Ο Αριέλ Ιμπαγάσα βρίσκεται σε προχωρημένες συζητήσεις με τον Ολυμπιακό και όλα δείχνουν ότι τις επόμενες ώρες θα υπάρξει και επίσημη συμφωνία ανάμεσα στις δυο πλευρές. Η πιθανή προσθήκη του Αργεντίνου θα ενισχύσει τη μεσαία γραμμή των «ερυθρόλευκων» στη θέση του «δεκαριού», αφού το ταλέντο του και η δημιουργική του ικανότητα είναι δεδομένα και δοκιμασμένα με απόλυτη επιτυχία για πάνω από μια δεκαετία σε ένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα του κόσμου, την Πριμέρα Ντιβισιόν.

Για το photostory πατήστε εδώ .

Λανούς & Κούπερ

Ο Αριέλ γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1976 στο Μπουένος Άιρες και από μικρός γράφτηκε στις ακαδημίες της Λανούς, όπου ξεχώρισε γρήγορα για το ταλέντο του. Μικρόσωμος, ταχύτατος και με εξαιρετική τεχνική, διακρινόταν για την ικανότητά του στις ντρίμπλες, ειδικότερα για τις «ποδιές» του, όταν δηλαδή περνούσε τη μπάλα κάτω από τα πόδια των αντιπάλων του. Αυτό στην Αργεντινή ονομάζεται «el caño» και πολύ σύντομα έγινε το παρατσούκλι του που τον ακολουθεί μέχρι και σήμερα. Έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα της Λανούς το 1994 και αγωνίστηκε με τη φανέλα της «Granate» μέχρι και το 1998.

Το 1995 ανέλαβε προπονητής ο Έκτορ Ραούλ Κούπερ, οδηγώντας τη Λανούς στην κατάκτηση της Copa Conmebol (το αντίστοιχο κύπελλο ΟΥΕΦΑ της Νότιας Αμερικής). Η Λανούς αντιμετώπισε στον διπλό τελικό της διοργάνωσης την Independiente Santa Fe από την Κολομβία και κέρδισε το τρόπαιο νικώντας 2-0 στο πρώτο ματς με σκόρερ τον Ιμπαγάσα και χάνοντας στον επαναληπτικό 1-0. Η σύνθεση των θριαμβευτών ήταν η εξής: Roa, Serrizuela, Falaschi, Siviero, Armando Gonzalez, Mena, Cravero, Hugo Morales, Ibagaza, Enría και Ariel López.

Πρωταθλητής κόσμου U-20

Ένα χρόνο πριν, ο Ιμπαγάσα είχε κληθεί από τον Χοσέ Πέκερμαν στην Εθνική ομάδα της Αργεντινής κάτω των 20 ετών που πήρε μέρος στο Μουντιάλ U-20 του Κατάρ και αναδείχθηκε Πρωταθλήτρια Κόσμου, κερδίζοντας 2-0 στον τελικό τη Βραζιλία. Στον όμιλο η «αλμπισελέστε» έχασε από την Πορτογαλία με 1-0, πέρασε όμως στην επόμενη φάση νικώντας την Ολλανδία (1-0) και την Ονδούρα (4-2, σε ένα ματς που ο Ιμπαγάσα άνοιξε το σκορ).

Στη συνέχεια οι Αργεντίνοι απέκλεισαν στους «8» το Καμερούν (2-0) και στον ημιτελικό διέλυσαν με 3-0 την Ισπανία των Ραούλ και Μοριέντες. Στις 28 Απριλίου του 1995 διεξήχθη ο μεγάλος τελικός ανάμεσα στην Αργεντινή των Σορίν, Μπιατζίνι και Ιμπαγάσα και την Βραζιλία των Λουιζάο, Ντενίλσον και του «δικού μας» Ζε Ελίας. Η «αλμπισελέστε» καθάρισε το ματς με ένα γκολ σε κάθε ημίχρονο (Μπιατζίνι και Γκερέρο) και κατέκτησε τον δεύτερο τίτλο στην ιστορία της (μετά το 1979 και τον Ντιέγκο Μαραντόνα).

Περνώντας τον Ατλαντικό: Μαγιόρκα & Κούπερ

Το καλοκαίρι του 1998, ο Έκτορ Ραούλ Κούπερ που από την προηγούμενη σεζόν είχε αναλάβει τον πάγκο της Μαγιόρκα, έφερε στην Ισπανία τον Ιμπαγάσα (μαζί με τους Μπιατζίνι, Παούνοβιτς και Ντάνι Γκαρθία Λάρα) ώστε να ενισχύσει την ομάδα του ενόψει της νέας χρονιάς. Ο Αριέλ, εκτός από τον πρώην προπονητή του, βρήκε και τον Κάρλος Ρόα, συμπαίκτη του στη Λανούς. Η σεζόν 1998-99 ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο για τον Ιμπαγάσα, αφού οι «νησιώτες» κατέκτησαν το ισπανικό Σούπερ Καπ με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα, τον πρώτο τίτλο στην 82χρονη ιστορία του συλλόγου.

