Όνειρο κάθε παιδιού που παίζει ποδόσφαιρο είναι να φορέσει τη φανέλα μίας κορυφαίας ομάδας, όπως είναι αυτή της Ντόρτμουντ. Όπως και φυσικά να προπονηθεί σε άρτιες εγκαταστάσεις δίπλα στους καλύτερους, κάτι που θα του επιτρέψει να αγγίξει το όνειρο, μίας μεγάλης καριέρας.

Τι κι αν είναι μόλις 14 ετών, ο Γιάννης-Χρήστος Κώστογλου ζει ήδη αυτό το όνειρο. Εδώ και λίγους μήνες έχει υπογράψει τετραετές συμβόλαιο με τους Βεστφαλούς. Είναι από τους καλύτερα αμειβόμενους ποδοσφαιριστές της ηλικίας του, ενώ έχει ξεκινήσει και συνεργασία με τη Nike.

Οι θυσίες από μικρή ηλικία πολλές. Η οικογένειά του πάντα στο πλευρό του, με τον πατέρα του, Γιώργο Κώστογλου, ο οποίος μεγάλωσε στη Γερμανία, να φεύγει για εργασία στη χώρα της κεντρικής Ευρώπης, ώστε να διαμορφώσει τις συνθήκες, προκειμένου να πάρει μαζί τον γιο του. Ο μοναδικός λόγος; Το ποδόσφαιρο.

Ο 14χρονος Γιάννης-Χρήστος Κώστογλου μίλησε στο SPORT24 στις εγκαταστάσεις των ακαδημιών του Ντάνιελ Μπατίστα, εκεί όπου έκανε από τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα: "Ο πατέρας μου πήγε πρώτα Γερμανία για δουλειά. Μετά πήγα και εγώ, άρχισα να παίζω μπάλα σε μία μικρή ομάδα, απλή ακαδημία και μετά κάθε χρόνο ανέβαινα. Πήγαινα σε όλο και καλύτερη ομάδα και μέχρι που έφτασα Ντόρτμουντ".

Η Γκλάντμπαχ και η συνομιλία με τον Τουράμ

Από μία μικρή ακαδημία μεταφέρθηκε στη φυτοριακή ομάδα της Ροτ-Βάις Έσεν, έπειτα στη Φορτούνα Ντίσελντορφ, στη συνέχεια Γκλάντμπαχ και τώρα Ντόρτμουντ. Μία ανοδική πορεία, αποτέλεσμα της σκληρής δουλειάς που έχει ρίξει ο νεαρός ποδοσφαιριστής.

Οι δυσκολίες αρκετές. Ένα μικρό παιδί, σε μία ξένη χώρα, χωρίς να γνωρίζει την γλώσσα. Όμως ήταν ένα εμπόδιο που μέρα με τη μέρα περνούσε δείχνοντας εξαιρετική προσαρμοστικότητα: "Στην αρχή ήταν λίγο δύσκολα. Είχα πολύ άγχος, δεν ήξερα και την γλώσσα. Όσο περνούσε ο καιρός, μάθαινα και περισσότερα γερμανικά και με τους φίλους μου που ήμουν στην μπάλα. Στην αρχή οι προπονήσεις ήταν πιο δύσκολα από εδώ, όμως μετά το συνήθιζες".

Η Γκλάντμπαχ ήταν το πρώτο μεγάλο κλαμπ. Εκεί ο ίδιος βίωσε την πρώτη μεγάλη διαφορά σε σχέση με τις άλλες ομάδες που είχε προπονηθεί: "Χάρηκα πολύ, γιατί από τη Φορτούνα στη Γκλάντμπαχ υπήρχε διαφορά, αλλά τα κατάφερα". Μάλιστα ξεχώρισε και συμμετείχε ακόμη και στην Κ15 των πουλαριών, παρά το γεγονός ότι ήταν μικρότερος. Σημειωτέον, η Γκλάντμπαχ Κ15 κατέκτησε και το πρωτάθλημα Γερμανίας, ενώ ο νεαρός ποδοσφαιριστής κατέκτησε τρεις φορές την πρωτιά σε διάφορα τουρνουά.

Ο Γιάννης-Χρήστος μπήκε από νωρίς στη λογική του... επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Πώς να μην συμβαίνει άλλωστε αυτό, όταν δίπλα του ήταν μεγάλα αστέρια της πρώτης ομάδας: "Βλέπαμε και παίκτες από τους μεγάλους. Το γήπεδο είχε κάποιες καμπίνες και ήμασταν μαζί τους δίπλα - δίπλα".

