Τις τελευταίες δύο σεζόν ο Κόσμας Γκέζος διάγει την καλύτερη περίοδο της καριέρας του, ως ποδοσφαιριστής της Αούστρια Κλάγκενφουρτ, ομάδας της αυστριακής Bundesliga. Ο άλλοτε στόπερ του Πανιώνιου και της σουηδικής Ακρόπολις είναι από τους βασικούς πρωταγωνιστές του κλαμπ που βρίσκεται στην τέταρτη θέση μετά την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου στο πρωτάθλημα.

Μάλιστα ο Κοσμάς (ή Μάκης όπως προτιμάει να τον αποκαλούν) πέτυχε τα πρώτα δύο γκολ του στην πρώτη κατηγορία της Αυστρίας, στη νίκη που σημείωσε η Αούστρια Κλάγκενφουρτ απέναντι στη =Αούστρια Λουστενάου.

Ο 30χρονος κεντρικός αμυντικός μιλά στο SPORT24 για την έως τώρα εμπειρία του στην Αυστρία, το πέρασμά του στη σουηδική Ακρόπολις, αλλά και τη "γλυκόπικρη γεύση" από τον Πανιώνιο.

Συνέντευξη Θωμά Τζουβάρα

Πολύ δυνατό το αυστριακό πρωτάθλημα, η Αούστρια Κλάγκενφουρτ έδειξε ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά

Το ταξίδι του Γκέζου στην Αυστρία άρχισε τον χειμώνα του 2019. "Όταν έφυγα από τη Σουηδία, έψαχνα το επόμενο βήμα. Δεν ήθελα να μείνω στη Γ' Σουηδίας. Κάποια στιγμή στο χειμερινό μεταγραφικό παζάρι του 2019 με πήρε τηλέφωνο ο μάνατζερ που έχω τώρα, ο Γιώργος Τσέλιος, ότι υπάρχει ομάδα στη Β' Αυστρίας.

Μου είπε ότι είδαν βίντεό σου και θέλουν να σε δουν από κοντά. Πήγα γιατί δεν είχα πολλά περιθώρια, δεν έμεναν πολλές μέρες για μεταγραφή. Έκανα τρεις προπονήσεις και έπαιξα ένα φιλικό. Δεν ήμουν σε τρομερή κατάσταση αλλά ήμουν καλά και εν τέλει έμεινα στην ομάδα".

Το αυστριακό πρωτάθλημα δεν είναι ιδιαίτερα ελκυστικό στο ελληνικό μάτι. Ο Γκέζος μάς εξήγησε γιατί θα έπρεπε να είναι διαφορετικά, αναλύοντας τα στοιχεία του ποδοσφαίρου στην Αυστρία και τη δυναμικότητα των ομάδων.

"Εγώ όταν ήρθα εδώ δεν είχα εικόνα του ποδοσφαίρου από πριν. Δεν ήξερα τις περισσότερες ομάδες. Το πρωτάθλημα είναι εκκολαπτόμενο, όλοι μπορούν να κερδίσουν όλους, με εξαίρεση τη Σάλτσμπουγκ. Είναι καλό και δυνατό. Έχει ομάδες διαφορετικών ταχυτήτων.

Η Σάλτσμπουργκ είναι στο πάνω σκαλι. Μετά είναι η Στουρμ Γκρατς, η ΛΑΣΚ, η Ραπίντ ανάλογα τη σεζόν. Η Ραπίντ Βιέννης ανεβαίνει τελευταία με ωραίο πλάνο ακαδημιών. Μετά ακολουθούν οι υπόλοιπες. Εμείς ανεβήκαμε πέρσι και είμαστε πολύ δυνατοί. Έχουμε δείξει ότι μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά.

Το ποδόσφαιρό τους πάει πολύ στη δύναμη και τη μονομαχία. Οι ομάδες που χάνουν τις περισσότερες μονομαχίες, χάνουν το παιχνίδι. Επίσης όλοι κερδίζουν όλους. Σε έναν βαθμό από το στυλ εξαιρείται η Σάλτσμπουργκ που είναι μια κατηγορία μόνη της. Είναι ένα πρωτάθλημα που ανεβαίνει. Έρχονται αρκετοί παίκτες και εξελίσσονται εδώ. Υπάρχει άνοδός του και στην Ευρώπη. Σε σχέση με τη γερμανική Bundesliga υπάρχει η διαφορά στην ποιότητα. Το στυλ είναι ίδιο σε γενικές γραμμές, αλλά με μικρότερη δυναμική".

