O Lionel Messi στο Sport24.gr
Ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής του πλανήτη, Λιονέλ Μέσι μιλά αποκλειστικά στο Sport24.gr (videos)
Βαρκελώνη, Παρασκευή 19 Μαρτίου, 9 το πρωί. Τελευταίος σταθμός της σχεδόν δεκαπενθήμερης παραμονής μου στην Ισπανία. Το
Sport24.gr με είχε στείλει στην Ιβηρική για να πάρω συνεντεύξεις από διεθνείς παίκτες που θα αγωνιστούν το καλοκαίρι με τις Εθνικές τους στο Μουντιάλ. Ήδη είχαν προηγηθεί η Ρεάλ Μαδρίτης, η Χετάφε, η Σεβίγια, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας (από σπόντα), η Μπέτις, η Μάλαγα και η Εσπανιόλ, με αρκετή επιτυχία οφείλω να ομολογήσω. Το folder «Μουντιάλ 2010» στο λάπτοπ ήταν γεμάτο με ονόματα παικτών που το καλοκαίρι θα βρεθούν στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής, όμως απέμενε η σημαντικότερη πρόκληση και το άγχος ήταν δεδομένο.
Την προηγούμενη μέρα είχα περάσει από το γραφείο Τύπου της Μπαρτσελόνα, στο «Καμπ Νόου». Πραγματικός λαβύρινθος από ατελείωτα γραφεία και δεκάδες υπαλλήλους που σκοπό τους έχουν να εξυπηρετήσουν τα αμέτρητα αιτήματα που φτάνουν καθημερινά από κάθε γωνιά του κόσμου: συνεντεύξεις, φωτογραφήσεις, κινηματογραφήσεις, βιντεοσκοπήσεις, μεταδόσεις, διαπιστεύσεις, εκδηλώσεις και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο νους σας. Εκεί μου έδωσαν τη διαπίστευση για την προπόνηση της Παρασκευής και με ενημέρωσαν για τις λεπτομέρειες. « Τα πρώτα 15 λεπτά της προπόνησης είναι ανοιχτά για τον Τύπο, στη συνέχεια αποχωρείτε και περιμένετε στην αίθουσα Τύπου. Αύριο θα δώσει συνέντευξη στους δημοσιογράφους ο Πικέ, να ξέρετε όμως ότι θα αργήσει αρκετά, αφού η ομάδα θα παρακολουθήσει πρώτα την κλήρωση για την επόμενη φάση του Champions League».
Να συμπληρώσω εδώ ότι θα έβλεπα την πρώτη προπόνηση των «μπλαουγκράνα» μετά την επιβλητική τεσσάρα επί της γερμανικής Στουτγκάρδης και την θριαμβευτική πρόκριση στους «8» της διοργάνωσης. Πέρα από την επαφή μου με το γραφείο Τύπου, είχα μιλήσει στο τηλέφωνο με τον Χουάν Κάρλος Ουνθουέ, προπονητή των τερματοφυλάκων των «μπλαουγκράνα» και παλιό μου γνωστό από τη δεκαετία του ’90, όταν αγωνιζόταν στη Σεβίγια, συμπαίκτης τότε του Βασίλη Τσιάρτα. Είχαμε δώσει ραντεβού αμέσως μετά το τέλος της προπόνησης και ήξερα ότι θα με βοηθήσει για να μιλήσω με κάποιον ακόμα παίκτη της Μπαρτσελόνα, πέρα από τον Πικέ. Τον είχα προετοιμάσει βέβαια για τον «στόχο» μου, λέγοντάς του ότι «ναι, το ξέρω ότι ο Μέσι είναι η πιο δύσκολη περίπτωση, αλλά Χουάν Κάρλος η Αργεντινή βρίσκεται στον ίδιο όμιλο με την Ελλάδα στο Μουντιάλ, οπότε αν γίνεται μπλα, μπλα, μπλα». Ελληνικό ψηστήρι, καταλαβαίνετε!
Στις 9.30 ξεκίνησα από το ξενοδοχείο για το προπονητικό κέντρο της Μπαρτσελόνα, στο προάστιο Sant Joan Despi, περίπου 5 χιλιόμετρα δυτικά του «Καμπ Νόου», στο δρόμο προς το αεροδρόμιο. Πλέον γνώριζα τα κατατόπια, αφού είχα βρεθεί εκεί για πρώτη φορά στην αρχή της σεζόν, τον περασμένο Σεπτέμβριο. Πέρασα την είσοδο με την επιβλητική επιγραφή «Ciutat Esportiva Joan Gamper» δίπλα στον τεράστιο θυρεό της FC Barcelona και αφού έδειξα την διαπίστευση στους φύλακες, μπήκα στο ασανσέρ και ανέβηκα στον 2ο όροφο, που οδηγεί στο κάτω μέρος της εξέδρας του γηπέδου. Εκεί όπου λίγη ώρα αργότερα θα άρχιζαν την προπόνησή τους οι «μπλαουγκράνα».
Το αθλητικό κέντρο «Joan Gamper» εγκαινιάστηκε την 1η Ιουνίου του 2006 και είναι ένα σύμπλεγμα γηπέδων, εγκαταστάσεων και γραφείων που συνολικά καλύπτει 137.000 τετραγωνικά μέτρα. Αποτελείται από 9 γήπεδα ποδοσφαίρου (5 με φυσικό και 4 με τεχνητό χόρτο), ένα τεράστιο κλειστό πολλαπλών χρήσεων και 4 κτίρια στα οποία στεγάζονται γυμναστήρια, αποδυτήρια, ιατρεία, αίθουσες συνεδριάσεων, εκδηλώσεων και συνεντεύξεων Τύπου, καθώς και τεχνικές και διοικητικές υπηρεσίες του συλλόγου. Δημιουργήθηκε για να στεγάσει όλα τα τμήματα υποδομής του ποδοσφαιρικού τμήματος – προπονήσεις και αγώνες – αλλά και πολλές ανάλογες δραστηριότητες των υπόλοιπων τμημάτων του συλλόγου. Το κέντρο κόστισε συνολικά 68 εκατομμύρια ευρώ, 26 από αυτά για την αγορά του οικοπέδου και 42 για την κατασκευή των εγκαταστάσεων.
Στις 10.30 η κερκίδα ήταν γεμάτη από δημοσιογράφους και τηλεοπτικές κάμερες, αφού όπως είπα και πριν, ήταν η πρώτη προπόνηση μετά την πρόκριση στο Champions League, αλλά και η μέρα της κλήρωσης για τη φάση των «8». Λίγα λεπτά αργότερα έκαναν την είσοδό τους στο γήπεδο οι Πρωταθλητές Ευρώπης και μετά από μερικά λόγια που τους είπε ο Γουαρδιόλα, ξεκίνησαν τις ασκήσεις.
Η πρώτη σκέψη μου ήταν το κλίμα που επικρατούσε. Πριν μια εβδομάδα είχα βρεθεί στην πρώτη προπόνηση της Ρεάλ Μαδρίτης μετά τον αποκλεισμό της από τη Λυών. Και μην πάει το μυαλό σας ότι οι μεν ήταν στεναχωρημένοι και οι δε χαρούμενοι. Όχι, αλλού ήταν η διαφορά. Και ήταν ενδεικτική του πώς λειτουργεί ο σύλλογος που είναι «mes que un club».
