Ο Φιλιππάκος στο SPORT 24
Σε μια συνέντευξη... εξομολόγηση ο Πέτρος Φιλιππάκος πριν το νέο ξεκίνημα στην καριέρα του
Οι εμφανίσεις του την τελευταία χρονιά του Ντούσαν Μπάγεβιτς στον Ολυμπιακό έμοιαζαν σαν μια υπόσχεση ευτυχίας για τους οπαδούς των πρωταθλητών. Ο Πέτρος Φιλιππακος σαν... αφρισμένο κύμα ξεχυνόταν στη δεξιά πλευρά παρασύροντας στο διάβα του τους αντίπαλους αμυντικούς. Οι λιγοστές ευκαιρίες που πήρε από τον Σέρβο προπονητή αρπάχθηκαν από τα μαλλιά και προετοίμαζαν το έδαφος για τον διάδοχο του Στέλιου Γιαννακόπουλου, όπως επέμεναν οι τίτλοι των εφημερίδων.
Με την έλευση του Τροντ Σόλιντ στον Πειραιά, ο Πέτρος Φιλιππάκος χάθηκε σαν…πλοίο στο τρίγωνο των Βερμούδων! Η έντονη διαφωνία με το Νορβηγό προπονητή τον μετέτρεψε σε ένα νομάδα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Με τσακισμένη ψυχολογία λίγο κινδύνεψε να "ναυαγήσει" στα προβλήματα του, αλλά τώρα λίγο πριν το νοκ- άουτ, στέκεται και πάλι στην αφετηρία έτοιμος για μια νέα αρχή στην Τσεχία.
Στην Μοστ του Ζντένεκ Σκάζνι! Μετανιωμένος για τα λάθη του παρελθόντος, με μόνιμη σκέψη, χαραγμένη σαν τα τατουάζ στο χέρι του, τον Ολυμπιακό ο Πέτρος Φιλιππάκος εξομολογείται στο SPORT 24 λάθη, πόθους και δίνει την υπόσχεση ότι θα επιστρέψει.
Ο Σόλιντ, το... άγνωστο όνομα και ο κολλητός Καστίγιο
Λένε ότι η δυστυχία φτάνει στο ζενίθ μόνο όταν έχεις βρεθεί αρκετά κοντά στην εφικτή πιθανότητα της ευτυχίας. Ο Φιλιππάκος τα είχε καταφέρει, όταν ανάγκαζε τους οπαδούς του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη να καταναλώνουν με την ακόρεστη όρεξη βουλιμικού την κάθε του κίνηση. Και ξαφνικά το τέλος.
"Εγώ έφταιγα που έφυγα από τον Ολυμπιακό. Ήμουν 21 χρονών και έβλεπα στις εφημερίδες ο «νέος Γιαννακόπουλος". Ένα μεγάλο ταλέντο. Ήθελα τα πάντα αμέσως. Να κάνω μεγάλο συμβόλαιο, να παίζω βασικός σε όλα τα παιχνίδια. Αν δεν έπαιζα είχα μούτρα. Ο μόνος που έφταιγε ήμουν εγώ. Πήραν τα μυαλά μου αέρα, αλλά ήμουν μικρός".
Ο Τροντ Σόλιντ ήταν αυτός που ουσιαστικά τσάκισε τα "απομεινάρια" ελπίδας του Φιλιππάκου για καριέρα στους πρωταθλητές. Ο γεννημένος στη Νέα Υόρκη ποδοσφαιριστής κατανοεί πλέον τις κινήσεις του Νορβηγού προπονητή. "Αν ήμουν ο Σόλιντ θα έκανα το ίδιο πράγμα. Θα με έδιωχνα. Δεν θα ήθελα στην ομάδα μου παίκτες που έχουν μούτρα επειδή δεν παίζουν. Δεν με συμπεριέλαβε στην 18αδα και εγώ ήθελα να παίζω. Δεν θέλω να πω κάτι εναντίον του Σόλιντ αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερε καν το όνομα μου.