Εκείνη τη σεζόν η Μαγιόρκα πραγματοποίησε την καλύτερη χρονιά της στην Πριμέρα Ντιβισιόν, τερμάτισε στην 3η θέση με 66 βαθμούς (πίσω από Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης), έχοντας την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος με μόλις 31 γκολ παθητικό σε 38 αγώνες και έφτασε μέχρι τον τελικό της τελευταίας διοργάνωσης του Κυπέλλου Κυπελλούχων (πριν αυτό συγχωνευθεί με το ΟΥΕΦΑ) όπου ηττήθηκε 2-1 από την Λάτσιο του Σβεν Γκόραν Έρικσον και των Βιέρι, Μιχαΐλοβιτς, Νέστα, Νέντβεντ, Μαντσίνι, Σάλας, Κόουτο και Αλμέιδα.

Ο Ιμπαγάσα έμεινε 5 χρόνια στη Μαγιόρκα, καθιερώθηκε στην ελίτ του ισπανικού ποδοσφαίρου, απέκτησε την ισπανική υπηκοότητα, αγαπήθηκε όσο λίγοι παίκτες από τους φίλους της ομάδας, έπαιξε αμέτρητα παιχνίδια πετυχαίνοντας γκολ και μοιράζοντας αμέτρητες ασίστ στους επιθετικούς, έγινε αρχηγός και έκλεισε το πρώτο του πέρασμα στην «Ensaimada Mecanica» με την κατάκτηση του Κυπέλλου Ισπανίας τον Ιούνιο του 2003, με τη νίκη με 3-0 επί της Ουέλβα.

Ατλέτικο Μαδρίτης & Μαγιόρκα

Ψάχνοντας ένα βήμα παραπάνω στην καριέρα του, ο Ιμπαγάσα μετακινήθηκε το καλοκαίρι του 2003 στην ισπανική πρωτεύουσα και φόρεσε τη φανέλα της Ατλέτικο Μαδρίτης για τρία χρόνια, μέχρι το 2006. Εκεί έπαιξε τρεις γεμάτες χρονιές, συνέχισε να εντυπωσιάζει με την ικανότητά του να αξιοποιεί τους συμπαίκτες του και όταν ολοκληρώθηκε το τριετές συμβόλαιο που είχε υπογράψει, του προτάθηκε να ανανεώσει και να παραμείνει στη Μαδρίτη.

Η συμφωνία επισημοποιήθηκε τρεις μήνες πριν το τέλος της σεζόν, όμως ο Ιμπαγάσα αποφάσισε να φύγει από την Ατλέτικο, όταν στη διάρκεια της προετοιμασίας βρέθηκε εκτός πλάνων του άρτι αφιχθέντος Χαβιέρ Αγκίρε. Ο Γκρεγκόριο Μανθάνο (προπονητής της Ατλέτικο στην πρώτη χρονιά του Αριέλ στη Μαδρίτη), είχε διαδεχτεί τον Κούπερ στη Μαγιόρκα στις αρχές του 2006 και έχοντας απεριόριστη εκτίμηση στον Αργεντίνο, τον προσκάλεσε να επιστρέψει στην αγαπημένη του ομάδα.

Ο Ιμπαγάσα λοιπόν βρέθηκε ξανά στα γνωστά του λημέρια για δυο σεζόν, στις οποίες πραγματοποίησε τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του. Σκόραρε κατά βούληση, έκανε ρεκόρ στις ασίστ και συνεργάστηκε άψογα με τον δικό μας Άγγελο Μπασινά στο κέντρο του γηπέδου. Ήταν ο Αριέλ αυτός που σε μια συνέντευξη Τύπου είχε πει στους δημοσιογράφους ότι αισθάνεται απελευθερωμένος στο γήπεδο, έχοντας πίσω του την ασφάλεια που προσφέρει ο Έλληνας παίκτης.

Βαλβέρδε & Βιγιαρεάλ

Το καλοκαίρι του 2008, η Βιγιαρεάλ έκανε πρόταση στη Μαγιόρκα, θέλοντας να αποκτήσει τον Ιμπαγάσα. Τα τεράστια οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι «νησιώτες», ανάγκασαν τη διοίκηση να τον παραχωρήσει έναντι 2 εκατομμυρίων ευρώ. Ο Αριέλ αποχαιρέτησε την Μαγιόρκα σε μια συναισθηματικά φορτισμένη συνέντευξη Τύπου μαζί με τον πρόεδρο Βιθέντε Γκράντε, δίνοντας την υπόσχεση ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψει.

