Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος
Η αναμέτρηση της Γερμανίας με τη Γαλλία απόψε το βράδυ θα μπορούσε να παραλληλιστεί με την "Μονομαχία στο Ελ Πάσο". Κάπως έτσι θα την προσέγγιζε ιστορικά ο Σέρτζιο Λεόνε. (vids+pics).
Η κόντρα της Γερμανίας με την Γαλλία στο «Βελοντρόμ» της Μασσαλίας, θα μπορούσε να παραλληλιστεί με την «Μονομαχία στο Ελ Πάσο». Και ο σκηνοθέτης των «σπαγγέτι γουέστερν» Σέρτζιο Λεόνε, ο οποίος γεννήθηκε και πέθανε στην Ρώμη, υπήρξε μεγάλος ποδοσφαιρόφιλος, φαν του Φαλκάο και θα μας «βοηθήσει» να προσεγγίσουμε ιστορικά την Γερμανό - γαλλική αναμέτρηση με μια άλλη κλασική του δημιουργία: «Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος» (vids+pics).
Ο καλόςτης ιστορίας, σε ρόλο Κλιντ Ίστγουντ, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε. Αν και τραυματίας, μπήκε ως αλλαγή στο κλασικότερο ματς Γερμανίας - Γαλλίας στην ιστορία, με τους «τρικολόρ» να προηγούνται 3-1 στην παράταση, στον ημιτελικό του Μουντιάλ του 1982. Ο νυν πρόεδρος της Μπάγερν Μονάχου μείωσε σε 3-2 και έδειξε τον δρόμο της ανατροπής, η οποία έφερε το ματς στο 3-3 και στα πέναλτι, όπου η «νατσιοναλμαντσάφτ» πήρε την πρόκριση στον τελικό. Εκεί, κλασικά, έχασε από την Ιταλία (1-3). Αλλά η συγκεκριμένη ανατροπή συνέβαλε αποφασιστικά στο «χτίσιμο» της περίφημης φράσης του Γκάρι Λίνεκερ, σύμφωνα με την οποία οι Γερμανοί νικούν πάντα στο τέλος. Όχι, δεν νικούν πάντα. Αλλά δεν αφήνεις μια λεπτομέρεια να σου χαλάσει μια ωραία ιστορία.
Ο αξέχαστος ημιτελικός του «Σάντσεθ Πιθχουάν» της Σεβίλλης, ο οποίος «γιορτάζει» 34 χρόνια την επομένη της κόντρας στο «Βελοντρόμ», σημαδεύει ανεξίτηλα την παράδοση μεταξύ των δύο ομάδων. Δεν έχουν βρεθεί ποτέ σε τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, αλλά στο Μουντιάλ, το σκορ είναι 3-1 υπέρ των Γερμανών. Οι Γάλλοι «χτύπησαν» πρώτοι (6-3 το 1958 στην Σουηδία, με τέσσερα γκολ του Ζις Φοντέν), αλλά από εκεί και πέρα, τα «πάντσερ» πήραν τα ηνία. Τελευταίο το 1-0 στον προημιτελικό του Μουντιάλ της Βραζιλίας, με σκόρερ τον απόντα λόγω τιμωρίας, Ματς Χούμελζ.
Ο κακός, ως άλλος Λι Βαν Κλιφ, είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ο Χάραλντ «Τόνι» Σουμάχερ. Ο υπέρ του δέοντος δυναμικός Γερμανός τερματοφύλακας, ο οποίος λίγο έλειψε να στείλει στον άλλο κόσμο τον Πατρίκ Μπατιστόν, στον περίφημο ημιτελικό της Σεβίλλης. Με την συμπλήρωση μιας ώρας παιχνιδιού (το σκορ στο 1-1) και έχοντας μπει μόλις ένα δεκάλεπτο πριν στο γήπεδο, ο τότε αμυντικός της Σεντ Ετιέν φεύγει μόνος του προς το αντίπαλο τέρμα, ύστερα από πάσα του Μισέλ Πλατινί.
Ο Μπατιστόν πλασάρει άουτ, αλλά ο Σουμάχερ με την φόρα που έχει, τον γκρεμίζει. Τον χτυπάει με δύναμη στο πρόσωπο με τον γοφό του και τον ρίχνει αναίσθητο στον αγωνιστικό χώρο. «Νόμιζα ότι είχε πεθάνει, γιατί δεν είχε σφυγμό και έδειχνε χλωμός» εξήγησε αργότερα ο Πλατινί για τον συμπαίκτη του, ο οποίος υπέστη διάσειση, έχασε τρία δόντια και, βεβαίως, διακομίστηκε στο νοσοκομείο.
«Αν έχασε μόνο τρία δόντια, θα του πληρώσω εγώ τις θήκες που θα βάλει» είχε το θράσος να πει μετά το ματς ο Σουμάχερ, ο οποίος δεν είδε ούτε κίτρινη κάρτα από τον Ολλανδό διαιτητή Τσάρλες Κόρβερ. Όταν κατάλαβε τι παραλίγο πήγε να κάνει, ο Γερμανός γκολκίπερ επικοινώνησε με τον Μπατιστόν και ζήτησε συγνώμη. Ο Γάλλος, μεγαλόψυχος ων, τον συγχώρεσε. «Το ζήτημα έληξε από την στιγμή που ο Πατρίκ δέχθηκε την συγνώμη μου» επισημαίνει πλέον ο «κακός» Τόνι.
Ο άσχημος, όχι απαραιτήτως φυσιογνωμικά όπως ο Ελάι Γουάλας, αλλά για τις «συνήθειές» του στον πάγκο, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο Γιόαχιμ Λεβ. Ο προπονητής της παγκόσμιας πρωταθλήτριας μπορεί να την οδηγήσει και στην ευρώ - κούπα. Το μόνο που ευχόμαστε είναι να το κάνει χωρίς να προχωράει σε «ανασκαφές» της μύτης του, «ξεψαχνίσματα» των εσωρούχων του και άλλα τέτοια. Και να σκεφτείτε ότι κάποτε, όταν ακόμα ήταν προπονητής της Στουτγκάρδη, ο «Γιόκι» είχε έρθει στην Ελλάδα για να συζητήσει με την ΑΕΚ. Φαντάζεστε να είχε συμφωνήσει κιόλας; Θα τον είχαμε «πεθάνει» στην καζούρα!
Σε ρόλο άσχημου, ποδοσφαιρικά μιλώντας, θα μπορούσαμε να βάλουμε και τον Ντιντιέ Ντεσάν. Μέγας χαφ στα νιάτα του, αρχηγός της μεγάλης Γαλλίας και προσωπικότητα από τις λίγες, μας προκαλεί αρκετές αμφιβολίες ως προπονητής. Στην Γαλλία, μάλιστα, λένε πως οι παίκτες προχωρούν πολλές φορές σε «αυτό - διαχείριση», γιατί ο καλός Ντιντιέ δεν παίρνει χαμπάρι τι γίνεται. Η κόντρα με τους Γερμανούς είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να δώσει (και άλλες) απαντήσεις. Στον τελικό, βεβαίως, περιμένει ο Φερνάντο Σάντος.