Δεν μπορούσα να φανταστώ την πορεία, με έχουν στηρίξει σε καλές και κακές στιγμές

Πώς όμως είναι η ζωή στην Αυστρία. "Το Κλάγκενφουρτ είναι η έκτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Όλη μου η ζωή εδώ είναι πιο εύκολη, σε σχέση με τις διαφορές της ζωής με την Ελλάδα. Ήρθα και προσαρμόστηκα κατευθείαν και με βοήθησε η Σουηδία σε αυτό. Υπάρχουν αρκετές διαφορές με Ελλάδα.

Περνάω περισσότερο χρόνο με συμπαίκτες γιατί ζω και μόνος μου. Η ζωή είναι συνθήκες Κεντρικής Ευρώπης, με εντελώς άλλα ωράρια και τρόπο διασκέδασης. Τελειώνουμε προπόνηση 11 παρά και μετά πάνε για μεσημεριανό. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Το βραδινό τους είναι στις 7 το απόγευμα".

Με την Αούστρια Κλάγκενφουρτ ο Γκέζος μέχρι στιγμής έχει πανηγυρίσει την άνοδο στην πρώτη κατηγορία, φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού και ήδη έχει 100 συμμετοχές με την ομάδα.

"Έχω πάρει πολλά πράγματα εδώ. Όταν ήρθα στην ομάδα ο στόχος ήταν να σωθούμε στη Β' Εθνική. Μαζί με εμένα είχαν έρθει και άλλοι τρεις πολύ καλοί παίκτες και καταφέραμε να τερματίσουμε έβδομοι. Ξεκινήσαμε από χαμηλά, ανεβήκαμε στην πρώτη κατηγορία και σήμερα φτάσαμε να παλεύουμε για Ευρώπη.

Ήταν μια πορεία δεν θα μπορούσα να φανταστώ. Εδώ με καλές, κακές και άτυχες στιγμές με έχουν στηρίξει στην ομάδα, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για έναν ποδοσφαιριστή. Φόρεσα και το περιβραχιόνιο του αρχηγού και είμαι χαρούμενος που έχω τριψήφιο αριθμό συμμετοχών με την ομάδα".

Μας μίλησε και για τον στόχο της ομάδας τη φετινή σεζον. "Στην ουσία προσπαθούμε να κρατήσουμε τα περσινά κεκτημένα και να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. Αξίζουμε να έρθουμε εδώ και να είμαστε ψηλά. Είμαστε πιο έμπειροι σε σχέση με πέρυσι στην κατηγορία και ήδη έχουν καλύτερα αποτελέσματα.

Δεν βάλαμε κάποιον στόχο. Είτε την έξοδο στην Ευρώπη είτε τη σωτηρία. Γνωρίζαμε ότι αυτή η σεζόν θα ήταν πιο δύσκολη. Παίζουμε με περισσότερη ένταση και ιδέες στο παιχνίδι μας και γι' αυτό έχουμε καλύτερα αποτελέσματα".

Περίμενα καιρό τα γκολ στην Bundesliga, ο τραυματισμός με άλλαξε και δεν σκέφτομαι πολύ το μέλλον

Απέναντι στην Αούστρια Λουστενάου πέτυχε το πρώτο του γκολ στην Bundesliga, κάτι που περίμενε πολύ. "Στη Β' Εθνική είχα αρκετά γκολ, την περσινή σεζόν δεν σκόραρα και απουσίασα λόγω τραυματισμού. Τα περίμενα φουλ. Είναι άλλο συναίσθημα να βάζεις γκολ και ας μην είναι αυτή η δουλειά μου. Περίμενα πολύ καιρό ένα γκολ. Ευτυχώς έδωσε ο Ύψιστος και πέτυχα και δεύτερο έτσι όπως εξελίχθηκε το ματς και κατάφερα να χαρώ τα γκολ μαζί με ένα τρίποντο".

Ως στόπερ έχει αντιμετωπίσει αρκετούς υψηλόσωμους επιθετικούς και παρότι είναι 1.82 δεν έχει αντιμετωπίσει ιδιαίτερο πρόβλημα, μετατρέποντάς το μάλιστα σε πλεονέκτημα.

