Την περσινή σεζόν ο Παναιτωλικός σώθηκε στο... παρά πέντε, όμως η ομάδα του Αγρινίου δεν σκοπεύει να περάσει παρόμοιες περιπέτειες τη φετινή σεζόν. Αντιθέτως βλέπει ψηλότερα. Ήδη στις πρώτες πέντε αγωνιστικές έχει συγκεντρώσει πέντε βαθμούς και βρίσκεται στην 7η θέση έχοντας δύο ήττες εντός προγράμματος με ΠΑΟΚ (θα μπορούσε να έχει πάρει κάτι περισσότερο) και ΑΕΚ.

Μία βασική αιτία της αγωνιστικής ανάκαμψης του Παναιτωλικού του Γιάννη Αναστασίου είναι οι προσθήκες που έγιναν τη θερινή μεταγραφική περίοδο. Μία εξ αυτών είναι ο Ιβάν Βαρόνε. Ο 27χρονος Ιταλός μέσος είναι ένας απ' τους σημαντικούς παίκτες των Αγρινιωτών φέτος συνεισφέροντας τόσο στον δημιουργικό τομέα (145 επιτυχημένες πάσες - 4ος στον Παναιτωλικό), όσο και στην άμυνα (6 κλεψίματα - 2ος στον Παναιτωλικό). Μάλιστα σκόραρε και ένα καθοριστικό γκολ ισοφαρίζοντας σε 2-2 στην αναμέτρηση με τη Λαμία.

Το SPORT24 συνομίλησε με τον Ιβάν Βαρόνε, ο οποίος βιώνει την πρώτη του εμπειρία στο εξωτερικό, καθώς σε όλη την καριέρα του αγωνιζόταν στην Ιταλία.

"Είναι η πρώτη μου εμπειρία εκτός της Ιταλίας. Ήμουν πολύ περίεργος να ζήσω μία τέτοια εμπειρία και ήθελα μια αλλαγή, ώστε να κάνει μία αποφασιστική στροφή στην καριέρα μου. Στην Ιταλία με έλεγαν τρελό, όμως το έκανα γιατί αγαπώ τις προκλήσεις και μου αρέσει να τις κερδίζω" σχολίασε ο Ιταλός μέσος αρχικά για τη νέα του περιπέτεια στην καριέρα του.

Στη συνέχεια φυσικά αναφέρθηκε στην πρώτη του εμπειρία απ' την Ελλάδα εστιάζοντας στο... άγχος που υπάρχει στα παιχνίδια: "Το επίπεδο εδώ είναι πολύ ψηλό με ένταση στην προπόνηση και στα παιχνίδια. Βλέπω διαφορά στον τρόπο που ζεις το παιχνίδι. Υπάρχει λιγότερη χαρά και περισσότερο άγχος. Η μεγαλύτερη διαφορά που εντόπισα με την Ιταλία είναι οι τακτικές στον τρόπο της άμυνας. Καταλαβαίνω πως στην Ιταλία το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι υποτιμημένο, αλλά επαναλαμβάνω είμαι χαρούμενος με την επιλογή μου".

Υποσχέθηκα στην μητέρα μου να γίνω σημαντικός

Το πρώτο γκολ του Βαρόνε στην Ελλάδα ήταν και καθοριστικό καθώς έδωσε έναν πολύτιμο βαθμό στο φινάλε του παιχνιδιού κόντρα στη Λαμία: "Χάρηκα απίστευτα, τόσο προσωπικά, όσο και για την ομάδα. Πήραμε έναν σημαντικό βαθμό σ' ένα δύσκολο παιχνίδι. Ελπίζω να υπάρχουν και άλλοι και πάνω απ' όλα να μπορώ να φέρω και άλλους βαθμούς στην ομάδα μου".

Ο Βαρόνε στους πανηγυρισμούς έπεσε στο έδαφος, ενώ στη συνέχεια με τα χέρια του σχημάτισε μία καρδιά. Αφιέρωσε το γκολ του στη μητέρα του, όπως κάνει κάθε φορά που σκοράρει, με τον Ιταλό να εξηγεί σ' ένα συγκινητικό ύφος: "Χρωστάω τα πάντα σ' εκείνη και στον πατέρα μου για τις θυσίες που έκαναν όταν ήμουν παιδί. Την ημέρα πριν φύγει η μητέρα μου, τις υποσχέθηκα ότι θα γίνουν κάποιος σημαντικός.

Ίσως τα καταφέρω, ίσως και όχι, αλλά σε κάθε θυσία που κάνω βάζω την καρδιά μου και ξέρω ότι είναι για εκείνη. Ακόμη κι αν δεν είναι παρούσα στη ζωή μου, νιώθω συνεχώς την παρουσία της δίπλα μου. Οι καρδιές μας συγχρονίζονται και αυτό δεν θα μας αφήσει ποτέ να είμαστε χώρια".

Ολοκληρώνοντας το κεφάλαιο Παναιτωλικός, ο Βαρόνε μίλησε για τους στόχους του Παναιτωλικού και για τον προπονητή του Γιάννη Αναστασίου: "Στόχος μας είναι να τα πηγαίνουμε καλά σε κάθε παιχνίδι. Να φέρνουμε όσους περισσότερους πόντους είναι δυνατό. Είμαστε μία εξαιρετική ομάδα, αλλά αυτό που έχει περισσότερο σημασία είναι ότι είμαστε ένα υπέροχο γκρουπ γεμάτο αποφασιστικότητα. Ξέρουμε ότι πρέπει να δουλέψουμε σκληρά για να βελτιωθούμε, όμως η κούραση δεν μας φοβίζει", ενώ συμπλήρωσε για τον προπονητή του: "Έχουμε πολύ καλές σχέσεις. Είναι ένας άνθρωπος που ξέρει πώς να με τονώσει και πραγματικά θαυμάζω τον τρόπο που βλέπει το ποδόσφαιρο".