Στην προετοιμασία, ήμουν πολύ καλός, έχω ακόμη τις εφημερίδες που έγραφαν ότι ήμουν καλός, αλλά όταν ήλθαμε στην Ελλάδα όλα άλλαξαν. Δεν πήρα καμία ευκαιρία και είχα πολλούς μάνατζερ, οι οποίοι μου τηλεφωνούσαν, λέγοντας μου να φύγω από τον Ολυμπιακό. Θα με πήγαιναν σε άλλες ομάδες αλλά όπως αποδείχθηκε δεν είχαν καμία πρόταση. Ο Σόλιντ έλεγε να πάω δανεικός, αλλά δεν ήθελα. Επιθυμούσα να κάτσω στην ομάδα να με δει ο προπονητής και έτσι να τον κερδίσω.
Έφυγα και τελικά έκανα λάθος. Νόμιζα ότι ο Σόλιντ θα καθόταν στην ομάδα για δέκα χρόνια. Ήμουν μικρός και δεν ήξερα ότι την Ελλάδα οι προπονητές αλλάζουν κάθε ημέρα. Έπρεπε να κάνω ότι και ο Καστίγιο. Μας είχανε βάλει να τρέχουμε μόνοι μας και κάθε ημέρα ήμασταν παρέα αλλά ο Νέρι έκανε υπομονή και ξαναμπήκε στην ομάδα. Έχουμε ίδιο χαρακτήρα με τον Καστίγιο. Τότε ήμασταν οι καλύτεροι φίλοι, τώρα έχουμε χαθεί"
Ο πνευματικός πατέρας Μπάγεβιτς και το τρέξιμο στη Βάρκιζα
Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς ήταν για τον Φιλιπάκο ο Πυγμαλίωνας του. Ένας δεύτερος πατέρας που τον πρόσεχε ως κόρη οφθαλμού. Για αυτόν θα έκανε υπερβολές. "Αν έμενε ο Ντούσαν Μπάγεβιτς στον Ολυμπιακό θα είχα διαφορετική εξέλιξη. Και στην 18αδα να μην με έπαιρνε δεν θα έλεγα τίποτα. Αν ερχόταν τώρα εδώ στη Γλυφάδα που είμαστε και μου έλεγε να τρέξω μέχρι την Βάρκιζα και να ξαναγυρίσω, θα το έκανα. Για τον Μπάγεβις θα έκανα τα πάντα. Τρέφω απεριόριστο θαυμασμό προς το πρόσωπο του".
Ο Σέρβος τεχνικός, ο οποίος έπλασε αρκετούς νεαρούς ποδοσφαιριστές στα χέρια του έμοιαζε μονίμως ανικανοποίητος επειδή δεν ήθελε να χάσει το μυαλό του ο πιτσιρικάς. "Ο Μπάγεβιτς μετά το παιχνίδι με τη Χαλκηδόνα, που έγραφαν οι εφημερίδες πόσο καλός ήμουν, ήλθε και μου είπε με ύφος μη νομίζεις ότι έπαιξες καλά. Εγώ ήξερα ότι έπαιξα, αλλά το έκανε για να μην πάρουν τα μυαλά μου αέρα. Με πρόσεχε πολύ.
Παραλίγο να πήγαινα σε μια ομάδα στην Σερβία επειδή με είχε προτείνει αλλά δεν έγινε τίποτα τελικά. Μίλησε με τον πατέρα μου για ευχές για το Πάσχα και του είπε ότι είναι πολύ καλά στην Τσεχία. Να πάει να παίξει, να δείξει τι αξίζει και θα βρει σίγουρα κάτι καλύτερο"
.
Η μόνη σκέψη που δεν δραπετεύει καθημερινά από το μυαλό του Φιλιππάκου είναι ο Ολυμπιακός. "Ειλικρινά το σκέφτομαι κάθε ημέρα. Λέω στον εαυτό μου ότι ήμουν στον Ολυμπιακό και έφυγα. Θα ήθελα να γυρίσω κάποια στιγμή στην ομάδα. Είναι η μεγαλύτερη στην Ελλάδα".