Έτσι του δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσει και με τον Μάρκους Τουράμ, λίγο μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ: "Μίλησα με τον Τουράμ, τον ρώτησα πώς είναι να παίζεις εναντίον του Μέσι. Μού απάντησε δύσκολα. Πριν από κάθε αγώνα μιλούσαμε, μας έδειχναν τι πρέπει να κάνουμε σωστά".

Το όνειρο της Ντόρτμουντ

Έπειτα ήρθε η μεγάλη ευκαιρία της Μπορούσια Ντόρτμουντ, με τον πατέρα του, Γιώργο, να περιγράφει στο SPORT24 πώς συνέβη το deal, όπως και για το ενδιαφέρον ελληνικών ομάδων: "Στην Γκλάντμπαχ δεν έκατσε πολύ, μία σεζόν που δεν την ολοκλήρωσε κιόλας. Ο στόχος μας όταν ήρθαμε στη Γερμανία, ήταν να γίνει ο μικρός ποδοσφαιριστής.

Η Ντόρτμουντ βγάζει και πουλάει πολύ πράγμα, ενώ έπαιξε ρόλο και το όνομα. Η Γκλάντμπαχ έκανε προτάσεις, ήθελε να τον κρατήσει. Θέλω να ευχαριστήσω και τις ελληνικές ομάδες που τον έχουν ζητήσει. Τον ζήτησαν όλες οι μεγάλες ελληνικές ομάδες. Όσο για την Μπάγερν; Δεν είχε φτάσει στα δικά μου αυτιά επίσημα. Απλά άκουγα από τους παραέξω ότι και η Μπάγερν είχε ενδιαφερθεί.

Η Ντόρτμουντ τον είχε δύο χρόνια στο μάτι, αλλά λόγω της απόστασης περιμέναμε λίγο να μεγαλώσει. Έπαιξε αντίπαλος με την αήττητη Ντόρτμουντ, με την Γκλάντμπαχ να επικρατεί 4-2. Μετά από δύο μέρες με πήραν τηλέφωνο από την Ντόρτμουντ, ότι θέλουν τον μικρό. Ενημέρωσα την ομάδα του, πρότειναν τρεις φορές συμβόλαιο με αυξημένες αποδοχές, όμως επιλέξαμε τους Βεστφαλούς. Δεν χτύπησα ποτέ καμία πόρτα, δεν πλήρωσα ποτέ κανέναν, μου αρέσει να βλέπω τον γιο μου να παίζει".

Στην Ντόρτμουντ εντυπωσίασε. Μόλις στο πρώτο τουρνουά του, το κοντέρ έγραψε 49χλμ. Ο 14χρονος Γιάννης-Χρήστος έτρεξε περισσότερο από τους συμπαίκτες του και άφησε τους πάντες άφωνους. "Soldat", δηλαδή στρατιώτης ήταν το παρατσούκλι του στην Γκλάντμπαχ, "Maschine" δηλαδή μηχανή αυτό στους Βεστφαλούς και δικαιολογείται απόλυτα.

Η Ντόρτμουντ προσφέρει όλα τα απαραίτητα εφόδια, με τον πήχη πια να έχει ανέβει. Μηχανήματα, ατομικές προπονήσεις και ένα full time πρόγραμμα, που θα δυναμώσει ακόμη περισσότερο τον Κώστογλου. Ο ίδιος περιγράφει για τις πρώτες του μέρες: "Πρώτες μέρες είχα λίγο άγχος, καινούργια ομάδα και φίλοι".

Τραγουδάω καψούρικα τραγούδια την ώρα του παιχνιδιού

Ο Γιάννης-Χρήστος παίζει κυρίως στο κέντρο, είναι αριστεροπόδαρος, με την ευχέρεια να κάνει τα πάντα στον αγωνιστικό χώρο. Από δυνατά μαρκαρίσματα, μέχρι γκολ: "Παίζω παντού, αλλά μου αρέσει περισσότερο 8άρι. Τα καλά μου χαρακτηριστικά είναι η τεχνική, οι πάσες και μου αρέσει η δυνατή άμυνα".

Μάλιστα αποκάλυψε και μία περίεργη συνήθεια όταν αγωνίζεται: "Τραγουδάω καψούρικα τραγούδια την ώρα του παιχνιδιού". Άγχος ήταν η εξήγηση του πατέρα του, αλλά το αρνήθηκε ο μικρός. "Κανένα άγχος, καμία πίεση".

Το όνειρο του Γιάννη-Χρήστου ξεκάθαρο: "Θέλω να παίξω Champions League, με όποια ομάδα δεν με νοιάζει, όπως και να πάω Μουντιάλ". Όσο για το πρότυπό του, η απάντηση ήταν εύκολη: "Ο Μέσι, με αυτά που κάνει... δεν θα ξαναϋπάρξει σαν και αυτόν".

