Ο Κόκκαλης, ο Κετσπάγια και οι μεταγραφές
Οι σκέψεις του Σ. Κόκκαλη για το νέο προπονητή και τις μεταγραφές που θα συνοδέψουν την πρόσληψή του
Το σημαντικότερο προσόν στο βιογραφικό του Κετσπάγια είναι πως δείχνει να τον εμπιστεύεται ο Κόκκαλης και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου (πρόσληψη Τερίμ, Περέν, Λε Γκεν ή άλλου καταξιωμένου Ευρωπαίου τεχνικού) θα του δώσει την ευκαιρία να κάνει το μεγάλο βήμα στην καριέρα του.
Εξίσου σημαντική όμως, είναι και η άποψη των φίλων του Ολυμπιακού. Άλλωστε ο πρόεδρος των νταμπλούχων έχει αποδείξει πως ξέρει να αφουγκράζεται και να σέβεται τη γνώμη του κόσμου της ομάδας.
Η αντρίκια στάση του Βαλβέρδε και οι σκέψεις του προέδρου
Ο Σωκράτης Κόκκαλης δεν πρόκειται να βαδίσει άλλο κόντρα στο ρεύμα! Το σχοινί το τράβηξε με την απομάκρυνση του Βαλβέρδε, όμως σίγουρα δεν πρόκειται να το κόψει. Αποδοκιμασίες δεν υπήρξαν στη φιέστα -όπως ακριβώς ζήτησε- και αυτό μέτρησε πολύ για τον ίδιο. Μετράει όμως και η αντρίκια στάση του Βαλβέρδε, η οποία τον έκανε να δει ξεκάθαρα πως ο πήχης στο θέμα προπονητή έχει ανέβει πολύ ψηλά.
Ο ίδιος ο πρόεδρος του Ολυμπιακού επέλεξε το Βάσκο και όπως αποδείχθηκε έπραξε άριστα! Όχι μόνο λόγω του νταμπλ, αλλά κυρίως λόγω της προσωπικότητας και του χαρακτήρα του Ισπανού.
Οι δρόμοι των δύο ανδρών χώρισαν, όμως ο διάδοχος του 45χρονου θα πρέπει οπωσδήποτε να διαθέτει ορισμένα από τα στοιχεία του προκατόχου του. Ο πήχης τοποθετήθηκε ψηλά από τον ίδιο τον Κόκκαλη και σαφώς δεν υπάρχει καμία διάθεση να τον κατεβάσει.
Ό,τι κάνεις, κάν’ το με στιλ!
Ενδεχομένως ο ισχυρός άνδρας της ΠΑΕ να πιστεύει στη δουλειά και στην προσωπικότητα του Κετσπάγια. Είναι πολύ πιθανό να θεωρεί πως τα κυριότερα προσόντα του Γεωργιανού είναι ο ενθουσιασμός, οι γνώσεις σε θέματα τακτικής, η σκληρή δουλειά και όχι απλώς το χαμηλό του συμβόλαιο.
Αν ισχύει, πάσο! Σε καμία περίπτωση όμως ο Κόκκαλης δεν πρόκειται να «σερβίρει» αυτό το… άνοστο -σύμφωνα με το μεγαλύτερο όγκο των οπαδών του Ολυμπιακού- πιάτο, χωρίς το απαραίτητο αλατοπίπερο και μια εντυπωσιακή γαρνιτούρα!
Είναι -βλέπετε- διαφορετικό πράγμα το να ανακοινωθεί στο τέλος του μήνα η πρόσληψη του Κετσπάγια εντελώς ξερά, στεγνά και λίγο… άκομψα και διαφορετικό η ανακοίνωση να περιλαμβάνει και το όνομα του Μπομπό της Μπεσίκτας, του Εντμίλσον, ή ενδεχομένως του Λούα Λούα! Αυτομάτως ο Γεωργιανός «χωνεύεται» πολύ πιο εύκολα!
Με την ανακοίνωση της απόκτησης 2 ή 3 σπουδαίων ονομάτων, το «άνοστο πιάτο» που περιγράψαμε πριν, παίρνει γεύση και δε γίνεται απλώς υποφερτό, αλλά νοστιμότατο! Αυτός είναι ο ψυχισμός των οπαδών του Ολυμπιακού. Αυτός είναι ο τρόπος σκέψης τους…
Έχει τον τρόπο…
Δώσε στον κόσμο τη σιγουριά ότι συνεχίζεις να ασχολείσαι με την ομάδα, ότι «τα χώνεις» ακόμα χοντρά, ότι ποτέ δεν έπαψες να σκέφτεσαι τρόπους ενίσχυσής της και πάρ’ του την ψυχή! Μετά από 16 χρόνια στη διοίκηση του Ολυμπιακού, ο Κόκκαλης γνωρίζει άριστα τον τρόπο να αντιστρέφει το κλίμα.
Εκεί που μοιάζει φορτισμένο και εχθρικό, με 1 ή 2 προσεγμένες, εντυπωσιακές κινήσεις πείθει και τον πιο δύσπιστο και στέλνει καλοκαιριάτικα τον κόσμο στο αεροδρόμιο!
Συνέβη μετά την αποδέσμευση του Ριβάλντο, μετά την απομάκρυνση του Μπάγεβιτς, μετά την αποχώρηση του Ζιοβάνι… Η φιέστα γινόταν λαϊκό δικαστήριο, το οποίο κρατούσε μέχρι τα μέσα Ιουνίου.