"Στην Αυστρία όλα τα στόπερ και οι επιθετικοί είναι πύργοι. Δεν είδα πρόβλημα ποτέ ως πρόβλημα το ύψος μου. Το βλέπω σαν πλεονέκτημα, είμαι καλός στο ψηλό παιχνίδι και δεν τρομάζω με έναν ψηλό. Αντίθετα έχω πλεονέκτημα. Οι ψηλοί δεν είναι τόσο κινητικοί και αυτό το αξιοποιώ. Δεν είχα ιδιαίτερο πρόβλημα ούτε με προβλημάτισε ποτέ αυτό".

Ποιος όμως είναι ο στόχος του μετά τα γκολ που πέτυχε; "Επειδή πέρυσι πέρασα δύσκολα με τον τραυματισμό, εκείνη την περίοδο έκανα πλάνα στο μυαλό μου, ότι θα κάνω μεταγραφή το καλοκαίρι κλπ. Ο τραυματισμός με άλλαξε και γι' αυτό δεν σκέφτομαι τίποτα. Θα ακουστεί κλισέ απάντηση, αλλά όντως σκέφτομαι παιχνίδι με παιχνίδι, πώς παίζει ο αντίπαλος. Προσπαθώ να προπονούμαι καλά για να είμαι καλά στον αγώνα και τίποτα παραπάνω".

Παρ' όλα αυτά δεν μάσησε τα λόγια του για το μέλλον του και κάποιες σκέψεις που έχει γι' αυτό.

"Νιώθω πολύ καλά στην ομάδα. Δεν σου κρύβω ότι ο καθένας θα ήθελε να κάνει το ψηλότερο βήμα. Κανείς δεν ικανοποιείται με αυτό που έχει, πάντα θέλει κάτι παραπάνω. Αλλά επανέρχομαι πίσω. Δεν σκέφτομαι το καλοκαίρι. Είτε έμενα στην ομάδα είτε έκανα μεταγραφή δεν θα είχα πρόβλημα. Δεν λέω ποτέ τη λέξη "ποτέ". Γενικά δεν σκέφτομαι πολύ μακριά από την πραγματικά και τα τωρινά δεδομένα, αλλά η αλήθεια είναι αυτό το έχω σκεφτεί. Λατρεύω το ισπανικό ποδόσφαιρο, αλλά θα μου άρεσε να πάω στην Ιταλία".

Στην Αυστρία παίζει όποιος κάνει τη δουλειά, δεν υπάρχουν διακρίσεις, με τον Βέργο κάνουμε πολλή παρέα

Οι Αυστριακοί δεν έχουν στην κουλτούρα τους το να δίνουν προτεραιότητα στους Αυστριακούς ποδοσφαιριστές κάτι που τον βοήθησε αρκετά.

"Εξ όσων γνωρίζω δεν έχουν στερεότυπα ποδοσφαιρικά μιλώντας. Και με κανέναν λαό. Τα κριτήρια είναι αξιοκρατικά. Δεν λένε πχ ήρθε αυτός ο Έλληνας θα είναι σαν τον προηγούμενο. Αν κάνεις στη δουλειά σου σε στηρίζουν και σε αγκαλιάζουν. Στην ομάδα έχουμε εκπληκτικούς χαρακτήρες. Κάποιοι κάνουμε πολύ παρέα εντός και εκτός προπόνησης. Εγώ δεν είχα ποτέ θέμα, ούτε έχω παρατηρήσει κάτι αντίστοιχο.

Εδώ θα παίξει όποιος κάνει τη δουλειά, το βλέπουν σαν επιχείρηση. Εγώ έχω παίξει όλα τα ματς αμυντικό χαφ φέτος. Τελευταία φορά σε αυτή τη θέση έπαιξα στον Πανιώνιο το 2015. Δεν μιλάω καλά γερμανικά και παρότι ο προπονητής έφερε έναν παίκτη από Γερμανία, δεν βάζει εκείνον αλλά εμένα".

