεμπούτο στο ματς με το Αιγάλεω με τον Παναθηναϊκό να νικάει με 1-0, ενώ έκλεισε την χρονιά στο Ηράκλειο πάλι με νίκη με 2-1, ενώ είχε επικρατήσει και στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό με 1-0. Το γεγονός ότι ήταν αήττητος σε 12 ματς με 8 νίκες και μια ισοπαλία έκανε τον κόσμο να περιμένει την επόμενη χρονιά με μεγάλο ενθουσιασμό. Όμως η ήττα από τον Ολυμπιακό στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος με 2-0 και το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός στο πρώτου ματς του δεύτερου γύρου τέθηκε νοκ άουτ από τη διεκδίκηση του τίτλου, τον έκαναν να πει αντίο στην Παιανία.

Την περίοδο 2006-2007 η χρονιά ξεκίνησε με τον Χανς Μπάκε, αλλά ο Σουηδός δεν κατάφερε να προσαρμοστεί στα ελληνικά δεδομένα και να περάσει τη δική του φιλοσοφία, με τον Βέλιτς να αποτελεί υπηρεσιακό προπονητή. Ο Βόσνιος έκατσε για τρία ματς στον πάγκο, ενώ ο Παναθηναϊκός μόλις σε έξι αγωνιστικές είχε ήδη αλλάξει δύο προπονητές (!) Ο τρίτος μέσα στην χρονιά ήταν ο Βίκτορ Μουνιόθ.

Από τον Πεσέιρο στο Νιόπλια και τον Φερέιρα

Ο Ισπανός με εφτά ήττες σε 24 ματς δεν είχε και πολλές πιθανότητες να συνεχίσει στην τεχνική ηγεσία. Έτσι την επόμενη χρονιά (2007-2008), ο Ζοζέ Πεσέιρο ανέλαβε αλλά ξανά η δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα, έκανε τη διοίκηση του τριφυλλιού να αναζητήσει νέο τεχνικό.

Το όνομα αυτού, Χενκ Τεν Κάτε. Ο πρώην βοηθός του Γκραντ στην Τσέλσι ήρθε στην Ελλάδα για να πάρει τίτλους με τον ΠΑΟ, αλλά δεν τα κατάφερε. Στην πρώτη του χρονιά πήρε σε 36 ματς 22 νίκες, 11 ισοπαλίες και 3 ήττες, ενώ στη δεύτερη χρονιά σε 13 μόλις αγώνες είχε 10 νίκες, δύο ισοπαλίες και μία ήττα.

Ο Νίκος Νιόπλιας ήρθε με σκοπό στα υπόλοιπα 1 ματς να πάρει τον τίτλο. Και τα κατάφερε! Ο Κοζανίτης τεχνικός με 12 νίκες, δύο ισοπαλίες και τρεις ήττες έδωσε στον Παναθηναϊκό το νταμπλ, νικώντας μάλιστα στον τελικό του Κυπέλλου το Άρη. Μετά τον Σουμ, ο Νιόπλιας έδωσε χαρά στους φίλους του Παναθηναϊκού.

Το φετινό καλοκαίρι όμως ξεκίνησε στραβά. Οι διοικητικές αλλαγές και η γενική γκρίνια έφερε την απομάκρυνσή του δέκα αγωνιστικές από το πρωτάθλημα. Ο Γκμοχ έκατσε στο πάγκο για να οδηγήσει στη νίκη την ομάδα του με τον Πανσερραϊκό και τον Φερέιρα να έρθει για να αποδείξει ότι είναι ο άνθρωπος που θα δείξει στο σύλλογο το δρόμο των επιτυχιών.