Οι πρώτες… βόμβες «έσκαγαν», τα συνθήματα για την αγορά μεγάλων παικτών γίνονταν λόγος για… «δωράκι» προς τους οπαδούς και φυσικά όλοι οι «πρώην» -παίκτες και προπονητές- μετατρέπονταν σε κάτι εντελώς παρωχημένο, θαμπό και ξεθωριασμένο…
Εξίσου σημαντική όμως, είναι και η άποψη των φίλων του Ολυμπιακού. Άλλωστε ο πρόεδρος των νταμπλούχων έχει αποδείξει πως ξέρει να αφουγκράζεται και να σέβεται τη γνώμη του κόσμου της ομάδας.
Η αντρίκια στάση του Βαλβέρδε και οι σκέψεις του προέδρου
Ο Σωκράτης Κόκκαλης δεν πρόκειται να βαδίσει άλλο κόντρα στο ρεύμα! Το σχοινί το τράβηξε με την απομάκρυνση του Βαλβέρδε, όμως σίγουρα δεν πρόκειται να το κόψει. Αποδοκιμασίες δεν υπήρξαν στη φιέστα -όπως ακριβώς ζήτησε- και αυτό μέτρησε πολύ για τον ίδιο. Μετράει όμως και η αντρίκια στάση του Βαλβέρδε, η οποία τον έκανε να δει ξεκάθαρα πως ο πήχης στο θέμα προπονητή έχει ανέβει πολύ ψηλά.
Ο ίδιος ο πρόεδρος του Ολυμπιακού επέλεξε το Βάσκο και όπως αποδείχθηκε έπραξε άριστα! Όχι μόνο λόγω του νταμπλ, αλλά κυρίως λόγω της προσωπικότητας και του χαρακτήρα του Ισπανού.
Οι δρόμοι των δύο ανδρών χώρισαν, όμως ο διάδοχος του 45χρονου θα πρέπει οπωσδήποτε να διαθέτει ορισμένα από τα στοιχεία του προκατόχου του. Ο πήχης τοποθετήθηκε ψηλά από τον ίδιο τον Κόκκαλη και σαφώς δεν υπάρχει καμία διάθεση να τον κατεβάσει.
Ό,τι κάνεις, κάν’ το με στιλ!
Ενδεχομένως ο ισχυρός άνδρας της ΠΑΕ να πιστεύει στη δουλειά και στην προσωπικότητα του Κετσπάγια. Είναι πολύ πιθανό να θεωρεί πως τα κυριότερα προσόντα του Γεωργιανού είναι ο ενθουσιασμός, οι γνώσεις σε θέματα τακτικής, η σκληρή δουλειά και όχι απλώς το χαμηλό του συμβόλαιο.
Αν ισχύει, πάσο! Σε καμία περίπτωση όμως ο Κόκκαλης δεν πρόκειται να «σερβίρει» αυτό το… άνοστο -σύμφωνα με το μεγαλύτερο όγκο των οπαδών του Ολυμπιακού- πιάτο, χωρίς το απαραίτητο αλατοπίπερο και μια εντυπωσιακή γαρνιτούρα!
Είναι -βλέπετε- διαφορετικό πράγμα το να ανακοινωθεί στο τέλος του μήνα η πρόσληψη του Κετσπάγια εντελώς ξερά, στεγνά και λίγο… άκομψα και διαφορετικό η ανακοίνωση να περιλαμβάνει και το όνομα του Μπομπό της Μπεσίκτας, του Εντμίλσον, ή ενδεχομένως του Λούα Λούα! Αυτομάτως ο Γεωργιανός «χωνεύεται» πολύ πιο εύκολα!
Με την ανακοίνωση της απόκτησης 2 ή 3 σπουδαίων ονομάτων, το «άνοστο πιάτο» που περιγράψαμε πριν, παίρνει γεύση και δε γίνεται απλώς υποφερτό, αλλά νοστιμότατο! Αυτός είναι ο ψυχισμός των οπαδών του Ολυμπιακού. Αυτός είναι ο τρόπος σκέψης τους…
Έχει τον τρόπο…
Δώσε στον κόσμο τη σιγουριά ότι συνεχίζεις να ασχολείσαι με την ομάδα, ότι «τα χώνεις» ακόμα χοντρά, ότι ποτέ δεν έπαψες να σκέφτεσαι τρόπους ενίσχυσής της και πάρ’ του την ψυχή! Μετά από 16 χρόνια στη διοίκηση του Ολυμπιακού, ο Κόκκαλης γνωρίζει άριστα τον τρόπο να αντιστρέφει το κλίμα.
Εκεί που μοιάζει φορτισμένο και εχθρικό, με 1 ή 2 προσεγμένες, εντυπωσιακές κινήσεις πείθει και τον πιο δύσπιστο και στέλνει καλοκαιριάτικα τον κόσμο στο αεροδρόμιο!
Συνέβη μετά την αποδέσμευση του Ριβάλντο, μετά την απομάκρυνση του Μπάγεβιτς, μετά την αποχώρηση του Ζιοβάνι… Η φιέστα γινόταν λαϊκό δικαστήριο, το οποίο κρατούσε μέχρι τα μέσα Ιουνίου.
Οι πρώτες… βόμβες «έσκαγαν», τα συνθήματα για την αγορά μεγάλων παικτών γίνονταν λόγος για… «δωράκι» προς τους οπαδούς και φυσικά όλοι οι «πρώην» -παίκτες και προπονητές- μετατρέπονταν σε κάτι εντελώς παρωχημένο, θαμπό και ξεθωριασμένο…