Στη Μαδρίτη οι «μπλάνκος» είχαν εμφανιστεί στο γήπεδο λες και το προηγούμενο βράδυ είχαν πάρει την πρόκριση. Λίγο ανέμελοι, λίγο αδιάφοροι, λίγο στον κόσμο τους. Ο Πελεγκρίνι ήταν ο μόνος που φαινόταν προβληματισμένος. Ο μπλαζέ Ρονάλντο έφυγε δυο φορές στα αποδυτήρια, τη μια για να φορέσει ένα σκουφάκι και την άλλη για να αλλάξει παπούτσια.
Ο Κακά με τον Αλμπιόλ που πήραν εντολή να τρέξουν, έκαναν δυο γύρους και συνέχισαν περπατώντας μέχρι που ο γυμναστής τους έβαλε τις φωνές. Όταν λίγο αργότερα ο Πελεγκρίνι τους είπε να φτιάξουν δυο ομάδες για να παίξουν κορόιδο, οι Ισπανοί μαζεύτηκαν αμέσως στη μια άκρη και οι ξένοι στην άλλη, αυτό όμως που προκάλεσε τα αρνητικά σχόλια όλων των δημοσιογράφων, ήταν η στάση του Ρονάλντο, ο οποίος έδιωξε ολοφάνερα τον Ιγκουαΐν από το δικό του γκρουπ χωρίς την παραμικρή παρέμβαση της τεχνικής ηγεσίας.
Αντίθετα, όταν οι παίκτες της Μπαρτσελόνα μπήκαν στο γήπεδο, κατευθύνθηκαν αμέσως εκεί που βρισκόταν ο Γουαρδιόλα, τον άκουσαν με ευλαβική προσοχή και στη συνέχεια ο καθένας τους ακολούθησε το πρόγραμμά του. Όλοι τους συγκεντρωμένοι και σοβαροί – εκτός ίσως από το αθεράπευτο τρελοκομείο Ντάνι Άλβες – μου έδωσαν την εικόνα μιας ομάδας με όλη τη σημασία της λέξης.
Αν βρεθείτε σε προπόνηση των «μπλαουγκράνα» θα αντιληφθείτε αμέσως αυτό που γράφω. Ο Πεπ έχει καταφέρει να τιθασεύσει κάθε πιθανό «εγώ» και να το θέσει στην υπηρεσία του συνόλου. Και τα αποτελέσματα φαίνονται παντού. Μέσα και έξω από το γήπεδο. Ας γυρίσουμε όμως στα δικά μας.
Μόλις ολοκληρώθηκαν τα 15 λεπτά, όλοι οι δημοσιογράφοι και οι κάμερες έφυγαν από το γήπεδο και κατευθύνθηκαν προς το κέντρο Τύπου, ένα από τα κτίρια που προορίζεται για τους εκπροσώπους του Τύπου και διαθέτει ειδικούς χώρους για τηλεοπτικές εκπομπές, ραδιοφωνικές μεταδόσεις, εκδηλώσεις των χορηγών, συνεντεύξεις κλπ. Όλοι είχαν πάρει τις θέσεις τους στην κεντρική αίθουσα – που είναι ένα πραγματικό στολίδι – περιμένοντας να παρακολουθήσουν την κλήρωση του Champions League και στη συνέχεια την άφιξη του Πικέ, εγώ όμως είχα στηθεί έξω από τα αποδυτήρια, περιμένοντας τον «άνθρωπό» μου. Πράγματι, ο Ουνθουέ, πιστός στο ραντεβού του, έκανε την εμφάνισή του λίγο αργότερα, ήρθε προς το μέρος μου και με χαιρέτησε εγκάρδια.
Αφού είπαμε τα νέα μας, περάσαμε στο παρασύνθημα. «Χουάν Κάρλος, πώς τα βλέπεις τα πράγματα; Θα μπορέσω να μιλήσω με παίκτες;»
« Καταρχήν, μόλις τελειώσει η συνέντευξη Τύπου του Πικέ, μπορείς να τον ρωτήσεις για το Μουντιάλ και την Ισπανία, τον έχω ενημερώσει ήδη», άρχισε ο Ουνθουέ και συνέχισε: « Θα επιστρέψω μέσα γιατί θα παρακολουθήσουμε όλοι μαζί την κλήρωση και μόλις ολοκληρωθεί, θα σου φέρω τον Ντάνι Άλβες. Θα προσπαθήσω να φέρω και κάποιον ακόμα, θα δω, ίσως τον Μπόγιαν». Επιστρατεύοντας όλο το θράσος μου, αντεπιτέθηκα αμέσως, αφού δεν υπήρχε καιρός για χάσιμο! «Και ο Μέσι; Υπάρχει πιθανότητα;» Το «si» που βγήκε από τα χείλη του Ουνθουέ ήταν ευλογία για τα αυτιά μου. « Θα πας στον υπεύθυνο Τύπου και θα του πεις το όνομά σου. Έχω συνεννοηθεί μαζί του να σε αφήσει να μιλήσεις με τον Μέσι, για δυο – τρια λεπτά όμως, όχι παραπάνω».
Με αρκετά λιγότερο άγχος πλέον, μπήκα και πάλι στην κεντρική αίθουσα Τύπου για να παρακολουθήσω την κλήρωση. Στα πηγαδάκια των Καταλανών συναδέλφων, αυτό που ακουγόταν συνεχώς ήταν το όνομα της Μάντσεστερ. Κανείς δεν ήθελε την Γιουνάιτεντ σε αυτή τη φάση. Στις οθόνες των τηλεοράσεων έκανε την εμφάνισή του ο Μπουτραγκένιο και βγάζοντας τα μπαλάκια από την κληρωτίδα, ανακοίνωσε την αντίπαλο της Μπαρτσελόνα. Η Άρσεναλ του Βενγκέρ έγινε δεκτή με χειροκροτήματα ενθουσιασμού (λες και ήξεραν οι μπαγάσες τι θα επακολουθούσε) και όλοι περίμεναν τον Πικέ για να ακούσουν ποιες ήταν οι πρώτες αντιδράσεις του ίδιου και των συμπαικτών του για το ζευγάρι του προημιτελικού.
Εγώ βέβαια στα δικά μου. Βγήκα από την αίθουσα και κατευθύνθηκα στη μικτή ζώνη, έξω από την πόρτα των αποδυτηρίων, περιμένοντας υπομονετικά τον Ουνθουέ και τους παίκτες. Μετά από ένα δεκάλεπτο βγήκε ο Πικέ και πήγε για τη συνέντευξη Τύπου, ενώ αμέσως μετά έκανε την εμφάνισή του ο Χουάν Κάρλος μαζί με τον Ντάνι Άλβες και τον πιτσιρικά Μπόγιαν! Τον Βραζιλιάνο τον είχα γνωρίσει το 2007 στη Σεβίλλη, την τελευταία του χρονιά στο Νερβιόν και τον είχα ξαναδεί και τον περασμένο Σεπτέμβριο. Όσα είπαμε βέβαια μαζί του, αλλά και με τον Κρίκιτς, θα τα διαβάσετε ξεχωριστά στη σειρά των συνεντεύξεων του Sport24.gr για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Το ίδιο ισχύει και για τον Πικέ, τον οποίο βρήκα μέσα στην αίθουσα Τύπου λίγο αργότερα.