Εκτός από τους Έλληνες στην Αυστρία, υπάρχουν και οι Αυστριακοί στη χώρα μας, όπως ο Στάνκοβιτς και ο Σβαμπ, οι οποίοι έχουν την προβολή τους στη χώρα μας. "Η προβολή εξαρτάται το στάτους του παίκτη. Υπάρχει προβολή των παικτών και όσα κάνουν στην Ελλάδα, όπως όταν σκοράρουν. Αλλά δεδομένα ο Αρναούτοβιτς και ο Αλάμπα μαγνητίζουν περισσότερο. Βλέπω και από τους συμπαίκτες μου βλέπουν τους δικούς τους και φυσικά αυτούς της Ελλάδας".

Τον ρωτήσαμε και τις σχέσεις του με τον Κουλούρη και τον Βέργο, τους άλλους δύο παίκτες που αγωνίζονται αυτή τη στιγμή στην Αυστρία αλλά τι συνέβη όταν τους αντιμετώπισε ως αντιπάλους."Τα παιδιά δεν τα γνώριζα από πριν, γιατί εγώ έλειπα αρκετά χρόνια στο εξωτερικό. Πρώτον γνώρισα τον Κουλούρη στο πρώτο ματς που παίξαμε. Γνωριστήκαμε εκεί και τον συνάντησα στο Oktoberfest που πήγαμε με τις ομάδες μας. Ο Βέργος μένει 45 λεπτά μακριά από μένα με το αμάξι στο Βόλφσμπεργκ.

Θεωρητικά οι ομάδες είναι αντίπαλες, είναι ντέρμπι, αλλά έχουμε πολύ καλή σχέση. Έρχεται συχνά εδώ γιατί το Κλάγκενφουρτ είναι πιο μεγάλο και έχουμε να κάνουμε πράγματα. Μένει στο σπίτι μου σχεδόν κάθε εβδομάδα όταν έχουν ρεπό. Και είναι καλό αυτό, έχουμε και οι δύο παρέα.

Με τον Κουλούρη την πρώτη αγωνιστική δεν με έβαλε βασικό και έπαιξα κέντρο ως αλλαγή, αλλά δεν ήταν στον χώρο δράσης μου. Με τον Βέργο το έχασα το ματς λόγω τραυματισμού μου σε αγώνα Κυπέλλου μεσοβδόμαδα. Δεν τον αντιμετώπισα και μας έβαλε και γκολ".

Για τον Σέσκο που έχει αρχίσει να ξεπηδάει με την Σάλτσμπουργκ και αν τον θεωρεί ως τον πιο δύσκολο επιθετικό του πρωταθλήματος. "Το να φτάσει τον Χάλαντ που μάλλον είναι ρομπότ και όχι άνθρωπος φέρνει πίεση χωρίς λόγο. Είναι εκπληκτικός παίκτης, κοντά στα δύο μέτρα ύψος. Είναι εκρηκτικός, δυνατός και πολύ καλός με την μπάλα. Πολύ δύσκολο να τον μαρκάρεις, έπρεπε να είσαι εκεί σε εγρήγορση. Εκεί που χρειάζεται ίσως βελτίωση είναι στα τελειώματα.

Νομίζω ότι είναι ο πιο δύσκολος αντίπαλος. Από προσωπική εμπειρία, η Άλταχ έχει τον Νουχίου, που έπαιζε και στον ΑΠΟΕΛ. Τρομερός κεφαλοσφαιριστής. Ψηλά δεν χάνει μονομαχία και αυτό είναι που τον κάνει δύσκολο, αλλά αν διάλεγα ως πιο δύσκολο θα διάλεγα τον Σέσκο".

Προτιμούσα να σταματήσω το ποδόσφαιρο από το να συνεχίσω στη δουλειά, προσαρμόστηκα γρήγορα στη Σουηδία

Πριν μετακομίσει στην Αυστρία, ο Γκέζος αγωνίστηκε στην Ακρόπολις και τη Σουηδία, στην οποία παρέμεινε για μια τριετία. Η Σουηδία ήταν μια διέξοδος για εκείνον.

"Από τον Πανιώνιο δεν έφυγα με όμορφο τρόπο. Στην ουσία «με φύγανε». Είχα πει ότι δεν θέλω να παίξω στην Ελλάδα ούτε Γ' ούτε Β'. Ήθελα εξωτερικό οπουδήποτε δεν με ένοιαζε. Ήμουν μικρός και σκεφτόμουν ακόμα και να σταματήσω από το να μείνω Ελλάδα. Γι' αυτό και είπα ό,τι έρθει από το εξωτερικό θα πάω. Τον προηγούμενο χρόνο εκεί είχε ο Κώστας Σταυροθανασσόπουλος και μέσω αυτού έκανα τη γνωριμία και πήγα".