Στην Ελλάδα δεν είναι γνωστό, αλλά στα χρόνια του στην Ιταλία ένα προσωνύμιο συνόδευε τον Ιβάν Βαρόνε. Πούμα τον αποκαλούσαν όταν αγωνιζόταν στην Ρετζιάνα, ένα παρατσούκλι που συνδέεται με τον βραζιλιάνο Έμερσον που αγωνίστηκε σε Ρόμα και Γιουβέντους: "Ένας πρώην προπονητής μου μού το έδωσε πριν να παίξω στην Ρετζιάνα, γιατί του θύμιζα τον Έμερσον έναν μέσο της Ρόμα τότε, όπως επίσης και για την επιμονή και την αποφασιστικότητα που δείχνω στο γήπεδο. Από τότε το παρατσούκλι με συνόδευε σ' όλες της εμπειρίες μου και νιώθω ότι μου ταιριάζει. Δεν ξέρω αν μου δώσουν ένα προσωνύμιο και στην Ελλάδα, αλλά είμαι διατεθειμένος να αποδεχθώ τα πάντα".

Είμαι οπαδός της Νάπολι, ο Μαραντόνα είναι το ποδόσφαιρο

Ο Βαρόνε γεννήθηκε σε μία απ' τις πιο ποδοσφαιρικές πόλεις του κόσμου, στη Νάπολη. Μεγάλωσε στην πόλη του θεού, του Ντιέγκο Μαραντόνα, επομένως μεγάλωσε με την ποδοσφαιρική παρακαταθήκη που άφησε ο Αργεντινός θρύλος: "Η Νάπολη είναι η πόλη μου, η πόλη που μεγάλωσα και έκανα τα πρώτα μου βήματα στο ποδόσφαιρο. Έπαιζα στους δρόμους με τα μεγαλύτερα παιδιά και μεγάλωσα με το όνειρο να παίξω κάποια μέρα στο Σαν Πάολο (τώρα Στάδιο Μαραντόνα). Είμαι τεράστιος φαν της Νάπολι, δεν χάνω παιχνίδι. Η Νάπολη είναι μία όμορφη πόλη. Έχει πολλά προβλήματα, αλλά είναι γεμάτη όνειρα και ελπίδα. Συχνά επικρίνεται χωρίς ο κόσμος να γνωρίζει.

Ο Μαραντόνα είναι το ποδόσφαιρο χωρίς αμφιβολία. Δυστυχώς δεν κατάφερε να τον δω να παίζει και πάντα το μετανιώνω. Για ό,τι έκανε και ό,τι μας έδωσε, πάντα θα είναι ένα πυλώνας την πόλης και της μνήμης των Ναπολιτάνων".

Όσο για τους ποιους παίκτες θαυμάζει εκείνο, ξεχώρισε παίκτες παρόμοιους με τα χαρακτηριστικά του, όπως ο Γιάγια Τουρέ: "Τα τελευταία χρόνια θαυμάζω παίκτες, ίσως που έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά με εμένα. Ο Γιάγια Τουρέ είναι ο αγαπημένος μου, αλλά δεν το κρύβω ότι θαυμάζω επίσης τον Πογκμπά, τον Μιλίνκοβιτς-Σάβιτς και τον Χάμσικ".

Όνειρό μου είναι να παίξω στη Νάπολι

Η συζήτησή μας με τον Ιβάν Βαρόνε έκλεισε με τον Ιταλό να μας μιλάει για τα όνειρά του και ένα εξ αυτών είναι να φορέσει κάποια μέρα τη φανέλα των παρτενοπέι, ενώ αναφέρθηκε και στο σπουδαιότερο στήριγμα της ζωής του, την οικογένειά του: "Όνειρό μου είναι να παίξω για τη Νάπολι. Ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά θα το προσπαθήσω με όλη μου τη δύναμη. Στοχεύω να παίξω σε κορυφαία ευρωπαϊκά κλαμπ ή να επιστρέψω σε κορυφαία ομάδα της Ιταλίας, αλλά τώρα είμαι περισσότερο συγκεντρωμένος στο να φτάσω το καλύτερο με τον Παναιτωλικό. Μία ομάδα που με υποδέχθηκε θερμά, μία ομάδα που είναι πεινασμένη να αναδυθεί, κάτι το οποίο θέλω και εγώ.

Για να πετύχω όλα αυτά θέλω να ευχαριστήσω τη σύζυγό μου, έναν άνθρωπο που άλλαξε τη ζωή μου προς το καλύτερο. Χρωστάω τα πάντα σ' εκείνη και έχουμε το πιο σημαντικό άνθρωπο στη ζωή μας. Η Σοφία μου (κόρη του) είναι τα πάντα μου. Το χαμόγελό της με βοηθάει να ξεπεράσω τις άσχημες σχέσεις. Τώρα περιμένουμε και ένα δεύτερο παιδί, αγόρι ή κορίτσι, και ανυπομονώ".