Οι παίκτες της Μπαρτσελόνα, ένας ένας, έβγαιναν από τα αποδυτήρια, σχολίαζαν στους δημοσιογράφους την κλήρωση και αναχωρούσαν με τα αυτοκίνητά τους από το προπονητικό κέντρο. Οι περισσότεροι χαλαρά, με εξαίρεση τον Πουγιόλ και τον Μπουσκέτς, των οποίων τα μαρσαρίσματα ακούστηκαν μέχρι τη Βαρκελώνη! Η μικτή ζώνη είχε σχεδόν αδειάσει, όταν είδα τον υπεύθυνο Τύπου και πήγα αμέσως καταπάνω του, εξηγώντας του ποιος είμαι. «Ναι, ξέρω», μου είπε, «έχω μιλήσει με τον Ουνθουέ. Περίμενε εδώ, μόλις βγει ο Μέσι, θα περάσεις τα προστατευτικά κιγκλιδώματα και θα του μιλήσεις. Θα το πω και στους σεκιούριτι, ώστε να μην έχεις πρόβλημα. Δυο τρία λεπτά όμως, όχι παραπάνω, και δεν θα γράψεις με κάμερα, οκ;» Με σκότωσε με αυτό το «δεν θα γράψεις με κάμερα», αλλά μήπως μπορούσα να κάνω και αλλιώς;
Η ώρα περνούσε και μέσα στην αγωνία μου μήπως γίνει καμιά στραβή, ρώτησα έναν φωτογράφο τι παίζεται. «Ο Μέσι; Ααα, βγαίνει πάντα τελευταίος. Μην ανησυχείς όμως, το αυτοκίνητό του είναι αυτό εδώ», μου απάντησε δείχνοντάς μου ένα ασημένιο τζιπ. Η ώρα πλησίαζε 2.30 το μεσημέρι, όταν επιτέλους άνοιξε η πόρτα των αποδυτηρίων και εμφανίστηκε ο Λιονέλ Μέσι.
Την ίδια στιγμή παραμέρισα το κιγκλίδωμα και – θα το παραδεχτώ δημόσια και συγχωρήστε με – πήρα και λίγο υφάκι. Ξέρετε, του στιλ «κουφάλες, εγώ περνάω τα σίδερα και πάω να τα πω με τον δικό μου. Εσείς οι υπόλοιποι ακίνητοι»! Αμ δε! Μόλις είχα προλάβει να περάσω τα σίδερα, ένας τυπάκος – ίδιος ο Ρότσα στα νιάτα του – σάλταρε πάνω από το προστατευτικό και άρχισε να τρέχει προς τον Μέσι. Τη στιγμή που έφτασε δίπλα του, τον γράπωσαν δυο σεκιουριτάδες και σχεδόν τον σήκωσαν στον αέρα.
«Ήρθα από το Περού μόνο και μόνο για να βγάλω μια φωτογραφία! Αφήστε με σας παρακαλώ!», άρχισε να φωνάζει ο τυπάκος, αλλά οι άλλοι δυο, αμάσητοι, του είπαν ότι αυτό απαγορευόταν. Μέσα στον πανικό του ο Περουβιανός έδειξε εμένα που είχα φτάσει πλέον σε απόσταση «βολής» από τον Μέσι και ξανάρχισε να φωνάζει: «Αυτόν γιατί τον αφήνετε; Ε; Γιατί τον αφήνετε;»
«Αυτός έχει άδεια κύριε», ακούστηκε αποστομωτική η απάντηση του σεκιούριτι για να έρθει τελικά η λύση από τον ίδιο τον Μέσι: «Αφήστε τον, δεν πειράζει. Μια φωτογραφία είναι, έλα να την βγάλουμε». Οι δυο σεκιουριτάδες άφησαν τον Περουβιανό ξανά στο έδαφος και αυτός ήρθε κατευθείαν σε μένα δίνοντάς μου τη μηχανή. Μόλις βγήκε και η φωτογραφία, ο τυπάκος απομακρύνθηκε ευτυχισμένος, αραδιάζοντας φωναχτά καμιά εικοσαριά «muchas gracias».
Η στιγμή είχε φτάσει. Επιτέλους. Συστήθηκα στον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του πλανήτη και άρχισα τις ερωτήσεις, αφού ο χρόνος μου μετρούσε όχι σε λεπτά, αλλά σε δευτερόλεπτα. Οι σεκιούριτι μας άφησαν διακριτικά και η μίνι κάμερα βρισκόταν σφιχτά στην παλάμη μου. Από τη μια, ήθελα να τη σηκώσω και να αρχίσω να τραβάω, από την άλλη σκεφτόμουν ότι μπορεί να με έβλεπε ο υπεύθυνος Τύπου που μου το είχε καταστήσει σαφές («όχι κάμερα»), οπότε συγκρατήθηκα. Προς το παρόν τουλάχιστον…
Sport24.gr: Λιονέλ, το Μουντιάλ βρίσκεται πλέον πολύ κοντά. Η Αργεντινή θα πάει στη Νότιο Αφρική ως ένα από τα φαβορί;
Lionel Messi:
Η Αργεντινή κουβαλάει μια μεγάλη ποδοσφαιρική παράδοση. Αυτό από μόνο του όμως δε λέει και πολλά. Πιστεύω ότι έχουμε μια καλή ομάδα που μπορεί να φτάσει μακριά στη διοργάνωση. Στο χέρι μας είναι να αποδείξουμε ότι έχουν δίκιο όσοι μας συγκαταλέγουν ανάμεσα στα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου.
Sport24.gr: Αργεντινή και Ελλάδα βρίσκονται στον ίδιο όμιλο. Μαζί και η Νιγηρία με τη Νότια Κορέα. Τί γνωρίζεις για την Εθνική μας;
Lionel Messi:
Λίγα πράγματα. Ξέρω ότι η Ελλάδα κέρδισε το EURO του 2004 και ότι είναι μια σκληροτράχηλη ομάδα. Περισσότερη ανάλυση θα γίνει όταν θα συγκεντρωθούμε για την προετοιμασία του Μουντιάλ. Το σίγουρο είναι ότι σεβόμαστε κάθε αντίπαλο και αν πράγματι είμαστε ανώτεροι, πρέπει να το αποδεικνύουμε μέσα στο γήπεδο. Πιστεύω πάντως ότι θα γίνει μεγάλη μάχη για τις δυο πρώτες θέσεις του γκρουπ.
Sport24.gr: Ο Μαραντόνα είναι σύμβολο για όλους τους Αργεντίνους. Όμως πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν έχει τις ικανότητες για να κατευθύνει την Εθνική σας. Πιστεύεις ότι η παρουσία του στον πάγκο θα σας βοηθήσει στο Μουντιάλ;
Lionel Messi: Ο Μαραντόνα είναι μια τεράστια ποδοσφαιρική προσωπικότητα. Ένα πραγματικό ίνδαλμα για όλους τους Αργεντίνους. Στην Εθνική πιστεύουμε πολύ σε αυτόν και είμαστε σίγουροι ότι έχει τα φόντα για να μας κατευθύνει από τον πάγκο. Παίκτες και προπονητής, είμαστε όλοι μια γροθιά με στόχο το καλύτερο δυνατό.
Sport24.gr: Ας περάσουμε και στην Μπαρτσελόνα. Είσαστε Πρωταθλητές Ευρώπης και καλείστε να υπερασπιστείτε αυτόν τον τίτλο καταρχήν απέναντι στην Άρσεναλ. Πώς σου φάνηκε η κλήρωση;
Lionel Messi: Πλέον βρισκόμαστε στην τελική ευθεία. Όλες οι ομάδες που έφτασαν μέχρι εδώ, αξίζουν και είναι υπολογίσιμες. Η Άρσεναλ δεν αποτελεί εξαίρεση. Θα είναι δυο δύσκολα παιχνίδια και ελπίζω να μπορέσουμε να πάρουμε την πρόκριση (σ.σ. πού να ’ξερες…).