Τα προβλήματα με τον Άρη και ο Αναστόπουλος που τον πίστεψε
Μετά τον Ολυμπιακό ακολούθησε μια οδύσσεια. "Όταν έφυγα είχα πολλά προβλήματα. Δεν με ήθελε κανείς στην ομάδα του. Οι προπονητές έλεγαν ότι αυτός μάλωσε με τον Σόλιντ θα νομίζει ότι είναι ο Ριβάλντο. Ήμουν έτοιμος να υπογράψω σε ΠΑΟΚ και Ηρακλή αλλά δεν με ήθελαν. Με κάλεσε τελικά ο Αναστόπουλος στον Άρη. Έπαιξα σε όλα τα παιχνίδια, όχι πάντα ως βασικός αλλά τα πήγα καλά. Μετά έγινε το θέμα με τη φανέλα".
Μια ιστορία με δύο όψεις. Στον Άρη λένε ότι έσκισε το σύμβολο της ομάδας, ο Πέτρος Φιλιππακος ισχυρίζεται ότι όλα οφείλονται σε μια παρεξήγηση και εκδηλώνει την αγάπη του προς την ομάδα. "Ήμουν εκνευρισμένος από ένα πέναλτι που δεν μου έδωσαν και την τράβηξα με αποτέλεσμα να σκιστεί ελάχιστα. Την έδωσα μετά σε ένα παιδί που μου την ζήτησε και πήγα να κάνω μπάνιο. Λίγο αργότερα άκουσα φωνές εναντίον μου. Ήλθε ο γενικός αρχηγός και μου λέει τρελός είσαι; Έσκισες τη φανέλα του Άρη. Του εξήγησα τι έγινε αλλά κανείς δεν κατάλαβε. Έγινε ένα μεγάλο θέμα από το τίποτα".
Από την περιπέτεια του Άρη πάντως κρατά τον δεύτερο άνθρωπο που πίστεψε πολύ στο ταλέντο του. "Με τον Αναστόπουλο είχαμε πολύ καλή σχέση.Ήμουν κάθε ημέρα στο γραφείο του και μου έλεγε τα καλύτερα λόγια. Η ομάδα έκανε μία φορά την ημέρα προπόνηση και εγώ δύο για να φτάσω στο επιθυμητό στάδιο φυσικής κατάστασης. Ερχόταν όταν έκανα προπόνηση μόνος μου και έτρεχε μαζί μου. Με πίστευε . Μου έλεγε ότι ήμουν πολύ καλός. Ο Αναστόπουλος ήταν καλός προπονητής".
Το ανεξήγητο φαινόμενο στον Εθνικό και τα χαμένα 13 κιλά
Όταν επισφραγίστηκε το τέλος της σχέσης του με την ομάδα της Θεσσαλονίκης, έμελλε να γευθεί την πιο πικρή του ιστορία στην Ελλάδα. "Μετά τον Άρη δεν ήξερα τι να κάνω. Ήθελα να γυρίσω Αμερική αλλά με πήρε ο Πηρούνιας και μου είπε έλα στον Εθνικό. Μου είπε ότι θα πάρουμε τον Ζιοβάνι και πήγα γιατί σκέφτηκα ότι θα κάνουν σοβαρή προσπάθεια. Στην αρχή ήταν όλα καλά.
Με τον Γκουλή έπαιζα βασικός, ήμουν από τους καλύτερους παίκτες αλλά όταν πήρε την ομάδα ο Μορίδης, δεν ξέρω τι έγινε αλλά ξαφνικά δεν με άφηναν να κάνω ούτε προπόνηση. Δεν με έπαιρναν ούτε στην 18αδα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί. Ακόμη δεν το έχω καταλάβει. Ήμουν απλήρωτος τρεις μήνες. Πήγαινα να πάρω τα χρήματα και ήμουν ο μοναδικός παίκτης που δεν βρισκόταν στη λίστα»
. Η στεναχώρια προσέθεσε βάρη. Ψυχικά αλλά και σωματικά. "Ο πατέρας μου είπε να γυρίσω πίσω στην Αμερική. Έχασα 13 κιλά. Έκανα γυμναστική, έτρεξα πολύ, άρχισα και πάλι να βρίσκω τον εαυτό μου".