Ο Κώστογλου έχει ήδη πατήσει το πόδι του στο Signal Iduna Park ως ballboy σε αναμέτρηση κόντρα στην Άιντραχτ. Έχει νιώσει τον παλμό του κίτρινου τείχους, όμως πώς ονειρεύεται το πρώτο του παιχνίδι, ως ποδοσφαιριστής εκεί: "Θα μπω μέσα με το δεξί, θα κάνω τον σταυρό μου και αν πάρω την μπάλα να μην κάνω λάθος. Εάν βάλω γκολ, δεν ξέρω πώς θα το πανηγυρίσω".

Το κεφάλαιο Εθνική Ελλάδας

Όνειρο κάθε ποδοσφαιριστή είναι να φορέσει και το εθνόσημο. Επομένως για τον Γιάννη-Χρήστο αυτό δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση, με την εθνική Γερμανίας βέβαια να βρίσκεται επίσης στο τραπέζι: "Θέλω να παίξω στην Εθνική, η καρδιά μου λέει Ελλάδα, αλλά η Γερμανία... Μουντιάλ. Θέλω να τραγουδήσω μία φορά τον Εθνικό ύμνο".

Ο πατέρας του μάλιστα, ως η φωνή της λογικής και του επαγγελματισμού, αναφέρεται στο ενδιαφέρον και την κρούση από την Μάνσαφτ: "Η εθνική Γερμανίας έχει μπει ήδη... μού το έχουν πει απέξω. Πήγε στα δοκιμαστικά, έχει ξεχωρίσει. Για την Εθνική Ελλάδας περιμένουμε. Του έχω εξηγήσει ότι επαγγελματικά πρέπει να παίξει στην εθνική Γερμανίας, αλλά το παιδί θέλει να παίξει στην Εθνική. Πρόταση όμως δεν έχει γίνει".

Επιπλέον, ο Γιώργος Κώστογλου δήλωσε για τον γιο του: "Ο λόγος που τον πήρα από εδώ και τον πήγα στη Γερμανία δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο, αλλά και ο χαρακτήρας. Εκεί είναι πιο κλειστά τα πράγματα, έπρεπε να χτίσει χαρακτήρα, να ζει όλο το 24ωρο σαν ποδοσφαιριστής.

Τον έχουν αγαπήσει όλοι οι προπονητές, όπως και στο γερμανικό σχολείο. Πήγε στην Ντόρτμουντ και στο δεύτερο τουρνουά, του είπαν οι συμπαίκτες ότι έχεις γίνει ο αγαπητός του προπονητή. Είναι ο χαρακτήρας του έτσι. Επιπλέον νιώθει Έλληνας άσχετα εάν είναι στη Γερμανία".

Δεν έχει καταλάβει πού βρίσκεται

Επιπλέον ο Γιώργος Κώστογλου υπογραμμίζει αυτό που μαρτυρούσε και η συζητήση. Πως ο 14χρονος ποδοσφαιριστής δεν έχει καταλάβει τι έχει πετύχει έως τώρα: "Δεν έχει καταλάβει πού βρίσκεται, μου γιατί δεν παίζουν και τα άλλα αγόρια στην Ντόρτμουντ. Νομίζει πως όλα τα παιδιά πρέπει να παίζουν έτσι.

Δεν έχει καταλάβει τι συμβαίνει γύρω του. Πήγαινε από μεγάλη ομάδα σε μεγάλη ομάδα. Ήθελα να δυσκολέψω το παιδί, δεν έχω πληρώσει κανέναν να φτάσει εκεί που έχει φτάσει. Το παιδί αν έχει ταλέντο στη Γερμανία, προχωράει μόνο τους".

Τέλος, ο Γιάννης-Χρήστος Κώστογλου θέλησε να ευχαριστήσει τους δικούς του ανθρώπους, όπως και να εκφράσει ακόμη μία φορά την επιθυμία να παίξει στην Εθνική Ελλάδας: "Περιμένοντας την Εθνική Ελλάδας... Ευχαριστώ τον μπαμπά μου, την μαμά μου, την αδερφή μου την Ελισάβετ, τους φίλους μου και τους γονείς των φίλων μου".