Sport24.gr: Στην περσινή σεζόν κερδίσατε τα πάντα, σπάζοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ σε παγκόσμια κλίμακα. Οι 6 τίτλοι τί αποδεικνύουν κατά τη γνώμη σου;
Lionel Messi: Η ομάδα βρίσκεται σε πολύ υψηλό επίπεδο. Πολλοί καλοί παίκτες, πολλές εναλλακτικές λύσεις, πολύ καλή καθοδήγηση από το προπονητικό τιμ, πολύ καλή οργάνωση διοικητικά. Υπάρχει άψογη συνεργασία μέσα στο γήπεδο, αλλά και πολύ καλό κλίμα μέσα και έξω από τα αποδυτήρια. Όλα λειτουργούν σωστά, με αποτέλεσμα να έρχονται και οι τίτλοι.
Όση ώρα μιλούσα με τον Λιονέλ, το μυαλό μου βρισκόταν στο flip που συνέχιζα να κρατάω στα χέρια μου. Σκεφτόμουν την αντίδραση του κυρίου Γιάννη (Φιλέρη βεβαίως, βεβαίως), όταν θα του ανακοίνωνα ότι ναι μεν μίλησα με τον Μέσι, αλλά χωρίς βιντεάκι. Με τον εφιάλτη του «τι λες βρε άχρηστε…», ξεπέρασα κάθε ενδοιασμό και πέρασα στην επίθεση! Έβγαλα ένα καπελάκι της Αργεντινής και δίνοντάς το στον Μέσι, του ζήτησα να μου γράψει μια αφιέρωση για το Sport24.gr. Και αμέσως μετά, ρίχνοντας μια κλεφτή ματιά στον υπεύθυνο Τύπου, ο οποίος μιλούσε με τον Μανέλ Εστιάρτε (τον μεγάλο Καταλανό πολίστα που πλέον είναι μέλος της διοίκησης της Μπαρτσελόνα), του είπα: «Λιονέλ, μπορείς να στείλεις έναν χαιρετισμό στους αναγνώστες του Sport24.gr στην Ελλάδα;», οπλίζοντας παράλληλα το flip! Και ιδού:
"Un saludo a los amigos de Sport24 en Grecia. Toma!"
Τελειώνοντας, δυο γραμμές μόνο για αυτή την τεράστια προσωπικότητα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Όσοι θα έχετε την τύχη να βρεθείτε κοντά του και να του μιλήσετε, θα καταλάβετε πόσο «μεγάλος» είναι. Συνεσταλμένος, ντροπαλός, ευγενικός, χαμογελαστός, φιλικός. Όπως ακριβώς είχα γράψει και τον περασμένο Σεπτέμβριο στο Sport24.gr, όταν τον είχα πρωτογνωρίσει: «Στέκεται δίπλα μου ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου. Και μιλάω ειλικρινά, αν δεν ήξερε κάποιος ποιος είναι, θα νόμιζε ότι πρόκειται για πιτσιρικαρία από τα τσικό που τον φώναξε ο προπονητής του για να γυμναστεί με την πρώτη ομάδα». Ή αν το προτιμάτε αλλιώς: «Mes que un club, Messi que un futbolista!»
Το με τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του και το με τα ισπανικά πρωτοσέλιδα μπορείτε να τα δείτε και στο πάνω δεξιά μέρος της σελίδας.
Δε νομίζω ότι χρειάζονται εδώ τα βιογραφικά στοιχεία του Μέσι. Απλά παραθέτουμε τους τίτλους και τις σημαντικότερες διακρίσεις στην μέχρι τώρα καριέρα του. Για τα υπόλοιπα έχουν γραφτεί τόσα πολλά αφιερώματα που σίγουρα θα έχετε διαβάσει κάποιο από αυτά. Η ζωή του έτσι κι αλλιώς είναι σαν ένα παραμύθι. Ροσάριο στην Αργεντινή, η αρχή στην Newell’s Old Boys, ο Κάρλες Ρεσάκ και η Βαρκελώνη, η Μασία και ο Όγιος, η πρώτη ομάδα και τα ρεκόρ, το Champions League, οι έξι τίτλοι, η Χρυσή Μπάλα, η «τεσσάρα» στην Άρσεναλ, η σύγκριση με τον Μαραντόνα. Επόμενη πρόκληση το Μουντιάλ. Δεν κατάφερε πολλά πριν 4 χρόνια. Τι θα καταφέρει φέτος; Θα το ξέρουμε σε κάτι λιγότερο από τρεις μήνες. Σίγουρα πάντως δεν είναι τυχαίο ότι πρωτοφόρεσε το «10» της «αλμπισελέστε» τη μέρα που ο Μαραντόνα, το μεγάλο του ίνδαλμα, έκανε το ντεμπούτο του στον πάγκο της Αργεντινής…
Α. Με την Μπαρτσελόνα
3 Ισπανικά Πρωταθλήματα: 2004-05, 2005-06 & 2008-09
1 Ισπανικό Κύπελλο: 2008-09
3 Ισπανικά Σούπερ Καπ: 2005, 2006 & 2009
2 UEFA Champions League: 2005-06 & 2008-09
1 Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ: 2009
1 Μουντιάλ Συλλόγων: 2009
Β. Με την Εθνική Αργεντινής
1 FIFA Παγκόσμιο Κύπελλο U-20: 2005
1 Χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο: 2008
• FIFA U-20 World Cup 2005: Πρώτος σκόρερ (6 γκολ)
• FIFA U-20 World Cup 2005: MVP στο τουρνουά
• Copa America 2007: Καλύτερος νέος παίκτης του τουρνουά
• Bravo Award: Κορυφαίος νέος παίκτης στην Ευρώπη U-21 (2007)
• World Soccer young player of the year: 2005-06, 2006-07 & 2007-08
• World Soccer player of the year: 2008-09
• FIFPro World XI: 2006-07, 2007-08 & 2008-09
• FIFPro World player: 2008-09
• Premio Don Balon: καλύτερος ξένος στην LFP, 2006-07 & 2008-09
• Trofeo EFE: καλύτερος Ιβηροαμερικανός παίκτης της LFP, 2007 & 2009
• Αργεντινός παίκτης της χρονιάς: 2005, 2007 & 2009
• Μουντιάλ συλλόγων 2009: MVP του τουρνουά
• LFP: καλύτερος παίκτης στη σεζόν 2008-09
• LFP: καλύτερος επιθετικός στη σεζόν 2008-09
• Trofeo Alfredo Di Stefano: 2008-09
• Onze d’Or: 2009
• UEFA Team of the year: 2007-08 & 2008-09
• FIFA Team of the year: 2008 & 2009
• UEFA Champions League: καλύτερος παίκτης 2008-09
• UEFA Champions League: καλύτερος επιθετικός 2008-09
• UEFA Champions League: κορυφαίος σκόρερ 2008-09
• Χρυσή Μπάλα (France Football): 2009
• FIFA World Player of the year: 2009
Βίντεο: Σύγκριση του γκολ του Μαραντόνα εναντίον της Αγγλίας (1986) και του γκολ που πέτυχε ο Μέσι στον αγώνα Κυπέλλου με την Χετάφε (18-4-2007). Δώστε ένταση και απολαύστε την μο-να-δι-κή περιγραφή του Joaquim Maria Puyal από το Catalunya Radio!