Η... Κίνα, η ταπείνωση και η σωτηρία
Η πρόταση από την Τσεχία ήταν σαν μάνα εξ ουρανού. "Θα πήγαινα μέχρι και την Κίνα. Μου έσωσε την καριέρα. Στην Ελλάδα δεν με ήθελε κανείς. Έγιναν κινήσεις αλλά όλοι έλεγαν καλός παίκτης ο Φιλιππάκος, όμως αν τον βάλουμε στον πάγκο θα τρελαθεί. Δεν με ήθελε καμία ομάδα στην Ελλάδα και ένιωσα ταπεινωμένος. Θέλω να δείξω ότι έχω αλλάξει και να επιστρέψω". Η πρόταση της Μοστ ήταν εν πολλοίς απρόσμενη.
"Έγινε τυχαία η κίνηση για την Μοστ. Ένας φίλος μας, Αμερικανός δημοσιογράφος είχε φιλική σχέση με έναν Γερμανό μάνατζερ. Μας ρώτησε αν ενδιαφερόμαστε να μας βρει ομάδα. Απαντήσαμε καταφατικά και δύο ημέρες μετά είχαμε την πρόταση από τη Μοστ. Άκουσα ότι εκεί ήταν προπονητής ο Σκάζνι, ο οποίος είναι πολύ καλός. Μόλις το άκουσα είπα θα πάω. Προπονήθηκα μία εβδομάδα και μετά μου είπαν ότι με θέλουν. Ο Σκάζνι μου είπε είσαι καλός, ξέρεις μπάλα , είσαι γρήγορος, μου κάνεις".
Μια μικρή πόλη 50 χιλιόμετρα έξω από την Πράγμα, με ομάδα με μεγάλες φιλοδοξίες. Εξαιρετικό γήπεδο και εγκαταστάσεις, όρεξη για επιτυχία και πεινασμένους παίκτες όπως ο Φιλιππάκος, ο οποίος θα υπογράψει συμβόλαιο για 1+1 χρόνο.
"Θέλω να πάω εκεί. Να συνεχίσω την προπόνηση και να δουλέψω με έναν προπονητή που είναι πάρα πολύ καλός. Ο Σκάζνι είναι καλός στη δουλειά του. Θέλω να πάω καλά και μετά θα δούμε τι θα γίνει". Φιλοσοφημένος πια, αδειάζει σαν βάρη τις αμαρτίες του παρελθόντος και αναζητά πλέον την εξιλέωση στην Τσεχία. Είναι μόλις 24ων χρονών και δείχνει ώριμος σαν βετεράνος, που πάει στη μάχη με αδιαπραγμάτευτο σκοπό την επιτυχία!
Με την έλευση του Τροντ Σόλιντ στον Πειραιά, ο Πέτρος Φιλιππάκος χάθηκε σαν…πλοίο στο τρίγωνο των Βερμούδων! Η έντονη διαφωνία με το Νορβηγό προπονητή τον μετέτρεψε σε ένα νομάδα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Με τσακισμένη ψυχολογία λίγο κινδύνεψε να "ναυαγήσει" στα προβλήματα του, αλλά τώρα λίγο πριν το νοκ- άουτ, στέκεται και πάλι στην αφετηρία έτοιμος για μια νέα αρχή στην Τσεχία.
Στην Μοστ του Ζντένεκ Σκάζνι! Μετανιωμένος για τα λάθη του παρελθόντος, με μόνιμη σκέψη, χαραγμένη σαν τα τατουάζ στο χέρι του, τον Ολυμπιακό ο Πέτρος Φιλιππάκος εξομολογείται στο SPORT 24 λάθη, πόθους και δίνει την υπόσχεση ότι θα επιστρέψει.
Ο Σόλιντ, το... άγνωστο όνομα και ο κολλητός Καστίγιο
Λένε ότι η δυστυχία φτάνει στο ζενίθ μόνο όταν έχεις βρεθεί αρκετά κοντά στην εφικτή πιθανότητα της ευτυχίας. Ο Φιλιππάκος τα είχε καταφέρει, όταν ανάγκαζε τους οπαδούς του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη να καταναλώνουν με την ακόρεστη όρεξη βουλιμικού την κάθε του κίνηση. Και ξαφνικά το τέλος.