Πριν από τις ποδοσφαιρικές του εμπειρίες, μας μίλησε για τη ζωή του εκεί και για την προσαρμογή του.

"Έπαθα ποδοσφαιρικό σοκ. Το πολιτισμικό σοκ ήταν μικρότερο. Είναι τελείως διαφορετικό ποδόσφαιρο, σαν να είναι διαφορετικό άθλημα. Κανείς θα φαντάζεται ότι το επίπεδο εκεί είναι για γέλια. Η συνολική εικόνα δεν είναι κάτι δύσκολο.

Τα ταξίδια στο Βορρά, αλλά και τα παιχνίδια στην Στοκχόλμη δεν ήταν κάτι εύκολο. Εκεί τρέχουν πάνω - κάτω, εντελώς διαφορετικός ο ρυθμός από αυτόν που ήξερα. Εκεί στο 1-0 ο τερματοφύλακας δεν θα κάνει καθυστερήσεις θα ψάξει την αντεπίθεση. Καμία σχέση με Ελλάδα. Αυτό με βοήθησε μετέπειτα στην Αυστρία.

Γενικά η Στοκχόλμη έχει μεγάλο ελληνισμό και βοηθήθηκα στην προσαρμογή. Περίπου 20-25 χιλιάδες Έλληνες. Έχει ελληνικά cafe και εστιατόρια. Συναναστρεφόμουν αρκετά με Έλληνες, υπήρχαν μέρες που μιλούσα μόνο ελληνικά σε μια ξένη χώρα. Από τις γνωριμίες και τις δυνατές φιλίες που έκανα προσαρμόστηκα πιο εύκολα από ότι θα περίμενα. Χρωστάω πολλά (και) για την προσαρμογή μου εκεί".

Η Ακρόπολις είχε κατά κύριο λόγο την υποστήριξη των Ελλήνων, μιας και η ομάδα είχε έντονο ελληνικό background. "Δεν είχαμε τρελό κόσμο. Κατά κύριο λόγο ήταν 150-200 οπαδοί, δεν είναι βέβαια μια αμελητέα ποσότητα. Κατά κύριο λόγο ήταν Έλληνες. Οι Σουηδοί ήταν λίγοι. Είτε ήταν φίλοι Ελλήνων, είτε κάποιοι με τρέλα για το ποδόσφαιρο".

Η πορεία του στη Σουηδία ήταν κάτι που τον βοήθησε σημαντικά, καθώς εξελίχθηκε και ωρίμασε σημαντικά, μαθαίνοντας ένα άλλο στυλ ποδοσφαίρου.

"Εξελίχθηκα και ωρίμασα στη Σουηδία. Έμαθα ένα στιλ και τρόπο παιχνιδιού διαφορετικό από εκείνον που ήξερα στην Ελλάδα. Έπαιζα σε πιο υψηλό τέμπο. Ότι δεν τελειώνει ένα ματς στο 15' αν προηγηθούμε αλλά συνεχίζουμε. Η ομάδα κάθε χρόνο είχε βλέψεις για άνοδο στη δεύτερη κατηγορία.

Την πρώτη χρόνια ήρθαν πολύ από Ελλάδα. Δεν σου κρύβω ότι στο μυαλό μας θεωρήσαμε ότι θα πετύχουμε εύκολα τον στόχο μας. Υποτιμήσαμε το πρωτάθλημα. Την πρώτη σεζόν βγήκαμε τρίτοι, εκεί ο πρώτος ανεβαίνει απευθείας και ο δεύτερος παίζει μπαράζ. Τη δεύτερη σεζόν παίξαμε στα μπαράζ ανόδου και δεν τα καταφέραμε και την τρίτη χρονιά βγήκαμε τέταρτοι".

Μπορεί να είχε μια καλή εμπειρία, όμως το διαζύγιό του με την Ακρόπολις δεν ήταν βελούδινο. "Από την Ακρόπολις δεν έφυγα με τον καλύτερο τρόπο, είχα προβλήματα στις σχέσεις μου με τον τότε προπονητή τον Παναγόπουλο. Με τη διοίκηση δεν είχα προβλήματα, όμως αυτό μας επηρέασε. Θα μπορούσα να κάνω κάποια πράγματα διαφορετικά. Δεν κρατάω κακία σε κανέναν, ελπίζω και εκείνοι σε εμένα".