Βίντεο: Highlights από το Παγκόσμιο Κύπελλο U-20 το 2005, στο οποίο η Αργεντινή κατέκτησε το τρόπαιο, με τον Μέσι πρώτο σκόρερ και MVP του τουρνουά.
Βίντεο: Μέσι – Άρσεναλ 4-1 (Champions League, 6-4-2010)
Βίντεο: Οι καλύτερες στιγμές του Μέσι μέσα στο 2010
Την προηγούμενη μέρα είχα περάσει από το γραφείο Τύπου της Μπαρτσελόνα, στο «Καμπ Νόου». Πραγματικός λαβύρινθος από ατελείωτα γραφεία και δεκάδες υπαλλήλους που σκοπό τους έχουν να εξυπηρετήσουν τα αμέτρητα αιτήματα που φτάνουν καθημερινά από κάθε γωνιά του κόσμου: συνεντεύξεις, φωτογραφήσεις, κινηματογραφήσεις, βιντεοσκοπήσεις, μεταδόσεις, διαπιστεύσεις, εκδηλώσεις και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο νους σας. Εκεί μου έδωσαν τη διαπίστευση για την προπόνηση της Παρασκευής και με ενημέρωσαν για τις λεπτομέρειες. « Τα πρώτα 15 λεπτά της προπόνησης είναι ανοιχτά για τον Τύπο, στη συνέχεια αποχωρείτε και περιμένετε στην αίθουσα Τύπου. Αύριο θα δώσει συνέντευξη στους δημοσιογράφους ο Πικέ, να ξέρετε όμως ότι θα αργήσει αρκετά, αφού η ομάδα θα παρακολουθήσει πρώτα την κλήρωση για την επόμενη φάση του Champions League».
Να συμπληρώσω εδώ ότι θα έβλεπα την πρώτη προπόνηση των «μπλαουγκράνα» μετά την επιβλητική τεσσάρα επί της γερμανικής Στουτγκάρδης και την θριαμβευτική πρόκριση στους «8» της διοργάνωσης. Πέρα από την επαφή μου με το γραφείο Τύπου, είχα μιλήσει στο τηλέφωνο με τον Χουάν Κάρλος Ουνθουέ, προπονητή των τερματοφυλάκων των «μπλαουγκράνα» και παλιό μου γνωστό από τη δεκαετία του ’90, όταν αγωνιζόταν στη Σεβίγια, συμπαίκτης τότε του Βασίλη Τσιάρτα. Είχαμε δώσει ραντεβού αμέσως μετά το τέλος της προπόνησης και ήξερα ότι θα με βοηθήσει για να μιλήσω με κάποιον ακόμα παίκτη της Μπαρτσελόνα, πέρα από τον Πικέ. Τον είχα προετοιμάσει βέβαια για τον «στόχο» μου, λέγοντάς του ότι «ναι, το ξέρω ότι ο Μέσι είναι η πιο δύσκολη περίπτωση, αλλά Χουάν Κάρλος η Αργεντινή βρίσκεται στον ίδιο όμιλο με την Ελλάδα στο Μουντιάλ, οπότε αν γίνεται μπλα, μπλα, μπλα». Ελληνικό ψηστήρι, καταλαβαίνετε!
Στις 9.30 ξεκίνησα από το ξενοδοχείο για το προπονητικό κέντρο της Μπαρτσελόνα, στο προάστιο Sant Joan Despi, περίπου 5 χιλιόμετρα δυτικά του «Καμπ Νόου», στο δρόμο προς το αεροδρόμιο. Πλέον γνώριζα τα κατατόπια, αφού είχα βρεθεί εκεί για πρώτη φορά στην αρχή της σεζόν, τον περασμένο Σεπτέμβριο. Πέρασα την είσοδο με την επιβλητική επιγραφή «Ciutat Esportiva Joan Gamper» δίπλα στον τεράστιο θυρεό της FC Barcelona και αφού έδειξα την διαπίστευση στους φύλακες, μπήκα στο ασανσέρ και ανέβηκα στον 2ο όροφο, που οδηγεί στο κάτω μέρος της εξέδρας του γηπέδου. Εκεί όπου λίγη ώρα αργότερα θα άρχιζαν την προπόνησή τους οι «μπλαουγκράνα».
Το αθλητικό κέντρο «Joan Gamper» εγκαινιάστηκε την 1η Ιουνίου του 2006 και είναι ένα σύμπλεγμα γηπέδων, εγκαταστάσεων και γραφείων που συνολικά καλύπτει 137.000 τετραγωνικά μέτρα. Αποτελείται από 9 γήπεδα ποδοσφαίρου (5 με φυσικό και 4 με τεχνητό χόρτο), ένα τεράστιο κλειστό πολλαπλών χρήσεων και 4 κτίρια στα οποία στεγάζονται γυμναστήρια, αποδυτήρια, ιατρεία, αίθουσες συνεδριάσεων, εκδηλώσεων και συνεντεύξεων Τύπου, καθώς και τεχνικές και διοικητικές υπηρεσίες του συλλόγου. Δημιουργήθηκε για να στεγάσει όλα τα τμήματα υποδομής του ποδοσφαιρικού τμήματος – προπονήσεις και αγώνες – αλλά και πολλές ανάλογες δραστηριότητες των υπόλοιπων τμημάτων του συλλόγου. Το κέντρο κόστισε συνολικά 68 εκατομμύρια ευρώ, 26 από αυτά για την αγορά του οικοπέδου και 42 για την κατασκευή των εγκαταστάσεων.
Στις 10.30 η κερκίδα ήταν γεμάτη από δημοσιογράφους και τηλεοπτικές κάμερες, αφού όπως είπα και πριν, ήταν η πρώτη προπόνηση μετά την πρόκριση στο Champions League, αλλά και η μέρα της κλήρωσης για τη φάση των «8». Λίγα λεπτά αργότερα έκαναν την είσοδό τους στο γήπεδο οι Πρωταθλητές Ευρώπης και μετά από μερικά λόγια που τους είπε ο Γουαρδιόλα, ξεκίνησαν τις ασκήσεις.
Η πρώτη σκέψη μου ήταν το κλίμα που επικρατούσε. Πριν μια εβδομάδα είχα βρεθεί στην πρώτη προπόνηση της Ρεάλ Μαδρίτης μετά τον αποκλεισμό της από τη Λυών. Και μην πάει το μυαλό σας ότι οι μεν ήταν στεναχωρημένοι και οι δε χαρούμενοι. Όχι, αλλού ήταν η διαφορά. Και ήταν ενδεικτική του πώς λειτουργεί ο σύλλογος που είναι «mes que un club».
Στη Μαδρίτη οι «μπλάνκος» είχαν εμφανιστεί στο γήπεδο λες και το προηγούμενο βράδυ είχαν πάρει την πρόκριση. Λίγο ανέμελοι, λίγο αδιάφοροι, λίγο στον κόσμο τους. Ο Πελεγκρίνι ήταν ο μόνος που φαινόταν προβληματισμένος. Ο μπλαζέ Ρονάλντο έφυγε δυο φορές στα αποδυτήρια, τη μια για να φορέσει ένα σκουφάκι και την άλλη για να αλλάξει παπούτσια.