Με το «κίτρινο υποβρύχιο» αγωνίστηκε μέχρι το τέλος της σεζόν 2009-10 και συνέχισε τις καλές εμφανίσεις, οργανώνοντας άψογα το παιχνίδι της ομάδας του. Την πρώτη χρονιά έκανε πραγματικότητα ένα από τα ποδοσφαιρικά του όνειρα, παίζοντας στο Τσάμπιονς Λιγκ. Στη φάση των «16» η Βιγιαρεάλ κληρώθηκε με τον Παναθηναϊκό και στον επαναληπτικό του ΟΑΚΑ (μετά το 1-1 στο «El Madrigal») ο Ιμπαγάσα άνοιξε το σκορ πετυχαίνοντας το μοναδικό του γκολ στη διοργάνωση και βάζοντας τις βάσεις για την πρόκριση της ομάδας του.

Πέρυσι το καλοκαίρι, με τον ερχομό του Βαλβέρδε, ο Ιμπαγάσα συνέχισε να είναι βασικός και παρά το γεγονός ότι ένας τραυματισμός τον άφησε για ένα διάστημα εκτός γηπέδων, αγωνίστηκε σε 24 ματς πετυχαίνοντας και 2 γκολ. Την Πρωτομαγιά του 2010, στην 35η αγωνιστική της Πριμέρα Ντιβισιόν, η Βιγιαρεάλ αντιμετώπισε στην έδρα της την Μπαρτσελόνα, από την οποία ηττήθηκε 1-4. Εκείνη την ημέρα όμως, ο Ιμπαγάσα αγωνίστηκε στο 340ο επίσημο παιχνίδι του στο ισπανικό πρωτάθλημα, σπάζοντας το ρεκόρ του Φερνάντο Κάθερες, που με 339 ματς, ήταν μέχρι τότε ο Αργεντίνος με τις περισσότερες συμμετοχές στην ιστορία της Πριμέρα.

Βιγιαρεάλ, Μαγιόρκα & Ολυμπιακός

Στο τέλος της σεζόν και ενώ όλοι ήταν σίγουροι ότι ο Αριέλ θα συνέχιζε στη Βιγιαρεάλ, οι διαπραγματεύσεις των δυο πλευρών ναυάγησαν, αφού ο Ιμπαγάσα ζητούσε συμβόλαιο 2 χρόνων, με τη Βιγιαρεάλ να του προσφέρει μονοετές. Στις 29 Μαΐου η διοίκηση της ομάδας του Λεβάντε ανακοίνωσε ότι δεν υπήρξε συμφωνία και ευχήθηκε στον Αργεντίνο καλή συνέχεια στην καριέρα του. Τις τελευταίες εβδομάδες κινητοποιήθηκε η νέα διοίκηση της Μαγιόρκα, προσπαθώντας να πείσει τον παίκτη να γυρίσει στο νησί και να κλείσει εκεί την καριέρα του.

Τα οικονομικά όμως προβλήματα που συνεχίζουν να ταλανίζουν τους «νησιώτες», δεν επέτρεψαν στον τεχνικό διευθυντή Λορέντσο Σέρα Φερέρ να κάνει μια «αξιοπρεπή» οικονομική πρόταση στον Αριέλ, με αποτέλεσμα ο μάνατζερ του παίκτη, Αλεχάντρο Κααμάνιο να ξεκινήσει τις επαφές με τον Ολυμπιακό. Το αν οι δυο πλευρές καταλήξουν σε συμφωνία, θα το γνωρίζουμε ίσως και σήμερα. Στην περίπτωση πάντως που οι «ερυθρόλευκοι» αποσπάσουν την υπογραφή του Αργεντίνου, οι φίλοι του «Θρύλου» θα απολαύσουν τις δημιουργικές ικανότητες του Ιμπαγάσα μέσα στο γήπεδο, αφού τα τελευταία χρόνια απουσιάζει από το ρόστερ της ομάδας τους ένα πραγματικό «δεκάρι».