Μου έμεινε πικρία από την αντιμετώπιση της διοίκησης σε μένα, αγόρασα διαρκείας για να στηρίξω την ομάδα φέτος

Ο πρώτος σταθμός της καριέρας του Γκέζου ήταν ο Πανιώνιος. Στους κυανέρυθρους έπαιξε στα τμήματα υποδομής και μετά από δύο δανεισμούς σε Αχαρναϊκό και Γλυφάδα, έμεινε για μια σεζόν με την πρώτη ομάδα.

"Από τον Πανιώνιο βοηθήθηκα πολύ. Ήμουν μέλος των ακαδημιών, οι οποίες ήταν μέσα στις πέντε καλύτερες. Θέλοντας και μη βοηθιέσαι και ανεβαίνει το επίπεδό σου. Στην πρώτη ομάδα πήρα απ' όλους κάτι, ανεξάρτητα τη σχέση που είχαμε. Στην τελευταία χρόνια που ήμουν ενεργό μέλος της πρώτης ομάδας, με βοήθησαν αρκετά ο Τερεζόπουλος και ο Ουζουνίδης. Ο δεύτερος ένα «κλικ» περισσότερο, αλλά και από τους δύο πήρα πολλά στοιχεία.

Στον Πανιώνιο μεγάλωσα με πολλά παιδιά μαζί. Από εκείνη την περίοδο έχω διατηρήσει εξαιρετικές σχέσεις με τον Κολοβό, τον Μπακασέτα, τον Ανέστη. Αυτοί οι τρεις είναι κάτα κύριο λόγο οι παίκτες που διατηρώ επαφές από τότε".

Η πορεία του στον Πανιώνιο δεν ήταν αυτή που θα προσδοκούσε ο ίδιος, που αναγνωρίζει ότι αν είχε τη δυνατότητα θα άλλαζε κάποια πράγματα, αφήνοντας όμως και κάποια πικρία γι' αυτά που έζησε.

"Δεν μου αρέσει να αναφέρομαι στο παρελθόν αν άξιζα ή όχι. Δεν μπορώ να αλλάξω το παρελθόν, οι προπονητές αυτό αποφάσισαν. Η μόνη πικρία που μου έμεινε ήταν η αντιμετώπιση από τη διοίκηση τότε. Ήμουν ένα παιδί από τις ακαδημίες, δεν δημιούργησα πρόβλημα, ήμουν αρχηγός στα μικρότερα ηλικιακά κλιμάκια κάποιες φορές. Δεν έφυγα όπως θα ήθελα.

Ως προς το αν θα άλλαζα κάτι η φάση είναι λίγο «στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα». Θα μπορούσα να δουλεύω παραπάνω είτε το κορμί μου είτε την ποδοσφαιρική λογική μου. Με τα χρόνια απέκτησα μια νοοτροπία που δεν την είχα μικρός. Γενικά θα προσπαθούσα να δούλευα παραπάνω".

Τέλος τον ρωτήσαμε για τον αν βλέπει Ελλάδα και φυσικά αν παρακολουθεί όσα γίνονται στον Πανιώνιο τα τελευταία χρόνια.

"Γενικά παρακολουθώ. Πάντα όταν δεν παίζουμε εμείς, βλέπω ότι παιχνίδι έχει, δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση σε ομάδα. Καμιά φορά αν είμαστε σπίτι μου βλέπω και με συμπαίκτες μου στην Αούστρια Κλάγκενφουρτ και τους κάνει εντύπωση ο ρυθμός. Εμείς εδώ έχουμε πάνω - κάτω, είναι "run and gun", να δημιουργήσουμε φάσεις και να βάλουμε γκολ. Υπάρχει και εδώ σκοπιμότητα προφανώς, αλλά με διαφορετικό στυλ παιχνιδιού.

Τον Πανιώνιο τον στηρίζω. Ακολουθώ την ομάδα, έχω αγοράσει και διαρκείας. Ελπίζω με όλη μου την καρδιά να επιστρέψει και σύντομα μάλιστα εκεί που ανήκει. Από τη βλέπω γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια και μακάρι να επιτευχθεί ο στόχος της επιστροφής στα μεγάλα σαλόνια".