Ο Κακά με τον Αλμπιόλ που πήραν εντολή να τρέξουν, έκαναν δυο γύρους και συνέχισαν περπατώντας μέχρι που ο γυμναστής τους έβαλε τις φωνές. Όταν λίγο αργότερα ο Πελεγκρίνι τους είπε να φτιάξουν δυο ομάδες για να παίξουν κορόιδο, οι Ισπανοί μαζεύτηκαν αμέσως στη μια άκρη και οι ξένοι στην άλλη, αυτό όμως που προκάλεσε τα αρνητικά σχόλια όλων των δημοσιογράφων, ήταν η στάση του Ρονάλντο, ο οποίος έδιωξε ολοφάνερα τον Ιγκουαΐν από το δικό του γκρουπ χωρίς την παραμικρή παρέμβαση της τεχνικής ηγεσίας.
Αντίθετα, όταν οι παίκτες της Μπαρτσελόνα μπήκαν στο γήπεδο, κατευθύνθηκαν αμέσως εκεί που βρισκόταν ο Γουαρδιόλα, τον άκουσαν με ευλαβική προσοχή και στη συνέχεια ο καθένας τους ακολούθησε το πρόγραμμά του. Όλοι τους συγκεντρωμένοι και σοβαροί – εκτός ίσως από το αθεράπευτο τρελοκομείο Ντάνι Άλβες – μου έδωσαν την εικόνα μιας ομάδας με όλη τη σημασία της λέξης.
Αν βρεθείτε σε προπόνηση των «μπλαουγκράνα» θα αντιληφθείτε αμέσως αυτό που γράφω. Ο Πεπ έχει καταφέρει να τιθασεύσει κάθε πιθανό «εγώ» και να το θέσει στην υπηρεσία του συνόλου. Και τα αποτελέσματα φαίνονται παντού. Μέσα και έξω από το γήπεδο. Ας γυρίσουμε όμως στα δικά μας.
Μόλις ολοκληρώθηκαν τα 15 λεπτά, όλοι οι δημοσιογράφοι και οι κάμερες έφυγαν από το γήπεδο και κατευθύνθηκαν προς το κέντρο Τύπου, ένα από τα κτίρια που προορίζεται για τους εκπροσώπους του Τύπου και διαθέτει ειδικούς χώρους για τηλεοπτικές εκπομπές, ραδιοφωνικές μεταδόσεις, εκδηλώσεις των χορηγών, συνεντεύξεις κλπ. Όλοι είχαν πάρει τις θέσεις τους στην κεντρική αίθουσα – που είναι ένα πραγματικό στολίδι – περιμένοντας να παρακολουθήσουν την κλήρωση του Champions League και στη συνέχεια την άφιξη του Πικέ, εγώ όμως είχα στηθεί έξω από τα αποδυτήρια, περιμένοντας τον «άνθρωπό» μου. Πράγματι, ο Ουνθουέ, πιστός στο ραντεβού του, έκανε την εμφάνισή του λίγο αργότερα, ήρθε προς το μέρος μου και με χαιρέτησε εγκάρδια.
Αφού είπαμε τα νέα μας, περάσαμε στο παρασύνθημα. «Χουάν Κάρλος, πώς τα βλέπεις τα πράγματα; Θα μπορέσω να μιλήσω με παίκτες;»
« Καταρχήν, μόλις τελειώσει η συνέντευξη Τύπου του Πικέ, μπορείς να τον ρωτήσεις για το Μουντιάλ και την Ισπανία, τον έχω ενημερώσει ήδη», άρχισε ο Ουνθουέ και συνέχισε: « Θα επιστρέψω μέσα γιατί θα παρακολουθήσουμε όλοι μαζί την κλήρωση και μόλις ολοκληρωθεί, θα σου φέρω τον Ντάνι Άλβες. Θα προσπαθήσω να φέρω και κάποιον ακόμα, θα δω, ίσως τον Μπόγιαν». Επιστρατεύοντας όλο το θράσος μου, αντεπιτέθηκα αμέσως, αφού δεν υπήρχε καιρός για χάσιμο! «Και ο Μέσι; Υπάρχει πιθανότητα;» Το «si» που βγήκε από τα χείλη του Ουνθουέ ήταν ευλογία για τα αυτιά μου. « Θα πας στον υπεύθυνο Τύπου και θα του πεις το όνομά σου. Έχω συνεννοηθεί μαζί του να σε αφήσει να μιλήσεις με τον Μέσι, για δυο – τρια λεπτά όμως, όχι παραπάνω».
Με αρκετά λιγότερο άγχος πλέον, μπήκα και πάλι στην κεντρική αίθουσα Τύπου για να παρακολουθήσω την κλήρωση. Στα πηγαδάκια των Καταλανών συναδέλφων, αυτό που ακουγόταν συνεχώς ήταν το όνομα της Μάντσεστερ. Κανείς δεν ήθελε την Γιουνάιτεντ σε αυτή τη φάση. Στις οθόνες των τηλεοράσεων έκανε την εμφάνισή του ο Μπουτραγκένιο και βγάζοντας τα μπαλάκια από την κληρωτίδα, ανακοίνωσε την αντίπαλο της Μπαρτσελόνα. Η Άρσεναλ του Βενγκέρ έγινε δεκτή με χειροκροτήματα ενθουσιασμού (λες και ήξεραν οι μπαγάσες τι θα επακολουθούσε) και όλοι περίμεναν τον Πικέ για να ακούσουν ποιες ήταν οι πρώτες αντιδράσεις του ίδιου και των συμπαικτών του για το ζευγάρι του προημιτελικού.
Εγώ βέβαια στα δικά μου. Βγήκα από την αίθουσα και κατευθύνθηκα στη μικτή ζώνη, έξω από την πόρτα των αποδυτηρίων, περιμένοντας υπομονετικά τον Ουνθουέ και τους παίκτες. Μετά από ένα δεκάλεπτο βγήκε ο Πικέ και πήγε για τη συνέντευξη Τύπου, ενώ αμέσως μετά έκανε την εμφάνισή του ο Χουάν Κάρλος μαζί με τον Ντάνι Άλβες και τον πιτσιρικά Μπόγιαν! Τον Βραζιλιάνο τον είχα γνωρίσει το 2007 στη Σεβίλλη, την τελευταία του χρονιά στο Νερβιόν και τον είχα ξαναδεί και τον περασμένο Σεπτέμβριο. Όσα είπαμε βέβαια μαζί του, αλλά και με τον Κρίκιτς, θα τα διαβάσετε ξεχωριστά στη σειρά των συνεντεύξεων του Sport24.gr για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Το ίδιο ισχύει και για τον Πικέ, τον οποίο βρήκα μέσα στην αίθουσα Τύπου λίγο αργότερα.