Ο Γκρεγκόριο Μανθάνο στο Sport24.gr

Το Sport24.gr επικοινώνησε με τον Γκρεγκόριο Μανθάνο, προπονητή του Ιμπαγάσα στη Μαγιόρκα και την Ατλέτικο Μαδρίτης. Ζητήσαμε από τον Ισπανό τεχνικό να μας σκιαγραφήσει τις αρετές και την προσωπικότητα του πρώην παίκτη του και ιδού τι μας είπε:

« Ο Ιμπαγάσα είναι ένας παίκτης που διαθέτει μνημειώδες ταλέντο. Είναι από τους καλύτερους παίκτες που είχα μέχρι τώρα στην καριέρα μου. Παίζει συνήθως πίσω από τους επιθετικούς και είναι ένας συνεχής δημιουργός κινδύνων, κυρίως με τις καταπληκτικές τελικές του πάσες. Ο Ιμπαγάσα είναι το προτελευταίο βήμα της ομάδας πριν την επιτυχία σε ότι αφορά τη δημιουργία. Η ικανότητά του να ξεμαρκάρει τους συμπαίκτες του και να τους προσφέρει έτοιμα γκολ, είναι μοναδική. Είναι ο καταλύτης στα τελευταία 30 μέτρα του γηπέδου, ξέρει ανά πάσα στιγμή τι να δημιουργήσει και πώς να το επιτύχει. Κατά τη γνώμη μου, έχει βοηθήσει και έχει εκμεταλλευτεί στο έπακρο μεγάλους επιθετικούς, όπως ο Ετό, ο Φερνάντο Τόρες και ο Γκουίθα.

Ο Αριέλ όμως δεν είναι μόνο ένας πολύ καλός ποδοσφαιριστής, αλλά και ένας γεννημένος ηγέτης. Έχει την ικανότητα να κερδίζει την εκτίμηση και την αγάπη των συμπαικτών του και αν και είναι μικρόσωμος, τα αποδυτήρια τον σέβονται αφάνταστα. Μια κουβέντα του ήταν ικανή να αλλάξει το κλίμα μέσα και έξω από το γήπεδο. Γι’ αυτό και είχε κερδίσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Όσο για τον κόσμο, δεν το συζητάω, όπου και αν έπαιξε, όλοι τον αγάπησαν και λυπήθηκαν όταν έφυγε. Δεν γνωρίζω ποιος θα είναι ο επόμενος σταθμός της καριέρας του, μου λες τώρα ότι βρίσκεται κοντά στον Ολυμπιακό. Όπου και αν πάει, του εύχομαι καλή επιτυχία και είμαι σίγουρος ότι και πάλι θα πετύχει ».

Ο Αριέλ Ιμπαγάσα με αριθμούς

• Ο Αριέλ Ιμπαγάσα έχει αγωνιστεί με 4 διαφορετικές ομάδες στην καριέρα του: Λανούς (1994-1998), Μαγιόρκα (1998-2003 & 2006-2008), Ατλέτικο Μαδρίτης (2003-2006) και Βιγιαρεάλ (2008-2010).
• Ο Ιμπαγάσα έχει αγωνιστεί 12 σεζόν στην Πριμέρα Ντιβισιόν, από το 1998 μέχρι και φέτος.
• Συνολικά έχει αγωνιστεί σε 343 επίσημα παιχνίδια της Πριμέρα Ντιβισιόν (έχει πετύχει και 34 γκολ) και είναι ο Αργεντίνος με τις περισσότερες συμμετοχές στην ιστορία του ισπανικού πρωταθλήματος.
• Αναλυτικά έχει παίξει 204 ματς με τη φανέλα της Μαγιόρκα (26 γκολ), 85 με τη φανέλα της Ατλέτικο (5 γκολ) και 54 με τη φανέλα της Βιγιαρεάλ (3 γκολ).
• Επίσης έχει αγωνιστεί σε 38 παιχνίδια του ισπανικού Κυπέλλου (4 γκολ) και σε 29 ματς ευρωπαϊκών Κυπέλλων (2 γκολ).
• Έκανε το ντεμπούτο του στην Πριμέρα Ντιβισιόν στις 30 Αυγούστου του 1998 εναντίον της Σαλαμάνκα (1η αγωνιστική, 0-0) και πέτυχε το πρώτο του γκολ στις 10 Ιανουαρίου του 1999 εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης (17η αγωνιστική, 2-1).
• Την τελευταία τετραετία έχει δώσει 37 ασίστ, ενώ στα 12 χρόνια που αγωνίστηκε στην Ισπανία, ο συνολικός αριθμός των ασίστ που έχει προσφέρει στους συμπαίκτες του φτάνει τις 92. Και φυσικά μιλάμε μόνο για τα παιχνίδια της Πριμέρα Ντιβισιόν.
• Έχει κατακτήσει μια Copa Conmebol (1996) με την Λανούς, ένα ισπανικό Σούπερ Καπ (1998) και ένα ισπανικό Κύπελλο (2003) με τη Μαγιόρκα.
• Έχει αναδειχθεί Πρωταθλητής Κόσμου U-20 με την Εθνική Αργεντινής στο Μουντιάλ U-20 (1995).
• Με την Εθνική Αργεντινής έχει 2 συμμετοχές.