"Εγώ έφταιγα που έφυγα από τον Ολυμπιακό. Ήμουν 21 χρονών και έβλεπα στις εφημερίδες ο «νέος Γιαννακόπουλος". Ένα μεγάλο ταλέντο. Ήθελα τα πάντα αμέσως. Να κάνω μεγάλο συμβόλαιο, να παίζω βασικός σε όλα τα παιχνίδια. Αν δεν έπαιζα είχα μούτρα. Ο μόνος που έφταιγε ήμουν εγώ. Πήραν τα μυαλά μου αέρα, αλλά ήμουν μικρός".
Ο Τροντ Σόλιντ ήταν αυτός που ουσιαστικά τσάκισε τα "απομεινάρια" ελπίδας του Φιλιππάκου για καριέρα στους πρωταθλητές. Ο γεννημένος στη Νέα Υόρκη ποδοσφαιριστής κατανοεί πλέον τις κινήσεις του Νορβηγού προπονητή. "Αν ήμουν ο Σόλιντ θα έκανα το ίδιο πράγμα. Θα με έδιωχνα. Δεν θα ήθελα στην ομάδα μου παίκτες που έχουν μούτρα επειδή δεν παίζουν. Δεν με συμπεριέλαβε στην 18αδα και εγώ ήθελα να παίζω. Δεν θέλω να πω κάτι εναντίον του Σόλιντ αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερε καν το όνομα μου.
Στην προετοιμασία, ήμουν πολύ καλός, έχω ακόμη τις εφημερίδες που έγραφαν ότι ήμουν καλός, αλλά όταν ήλθαμε στην Ελλάδα όλα άλλαξαν. Δεν πήρα καμία ευκαιρία και είχα πολλούς μάνατζερ, οι οποίοι μου τηλεφωνούσαν, λέγοντας μου να φύγω από τον Ολυμπιακό. Θα με πήγαιναν σε άλλες ομάδες αλλά όπως αποδείχθηκε δεν είχαν καμία πρόταση. Ο Σόλιντ έλεγε να πάω δανεικός, αλλά δεν ήθελα. Επιθυμούσα να κάτσω στην ομάδα να με δει ο προπονητής και έτσι να τον κερδίσω.
Έφυγα και τελικά έκανα λάθος. Νόμιζα ότι ο Σόλιντ θα καθόταν στην ομάδα για δέκα χρόνια. Ήμουν μικρός και δεν ήξερα ότι την Ελλάδα οι προπονητές αλλάζουν κάθε ημέρα. Έπρεπε να κάνω ότι και ο Καστίγιο. Μας είχανε βάλει να τρέχουμε μόνοι μας και κάθε ημέρα ήμασταν παρέα αλλά ο Νέρι έκανε υπομονή και ξαναμπήκε στην ομάδα. Έχουμε ίδιο χαρακτήρα με τον Καστίγιο. Τότε ήμασταν οι καλύτεροι φίλοι, τώρα έχουμε χαθεί"
Ο πνευματικός πατέρας Μπάγεβιτς και το τρέξιμο στη Βάρκιζα
Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς ήταν για τον Φιλιπάκο ο Πυγμαλίωνας του. Ένας δεύτερος πατέρας που τον πρόσεχε ως κόρη οφθαλμού. Για αυτόν θα έκανε υπερβολές. "Αν έμενε ο Ντούσαν Μπάγεβιτς στον Ολυμπιακό θα είχα διαφορετική εξέλιξη. Και στην 18αδα να μην με έπαιρνε δεν θα έλεγα τίποτα. Αν ερχόταν τώρα εδώ στη Γλυφάδα που είμαστε και μου έλεγε να τρέξω μέχρι την Βάρκιζα και να ξαναγυρίσω, θα το έκανα. Για τον Μπάγεβις θα έκανα τα πάντα. Τρέφω απεριόριστο θαυμασμό προς το πρόσωπο του".