Οι παίκτες της Μπαρτσελόνα, ένας ένας, έβγαιναν από τα αποδυτήρια, σχολίαζαν στους δημοσιογράφους την κλήρωση και αναχωρούσαν με τα αυτοκίνητά τους από το προπονητικό κέντρο. Οι περισσότεροι χαλαρά, με εξαίρεση τον Πουγιόλ και τον Μπουσκέτς, των οποίων τα μαρσαρίσματα ακούστηκαν μέχρι τη Βαρκελώνη! Η μικτή ζώνη είχε σχεδόν αδειάσει, όταν είδα τον υπεύθυνο Τύπου και πήγα αμέσως καταπάνω του, εξηγώντας του ποιος είμαι. «Ναι, ξέρω», μου είπε, «έχω μιλήσει με τον Ουνθουέ. Περίμενε εδώ, μόλις βγει ο Μέσι, θα περάσεις τα προστατευτικά κιγκλιδώματα και θα του μιλήσεις. Θα το πω και στους σεκιούριτι, ώστε να μην έχεις πρόβλημα. Δυο τρία λεπτά όμως, όχι παραπάνω, και δεν θα γράψεις με κάμερα, οκ;» Με σκότωσε με αυτό το «δεν θα γράψεις με κάμερα», αλλά μήπως μπορούσα να κάνω και αλλιώς;
Η ώρα περνούσε και μέσα στην αγωνία μου μήπως γίνει καμιά στραβή, ρώτησα έναν φωτογράφο τι παίζεται. «Ο Μέσι; Ααα, βγαίνει πάντα τελευταίος. Μην ανησυχείς όμως, το αυτοκίνητό του είναι αυτό εδώ», μου απάντησε δείχνοντάς μου ένα ασημένιο τζιπ. Η ώρα πλησίαζε 2.30 το μεσημέρι, όταν επιτέλους άνοιξε η πόρτα των αποδυτηρίων και εμφανίστηκε ο Λιονέλ Μέσι.
Την ίδια στιγμή παραμέρισα το κιγκλίδωμα και – θα το παραδεχτώ δημόσια και συγχωρήστε με – πήρα και λίγο υφάκι. Ξέρετε, του στιλ «κουφάλες, εγώ περνάω τα σίδερα και πάω να τα πω με τον δικό μου. Εσείς οι υπόλοιποι ακίνητοι»! Αμ δε! Μόλις είχα προλάβει να περάσω τα σίδερα, ένας τυπάκος – ίδιος ο Ρότσα στα νιάτα του – σάλταρε πάνω από το προστατευτικό και άρχισε να τρέχει προς τον Μέσι. Τη στιγμή που έφτασε δίπλα του, τον γράπωσαν δυο σεκιουριτάδες και σχεδόν τον σήκωσαν στον αέρα.
«Ήρθα από το Περού μόνο και μόνο για να βγάλω μια φωτογραφία! Αφήστε με σας παρακαλώ!», άρχισε να φωνάζει ο τυπάκος, αλλά οι άλλοι δυο, αμάσητοι, του είπαν ότι αυτό απαγορευόταν. Μέσα στον πανικό του ο Περουβιανός έδειξε εμένα που είχα φτάσει πλέον σε απόσταση «βολής» από τον Μέσι και ξανάρχισε να φωνάζει: «Αυτόν γιατί τον αφήνετε; Ε; Γιατί τον αφήνετε;»
«Αυτός έχει άδεια κύριε», ακούστηκε αποστομωτική η απάντηση του σεκιούριτι για να έρθει τελικά η λύση από τον ίδιο τον Μέσι: «Αφήστε τον, δεν πειράζει. Μια φωτογραφία είναι, έλα να την βγάλουμε». Οι δυο σεκιουριτάδες άφησαν τον Περουβιανό ξανά στο έδαφος και αυτός ήρθε κατευθείαν σε μένα δίνοντάς μου τη μηχανή. Μόλις βγήκε και η φωτογραφία, ο τυπάκος απομακρύνθηκε ευτυχισμένος, αραδιάζοντας φωναχτά καμιά εικοσαριά «muchas gracias».
Η στιγμή είχε φτάσει. Επιτέλους. Συστήθηκα στον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του πλανήτη και άρχισα τις ερωτήσεις, αφού ο χρόνος μου μετρούσε όχι σε λεπτά, αλλά σε δευτερόλεπτα. Οι σεκιούριτι μας άφησαν διακριτικά και η μίνι κάμερα βρισκόταν σφιχτά στην παλάμη μου. Από τη μια, ήθελα να τη σηκώσω και να αρχίσω να τραβάω, από την άλλη σκεφτόμουν ότι μπορεί να με έβλεπε ο υπεύθυνος Τύπου που μου το είχε καταστήσει σαφές («όχι κάμερα»), οπότε συγκρατήθηκα. Προς το παρόν τουλάχιστον…
Sport24.gr: Λιονέλ, το Μουντιάλ βρίσκεται πλέον πολύ κοντά. Η Αργεντινή θα πάει στη Νότιο Αφρική ως ένα από τα φαβορί;
Lionel Messi:
Η Αργεντινή κουβαλάει μια μεγάλη ποδοσφαιρική παράδοση. Αυτό από μόνο του όμως δε λέει και πολλά. Πιστεύω ότι έχουμε μια καλή ομάδα που μπορεί να φτάσει μακριά στη διοργάνωση. Στο χέρι μας είναι να αποδείξουμε ότι έχουν δίκιο όσοι μας συγκαταλέγουν ανάμεσα στα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου.
Sport24.gr: Αργεντινή και Ελλάδα βρίσκονται στον ίδιο όμιλο. Μαζί και η Νιγηρία με τη Νότια Κορέα. Τί γνωρίζεις για την Εθνική μας;
Lionel Messi:
Λίγα πράγματα. Ξέρω ότι η Ελλάδα κέρδισε το EURO του 2004 και ότι είναι μια σκληροτράχηλη ομάδα. Περισσότερη ανάλυση θα γίνει όταν θα συγκεντρωθούμε για την προετοιμασία του Μουντιάλ. Το σίγουρο είναι ότι σεβόμαστε κάθε αντίπαλο και αν πράγματι είμαστε ανώτεροι, πρέπει να το αποδεικνύουμε μέσα στο γήπεδο. Πιστεύω πάντως ότι θα γίνει μεγάλη μάχη για τις δυο πρώτες θέσεις του γκρουπ.
Sport24.gr: Ο Μαραντόνα είναι σύμβολο για όλους τους Αργεντίνους. Όμως πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν έχει τις ικανότητες για να κατευθύνει την Εθνική σας. Πιστεύεις ότι η παρουσία του στον πάγκο θα σας βοηθήσει στο Μουντιάλ;
Lionel Messi: Ο Μαραντόνα είναι μια τεράστια ποδοσφαιρική προσωπικότητα. Ένα πραγματικό ίνδαλμα για όλους τους Αργεντίνους. Στην Εθνική πιστεύουμε πολύ σε αυτόν και είμαστε σίγουροι ότι έχει τα φόντα για να μας κατευθύνει από τον πάγκο. Παίκτες και προπονητής, είμαστε όλοι μια γροθιά με στόχο το καλύτερο δυνατό.
Sport24.gr: Ας περάσουμε και στην Μπαρτσελόνα. Είσαστε Πρωταθλητές Ευρώπης και καλείστε να υπερασπιστείτε αυτόν τον τίτλο καταρχήν απέναντι στην Άρσεναλ. Πώς σου φάνηκε η κλήρωση;
Lionel Messi: Πλέον βρισκόμαστε στην τελική ευθεία. Όλες οι ομάδες που έφτασαν μέχρι εδώ, αξίζουν και είναι υπολογίσιμες. Η Άρσεναλ δεν αποτελεί εξαίρεση. Θα είναι δυο δύσκολα παιχνίδια και ελπίζω να μπορέσουμε να πάρουμε την πρόκριση (σ.σ. πού να ’ξερες…).