Ο Κώστογλου μέσα από τα μάτια του Μπατίστα

Ο Ντανιέλ Μπατίστα είναι ο άνθρωπος που από είδε τον Γιάννη-Χρήστο Κώστογλου από τα έξι του και έτσι κατέθεσε και εκείνος την άποψη του στο SPORT24 για το τι ποδοσφαιριστής είναι ο νεαρός: "Στο ποδόσφαιρο είναι φως φανάρι. Το παιδί που έχει ταλέντο σαν τον Χρήστο ξεχωρίζει απίστευτα. Τον έφερε ο πατέρας του, κάναμε κάποιες ασκήσεις τακτικής, τα έπιανε με τη μία. Στο παιχνίδι μικρούλης είχε αντίληψη, ντρίμπλα, έδινε ασίστ, γύριζε πίσω, μάρκαρε. Ποιος δεν το καταλαβαίνει; Μετά από εκεί και πέρα είναι θέμα δουλειάς και συνέχειας. Έχω διαφωνίες με την πατέρα του.

Έλεγα ότι στην ακαδημία τα παιδιά πρέπει να παίζουν παντού και να μάθουν στους κανόνες. Εάν στο ποδόσφαιρο δεν είσαι ταπεινός και υπάκουος θα έχεις συνέπειες, πρέπει να ακούς και να πειθαρχείς στο σύστημα, γιατί εάν δεν το κάνεις θα σε κοιτάνε με μισό μάτι οι προπονητές. Ο μικρός γίνεται όλο και καλύτερος. Πέρα από το ταλέντο πρέπει να σου αρέσει και η προπόνηση, αλλιώς δεν πας πουθενά όσο ταλέντο και να έχεις. Δεύτερον πρέπει να είσαι και καλό παιδί. Ο Χρήστος το έχει αυτό, του λες κάτι, δεν γκρινιάζει, δεν λέει ότι κουράστηκε στην προπόνηση. Είναι δύσκολο να βρεις παιδί που να έχει αυτό το πακέτο.

Στη Γερμανία κρίνουν τους παίκτες καλύτερα από εδώ

Υπάρχουν παιδιά με ταλέντο, τους λες να κάνουν μία άσκηση, αλλά κάνουν τα δικά τους, δεν πάνε με όρεξη. Ο Χρήστος δεν είναι έτσι. Ο Κρις δεν είναι το πρώτο παιδί από την ακαδημία Μπατίστα που πηγαίνει στη Γερμανία. Υπήρχε επίσης ένα μεγάλο ταλέντο που πήγε στη Λειψία, στην ηλικία του. Δεν τα κατάφερε γιατί έπαιζε ρόλο ο χαρακτήρας του. Του είπαν θα παίζεις αριστερά, εκείνος απάντησε δεν παίζω και έφυγε έκατσε στον πάγκο. Δεν γίνεται αυτό στο ποδόσφαιρο. Ο Χρήστος παίζει όπου του λέει ο προπονητής.

Έλεγα εγώ στον Μπάγεβιτς όσο ήμουν στην ΑΕΚ πως δεν θέλω να παίξω στη θέση που έβαλε γιατί με βαράνε. Μου απάντησε εγώ είμαι προπονητής, θα παίξεις εκεί που σου λέω. Είχε δίκιο".

Τέλος, ο Μπατίστα έδωσε ακόμη μερικές συμβουλές στον μικρό Κώστογλου: "Πιστεύω ότι έχουμε βάλει το λιθαράκι μας, δούλεψε μαζί μας και εδώ. Θα μπορούσε να πάει σε οποιαδήποτε ομάδα εδώ, δεν ήθελε ο μπαμπάς του και έκανε την καλύτερη επιλογή. Η Γερμανία είναι μία χώρα που αναδεικνύει ποδοσφαιριστές, οι συνθήκες δουλειάς είναι καλύτερες και αντικειμενικά μπορούν να κρίνουν τους παίκτες καλύτερα από εδώ. Πιστεύω είναι καλά σε χέρια, να είναι ταπεινός. Από εδώ και πέρα μόνο δουλειά και χαμηλά την μπάλα για να φτάσει εκεί που ονειρεύεται.

Εγώ στην ηλικία του δεν ήμουν πουθενά. Ήμουν σε ένα χωριό στο Κάπο Βέρντε, παίζαμε στις αλάνες. Όταν είδα το ποδόσφαιρο εδώ, είπα 'αυτοί παίζουν μπάλα εδώ, θα παίξω και εγώ'. Δεν μπορώ να του πω τι πέρασα , γιατί δεν ήμουν σε ακαδημίες όπως είναι εκείνος τώρα. Ζει με επαγγελματίες και η επιστήμη έχει βάλει το χέρι της στο ποδόσφαιρο. Αυτός είναι σε μία από τις κορυφαίες ομάδες του κόσμου και έχει όλα τα εφόδια, για να γίνει, αρκεί να συνεχίσει έτσι, να έχει τύχει, δίχως τραυματισμούς. Να προσέχει και παίζει ρόλο και η διατροφή, ξεκούραση, καλός τρόπος ζωής, για να φτάσει εκεί που πρέπει".