Ο Σέρβος τεχνικός, ο οποίος έπλασε αρκετούς νεαρούς ποδοσφαιριστές στα χέρια του έμοιαζε μονίμως ανικανοποίητος επειδή δεν ήθελε να χάσει το μυαλό του ο πιτσιρικάς. "Ο Μπάγεβιτς μετά το παιχνίδι με τη Χαλκηδόνα, που έγραφαν οι εφημερίδες πόσο καλός ήμουν, ήλθε και μου είπε με ύφος μη νομίζεις ότι έπαιξες καλά. Εγώ ήξερα ότι έπαιξα, αλλά το έκανε για να μην πάρουν τα μυαλά μου αέρα. Με πρόσεχε πολύ.
Παραλίγο να πήγαινα σε μια ομάδα στην Σερβία επειδή με είχε προτείνει αλλά δεν έγινε τίποτα τελικά. Μίλησε με τον πατέρα μου για ευχές για το Πάσχα και του είπε ότι είναι πολύ καλά στην Τσεχία. Να πάει να παίξει, να δείξει τι αξίζει και θα βρει σίγουρα κάτι καλύτερο"
.
Η μόνη σκέψη που δεν δραπετεύει καθημερινά από το μυαλό του Φιλιππάκου είναι ο Ολυμπιακός. "Ειλικρινά το σκέφτομαι κάθε ημέρα. Λέω στον εαυτό μου ότι ήμουν στον Ολυμπιακό και έφυγα. Θα ήθελα να γυρίσω κάποια στιγμή στην ομάδα. Είναι η μεγαλύτερη στην Ελλάδα".
Τα προβλήματα με τον Άρη και ο Αναστόπουλος που τον πίστεψε
Μετά τον Ολυμπιακό ακολούθησε μια οδύσσεια. "Όταν έφυγα είχα πολλά προβλήματα. Δεν με ήθελε κανείς στην ομάδα του. Οι προπονητές έλεγαν ότι αυτός μάλωσε με τον Σόλιντ θα νομίζει ότι είναι ο Ριβάλντο. Ήμουν έτοιμος να υπογράψω σε ΠΑΟΚ και Ηρακλή αλλά δεν με ήθελαν. Με κάλεσε τελικά ο Αναστόπουλος στον Άρη. Έπαιξα σε όλα τα παιχνίδια, όχι πάντα ως βασικός αλλά τα πήγα καλά. Μετά έγινε το θέμα με τη φανέλα".
Μια ιστορία με δύο όψεις. Στον Άρη λένε ότι έσκισε το σύμβολο της ομάδας, ο Πέτρος Φιλιππακος ισχυρίζεται ότι όλα οφείλονται σε μια παρεξήγηση και εκδηλώνει την αγάπη του προς την ομάδα. "Ήμουν εκνευρισμένος από ένα πέναλτι που δεν μου έδωσαν και την τράβηξα με αποτέλεσμα να σκιστεί ελάχιστα. Την έδωσα μετά σε ένα παιδί που μου την ζήτησε και πήγα να κάνω μπάνιο. Λίγο αργότερα άκουσα φωνές εναντίον μου. Ήλθε ο γενικός αρχηγός και μου λέει τρελός είσαι; Έσκισες τη φανέλα του Άρη. Του εξήγησα τι έγινε αλλά κανείς δεν κατάλαβε. Έγινε ένα μεγάλο θέμα από το τίποτα".
Από την περιπέτεια του Άρη πάντως κρατά τον δεύτερο άνθρωπο που πίστεψε πολύ στο ταλέντο του. "Με τον Αναστόπουλο είχαμε πολύ καλή σχέση.Ήμουν κάθε ημέρα στο γραφείο του και μου έλεγε τα καλύτερα λόγια. Η ομάδα έκανε μία φορά την ημέρα προπόνηση και εγώ δύο για να φτάσω στο επιθυμητό στάδιο φυσικής κατάστασης. Ερχόταν όταν έκανα προπόνηση μόνος μου και έτρεχε μαζί μου. Με πίστευε . Μου έλεγε ότι ήμουν πολύ καλός. Ο Αναστόπουλος ήταν καλός προπονητής".