Sport24.gr: Στην περσινή σεζόν κερδίσατε τα πάντα, σπάζοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ σε παγκόσμια κλίμακα. Οι 6 τίτλοι τί αποδεικνύουν κατά τη γνώμη σου;
Lionel Messi: Η ομάδα βρίσκεται σε πολύ υψηλό επίπεδο. Πολλοί καλοί παίκτες, πολλές εναλλακτικές λύσεις, πολύ καλή καθοδήγηση από το προπονητικό τιμ, πολύ καλή οργάνωση διοικητικά. Υπάρχει άψογη συνεργασία μέσα στο γήπεδο, αλλά και πολύ καλό κλίμα μέσα και έξω από τα αποδυτήρια. Όλα λειτουργούν σωστά, με αποτέλεσμα να έρχονται και οι τίτλοι.
Όση ώρα μιλούσα με τον Λιονέλ, το μυαλό μου βρισκόταν στο flip που συνέχιζα να κρατάω στα χέρια μου. Σκεφτόμουν την αντίδραση του κυρίου Γιάννη (Φιλέρη βεβαίως, βεβαίως), όταν θα του ανακοίνωνα ότι ναι μεν μίλησα με τον Μέσι, αλλά χωρίς βιντεάκι. Με τον εφιάλτη του «τι λες βρε άχρηστε…», ξεπέρασα κάθε ενδοιασμό και πέρασα στην επίθεση! Έβγαλα ένα καπελάκι της Αργεντινής και δίνοντάς το στον Μέσι, του ζήτησα να μου γράψει μια αφιέρωση για το Sport24.gr. Και αμέσως μετά, ρίχνοντας μια κλεφτή ματιά στον υπεύθυνο Τύπου, ο οποίος μιλούσε με τον Μανέλ Εστιάρτε (τον μεγάλο Καταλανό πολίστα που πλέον είναι μέλος της διοίκησης της Μπαρτσελόνα), του είπα: «Λιονέλ, μπορείς να στείλεις έναν χαιρετισμό στους αναγνώστες του Sport24.gr στην Ελλάδα;», οπλίζοντας παράλληλα το flip! Και ιδού:
"Un saludo a los amigos de Sport24 en Grecia. Toma!"
Τελειώνοντας, δυο γραμμές μόνο για αυτή την τεράστια προσωπικότητα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Όσοι θα έχετε την τύχη να βρεθείτε κοντά του και να του μιλήσετε, θα καταλάβετε πόσο «μεγάλος» είναι. Συνεσταλμένος, ντροπαλός, ευγενικός, χαμογελαστός, φιλικός. Όπως ακριβώς είχα γράψει και τον περασμένο Σεπτέμβριο στο Sport24.gr, όταν τον είχα πρωτογνωρίσει: «Στέκεται δίπλα μου ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου. Και μιλάω ειλικρινά, αν δεν ήξερε κάποιος ποιος είναι, θα νόμιζε ότι πρόκειται για πιτσιρικαρία από τα τσικό που τον φώναξε ο προπονητής του για να γυμναστεί με την πρώτη ομάδα». Ή αν το προτιμάτε αλλιώς: «Mes que un club, Messi que un futbolista!»
Το με τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του και το με τα ισπανικά πρωτοσέλιδα μπορείτε να τα δείτε και στο πάνω δεξιά μέρος της σελίδας.
Δε νομίζω ότι χρειάζονται εδώ τα βιογραφικά στοιχεία του Μέσι. Απλά παραθέτουμε τους τίτλους και τις σημαντικότερες διακρίσεις στην μέχρι τώρα καριέρα του. Για τα υπόλοιπα έχουν γραφτεί τόσα πολλά αφιερώματα που σίγουρα θα έχετε διαβάσει κάποιο από αυτά. Η ζωή του έτσι κι αλλιώς είναι σαν ένα παραμύθι. Ροσάριο στην Αργεντινή, η αρχή στην Newell’s Old Boys, ο Κάρλες Ρεσάκ και η Βαρκελώνη, η Μασία και ο Όγιος, η πρώτη ομάδα και τα ρεκόρ, το Champions League, οι έξι τίτλοι, η Χρυσή Μπάλα, η «τεσσάρα» στην Άρσεναλ, η σύγκριση με τον Μαραντόνα. Επόμενη πρόκληση το Μουντιάλ. Δεν κατάφερε πολλά πριν 4 χρόνια. Τι θα καταφέρει φέτος; Θα το ξέρουμε σε κάτι λιγότερο από τρεις μήνες. Σίγουρα πάντως δεν είναι τυχαίο ότι πρωτοφόρεσε το «10» της «αλμπισελέστε» τη μέρα που ο Μαραντόνα, το μεγάλο του ίνδαλμα, έκανε το ντεμπούτο του στον πάγκο της Αργεντινής…
Α. Με την Μπαρτσελόνα
3 Ισπανικά Πρωταθλήματα: 2004-05, 2005-06 & 2008-09
1 Ισπανικό Κύπελλο: 2008-09
3 Ισπανικά Σούπερ Καπ: 2005, 2006 & 2009
2 UEFA Champions League: 2005-06 & 2008-09
1 Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ: 2009
1 Μουντιάλ Συλλόγων: 2009
Β. Με την Εθνική Αργεντινής
1 FIFA Παγκόσμιο Κύπελλο U-20: 2005
1 Χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο: 2008
• FIFA U-20 World Cup 2005: Πρώτος σκόρερ (6 γκολ)
• FIFA U-20 World Cup 2005: MVP στο τουρνουά
• Copa America 2007: Καλύτερος νέος παίκτης του τουρνουά
• Bravo Award: Κορυφαίος νέος παίκτης στην Ευρώπη U-21 (2007)
• World Soccer young player of the year: 2005-06, 2006-07 & 2007-08
• World Soccer player of the year: 2008-09
• FIFPro World XI: 2006-07, 2007-08 & 2008-09
• FIFPro World player: 2008-09
• Premio Don Balon: καλύτερος ξένος στην LFP, 2006-07 & 2008-09
• Trofeo EFE: καλύτερος Ιβηροαμερικανός παίκτης της LFP, 2007 & 2009
• Αργεντινός παίκτης της χρονιάς: 2005, 2007 & 2009
• Μουντιάλ συλλόγων 2009: MVP του τουρνουά
• LFP: καλύτερος παίκτης στη σεζόν 2008-09
• LFP: καλύτερος επιθετικός στη σεζόν 2008-09
• Trofeo Alfredo Di Stefano: 2008-09
• Onze d’Or: 2009
• UEFA Team of the year: 2007-08 & 2008-09
• FIFA Team of the year: 2008 & 2009
• UEFA Champions League: καλύτερος παίκτης 2008-09
• UEFA Champions League: καλύτερος επιθετικός 2008-09
• UEFA Champions League: κορυφαίος σκόρερ 2008-09
• Χρυσή Μπάλα (France Football): 2009
• FIFA World Player of the year: 2009
Βίντεο: Σύγκριση του γκολ του Μαραντόνα εναντίον της Αγγλίας (1986) και του γκολ που πέτυχε ο Μέσι στον αγώνα Κυπέλλου με την Χετάφε (18-4-2007). Δώστε ένταση και απολαύστε την μο-να-δι-κή περιγραφή του Joaquim Maria Puyal από το Catalunya Radio!
Βίντεο: Highlights από το Παγκόσμιο Κύπελλο U-20 το 2005, στο οποίο η Αργεντινή κατέκτησε το τρόπαιο, με τον Μέσι πρώτο σκόρερ και MVP του τουρνουά.
Βίντεο: Μέσι – Άρσεναλ 4-1 (Champions League, 6-4-2010)
Βίντεο: Οι καλύτερες στιγμές του Μέσι μέσα στο 2010