Το ανεξήγητο φαινόμενο στον Εθνικό και τα χαμένα 13 κιλά
Όταν επισφραγίστηκε το τέλος της σχέσης του με την ομάδα της Θεσσαλονίκης, έμελλε να γευθεί την πιο πικρή του ιστορία στην Ελλάδα. "Μετά τον Άρη δεν ήξερα τι να κάνω. Ήθελα να γυρίσω Αμερική αλλά με πήρε ο Πηρούνιας και μου είπε έλα στον Εθνικό. Μου είπε ότι θα πάρουμε τον Ζιοβάνι και πήγα γιατί σκέφτηκα ότι θα κάνουν σοβαρή προσπάθεια. Στην αρχή ήταν όλα καλά.
Με τον Γκουλή έπαιζα βασικός, ήμουν από τους καλύτερους παίκτες αλλά όταν πήρε την ομάδα ο Μορίδης, δεν ξέρω τι έγινε αλλά ξαφνικά δεν με άφηναν να κάνω ούτε προπόνηση. Δεν με έπαιρναν ούτε στην 18αδα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί. Ακόμη δεν το έχω καταλάβει. Ήμουν απλήρωτος τρεις μήνες. Πήγαινα να πάρω τα χρήματα και ήμουν ο μοναδικός παίκτης που δεν βρισκόταν στη λίστα»
. Η στεναχώρια προσέθεσε βάρη. Ψυχικά αλλά και σωματικά. "Ο πατέρας μου είπε να γυρίσω πίσω στην Αμερική. Έχασα 13 κιλά. Έκανα γυμναστική, έτρεξα πολύ, άρχισα και πάλι να βρίσκω τον εαυτό μου".
Η... Κίνα, η ταπείνωση και η σωτηρία
Η πρόταση από την Τσεχία ήταν σαν μάνα εξ ουρανού. "Θα πήγαινα μέχρι και την Κίνα. Μου έσωσε την καριέρα. Στην Ελλάδα δεν με ήθελε κανείς. Έγιναν κινήσεις αλλά όλοι έλεγαν καλός παίκτης ο Φιλιππάκος, όμως αν τον βάλουμε στον πάγκο θα τρελαθεί. Δεν με ήθελε καμία ομάδα στην Ελλάδα και ένιωσα ταπεινωμένος. Θέλω να δείξω ότι έχω αλλάξει και να επιστρέψω". Η πρόταση της Μοστ ήταν εν πολλοίς απρόσμενη.
"Έγινε τυχαία η κίνηση για την Μοστ. Ένας φίλος μας, Αμερικανός δημοσιογράφος είχε φιλική σχέση με έναν Γερμανό μάνατζερ. Μας ρώτησε αν ενδιαφερόμαστε να μας βρει ομάδα. Απαντήσαμε καταφατικά και δύο ημέρες μετά είχαμε την πρόταση από τη Μοστ. Άκουσα ότι εκεί ήταν προπονητής ο Σκάζνι, ο οποίος είναι πολύ καλός. Μόλις το άκουσα είπα θα πάω. Προπονήθηκα μία εβδομάδα και μετά μου είπαν ότι με θέλουν. Ο Σκάζνι μου είπε είσαι καλός, ξέρεις μπάλα , είσαι γρήγορος, μου κάνεις".
Μια μικρή πόλη 50 χιλιόμετρα έξω από την Πράγμα, με ομάδα με μεγάλες φιλοδοξίες. Εξαιρετικό γήπεδο και εγκαταστάσεις, όρεξη για επιτυχία και πεινασμένους παίκτες όπως ο Φιλιππάκος, ο οποίος θα υπογράψει συμβόλαιο για 1+1 χρόνο.
"Θέλω να πάω εκεί. Να συνεχίσω την προπόνηση και να δουλέψω με έναν προπονητή που είναι πάρα πολύ καλός. Ο Σκάζνι είναι καλός στη δουλειά του. Θέλω να πάω καλά και μετά θα δούμε τι θα γίνει". Φιλοσοφημένος πια, αδειάζει σαν βάρη τις αμαρτίες του παρελθόντος και αναζητά πλέον την εξιλέωση στην Τσεχία. Είναι μόλις 24ων χρονών και δείχνει ώριμος σαν βετεράνος, που πάει στη μάχη με αδιαπραγμάτευτο σκοπό την επιτυχία!
